فریبا بیات

سلام خانوم بیات خوبینن؟

سلام فريبا جان خوبي ؟

سلام فریبا جان
خوبی بچه کجایی؟

سلام فریبا جان خوبی؟

آره بپرس

سلام فریبا خانم!
آره این روزا دیر به دیر میام سایت آخه امتحنای میان ترممون شروع شده!
بابت عکس هم قابلی نداشت!
راستی میتونم بپرسم دانشجوی ترم چند کدوم دانشگاهید؟
البته اگه دوست دارید جواب بدید!!!!!!؟؟؟

ممنون بابت درخواست دوستی عزیزم....

سلام فریبا جان.ممنون برای قبول درخواست دوستی

بازم به ما سر بزن! بای

نه بابا این حرفا چیه
شما سرور مایی،فقط برام جالب بود!

برام خیلی جالبه!
یه دختر! انقدر فوتبالی!!!!!!!!!؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟

اینتر واسه من همیشه قهرمانه!
نکنه شما هم هوادار اینتری؟

خدا حافظی از باشگاه

slm fariba khanom khobi?
che khabar?
mano ke yadet narafte?

salam khanom mohandes ,agar dar morede hamon mozoei ke bara dosteton goftam komakam konid mamnoneton misham

khanome mohtaram aslan hoseleye moamma nadaram zehnam be andaze kafi mashghol hast

نه عزیزم شما رو سر ما جا داری..
شرمندت شدم ندارم ولی پیدا کردم حتما برات میفرسم ایمیلت رو برام پیام خصوصی کن

na aziz man daneshgahe znu hastam.zanjan university amma ahle shirazam./

koja dars mikhoni shoma?

salam baba man be khoda terme 2 hastam vase chi maskhare mikoni?????????????????

سلام
ترم 8 یعنی تقریبا دارم مهندس میشم

سلام
ترم 8 یعنی تقریبا دارم مهندس میشم
چطور مگه؟

تشکرازنظرنیک تان خیلی لطف داریدممنونننننننننننننن

سلام .......... نظر لطفتونه

’حمید مصدق خرداد ۱۳۴۳″
تو به من خندیدی و نمی دانستی
من به چه دلهره از باغچه همسایه سیب را دزدیدم
باغبان از پی من تند دوید
سیب را دست تو دید
غضب آلود به من کرد نگاه
سیب دندان زده از دست تو افتاد به خاک
و تو رفتی و هنوز،
سالهاست که در گوش من آرام آرام
خش خش گام تو تکرار کنان می دهد آزارم
و من اندیشه کنان غرق در این پندارم
که چرا باغچه کوچک ما سیب نداشت

“جواب زیبای فروغ فرخ زاد به حمید مصدق”
من به تو خندیدم
چون که می دانستم
تو به چه دلهره از باغچه همسایه سیب را دزدیدی
پدرم از پی تو تند دوید
و نمی دانستی باغبان باغچه همسایه
پدر پیر من است
من به تو خندیدم
تا که با خنده تو پاسخ عشق تو را خالصانه بدهم
بغض چشمان تو لیک لرزه انداخت به دستان من و
سیب دندان زده از دست من افتاد به خاک
دل من گفت: برو
چون نمی خواست به خاطر بسپارد گریه تلخ تو را….
و من رفتم و هنوز سالهاست که در ذهن من آرام آرام
حیرت و بغض تو تکرار کنان
می دهد آزارم
و من اندیشه کنان غرق در این پندارم
که چه می شد اگر باغچه خانه ما سیب نداشت

گاه یک لبخند انقدر عمیق میشود که گریه می کنیم...
گاه یک نغمه انقدر دست نیافتنی میشود که با ان زندگی می کنیم...
گاه یک نگاه انچنان سنگین میشود چشمانمان رهایش نمی کند...
گاه یک عشق انقدر ماندگار می شود که فراموشش نمی کنیم...