باز عالم و آدم و پوسیده گان خزان و زمستان خندان و شتابان به استقبال بهار
میروند تا اندوه زمستان را به فراموشی سپارند و کابوس غم را در زیر خاک
مدفون سازند و آنگه سر مست و با وجد و نشاط و با رقص و پایکوبی با
ترنم این سرود طرب انگیز نو روز و جشن شکوفه ها را بر گذار می نمایند
ممنون بهتاش جان.......عید شما هم مبارک باشه.