خب ميخوام ادبي جوابت رو بدم...
خب وقتي با طعم حس و حال يكي توي نوشته هاش آشنا بشي و هر از گاهي مزه مزه شون كني...خيلي راحت ميتوني تغيير اين طعم رو حس كني....راحتتر از اونكه فكرشو كني...حتي ميتوني دلتنگيها ..شاديها..غمها و غصه هاشو هم حس كني....حتما هم لازم نيست...شعر بنويسه و آه و ناله سر بده...حتي ميشه طرز نگاهش رو هم از زير نوشته هاش ديد...حتي اگه فقط بگي سلام...همين برادر خوبم.