شکلگیری ابرآتشفشانی که قادر به نابودی حیات زمین است!
شکلگیری ابرآتشفشانی که قادر به نابودی حیات زمین است!
[h=2][/h]
» سرویس: علمي و فناوري - علمي
کد خبر: 91112515612 چهارشنبه ۲۵ بهمن ۱۳۹۱
محققان دانشگاه یوتا هشدار دادهاند که یک ابرآتشفشان مخرب که در زیر اقیانوس آرام در حال شکلگیری بوده میتواند حیات زمین را در معرض نابودی قرار دهد.
به گزارش سرویس علمی خبرگزاری دانشجویان ایران (ایسنا)، این محققان برای اولین بار شواهدی بدست آوردهاند که دو یا چند توده سنگی به اندازه یک قاره در زمان حرکت در جبه ضخیم زمین در عمق 2900 کیلومتری اقیانوس با هم برخورد میکنند.
این امر منجر به ایجاد منطقه بزرگ از سنگ مذاب شده که میتواند آغازگر یک فوران عظیم باشد که در 100 تا 200 میلیون سال آینده حیات زمین را تا مرز نابودی میبرد.
این کشف در زمان بررسی امواج لرزهای که هسته زمین را بمباران میکنند، بدست آمده است.
به گفته دانشمندان، این انفجارها ممکن است به دو شکل فوران بینجامد که در شکل اول ممکن است یک فوران توده کانونی مشابه فورانهایی باشد که در دو میلیون سال قبل باعث پوشانده شدن آمریکای شمالی از خاکستر آتشفشانی شده است.
شکل دوم احتمالا یک سیل عظیم از فوران بازالتی شبیه به رودخانه بازالت کلمبیا در 17 میلیون یا 15 میلیون سال قبل، تلههای دکن هند در حدود 65 میلیون سال قبل یا فلات بزرگ بازالتی اونتونگ اقیانوس آرام که یک منطقه به اندازه آلاسکا را در 125 میلیون تا 199 میلیون سال قبل زیر خود دفن کرد، باشد. فورانهای اونتونگ مسئول کاهش اکسیژن در اقیانوسها و مرگ جمعی حیات دریایی بوده است.
از اوایل دهه 1990، دانشمندان از وجود دو توده ترموشیمیایی به اندازه قاره در بالای هسته و در زیر بیشتر کانونهای آتشفشانی زمین آگاهی داشتند. یکی از آنها در زیر اقیانوس آرام جنوبی و با گسترش به عرض 20 درجه شمالی و دیگر زیر منطقه فعالی آتشفشانی آفریقا قرار دارد.
محققان با استفاده از شیوههای با بالاترین وضوح برای ثبت تصاویر لرزهای از مرز هسته و جبه دریافتند که توده زیر اقیانوس آرام در نتیجه یک برخورد مداوم دو یا چند توده است.
محل ادغام آنها یک حباب اسفنجی از سنگ تقریبا ذوب شده به اندازه ایالت فلوریدا در زیر کانون فعال آتشفشانی ساموآن است. شبیه سازیهای رایانهای این پژوهش نشان داده که با ادغام این تودهها، ممکن است اولین مراحل یک فوران عظیم ایجاد شود.
به گفته محققان، قطر هر کدام از این تودهها حدود 2900 کیلومتر بوده که روی هم یک قطعه 5739 کیلومتری از شرق تا غرب را شکل داده که از هسته زمین در زیر ناحیهای در استرالیا تا تقریبا جنوب آمریکا کشیده شده است.
نتایج این پژوهش در مجله Earth and Planetary Science Letters منتشر شده است.
شکلگیری یک ابرآتشفشان در اقیانوس آرام که زمین را با خطر نابودی روبرو میکند
[h=2] انسان تا 20 سال دیگر بر مریخ فرود میآید [/h]
دانش > فضا- همشهری آنلاین:
آمریکاییها درپی موفقیت ناسا در فرود آوردن کاوشگر کنجکاوی بر روی مریخ، اکنون درباره اکتشافات مریخی بسیار خوشبینند و اطمینان دارند انسان تا دو دهه دیگر به مریخ خواهد رفت.
بر اساس گزارش دیسکاوری، موسسهای بینالمللی به نام Phillips & Company با انجام نظرسنجی از هزار و 101 نفر درباره حضور انسان در مریخ سوال کرد. نتایج این نظرسنجی نشان داد 71 درصد از افراد اطمینان دارند که آمریکا طی دو دهه آینده فضاپیمایی سرنشیندار را بر روی مریخ فرود خواهد آورد.همچنین طی این نظرسنجی داوطلبان پس از اینکه دریافتند ناسا دو کاوشگر فعال بر روی مریخ دارد، احتمال دادند که دولت آمریکا 2.4 درصد از بودجه فدرال را صرف ناسا خواهد کرد. درحال حاضر آمریکا درحدود 0.5 درصد از بودجه فدرال، مبلغی در حدود 17.7 میلیارد دلار را به ناسا اختصاص دادهاست، این درحالیاست که بودجه تخصیص دادهشده به ناسا در دوره انجام ماموریتهای آپولو در دهه 60، درحدود 2.8 درصد بودهاست.
نکته جالب توجه دیگر درباره نظرسنجی اخیر این است که 75 درصد از افراد اعلام کردند با افزوده شدن بودجه فدرال تخصیص داده شده به ناسا کاملا موافق یا موافقند زیرا به اعتقاد آنها تخصیص یک درصد از بودجه فدرال برای تامین هزینههای ماموریتی به سوی مریخ ارزشمند است.فرود آمدن انسان بر روی مریخ، بسیار پرهزینهتر از فرود آمدن روباتی یک تنی بر روی سیاره سرخ است و از این رو درصورتی که مردم آمریکا خواهان تماشای فرود یک انسان بر روی مریخ هستند، باید برای افزایش بودجه فدرال ناسا به نمایندگان خود فشار بیاورند.
محققان ژاپنی رباتی با الگوبرداری از عروس دریایی طراحی کردهاند که در صورت افزایش عملکردهای حرکتی میتواند در آینده برای اکتشافات فضایی مورد استفاده قرار گیرد.
به گزارش سرویس فناوری خبرگزاری دانشجویان ایران (ایسنا)، ربات «عروس دریایی فضایی» که توسط محققان دانشگاه توکیو طراحی شده است، تلاشی خلاقانه برای شبیه سازی نمونه احتمالی عروس دریایی فرازمینی است.
این طرح ترکیبی از سنت و فناوریهای پیشرفته است؛ بدنه ربات از سرامیک پرسلن ساخته شده و قطعات الکترونیک و بازوهای مکانیکی روی این بدنه نصب شدهاند.
پروفسور «یوچیرو کاواگوچی»، طراح این ربات قصد دارد با افزایش عملکرد بخشهای متحرک از جمله بازوهای مکانیکی، امکان استفاده از این ربات را در اکتشافات فضایی آینده فراهم کند.
دانشمندان آلمانی معتقدند: گل سنگ و جلبک‌ها احتمالا نخستین اشکال حیات محسوب میشوند که در سیارات بیگانه شبه زمین با نورهای رنگارنگ مشاهده خواهند شد. به گزارش سرویس علمی خبرگزاری دانشجویان ایران (ایسنا)، اخترشناسان، سیارات بیگانه سنگی متعددی را در مناطق قابل سکونت ستارگان میزبان خود یافته‌اند که میتواند نشانه‌ای از وجود آب به شکل مایع در سطح این سیارات باشد. با توسعه تلسکوپ‌های فوق حساس میتوان امیدوار بود که در آینده نزدیک علاوه بر کشف تعداد بیشتری از این سیارات، منشأ احتمالی حیات فرازمینی و نورهای ساطع شده از سیارات نیز به‌دقت مورد بررسی قرار گیرند. در تصاویر فضایی از زمین، حجم زیادی نور نزدیک به مادون قرمز قابل مشاهده است که از «کلروفیل» موجود در گیاهان ساطع میشود و دانشمندان معتقدند که در صورت وجود حیات گیاهی سبز، میتوان لبه قرمز (red edge) مشابهی را در سیارات بیگانه دوردست رصد کرد.
اما «سیدهارت هگ» و «لیزا کالتنگر» از محققان موسسه نجوم ماکس پلانک آلمان معتقدند: بسیاری از سیارات سنگی با دمای بالا، خشکی یا محیط اسیدی نیز میتوانند از اشکال پیچیده حیات در سطح خود برخوردار باشند. محققان در این مطالعه، نورهای ساطع شده توسط برخی اشکال مقاوم زمین از جمله گل سنگ در مناطق خشک، گونه‌های باکتری در آب‌های گرم و جلبک قرمز در پساب‌های معادن اسیدی را مورد بررسی قرار دادند که حاکی از ایجاد یک الگوی رنگی منحصربه‌فرد است؛ بطور مثال گل سنگ زردتر از جلبک یا باکتری دیده میشود. «نیکلاس کوآن» از محققان دانشگاه نورث وست تأکید میکند: این روش یک ایده جذاب برای یافتن نشانه‌های احتمالی حیات تلقی میشود، اما محدودیت‌هایی نیز در این زمینه وجود دارد؛ بطور مثال جو سیارات دیگر کاملا با زمین تفاوت دارند و میتوانند نور را در اشکالی خلاف انتظار محققان ساطع کنند. یافتن این الگوهای رنگی به معنای وجود قطعی حیات در سیارات بیگانه نیست، اما یک گام مهم برای بررسی جزئیات دقیق‌تر در این سیارات محسوب میشود.
