شب از مهتاب سر میره، تمام ماه تو آبه
شبیه عکس یک رویاس ،تو خوابیدی جهان خوابه
زمین دور تو میگرده،زمان دست تو افتاده
تماشا کن سکوت تو عجب عمقی به شب داده
تو خواب انگار طرحی از گل و مهتاب و لبخنده
شب از جایی شروع میشه که تو چشماتو میبندی
تو رو آغوش میگیرم تنم سرریز رویا شه
جهان قد یه لالایی توی آغوش من جاشه
تورو آغوش میگیرم هوا تاریک تر میشه
خدا از دست های تو به من نزدیک تر میشه
زمین دور تو میگرده،زمان دست تو افتاده
تماشا کن سکوت تو عجب عمقی به شب داده
تمام خونه پر میشه از این تصویر رویایی
تماشا کن،تماشا کن چه بی رحمانه زیبایی...
داریوش عزیز