یارانراد

دعایت می کنم، یک شب تو راه خانه خود گم کنی

با دل بکوبی کوبه مهمانسرای خالق خود را

khob khoda ro shokr k khobid.
piano az abji mahshid b manam serayat karde!yani bishter b khatere un avataramo avaz kardam!man bayad beram.felan khodafez.
shabe khobi dashte bashid.

salam dadash ali.khobi?ax ha kheili kheili ghashang budan.dasteton dard nakone.

[IMG]
[IMG][IMG]

حقایقی جالب درباره زمین

در صفحه های تقویم
روزی به نام روز مبادا نیست
آن روز هرچه باشد
روزی شبیه دیروز
روزی شبیه فردا
روزی درستمثل همین روزهای ماست
اما کسی چه می داند؟
شاید
امروزنیز روزمبادا
باشد!
وقتی تونیستی
نه هست های ما
چوانکه بایدند
نه بایدها...
هرروز بی تو
روز مباداست!

خواهش میکنم.
شعرهایی که تو پیجم گذاشتی خیلیییییییییییییی زیبان. ممنون

تنها آن‌که بزرگ‌ترین جا را

به خود اختصاص نمی‌دهد

از شادی لبخند بهره می‌تواند داشت.


آن‌که جای کافی برای دیگران دارد؛

صمیمانه‌تر می‌تواند

با دیگران بخندد؛

با دیگران بگرید.

گفتند: فرياد بزن

به آرامی فريادی كشيد

گفتند: فريادی بلند بزن

فريادش عابران را به درنگی كوتاه واداشت

گفتند: بلندتر

آن سر خيابان همه فريادش را شنيدند

گفتند: باز هم بلند تر

به فريادش


پرندگان از شاخه ها پراكندند و

مردمان پيرامون اش گرد آمدن
د
و با فرياد گفتند:

بلند ترين فريادت را بزن

و او سكوت كرد!

...............
.......

آنگاه

مردمان پراكندند و

پرندگان به شاخه ها باز آمدند.

سلام باز هم ممنون

سلام!

حال همه‌ی ما خوب است

ملالی نيست جز گم شدنِ گاه به گاهِ خيالی دور،

که مردم به آن شادمانیِ بی‌سبب می‌گويند

با اين همه عمری اگر باقی بود

طوری از کنارِ زندگی می‌گذرم

که نه زانویِ آهویِ بی‌جفت بلرزد و

نه اين دلِ ناماندگارِ بی‌درمان!

یا لب هایم را برهم می گذارم تا ناگهان افشا نکنند اسرار این دل را و سر گرم می شوم با بی کلام های طبیعت این ها نا گفته های بسیاری دارند

طفلی به نام شادی دیریست گم شده ست
با چشم های روشن براق
با گیسویی بلند به بالای آرزو
هر کس از او نشانی دارد
ما را کند خبر
این هم نشان ما:یک سو خلیج فارس سوی دگر خزر

انگشتانم را محتاطانه بر کلید هایی می گذارم که حروف هایش دلبری نکند یا دلی را نلر زاند و تنها دلتنگی ها و سنگ صبوریهای انسانهای دیگر باشند انها را ارام سازند وبرایشان بنویسند که خدا هست

می دانی هیچ وقت به خودم اجازه ندادم که دوستت دارم را تصویر کنم یا بگویم یا زیبا یی ها را ظرافت ها را مال خودم بدانم

داداشی اشک ما رو در نیارید دیگه...

سلام داداش علی.خوبید؟
منم خوبم(البته در جواب سؤال دیروزتون!!)
خواهش میکنم.شما ببخشید که من دیر به دیر میام.چون از صبح تا عصر دانشگاهم و وسط روز نمیتونم بیام اینترنت.مگراینکه تو دانشگاه برم اینترنت!!
بابت شعری هم که گذاشتید ممنون.خیلی قشنگ بود.اگه اشتباه نکنم باید از سهراب باشه.درسته؟

برای من

دوست داشتن

آخرین دلیل دانایی است

اما هوا همیشه آفتابی نیست

عشق همیشه علامت رستگاری نیست

و من گاهی اوقات مجبورم

به آرامش عمیق سنگ حسادت کنم

چقدر خیالش آسوده است

چقدر تحمل سکوتش طولانی ست

چقدر ...

جام دریا از شراب بوسه ی خورشید لبریز است

جنگل شب تا سحر تن شسته در باران, خیال انگیز

ما, به قدر جام چشمان خود از افسون این خمخانه سرمستیم

در من این احساس:

مهر می ورزیم

پس هستیم!

سلام باز هم بابت شعرها ممنون.

سخت است برادر
می دانی چقدر سخت است
که نباشی و من برایت در تنهایی خویش درد دل کنم
می دانی هیچ وقت به خودم اجازه ندادم که دوستت دارم را تصویر کنم یا بگویم یا زیبا یی ها را ظرافت ها را مال خودم بدانم
چون اجازه ندارم کاش عزیزانم این اصل انسانی را بفهمند
پس سرم را پایین می اندازم و با سنگ فرش ها یا گل های قالی خوش می گیرم
یا لب هایم را برهم می گذارم تا ناگهان افشا نکنند اسرار این دل را سر گرم می شوم با بی کلام های طبیعت این ها نا گفته های بسیاری دارند
انگشتانم را محتاطانه بر کلید هایی می گذارم که حروف هایش دلبری نکند یا دلی را نلر زاند و تنها دلتنگی ها و سنگ صبوریهای انسانهای دیگر باشند انها را ارام سازند وبرایشان بنویسند که خدا هست
ای برادر تو هم برایم بگو که خدا کنار اندیشه هایم بی کران جا دارد تا من بیابم ان گم کرده ی کاغذ و قلم را
خسته ام
گاهی اوقات که خوب نیستم دوست دارم برایم دعا کنی و نام من حقیر را برای خدا فریاد بزنی و بگویی یارب از او بگذر
اه ای برادر من ساده نیست زندگی کردن ساده نیست در این دوره زیستن و تاب اوردن