مشاهده دو ماراتون ستارگان در مرکز کهکشان راه شیری برای نخستین بار
مشاهده دو ماراتون ستارگان در مرکز کهکشان راه شیری برای نخستین بار
[h=1] مشاهده دو ماراتون ستارگان در مرکز کهکشان راه شیری برای نخستین بار
[/h]
» سرویس: علمي و فناوري - علمي
کد خبر: 91112917442 یکشنبه ۲۹ بهمن ۱۳۹۱ - ۰۹:۰۸
دانشمندان موفق به شناسایی شش ستاره با جرم مشابه خورشید شدهاند که با سرعت فوق‌العاده 3.2 میلیون کیلومتر بر ساعت در کهکشان راه شیری حرکت میکنند. به گزارش سرویس علمی خبرگزاری دانشجویان ایران(ایسنا)، به گفته محققان، این ستاره‌ها با سرعت بسیار بالا که برای اولین بار در نوع خود کشف شدهاند، ممکن است از یک ابرسیاهچاله در مرکز راه شیری به بیرون پرتاب شده باشند. به گفته دانشمندان، این کشف میتواند پاسخگوی سوالاتی در مورد چگونگی شکلگیری ستارگان در مرکز پوشیده از گرد و غبار کهکشان باشد که با زمین 26 هزار سال نوری فاصله دارد.
بر اساس یک نظریه جدید، این اجسام کیهانی با سرعت بالا در اصل بخشی از سیستمهای دو ستاره‌ای بوده‌اند که در آنجا شکل گرفته اما با بلعیده شدن دوقلوی آنها توسط سیاه چاله، از مرکز کهکشان بیرون انداخته شدهاند. از آنجایی که این اجسام از مرکز کهکشان آمده‌اند، شناسایی و بررسی آنها میتواند به دانشمندان در درک رویدادهای این منطقه شکلگیری ستاره کمک کند. تا چندی پیش، ستارهشناسان برای بررسی ستارگان فوق سریع به دنبال ستارگان درخشان و آبی بودند که در اطراف مناطق غیر مرتبط با محل شکلگیری آنها قرار داشتند. شناسایی این ستارگان آسان بوده و معمولا سه تا چهار برابر خورشید هستند که آنها را به گونه‌های غیر عادی در کهکشانی تبدیل میکند که بیشتر از ستارگانی به اندازه خورشید یا کوچکتر تشکیل شده است. دانشمندان از اطلاعات تلسکوپ پالومار کالیفرنیا برای بررسی 130 ستاره در لبه مرکز کهکشانی استفاده کردند که مسیر بیشتری از حد انتظار را پیموده بودند. پس از محدود کردن این نتایج به ستارگانی که در جهتهای مختلف و با سرعت مطابق با پرتاب از مرکز راه شیری حرکت می‌کردند، به این شش ستاره رسیدند. این نتایج هنوز به تائید نهایی نرسیده اما در صورت تائید میتواند به ستارهشناسان در پاسخگویی به یکی دیگر از معماهای جهان کمک کند.
ناسا اخیرا تصویر بسیار جالبی را منتشر کرده که به تصور دانشمندان جوانترین سیاهچاله کهکشان راهشیری است. به گزارش سرویس علمی خبرگزاری دانشجویان ایران(ایسنا)، اطلاعات بدست آمده از رصدخانه پرتو ایکس چاندرا که کیهان را از مدار 139 هزار کیلومتری زمین مشاهده میکند، نشان داده که ابرهای عجیب و درخشان گازی بقایای یک ابرنواختر ممکن است از یک سیاهچاله جوان برخوردار باشد.
این ابرنواختر موسوم به W49B حدود 1000 سال داشته که البته در مقیاس کیهانی به اندازه یک چشم به هم زدن است. برای مثال خورشید 4.5 میلیارد سال دارد.
این ابرنواختر همچنین در مسافت 26 هزار سال نوری از زمین قرار داشته و به یک شکل بسیار نادر ایجاد شده است.
ناسا این انفجار ابرنواختر را که در زمان پایان یافتن سوخت ستاره رخ داده، بسیار عجیب خوانده است. W49B در حالی منفجر شد که فورانهای مواد از قطبهای آن به فضا شلیک شده و باعث کشیدهتر و بیضوی شدن ابرنواختر شده است. معمولا انفجارها به شکل متقارن هستند.
انفجارهای ابرنواختر زمانی رخ میدهد که سوخت ستارگان غولپیکر پایان مییابد اما به گفته ناسا، این انفجارها هیچگاه به درستی درک نشدهاند.
از مسائل دیگر که باعث عجیب بودن این رویداد شده این است که این W49B یک ستاره نوترونی نبوده است. معمولا انفجار ستارگان غولپیکر باعث شکلگیری یک هسته چرخان متراکم میشود که این ستاره با چنین تقدیری روبرو نبوده است.
به گفته محققان، همین کمبود شواهد است که به وجود یک سیاهچاله اشاره دارد. در این مورد، عدم شکلگیری ستاره نوترونی باعث ایجاد تصور وجود یک سیاهچاله شده اما در موارد دیگر معمولا دانشمندان با توجه به تاثیر آن بر مواد اطراف موفق به شناسایی آن میشوند. این پژوهش در مجله Astrophysical Journal منتشر شده است.
دانشمندان سازمان هواشناسی آمریکا با جمعآوری دادههای محل فرود شهابسنگها بر روی زمین توانستهاند یک نقشه از این مناطق را تهیه کنند. به گزارش سرویس علمی خبرگزاری دانشجویان ایران (ایسنا)، این نقشه شامل مناطقی است که دانشمندان در آنجا توانستهاند شهاب سنگ یا دهانه برخوردی آنها را کشف کنند. برخی از این دهانه‌ها بسیار قدیمی بوده و به سال 2300 قبل از میلاد باز می‌گردند. این نقشه تنها به نمایش مناطقی پرداخته که تا به امروز شناسایی شدهاند و از نمایش نواحی کشف نشده احتمالی خودداری کرده است. انتهای پیام
[h=1] خاطرات زمین پیر از بزرگترین اصابت‌های سیارکی
[/h]
» سرویس: علمي و فناوري - علمي کد خبر: 91112917413
یکشنبه ۲۹ بهمن ۱۳۹۱ - ۰۸:۳۸
جمعه گذشته، یک سیارک از فاصله بسیار نزدیکی از کنار زمین عبور کرد که هیچ‌گونه تهدیدی را متوجه این سیاره نکرد؛ اما این خوش‌شانسی همیشگی نبوده و تاریخ پر از خاطرات اصابت‌های این اجسام با زمین است. به گزارش سرویس علمی خبرگزاری دانشجویان ایران (ایسنا)، سیارک DA14 2012 که ساعت 22 جمعه از کنار زمین عبور کرد، نزدیکترین سیارکی بود که تا این زمان در کنار زمین آمده است. اکنون زمین پر از دهانه‌های اصابتی است که شاهد اصابت‌های سیارکهای قبلی بوده‌اند و تاریخچه قدیمی آنها در میلیون‌ها و شاید میلیاردها سال قبل باعث شده که تعیین اندازه دقیق سنگ اصابتی مشکل باشد. این گزارش به معرفی 10 مورد از بزرگترین دهانه‌های اصابتی سیارکی جهان پرداخته است. 1- دهانه فریدفورت زمان اصابت: حدود دو میلیارد سال پیش مکان: استان فری‌استیت، آفریقای جنوبی این دهانه که به گنبد فریدفورت نیز مشهور است، از شعاع تخمینی 190 کیلومتر برخوردار بوده که آنرا به بزرگترین ساختار اصابتی جهان تبدیل کرده است. این دهانه در سال 2005 در فهرست میراث جهانی یونسکو ثبت شد. 2- دهانه سادبری زمان اصابت: حدود 1.8 میلیارد سال پیش مکان: اونتاریو، کانادا دهانه سادبری با قطر تخمینی 130 کیلومتر، یکی از بزرگترین سازه‌های اصابتی در زمین محسوب میشود. با زمان شکلگیری تخمینی در 1.8 میلیارد سال قبل، این دهانه یکی از قدیمی‌ترین ساختارهای اصابتی نیز به شمار می‌رود. 3- دهانه آکرامان زمان اصابت: حدود 580 میلیون سال پیش مکان: استرالیای جنوبی، استرالیا این دهانه که منجر به شکل گیری دریاچه آکرامان شده، یک ساختار اصابتی با قطر تخمینی 90 کیلومتر است. 4- دهانه وودلی زمان اصابت: حدود 364 میلیون سال پیش مکان: استرالیای غربی: استرالیا این دهانه در سطح قرار نداشته و این امر منجر به تناقضات زیاد در مورد اندازه واقعی آن شده است. گزارشها در مورد قطر این دهانه بین 40 تا 120 کیلومتر متغیر است. 5- دهانه مانیکوآگان زمان اصابت: حدود 215 میلیون سال پیش مکان: کبک، کانادا این دهانه اصابتی اکنون به دریاچه مانیکوآگان تبدیل شده و با وجود فرسایش یکی از بزرگترین و حفظ شده‌ترین دهانه‌های زمین است. قطر تخمینی این دهانه 100 کیلومتر است. 6- دهانه موروکونگ زمان اصابت: حدود 145 میلیون سال پیش مکان: نورث‌وست، آفریقای جنوبی این دهانه که در نزدیکی صحرای کالاهاری واقع شده، حاوی بقایای فسیل شهابسنگی است که آن را ایجاد کرده است. 7- دهانه کارا زمان اصابت: حدود 70.3 میلیون سال پیش مکان: ننستیا، روسیه این دهانه که اکنون کاملا فرسوده شده، یک دهانه غیر سطحی در روسیه بوده که به عقیده برخی در حقیقت از دو دهانه مجاور کارا و اوست-کارا تشکیل شده است. 8- دهانه چیکشلوب زمان اصابت: حدود 65 میلیون سال پیش مکان، یوکاتان، مکزیک دانشمندان بر این باورند که شهابسنگی که باعث شکلگیری این دهانه در شبه‌جزیره یوکاتان شده، باعث انقراض دایناسورها بوده یا با آن مرتبط بوده است. قطر این دهانه از 170 تا 300 کیلومتر متغیر بوده که در صورت اثبات، بزرگترین دهانه اصابتی جهان خواهد بود.
