کوچه های تنهایی
- شروع کننده موضوع @ RESPINA @
- تاریخ شروع
- وضعیت
معذرت مي خواهم . . .
كلبه ي دلم كمي دلگير است
گر اميد ، گم شده در پاورقي هاي مچاله شده ام
كه حقيقت بود تو و رنگ ِ پريشان من است
باور كن . . .
كه ديوانگي ام ، از ترس آدم بودن است
آدمي كه عقل را ضايع كرد
اشك ، كوزه نشين ، بر سر طاقچه ي دل
مردمك ، بهت زده ، در پس هر پلك ، تو را مي جويد
غم كتابي است ، هزار فصل . . .
كه پايانش ، همان مرگ من است
زندگي ، به كام ما تلخ گذشت
سختي اش عادت شد . . .
دل ما ، سخت شدن را آموخت
مرگ در آينه هر صبح ، سلام مي كند
و تبسم من از آن همه بي خبري . . .
در دلم مي پرسم . . . كي ؟ كجاست ، پايانم
و سكوت ، پاسخ ِ گستاخي من
بي خوابي ،يا مرگ را خواب ديدن
پرسه هايم ، از سر درد كمر
خاطره از خنده هاي مبهم . . .
دختري از كنارم رد شد
عشق آخر مرا نفرين كرد . . .
مرگ من ، در عشق اول نطفه بست
معذرت مي خواهم . . .
گر تو را گرياندم . . .
مرگ من ، ارزش اشك هايت را نداشت
از يادها رفتم و ميروم و ميدانم
كه از چشمي ، اشكي ، برايم نمي بارد . . .
كلبه ي دلم كمي دلگير است
گر اميد ، گم شده در پاورقي هاي مچاله شده ام
كه حقيقت بود تو و رنگ ِ پريشان من است
باور كن . . .
كه ديوانگي ام ، از ترس آدم بودن است
آدمي كه عقل را ضايع كرد
اشك ، كوزه نشين ، بر سر طاقچه ي دل
مردمك ، بهت زده ، در پس هر پلك ، تو را مي جويد
غم كتابي است ، هزار فصل . . .
كه پايانش ، همان مرگ من است
زندگي ، به كام ما تلخ گذشت
سختي اش عادت شد . . .
دل ما ، سخت شدن را آموخت
مرگ در آينه هر صبح ، سلام مي كند
و تبسم من از آن همه بي خبري . . .
در دلم مي پرسم . . . كي ؟ كجاست ، پايانم
و سكوت ، پاسخ ِ گستاخي من
بي خوابي ،يا مرگ را خواب ديدن
پرسه هايم ، از سر درد كمر
خاطره از خنده هاي مبهم . . .
دختري از كنارم رد شد
عشق آخر مرا نفرين كرد . . .
مرگ من ، در عشق اول نطفه بست
معذرت مي خواهم . . .
گر تو را گرياندم . . .
مرگ من ، ارزش اشك هايت را نداشت
از يادها رفتم و ميروم و ميدانم
كه از چشمي ، اشكي ، برايم نمي بارد . . .
آدم برفی هم که باشی..
دلت میخواد یه نفر کنارت باشه..
تا گرمت کنه،
تا آرومت کنه،
مهم نیست آب شدن،
مهم نیست نیست شدن،
مهم آرامشه... حتی برای چند لحظه....
دلت میخواد یه نفر کنارت باشه..
تا گرمت کنه،
تا آرومت کنه،
مهم نیست آب شدن،
مهم نیست نیست شدن،
مهم آرامشه... حتی برای چند لحظه....
خودم پراندمت وقتی در شعرهایم، به تو بال وپر دادم...
حالا رنگ آسمان های دیگر را به رخم میکشی؟؟!
حالا رنگ آسمان های دیگر را به رخم میکشی؟؟!
شعر ،
ردیف وقافیه نمی خواهد !
بوی آغوش تو ،
هر دیوانه ای را
شاعر می کند….!!!!
ردیف وقافیه نمی خواهد !
بوی آغوش تو ،
هر دیوانه ای را
شاعر می کند….!!!!
یه وقتایی آدم باید سرشو بلند كنه،
زل بزنه به آسمون، لبخند بزنه
و بگه: خدا خیلی مخلصیم،
هوامونو داشته باش ما هم تنهاییم...
امروز هم سکوتم را ذخیره کرده ام
برای تو ...
که لذت تنهایی ات
بی صداترین صداهاست ...
برای تو ...
که لذت تنهایی ات
بی صداترین صداهاست ...
کنار کوچه های ترس و پر سکوت بی کسی
برای زخم های او ، شراب ناب بود و بس
به جرم پرکشیدن و صدای بال های او
حدش زدند و از جهان ، دلی کباب بود و بس
دلش برای روشنی و توبه پر کشیده بود
ولی امان آدمان ، خودش عذاب بود و بس
تمام زندگی او برای شعر من فقط
خلاصه ای ، از این کتاب بی حساب بود و بس
ازین حماقت بزرگ زندگی که بگذریم
تمام معنی جهان ، همین شراب بود و بس ......
برای زخم های او ، شراب ناب بود و بس
به جرم پرکشیدن و صدای بال های او
حدش زدند و از جهان ، دلی کباب بود و بس
دلش برای روشنی و توبه پر کشیده بود
ولی امان آدمان ، خودش عذاب بود و بس
تمام زندگی او برای شعر من فقط
خلاصه ای ، از این کتاب بی حساب بود و بس
ازین حماقت بزرگ زندگی که بگذریم
تمام معنی جهان ، همین شراب بود و بس ......
- وضعیت
Similar threads
| Thread starter | عنوان | تالار | پاسخ ها | تاریخ |
|---|---|---|---|---|
|
گفتگوهای تنهایی | ادبیات | 11187 | |
|
پس از آن غروب رفتن اولین طلوع من باش(من از خلوت و تنهایی میترسم) | ادبیات | 122 | |
|
((**++ تشکر از تنهایی کاربری که شایسته تشکر است ++**)) | ادبیات | 52 |
Similar threads
-
-
پس از آن غروب رفتن اولین طلوع من باش(من از خلوت و تنهایی میترسم)
- شروع شده توسط حمید...HaMiD
- پاسخ ها: 122
-