خوبه ادم هر از گاهی بره به دوران کودکی:
اتل متل جوجمون
هم نازه هم ملوسه
کی میدونه که ایشون یع مرغه یا خروسه
اتل متل رو کلش کاکل رنگی داره
میپره اینور انور همش به فکر کاااااااااااااااااااااره
هر روز میشینه بالای پرچین
هاچین و واچین یه پاتو برچین
هر روز میشینه بالای پرچین
هاچین و واچین یه پاتو برچین
.
.
.
بالا بلندی جاشه
اون عاشق صداشه
بزرگ که شد یه بابا برای بچه هااااااااااااااااشه
هر روز میشینه بالای پرچین
هاچین و واچین یه پاتو برچین
خوب این یکی دیگه از شعرای عمو پوررنگ بود...برو بذاره تو پروف پسرا...تا رو سرت خراب شن که خروس خطابشون نکنی