9- دهانه پوپیگای زمان اصابت: حدود 65.7 میلیون سال پیش مکان: سیبری، روسیه دانشمندان روسی بر این باورند که این دهانه از تریلیونها قیراط الماس برخوردار بوده که آنرا به بزرگترین منابع الماس جهان تبدیل میکند. این الماسها با نام الماسهای اصابتی نیز مشهور هستند. 10: دهانه خلیج چساپیک زمان اصابت: حدود 35 میلیون سال پیش مکان: ویرجینیا، آمریکا این دهانه که در اوایل دهه 1980 کشف شده،در حدود 201 کیلومتری واشنگتن قرار داشته و بنظر کارشناسان از عرض حدود 85 کیلومتر برخوردار است
تصاویر دیدنی از زمین در گزارش تصویری فضانورد کانادایی
تصاویر دیدنی از زمین در گزارش تصویری فضانورد کانادایی
[h=1] نمای شبانگاهی تهران از چشم‌انداز ایستگاه فضایی
[/h]
» سرویس: علمي و فناوري - علمي
کد خبر: 91113018372 دوشنبه ۳۰ بهمن ۱۳۹۱ - ۱۰:۳۹
«کریس هدفیلد» فضانورد کانادایی، مجموعه تصاویر دیدنی از مناطق مختلف زمین از جمله نمای شبانگاهی شهر تهران تهیه کرده است. به گزارش سرویس علمی خبرگزاری دانشجویان ایران (ایسنا)، فضانوردان مستقر در ایستگاه فضایی بین المللی (ISS)، در قالب برنامه «سیاره زمین از فضا»، زیبایی های سیاره زمین شامل آتشفشان ها، مناطق بیابانی، نورهای شمالی، غروب خورشید و شهرهای مختلف را در تصاویر فضایی به تصویر کشیده اند. در یکی از این تصاویر، درخشش نورها در شب تهران به همراه یک حلقه بنفش عجیب در مرکز تصویر دیده می شود که کاربران اینترنت آن را محل فرودگاه تهران عنوان کرده اند. انتهای پیام
درخشش نورهای شب تهران به همراه یک حلقه بنفش رنگ در مرکز تصویر
ترکیب باد و شن در یک منطقه بیابانی و خلق یک اثر هنری
[h=2][/h] با توجه به حجم ذخایر معدنی در سیارک 2012DA14 که امروز از کنار زمین عبور می کند، قیمت آن در حدود 200 میلیارد دلار ارزیابی شده است.
به گزارش سرویس علمی خبرگزاری دانشجویان ایران (ایسنا)، سیارک 2012DA14 با پهنای 45 متر معادل نیمی از یک زمین فوتبال روز جمعه 15 فوریه 2013 میلادی (27 بهمن) از فاصله 27 هزار کیلومتری زمین عبور می کند.
این فاصله کمتر از فاصله قرار گرفتن ماهواره ها در مدار زمین هستند، اما این سیارک خطر جدی برای زمین ایجاد نخواهد کرد.
هرساله بیش از 900 سیارک جدید در نزدیکی زمین کشف میشوند که حاوی ذخایر معدنی چشمگیری از جمله فلزات مختلف و آب هستند که می توانند تولید سوخت موشک یا برای ساخت ماهواره‌های مخابراتی مورد استفاده قرار بگیرند.
شرکت Deep Space قصد دارد با طراحی و ساخت یک فضاپیمای اکتشافی، از منابع معدنی سیارک ها در فضا استفاده کند.
فضاپیمای FireFlies با وزن 25 کیلوگرم تا سال 2015 میلادی طراحی شده و همراه ماهواره های مخابراتی بوسیله یک موشک راهی اعماق فضا می شود و کار اکتشافات خود را برای یافتن ذخایر معدنی و آب در دل سیارک تا یک دهه آینده آغاز میکند.
محققان شرکت Deep Space قیمت سیارک 2012DA14 را با توجه به ذخایر معدنی آن حدود 200 میلیارد دلار تخمین زده اند که این رقم شامل 65 میلیارد دلار آب قابل بازیابی و 130 میلیارد دلار فلزات مختلف است.
تاکنون ترکیبات اصلی سازنده این سیارک مورد بررسی دقیق قرار نگرفته و ارقام اعلام شده نیز حدس و گمان محققان Deep Space محسوب می شود.
با توجه به شیب دار بودن مدار سیارک 2012DA14 نسبت به زمین و دشوار شدن دستیابی به آن، برنامه ای برای استفاده از ذخیر معدنی سیارک طی سال های آینده در نظر گرفته نشده است.
ثبت امواج انفجار اخیر شهابسنگ در مناطق مختلف جهان
ثبت امواج انفجار اخیر شهابسنگ در مناطق مختلف جهان
» سرویس: علمي و فناوري - علمي
کد خبر: 91120100050 سهشنبه ۱ اسفند ۱۳۹۱ - ۰۸:۴۸
موج شوک ناشی از انفجار شهاب سنگ روسیه باعث ارسال امواج مافوق صوت از طریق جو به مناطق مختلف جهان شده است. به گزارش سرویس علمی خبرگزاری دانشجویان ایران (ایسنا)، بررسی های جدید ناسا نشان می دهد، شهاب سنگ 17 متری با قدرت انفجاری 500 کیلوتن با سرعت 64 هزار و 373 کیلومتر در ساعت بر فراز آسمان «چلیابینسک» روسیه منفجر شد. امواج صوتی فرکانس پایین توسط 11 حسگر در مناطق گرینلند، آفریقا، شبه جزیره کامچاتکا روسیه ثبت شده اند؛ این حسگرها بخشی از شبکه جهانی 60 ایستگاه فروصوت متعلق به سازمان پیمان منع جامع آزمایش هستهای (CTBTO) محسوب میشوند. طول موج فروصوت (Infrasound) حدود 20 تا 0.01 هرتز است که خارج از محدوده شنوایی انسان است و میتواند مسافت طولانی را در جو زمین طی کند. فیل، نهنگ و حتی کبوترها از امواج فروصوت برای ارتباط و ناوبری استفاده می کنند. آزمایشات اتمی الگوی متفاوتی از امواج فراصوت را در مقایسه با انفجارهای طبیعی از جمله انفجار شهاب سنگ روسیه تولید می کنند؛ به همین دلیل سازمان پیمان منع جامع آزمایش هستهای (CTBTO) با استفاده از آرایه های فراصوت برای تعیین محل و اندازه انفجارهای اتمی استفاده می کند. «بیل کوک» مدیر دفتر شهاب سنگ در مرکز پرواز فضایی مارشال ناسا تأکید میکند: دادههای دریافتی در حسگرهای فراصوت نشان میدهد که انرژی ناشی از انفجار توپ آتشین بر فراز آسمان روسیه حدود 300 کیلوتن بوده است. این انفجار 20 تا 25 برابر قوی‌تر از بمب های اتمی مورد استفاده در جنگ جهانی دوم است، اما انرژی ناشی از انفجار کمتر از انفجار سیارک تانگوسکا در سال 1908 میلادی در سیبری است. انتهای پیام
ثبت امواج فروصوت ناشی از انفجار شهاب سنگ در ایستگاه های مختلف دنیا
مشاهده دو ماراتون ستارگان در مرکز کهکشان راه شیری برای نخستین بار
مشاهده دو ماراتون ستارگان در مرکز کهکشان راه شیری برای نخستین بار
[h=2]مشاهده دو ماراتون ستارگان در مرکز کهکشان راه شیری برای نخستین بار [/h]
دانشمندان موفق به شناسایی شش ستاره با جرم مشابه خورشید شدهاند که با سرعت فوق‌العاده 3.2 میلیون کیلومتر بر ساعت در کهکشان راه شیری حرکت میکنند.
به گزارش سرویس علمی خبرگزاری دانشجویان ایران(ایسنا)، به گفته محققان، این ستاره‌ها با سرعت بسیار بالا که برای اولین بار در نوع خود کشف شدهاند، ممکن است از یک ابرسیاهچاله در مرکز راه شیری به بیرون پرتاب شده باشند.
به گفته دانشمندان، این کشف میتواند پاسخگوی سوالاتی در مورد چگونگی شکلگیری ستارگان در مرکز پوشیده از گرد و غبار کهکشان باشد که با زمین 26 هزار سال نوری فاصله دارد.
بر اساس یک نظریه جدید، این اجسام کیهانی با سرعت بالا در اصل بخشی از سیستمهای دو ستاره‌ای بوده‌اند که در آنجا شکل گرفته اما با بلعیده شدن دوقلوی آنها توسط سیاه چاله، از مرکز کهکشان بیرون انداخته شدهاند.
از آنجایی که این اجسام از مرکز کهکشان آمده‌اند، شناسایی و بررسی آنها میتواند به دانشمندان در درک رویدادهای این منطقه شکلگیری ستاره کمک کند.
تا چندی پیش، ستارهشناسان برای بررسی ستارگان فوق سریع به دنبال ستارگان درخشان و آبی بودند که در اطراف مناطق غیر مرتبط با محل شکلگیری آنها قرار داشتند.
شناسایی این ستارگان آسان بوده و معمولا سه تا چهار برابر خورشید هستند که آنها را به گونه‌های غیر عادی در کهکشانی تبدیل میکند که بیشتر از ستارگانی به اندازه خورشید یا کوچکتر تشکیل شده است.
دانشمندان از اطلاعات تلسکوپ پالومار کالیفرنیا برای بررسی 130 ستاره در لبه مرکز کهکشانی استفاده کردند که مسیر بیشتری از حد انتظار را پیموده بودند. پس از محدود کردن این نتایج به ستارگانی که در جهتهای مختلف و با سرعت مطابق با پرتاب از مرکز راه شیری حرکت می‌کردند، به این شش ستاره رسیدند.
این نتایج هنوز به تائید نهایی نرسیده اما در صورت تائید میتواند به ستارهشناسان در پاسخگویی به یکی دیگر از معماهای جهان کمک کند.
دانشمندان آمریکایی، طرح جدیدی را برای سیستمهای دفاعی نیروی خورشیدی ارائه کردهاند که میتواند یک سیارک به بزرگی سیارکی که روز جمعه گذشته از کنار زمین عبور کرد را طی 60 دقیقه به بخار تبدیل کند. به گزارش سرویس فناوری خبرگزاری دانشجویان ایران (ایسنا)، از این سیستم حتی میتوان برای نابودی سیارکهای 10 برابر بزرگتر طی یک سال استفاده کرد که عملیات تبخیر را از فاصله ای به دوری خورشید آغاز میکند.
پس از عبور بسیار نزدیک سیارک 2012 DA14 از کنار زمین در روز جمعه(27 بهمن) و انفجار غیرمنتظره یک شهابسنگ در آسمان روسیه و مجروح شدن بیش از 1000 تن، توجهات به فناوریهایی جلب شده که میتوانند برای دفاع از زمین در برابر تهدیدات کیهانی مورد استفاده قرار بگیرند.
این سیارک 130 هزار تنی با اندازه 46 متر با سرعت 28 هزار کیلومتر در ساعت که هشت برابر سرعت گلوله شلیک شده از یک تفنگ است، در نزدیکترین فاصله به ثبت رسیده تاکنون از کنار زمین عبور کرد. اگر این سیارک با زمین برخورد میکرد، احتمالا با قدرت هزار برابر بمب هیروشیما که در سال 1945 فرود آمد، منفجر میشد.
اگرچه این نزدیکی از شانس برخورد با زمین برخوردار نبود اما دانشمندان دانشگاه کالیفرنیا در سانتا باربارا و دانشگاه پلیتکنیک کالیفرنیا این طرح را برای تخریب این اجسام آسمانی ارائه کردهاند. این مفهوم «ماموریت هدف گیری سیارکها با انرژی خورشیدی هدایتشده(DE-STAR)» نام داشته که به عقیده سازندگان میتواند یک ابزار واقعی برای مواجهه زمین با تهدیدات بالقوه سیارکها و شهابسنگها محسوب شود.
این مفهوم که به عنوان یک سیستم دفاعی مداری با انرژی هدایت شده توصیف شده است، برای جمعآوری نیروی گسترده خورشید و انتقال آن به آرایه فازی عظیم پرتوهای لیزر طراحی شده است. این لیزرها را سپس میتوان به سوی هر سیارک تهدیدآمیز هدف گرفته و آنها را پیش از نزدیک شدن نابود کرد.
همچنین به گفته محققان این مفهوم علاوه بر کاربرد نابودساز آن از کاربردهای احتمالی دیگر حتی به عنوان سیستم پیشران فضاپیما برخوردار است. همچنین هر چه اندازه این دستگاه بزرگتر باشد، قابلیتهای آن بیشتر است. برای مثال یک دستگاه DE-STAR 2 با قطر 100 متر به اندازه ایستگاه فضایی بینالمللی میتواند سیارکها و دنبالهدارها را از مدار خود خارج کند. اما یک DE-STAR 4 با قطر 10 کیلومتر که حدود 100 برابر ایستگاه فضایی است میتواند 1.4 مگاتن انرژی را بصورت روزانه به هدف خود وارد کرده و هر سال یک سیارک با اندازه 500 متر را نابود کند.
سیستمی با این اندازه همچنین میتواند سفرهای میانسیارهای را بسیار بیش از سوختهای شیمیایی مورد استفاده امروزی در موشکها سرعت بخشد.
همچنین از این سیستم میتوان برای تامین نیروی سیستمهایی با سوخت یونی پیشرفته در سفرهای فضای عمیق استفاده کرد. به گفته دانشمندان یک دستگاه DE-STAR 4 میتواند چندین ماموریت را بطور همزمان انجام داده و بطور همزمان با نابودی یک سیارک ، ترکیبات سیارک بعدی را تعیین کرده و سوخت یک فضاپیما را نیز تامین کند.
سیستم DE-STAR 6 که بزرگتر خواهد بود میتواند سفرهای میانستارهای را به شکل یک منبع نیروی مداری و سیستم سوخت عظیم برای فضاپیما ممکن سازد. این سیستم میتواند سوخت یک فضاپیمای 10 تنی را با سرعت نزدیک به نور تامین کند که کاوشهای میانستارهای را بدون نیاز به فناوریهای علمی تخیلی مانند «رانش تابدار» ممکن خواهد ساخت.
سیارک دی.ای. 14، 33 سال بعد باز هم از کنار زمین عبور میکند
سیارک دی.ای. 14، 33 سال بعد باز هم از کنار زمین عبور میکند
[h=2] سیارک دی.ای. 14، 33 سال بعد باز هم از کنار زمین عبور میکند [/h] همشهری آنلاین: دانشمندان می‌گویند که سیارک "دی.ای. 14" در دهه‌های بعد باز هم ممکن است زمین را تهدید کند. این سیارک در سال 2046 بار دیگر به زمین نزدیک میشود ولی با آن برخورد نمی‌کند
به گزارش ایرنا، این سیارک شب گذشته از نزدیکی زمین عبور کرد بدون آن که به زمین یا ماهواره‌ها برخورد کند.
این سیارک شب گذشته به فاصله 127 هزار کیلومتری زمین رسید که از فاصله برخی از ماهواره‌ها در مدار زمین کمتر است.
پل چوداس، از دانشمندان سازمان فضایی آمریکا (ناسا) گفت: دانشمندان به دقت مدار این سیارک را در قرن بیست و یکم مطالعه کردهاند و براین باورند که این سیارک در سال 2046 بار دیگر به زمین نزدیک میشود ولی با آن برخورد نمی‌کند .
به گفته وی همچنین مطالعات نشان میدهد که بار دیگر این سیارک در سال 2080 از کنار زمین عبور میکند ولی احتمال برخورد آن با زمین بسیار کم خواهد بود .
سیارک دی.ای.14 به اندازه نصف زمین فوتبال است و به سیارکی شباهت دارد که در سال 1908 به سیبری اصابت کرد و 20 کیلومتر مربع از جنگل‌های این منطقه را از بین برد.
دانشمندانی که در حال بررسی ویژگی‌های ذره بوزون هیگز هستند، اظهار کردهاند که شاید بتوان چگونگی پایان جهان را تعیین کرد. به گزارش سرویس علمی خبرگزاری دانشجویان ایران(ایسنا)، به گفته محققان، مفهوم «بی‌ثباتی خلأ» میتواند در میلیاردها سال آینده منجر به ایجاد یک جهان جدید به شکل یک حباب درون جهان کنونی شده و در نهایت جای آن را بگیرد.
فیزیکدانان در تابستان سال جاری از کشف ذره‌ای خبر دادند که احتمالا همان ذره گریزان بوزون هیگز بوده که جرم ماده را تامین میکند. بررسی ذرات مرتبط با هیگز که برای اثبات نتایج اولیه لازم بوده، همچنان ادامه دارد. در صورت تائید، این کشف میتواند یک معمای مهم در مورد چگونگی شکلگیری جهان در حدود 13.7 میلیارد سال پیش و شاید پایان آن را حل کند. دانشمندان تا پیش از کشف هیگز با ایده ثبات طولانی‌مدت جهان درگیر بودند؛ اما محاسبات را با اعلام جرم این ذره در حدود 126 میلیارد الکترون ولت تشدید کردند که یک عدد مهم در تعیین سرنوشت جهان محسوب میشود. این محاسبات نیازمند دانش در مورد جرم هیگز تا ظرف یک درصد و جرم دقیق دیگر ذرات زیراتمی مرتبط است. در صورت هر گونه تغییر کوچک در این پارامترها در مدل استاندارد، یک پایان متفاوت برای جهان رقم خواهد خورد. به گفته دانشمندان، خورشید تا حدود 4.5 میلیارد سال عمر خواهد کرد و پس از آن منبسط میشود که در این فرآیند احتمالا زمین را می‌بلعد.
[/h] کد خبر: 91120201146 چهارشنبه ۲ اسفند ۱۳۹۱ - ۱۱:۲۲
تحقیقات صورت گرفته توسط محققان دانشگاه ملی استرالیا نشان میدهد، یک سیارک عظیم در 300 میلیون سال قبل با زمین برخورد کرده و باعث ایجاد دهانه برخوردی به قطر 200 کیلومتر شده است. به گزارش سرویس علمی خبرگزاری دانشجویان ایران (ایسنا)، خبر کشف دهانه برخوردی باستانی روز جمعه 15 فوریه (27 بهمن) همزمان با گذر سیارک 2012DA14 از کنار زمین اعلام شد. محققان متوجه وجود رسوبات غیر معمول در منطقه East Warburton در جنوب استرالیا و با آنالیز دانه های کوارتز از عمق زمین، موفق به کشف این دهانه برخوردی شدند. قطر سیارک بیش از 10 کیلومتر تخمین زده میشود و دهانه برخوردی ایجاد شده توسط آن 200 کیلومتر است که سومین دهانه برخوردی بزرگ زمین محسوب میشود.
دکتر «اندرو گلیکسان» از محققان دانشگاه ملی استرالیا (ANU) تأکید می کند: گرد و غبار و گازهای گلخانه ای ناشی از اصابت سیارک با زمین، ایجاد دهانه برخوردی و شوک لرزه ای به زمین باعث بروز تغییرات گسترده در چهره زمین در آن دوران شد. این برخورد که احتمالا بخشی از خوشه برخورد سیارکی پیش از دوره دایناسورها محسوب می شود، باعث انقراض گسترده، از بین رفتن صخره های مرجانی اولیه و گونه های دیگر شده است؛ همچنین گازهای گلخانه ای تولید شده نیز تا چندین هزار سال در جو زمین باقی ماندند. نتایج این کشف در مجله Tectonophysics منتشر شده است.
صدها کالیفرنیایی، روز پنجشنبه گذشته (سوم اسفند) از مشاهده عبور یک نور درخشان در آسمان خبر دادند که به باور مقامات یک بارش شهابی بوده است.
به گزارش سرویس علمی خبرگزاری دانشجویان ایران(ایسنا)، چندین شاهد از مشاهده یک توپ آتشین سبز رنگ در ساعت 22:35 به وقت محلی خبر دادند در حالیکه سایرین رنگ آنرا سفید و حتی آبی توصیف کرده بودند.
ساکنان مناطقی با فاصله 643 کیلومتری موفق به مشاهده این گلوله آتشین در یک آسمان شده بودند.
این مشاهدات تقریبا یک هفته پس از عبور یک شهاب سنگ از آسمان روسیه و برخورد آن با زمین با قدرت مشابه 20 بمب هیروشیما حاصل شده که منجر به مجروح شدن بیش از 1000 شهروند روس شد.
در همان روز یک سیارک 15 متری با وزن تخمینی 143 هزار تن در یک عبور تاریخی در فاصله بسیار از نزدیک زمین گذشت.
همچنین گزارشات دیگری از مشاهده گلوله‌های آتشین در سان‌فرانسیسکو و فلوریدا در ماه گذشته ثبت شده است. به گفته دانشمندان، فراوانی این شهابسنگها یک امر غیرمعمول نبوده و روزانه یک جسم مانند آن با زمین برخورد میکند.
به گفته کارشناسان، شهابی که منجر به نمایش این توپ آتشین در آسمان کالیفرنیا شده احتمالا به اندازه یک توپ بسکتبال بوده که به دلیل حرارت زیاد آن به این شکل قابل مشاهده شده است.
هفته‌ای که گذشت، برای حوزه ستاره‌شناسی، اخبار جالبی به همراه داشت؛ از عبور رکوردشکن سیارکی از کنار زمین گرفته تا باران پلاسما در سطح خورشید و رقص شفق قطبی در آسمان زمین؛ که این رویدادها نظر بسیاری را به خود جلب کردند. به گزارش سرویس علمی خبرگزاری دانشجویان ایران (ایسنا)، در یکی از جالب‌ترین خبرها، روز 27 اسفند یک سیارک از نزدیکترین فاصله دیده شده تاکنون از کنار زمین عبور کرد. همچنین در یک رویداد نادر، یک شهابسنگ در آسمان روسیه وارد شده و با قدرتی برابر با 20 بمب هیروشیما منفجر شده و با زمین اصابت کرد که منجر به آسیب دیدن بیش از هزار شهروند روس و آسیب دیدن ساختمانها شد. این گزارش به معرفی برخی از پر بازتاب‌ترین اخبار نجومی این هفته پرداخته است. -عبور سیارکی از نزدیکی زمین:
تصویر راداری عبور سیارکی از نزدیک زمین
سازمان ناسا اولین ویدئوی راداری را از سیارک 2012 DA14 و عبور آن از کنار زمین رونمایی کرد که نمایشگر چرخش آن در فضا بود.
خرچنگ کیهانی در فضا
-خرچنگ کیهانی در فضا: رصدخانه جدید اروپا در تصویر جدید خود سحابی خرچنگ را در یک نمای جدید به نمایش درآورده است.
رشد سریع ابرلکه خورشیدی
- رشد سریع ابرلکه خورشیدی: هفته گذشته رصدخانه دینامیک خورشیدی شاهد ایجاد 48 ساعته یک لکه غولپیکر خورشیدی در سطح خورشید بود که شش برابر قطر زمین است و میتواند منجر به بروز جرقه‌های خورشیدی شود.
طلوع سیاره ناهید و ماه بر روی رود گنگ در هند
درخشش سیاره ناهید و ماه بر روی رود گنگ در هند
رقص نور شفق قطبی
- رقص نور شفق قطبی: نمایش زیبای نورهای شفق قطبی در سوئد که توسط چاد بلاکلی، عکاس نجوم به ثبت رسیده است.
بارش باران پلاسمای فوق داغ بر روی خورشید
- بارش باران پلاسمای فوق داغ بر روی خورشید: رصدخانه دینامیک خورشیدی در تصویر جدید خود حلقه‌های پلاسمای فوق داغ بزرگتر از زمین را به نمایش درآورده که روی سطح خورشید فرود می‌آیند.
درخشش کهکشان راه شیری بر روی آتشفشان
- درخشش کهکشان راه شیری بر روی آتشفشان: تصویر جدید جاستین ان‌جی، ستاره شناس آماتور نمایشهای جالبی از آسمان را بر روی سه آتشفشان در اندونزی ثبت کرده است.
نقشه رنگی سیاره عطارد
- نقشه رنگی سیاره عطارد: فضاپیمای مسنجر ناسا توانسته برای اولین بار یک تصویر تمام رنگی کامل از سطح سیاره عطارد را ارائه کند که بخشهای تشکیل‌دهنده آن را در رنگهای متمایز نمایش داده است.
حلقه‌های مغناطیسی در سطح خورشید
- حلقه‌های مغناطیسی در سطح خورشید: رصدخانه دینامیک خورشیدی در تصویر جدید خود حلقه‌های مغناطیسی سطح خورشید را به نمایش گذاشته است. این تصویر هر حلقه را به شکلی پردازش کرده تا بطور واضح تر آنها را نمایش دهد. دانشمندان مجموعه‌ای از حلقه‌های این چنینی را طناب شار می‌نامند که مرکز انفجارات تخلیه تاج خورشیدی هستند. این تصویر برای اولین بار به دانشمندان اجازه داده که زمان شکلگیری طناب شار را تعیین کنند. این تصویر شامل ترکیبی از تصاویر 131 انگستروم و 171 انگستروم از جرقه خورشید و تخلیه تاجی 19 ژوئیه 2012 است.
تکامل غذای فضا
- تکامل غذای فضا: غذا نه تنها برای فضانوردان امکان تغذیه را فراهم کرده بلکه همچنین سلامت روانی آنها را با ایجاد یک عنصر آشنا در یک محیط غیرآشنا تامین کرده است.
دادههای جدید کاوشگر مسنجر حاکی از جاری شدن یک اقیانوس عظیم ماگما بر سطح سیاره عطارد در حدود 4.5 میلیارد سال قبل است. به گزارش سرویس علمی خبرگزاری دانشجویان ایران (ایسنا)، کاوشگر مسنجر از ماه مارس 2011 در مدار عطارد در حال چرخش و جمع آوری داده است.
گروهی از محققان با آنالیز داده های فلورسنت اشعه ایکس که توسط این کاوشگر تهیه شده است، موفق به شناسایی دو ترکیب متمایز و غیر قابل توضیح در سنگ های سطح این سیاره شده اند. محققان موسسه تکنولوژی ماساچوست (MIT) از این داده ها برای بازسازی دو نوع سنگ در آزمایشگاه استفاده کرده و برای شبیه سازی فرآیندهای مختلف زمین شناسی، آنها را تحت دمای بالا و فشار قرار دادند که نشان می دهد، این دو ترکیب کاملا متفاوت بوده و از یک منطقه سرچشمه نگرفته اند. برای این نتایج، تنها یک توضیح وجود دارد: اقیانوس گسترده ماگما که باعث تشکیل دو لایه مختلف از کریستال به شکل جامد شد، با ذوب مجدد به ماگمایی تبدیل شد که تمام سطح عطارد را پوشاند. «تیموتی گرو» از متخصصان زمین شناسی MIT تأکید میکند: این پوسته بر سطح عطارد بیش از چهار میلیارد سال عمر داشته و اقیانوس ماگما یک ساختار باستانی محسوب می شود. در حقیقت این اقیانوس در مراحل نخست شکل گیری عطارد با عمر یک تا 10 میلیون سال ایجاد شده است.
روز گذشته، یک موشک از مرکز پروازی هند به فضا ارسال شد که حامل محموله‌های ارزشمند از جمله یک گوشی هوشمند حاوی جیغ انسان به فضا بود. به گزارش سرویس فناوری خبرگزاری دانشجویان ایران (ایسنا) این پروژه، محصول کار دانشمندان دانشگاه سوری بوده که قصد دارند با آن، این نظریه را که هیچ کس در فضا صدای جیغ شما را نخواهد شنید، آزمایش کنند. تلفن هوشمند STRaND-1 قرار است 10 ویدیو از جیغ انسان را که از میان 100 ویدئوی ارسالی مردم از سراسر جهان برای انتشار در فضا انتخاب شده، پخش کند. طبق این نظریه از آن جایی که فضا دارای خلأ بوده و هیچ مولکولی وجود ندارد، صدا نمی‌تواند حرکت کند چرا که ارتعاشات حمل نمی‌شوند. این آزمایش بر دوام قطعات استاندارد تجاری در فضا نظارت خواهد کرد. از دیگر آزمایشات این پروژه، بررسی دو سیستم نیروی محرکه نوآورانه خواهد بود. اولین سیستم موسوم به WARP DriVE از یک ترکیب آب و الکل به عنوان نیروی محرکه استفاده کرده و دومین فناوری نیروی رانشی پلاسما تکانشی است که از یک جریان الکتریکی برای گرم کردن و تبخیر ماده و ایجاد یک گاز باردار برای سرعت بخشیدن در یک جهت میدان مغناطیسی و حرکت ماهواره در جهتهای دیگر بهره میبرد.
این ماموریت اولین ماهواره کنترل شده با تلفن هوشمند بوده و برای شش ماه در مدار زمین باقی خواهد ماند. این ماهواره با وزن 4.3 کیلوگرم و اندازه 10 سانتیمتر در 30 سانتیمتر از بلندگو و میکروفون برخوردار بوده که ماهواره‌های رایج دیگر فاقد آن هستند، از این رو محققان تصمیم گرفتند برنامه «جیغ در فضا» را که محصول برنده دانشمندان کمبریج در رقابت 2011 برای طراحی برنامه ویژه برای STRaND-1 بود، بر روی آن استفاده کنند. در ابتدا این ماهواره با یک رایانه استاندارد آنبرد کنترل شده اما در مرحله دوم ماموریت گوشی هوشمند نکسوز گوگل بوده، با برنامه‌های خاص کنترل را در دست خواهد گرفت. یکی از این برنامه‌ها موسوم به iTesa قرار است بزرگی میدان مغناطیسی اطراف گوشی را در مدار ثبت کند. این برنامه 360 با استفاده از دوربین داخلی پنج مگاپیکسلی گوشی تصاویر را ثبت کرده و به عنوان یک شیوه سازماندهی موقعیت ماهوراه عمل خواهد کرد.
[h=1] دانشمند پیشگام تحقیقات ماه و مریخ ناسا درگذشت
[/h] » سرویس: علمي و فناوري - علمي
کد خبر: 91120805199 سهشنبه ۸ اسفند ۱۳۹۱ - ۱۰:۵۸
«دیوید مک کی» از محققان پیشگام ناسا در مأموریت آپولو و اکتشافات مریخ در سن 76 سالگی درگذشت. به گزارش سرویس علمی خبرگزاری دانشجویان ایران (ایسنا)، «مک کی» از سال 1965 میلادی به ناسا پیوست و یکی از محققان کلیدی مأموریت آپولو برای سفر به ماه محسوب می شد. وی در بسیاری از تمرینات آماده سازی فضانوردان در هاوایی، آلاسکا، ایسلند، مکزیک و غرب آمریکا حضور داشت که منجر به انجام مأموریت آپولو 11 در سال 1969 میلادی و سفر نخستین انسان به فضا شد. محقق ارشد اخترزیست شناسی ناسا همچنین وظیفه ارائه آموزش های زمین شناسی دو مسافر ماه، «نیل آرمسترانگ» و «باز آلدرین» را برعهده داشت. مهمترین دستاورد علمی – تحقیقاتی «مک کی» پس از مأموریت آپولو، بررسی شهاب سنگ مریخ موسوم به ALH84001 است. نویسنده ارشد مقاله ای که در سال 1996 در مجله Science منتشر شد از شناسایی شواهدی از حیات باستانی در شهاب سنگ مریخ خبر داد. محقق برجسته ناسا که از یک بیماری مزمن رنج می برد، روز 20 فوریه (دوم اسفند) در سن 76 سالگی درگذشت.
کوچکترین تلسکوپ فضایی جهان که کوچکترین ماهواره فضایی ساخته شده تاکنون است، روز دوشنبه از هند به فضا پرتاب شد. به گزارش سرویس فناوری خبرگزاری دانشجویان ایران (ایسنا)، ماهواره تورنتو امروز در ساعت 12:20 به وقت گرینویچ از مرکز پرواز فضایی ساتیاش داوان در هند به فضا پرتاب شد. ماموریت کاوشگر هدف روشن (برایت) در تلاش برای اثبات این که حتی یک تلسکوپ بسیار کوچک نیز میتواند به دانش فضایی بیفزاید، ماهواره «تورنتو» و یک ماهواره دیگر که در این دانشگاه طراحی و در اتریش ساخته شده را امروز به فضا پرتاب کرد. این ماهواره‌ها بر درخشان‌ترین ستارگان آسمان از جمله ستارگان برجسته صورت‌فلکی شکارچی تمرکز خواهند داشت. این ماهواره مکعبی هفت کیلویی بر روی خودروی پرتابی ماهواره قطبی به فضا ارسال شده است. همچنین سازمان فضایی کانادا بر روی این موشک یک ماهواره NEOSSat را به فضا پرتاب خواهد کرد که از جایگاه خود در مدار زمین به بررسی و پیگیری سنگهای بزرگ فضایی در مدار خورشید خواهد پرداخت.
از دیگر وظایف این ماهواره، پیگیری ضایعات فضایی و ماهواره‌های در حال خدمت در مدار زمین است. این ماموریت اولین ماهواره با طراحی ویژه برای بررسی سیارکهای بزرگ و نظارت بر ضایعات فضایی در منظومه شمسی است. این فضاپیمای 25 میلیون دلاری تقریبا به اندازه یک چمدان بوده و قرار است هر 100 دقیقه یکباردر مدار 800 کیلومتری بالای زمین گردش کند. از دیگر مسافران خودروی پرتابی ماهواره قطبی یک ماهواره نظارت بر اقیانوس سازمان پژوهش فضایی هند موسوم به SARAL و سه فضاپیمای کوچک دیگر هستند. اکثر فناوریهای نقشه برداری از سیارکها امروزه به آسمان تاریک نیاز دارند؛ اما یک تلسکوپ فضایی مانند NEOSSat به آسمان شب نیاز ندارد. این ماهواره در زمان حضور در مدار می تواند بخش‌هایی از آسمان را که به خورشید نزدیکتر بوده بررسی کند.
ستارهشناسان دانشگاه آنتیوکوآ در کلمبیا توانستهاند منشا شهابسنگی را که پس از انفجار، منجر به آسیب دیدن بیش از یکهزار انسان در مرکز روسیه شده بود، محاسبه کنند. به گزارش سرویس علمی خبرگزاری دانشجویان ایران(ایسنا)، این محققان از فیلمهای آماتوری برای طراحی نقشه مسیر سنگ آسمانی که در آسمان شهر چلیابینسک روسیه درخشیده و خساراتی را به ساکنان وارد کرد، استفاده کردند. نتایج بدست آمده نشان داد که این شهابسنگ به خانواده سرشناس سنگهای فضایی موسوم به سیارکهای آپولو تعلق داشته و احتمالا از کمربند سیارکی بین مریخ و مشتری آمده است. دهها فیلم از این توپ آتشین توسط دوربینهای تلفن همراه، دوربینهای مداربسته و دوربینهای درون خودروها به ثبت رسیده و بطور آنلاین در سراسر جهان منتشر شدند و محققان دو مورد از آنها را برای کار بر روی پروژه خود مناسب یافتند. آنها با استفاده از این فیلمها توانستند مسیر شهابسنگ را از میان جو زمین طراحی کرده و سپس مدار آن بدور خورشید را بازسازی کنند. محققان با استفاده از تصاویر و محل برخورد سیارک در دریاچه چبارکول توانستند ارتفاع، سرعت و موقعیت سنگ را در زمان برخورد با زمین محاسبه کنند.
طبق برآوردهای ستاره شناسان، این سنگ با سرعت بین 13 و 19 کیلومتر بر ساعت حرکت می‌کرده که در ارتفاع بین 32 و 47 کیلومتری در آسمان شهر کورکین درخشان شده است. برآوردهای اولیه از جرم این شهابسنگ آنرا حدود 10 تن محاسبه کرده بود اما سازمان ناسا در محاسبات بعدی خود جرم آنرا بین 7000 تا 10 هزار تن اعلام کرد. بر اساس برآوردهای ناسا، اندازه این سنگ حدود 17 متر بوده است. محققان پس از شناسایی مسیر شهابسنگ، ارقام خود را در یک نرم‌افزار نجومی که توسط رصدخانه نیروی هوایی آمریکا ساخته شده، قرار دادند که خانواده اصلی آنرا نشان می‌داد. تاکنون حدود 9700 سیارک نزدیک به زمین شناسایی شده که حدود 5200 مورد آن متعلق به خانواده آپولو هستند. سیارکهای آپولو جزء گروه سیارکهایی هستند که از مدار متقاطع با زمین برخوردارند. اولین سیارک آپولو در سال 1918 توسط مکس وولف از آلمان کشف شد. سیارکها بر اساس مداری که دارند به گروههای مختلف مانند آپولو، آتن یا آمور تقسیم میشوند.
[h=2][/h] تحقیقات جدید نشان می دهد که احتمال یافتن رد حیات فرازمینی در سیاره هایی وجود دارد که دور مدار ستاره های درحال مرگ می چرخند.
به گزارش خبرگزاری مهر، تحقیقات نظری نشان می دهد که میزان اکسیژن سیاره های شبیه زمین که حول محور ستاره های کوتوله سفید می چرخند از سیاره هایی که دور یک ستاره شبیه به خورشید می چرخند، بیشتر است.
میزان قابل توجهی از اکسیژن در اتمسفر یک سیاره دور نشان دهنده وجود حیات در این سیاره است.
تصویر گرافیکی از یک سیاره شبیه به زمین که دور یک کوتوله سفید می چرخد، جایی که تحقیقات جدید نشان می دهد که احتمال یافتن حیات در آن بیشتر است
آوی لئوب از مرکز فیزیک نجومی هاروارد اسمیتسونیان اظهار داشت: در جستجو برای علائم بیولوژیکی فرازمینی نخستین ستارگانی که ما مورد مطالعه قرار می دهیم کوتوله های سفید هستند.
کوتوله سفید ستاره ای است که دیگر سوخت هسته ای آن تمام شده و در نتیجه بسیار فشرده و کوچک میشود. چنین ستارگانی بسیار داغ هستند ولی آهسته آهسته دمای خود را از دست می‌دهند.
یک کوتوله سفید که معمولا اندازه زمین است طی زمان ناپدید می شود اما می تواند دنیای نزدیک خود را تا میلیاردها سال گرم نگاه دارد. از آنجا که کوتوله سفید بسیار کوچکتر و ضعیفتر از خورشید است، یک سیاره نزدیک به آن که آب مایع کافی در سطح آن وجود داشته باشد می تواند قابل سکونت باشد. چنین سیاره ای می تواند هر 10 سال با فاصله ای حدود بیش از 1 میلیون و 600 هزار کیلومتر دور این کوتوله سفید حرکت کند.
پیش از آنکه یک ستاره کوتوله سفید شود به یک غول سرخ تبدیل می شود و سیاره های اطراف خود را از بین می برد، بنابراین یک سیاره باید پس از آنکه یک ستاره به کوتوله سفید تبدیل شد در مدار این ستاره قرار گیرد.
این سیاره ممکن است از بقایای گرد و غبار و گاز تشکیل شود و یا از فاصله دورتر به این نقطه مهاجرت کند.
مطالعات پیشین نشان می دهد که وفور عناصر سنگین روی سطح کوتوله سفید نشان دهنده شکست قابل توجهی از سیارات صخره ای اطراف آن است.
لئوب تحقیقاتی از 500 کوتوله سفید انجام داده اند تا سیاره های قابل سکونت را کشف کنند.
این تصویر از تلسکوپ هاب ل نشان دهنده ستاره ای است که پوسته خارجی خود را که از گاز تشکیل شده از خود خارج می کند و ستاره کوتوله سفید به عنوان یک نقطه سفید در مرکز باقی می ماند
براساس اظهارات این محققان، بهترین روش برای یافتن این سیارات، جستجوی گذرا است تا ستاره ای کشف شود که هنگام عبور یک سیاره درحال عبور از مقابل خود، درخشش ضعیفی دارد.
از آنجا که یک کوتوله سفید هم اندازه زمین است، یک سیاره هم اندازه زمین می تواند قسمت اعظم نور کوتوله سفید را بپوشاند و شکست نور ایجاد کند، نکته مهم این که ما تنها می توانیم اتمسفر سیاره های درحال گذر را مطالعه کنیم.
محققان امیدوارند که تلکسوپ فضایی جیمز وب که قرار است اواخر این دهه به فضا پرتاب شود توانایی تشخیص این دنیاهای بیگانه را داشته باشد.
[h=2]طرح جاهطلبانه فرستادن یک زوج فضانورد به مریخ [/h]
» سرویس: علمي و فناوري - فناوري
کد خبر: 91121207448 شنبه ۱۲ اسفند ۱۳۹۱
نخستین توریست فضایی طرح جاه طلبانهای برای فرستادن یک زوج فضانورد به سیاره سرخ در پنج سال آینده ارائه کرده است. به گزارش سرویس علمی خبرگزاری دانشجویان ایران (ایسنا)، «دنیس تیتو» مهندس سابق ناسا در سال 2001 میلادی با پرداخت 20 میلیون دلار به روسیه، عنوان نخستین فضانورد خصوصی جهان را به خود اختصاص داد و اکنون در حال سرمایه گذاری در پروژه ارسال فضانورد به مریخ است.
در پروژه خصوصی Inspiration Mars (الهام مریخ) یک زوج فضانورد سفری 501 روزه به سیاره سرخ را در یک کپسول نیمه تنگ 182 متر مربعی سپری خواهند کرد. برنامه این سفر با هزینه یک میلیارد دلاری برای ژانویه 2018 برنامه ریزی شده است و در طول این سفر رفت و برگشت 16 ماهه، فضانوردان تا مسافت 160 کیلومتری سیاره سرخ سفر خواهند کرد.
ناسا در این پروژه مشارکت نداشته و این سفر با موشک سنگین فالکون که توسط شرکت خصوصی اسپیس ایکس با بودجه 128 میلیون دلاری در حال ساخت است، انجام می شود. «کریستینا را» سخنگوی شرکت اسپیس ایکس نیز تأکید می کند: این شرکت ارتباط مستقیمی با مأموریت «الهام مریخ» ندارد، با این حال آمادگی ارائه خدمات فضایی به موسسات و مراکز مختلف را دارد.
ژانویه 2018 آخرین زمان در دوره 15 ساله ای محسوب می شود که مریخ در نزدیک ترین فاصله با زمین قرار می گیرد و در صورت لغو برنامه، مأموریت تا سال 2031 قابل انجام نخواهد بود. این سفر «بازگشت آزاد» نامیده می شود؛ بدین معنا که فضانوردان در اطراف مریخ گردش کرده و با استفاده از گرانش سیاره سرخ در مسیر بازگشت قرار میگیرند، اما هیچ برنامه پشتیبانی برای نجات فضانوردان در فاصله 120 میلیون کیلومتری از زمین در نظر گرفته نشده است.
«تابر مک کالوم» مدیر فنی مأموریت «الهام مریخ» به همراه همسرش «جین پویتنر» از کاندیدهای بالقوه انجام این سفر محسوب می شوند؛ وی خاطر نشان میکند: در حال طراحی کپسول و ایمن سازی حداکثری انجام این سفر هستیم، اما خطرات انجام این مأموریت غیرقابل انکار است.
ذرات باردار جریان های خورشیدی، پرتوهای کیهانی یا حتی ستارگان دوردست، اصلی ترین خطری است که خدمه این مأموریت را تهدید می کند. در مأموریت Mars500 که در سال 2011 میلادی انجام شد، شش فضانورد از کشورهای روسیه، فرانسه، کلمبیا و چین در برنامه 520 روزه شبیه سازی پرواز به مریخ و تحمل شرایط ایزوله حضور پیدا کردند.
فضانوردان حاضر در مأموریت شبیه سازی سفر به مریخ Mars500
[h=2] افشای چرخش سیاهچاله غولپیکر برای اولین بار [/h]
» سرویس: علمي و فناوري - علمي
کد خبر: 91121207463 شنبه ۱۲ اسفند ۱۳۹۱
دانشمندان برای اولین بار توانستهاند سنجشهای قابل اعتماد را از چرخش یک ابرسیاهچاله ارائه کنند که نمایشگر شیوهای برای کمک به رونمایی از اسرار رشد و تکامل این هیولاهای کیهانی است. به گزارش سرویس علمی خبرگزاری دانشجویان ایران(ایسنا)، به گفته محققان موسسه فناوری کالیفرنیا، سیاهچاله عظیم در مرکز کهکشان مارپیچی NGC 1365 حدود 84 درصد با سرعتی که نظریه نسبیت عام اینشتین به آن اجازه داده، میچرخد.
این یافتهها نشان داده که حداقل برخی از سیاهچالههای عظیم با سرعت زیاد میچرخند، ادعایی که پیش از این پژوهشها قادر به اثبات آن نبودند. ابرسیاهچالهها به شکل غیر قابل درکی بزرگ هستند و برخی از آن حاوی 10 میلیارد برابر جرم خورشید یا بیشتر هستند. دانشمندان تصور میکنند یکی از این سیاهچالهها در میان اکثر کهکشانها وجود دارد.
NGC 1365 که در فاصله 56 میلیون سال نوری از زمین در صورت فلکی کوره قرار داد، از ابرسیاهچاله برخوردار بوده که به بزرگی چندین میلیون خورشید است. این جسم عظیم از خود مقادیر فراوانی از انرژی را در در زمان بلعیدن گاز و مواد اطراف منفجر کرده که آنرا به یک هدف چشمگیر برای ستارهشناسان تبدیل کرده است. در این پژوهش، دانشمند رصدهای دو تلسکوپ پرتو ایکس رصدخانه نیوتن XMM سازمان فضایی اروپا و آرایه تلسکوپ طیفی اتمی ناسا در ژوئن 2012 را بررسی کردند.
دانشمندان با بررسی رصدهای تلسکوپها دریافتند که انتشارات به شدت تحریف شدهاند، بدین معنی که لبههای داخلی صفحه یکپارچه ممکن است به سیاه چاله بقدری نزدیک باشد که تاثیرات گرانشی آن تابشهای پرتوهای ایکس منتشر شده از صفحه را از بین ببرد. این به نوبه خود بر یک سیاهچاله با سرعت چرخش زیاد دلالت دارد چرا که بر اساس نظریه نسبیت عام هر چه چرخش یک سیاهچاله بیشتر باشد، صفحه آن به آن نزدیکتر خواهد شد. این پژوهش در مجله نیچر منتشر شده است.
موج شوک فراصوت ایجاد شده توسط انفجار شهابسنگی که چندی پیش با مرکز روسیه برخورد کرد، بلندترین صدای ثبت شده توسط دیدهبان جهانی آزمایشهای هستهای بوده است.
به گزارش سرویس علمی خبرگزاری دانشجویان ایران(ایسنا)، 17 ایستگاه شنود در سراسر جهان که توسط سازمان پیمان جامع ممنوعیت آزمایش هستهای اداره میشوند، این موج صوتی را در زمان عبور آن از زمین شناسایی کردهاند.
دورترین ایستگاهی که این صدای زیر حد شنود را ثبت کرده، در مسافت بیش از 14 هزار 484 کیلومتری در قطب جنوب بوده است.
بیش از 1200 شهروند روس در زمان انفجار این سنگ آسمانی بر فراز شهر چلیابینسک روسیه در روز 15 فوریه(27 بهمن) آسیب دیدند.
این شهابسنگ که طبق برآوردهای ناسا حدود 17 متر بوده و از وزن نزدیک به 10 هزار تن برخوردار بوده است، تصور میشود بر فراز کوهای اورال با نیروی برابر 500 کیلوتون منفجر شده باشد.
این نیرو 25 برابر قدرتمندتر از بمب اتمی ناکازاکی در سال 1945 است.
امواج با فرکانس پائین که در اثر این انفجار عظیم منتشر شده، با گوش انسان قابل شنود نبودند اما در زمان عبور از میان قارههای زمین توسط شبکه حسگرهای سازمان پیمان جامع ممنوعیت آزمایش هستهای ثبت شدند.
تا پیش از این، انفجار شهابسنگی در سولاوسی اندونزی در اکتبر 2009 به عنوان بزرگترین رویداد فراصوت ثبت شده توسط 15 ایستگاه شنود محسوب میشد.
فراصوت آوریل 2001 و با آنلاین شدن اولین ایستگاه در آلمان به عنوان بخشی از ابزارهای سازمان پیمان جامع ممنوعیت آزمایش هستهای برای شناسایی انفجارهای اتمی مورد استفاده بوده است.
دادههای ایستگاهها به شکل تقریبا بلادرنگ برای بررسی به مقر سازمان در وین ارسال میشود. هر دو نوع داده خام و بررسی شده به کشورهای عضو ارائه میشود.
در حال حاضر 45 ایستگاه شنود فراصوت در شبکه جهانی سازمان قرار دارند که تغییرات ریزفشار جو را که توسط امواج فراصوت تولید میشود، اندازهگیری میکنند.
انفجارهای اتمی مانند انفجارهای شهابسنگی از امواج صوتی ویژه و با فرکانس پائین خاص خود برخوردارند که در قارهها سفر میکنند.
فراصوت یکی از چهار فناوری مورد استفاده این سازمان برای نظارت بر جهان برای نقص این پیمان است که تمام انفجارهای هستهای را منع میکند. دیگر فناوریها شامل زمینلرزه، آبیصوتی و ایزوتوپ پرتوزا هستند.
علائم زمینلرزهای ناشی از این شهابسنگ نیز در چندین ایستگاه قراقستان در نزدیکی محل برخورد و انفجار ثبت شده است.
حفاظت فضانوردان ماموریت مریخ از تابش‌ها با فضولات انسانی!
حفاظت فضانوردان ماموریت مریخ از تابش‌ها با فضولات انسانی!
» سرویس: علمي و فناوري - فناوري
کد خبر: 91121308335 یکشنبه ۱۳ اسفند ۱۳۹۱ - ۱۱:۰۲
زن و مردی که قرار است در اولین سفر سرنشیندار به مریخ در ماموریت Inspiration Mars در سال 2018 حضور داشته باشند، با شرایط دارای محدودیت، آتروفی عضلانی و خستگی بالقوه مواجه خواهند شد اما بزرگترین خطر سلامت برای آنها، مواجهه با تابش پرتوهای کیهانی است که محققان فضولات انسانی را چاره آن معرفی کردهاند. به گزارش سرویس فناوری خبرگزاری دانشجویان ایران(ایسنا)، به گفته محققان از آنجایی که نمی‌توان ضایعات را در جایی از بین برد، میتوان از آن در کنار غذا و آب در دیوارها به عنوان یک سپر تابشی مفید استفاده کرد. به گفته محققان، در این روش، ضایعات انسانی مایع و جامد برای استفاده مجدد، در بسته‌بندی قرار گرفته و به عنوان سپر تابشی بکار گرفته میشود. هنوز جزئیات برنامه‌های ماموریت Inspiration Mars اعلام نشده اما تیم آن اعلام کردهاند که این ماموریت از فناوریهای پیشرفته برگرفته از ناسا و ایستگاه فضایی بینالمللی بهره خواهد برد. یکی از ایده‌های تحت بررسی برنامه مفاهیم مبتکرانه پیشرفته ناسا که به تحقیقات در فناوریهای فضایی آینده کمک میکند، پروژه‌ای موسوم به دیوارهای آبی است که سیستمهای پشتیانی حیات و پردازش ضایعات را با سپر تابشی ترکیب میکند. پیش از این آب به عنوان یک انتخاب به عنوان ماده محافظ برای ماموریتهای فضایی میانسیارهای مطرح شده بود. آب از فلز برای این مقصود بهتر است چرا که هسته اتم‌ها در برابر پرتوهای کیهانی مقاومت کرده و مولکولهای آب که از سه اتم کوچک برخوردارند، هسته بیشتری نسبت به فلز دارند. محاففظ آبی از یک مزیت دیگر برخوردار بوده و آن این که میتوان از آب نوشید.
پوشش دیوارهای فضاپیما با لایه‌های بسته‌بندی غذا، آب و ضایعات انسانی یک محافظ مایع 40 سانتیمتری را تولید میکند. همه این بسته‌ها در ابتدای امر با آب نوشیدنی پر میشوند. این بسته‌ها سپس در طول سفر به مریخ و خالی شدن از آب با ضایعات پر میشوند. این پردازش مبتنی بر اسمز بسیار ساده‌تر از سیستمهای پشتیبانی حیات روی ایستگاه فضایی است که امکان خراب شدن آن در طول سفر طولانی مریخ را کاهش میدهد. اگرچه از جمله مشکلات این شیوه باید به منظره و بوی این راه حل اشاره کرد که به گفته محققان از بسته‌های غیرشفاف برای بسته‌بندی استفاده خواهد شد. اگرچه تمام این بسته‌بندی‌ها نامطلوب نیستند. مفهوم دیوار آبی همچنین از بسته‌هایی برخوردار بوده که دی‌اکسید کربن را از هوا گرفته، دما را تنظیم کرده و جلبک را برای تغذیه پرورش می‌دهند. ماموریت Inspiration Mars همچنین قصد دارد از یک مخزن آب اضافه و پوسته آلومینیومی خود فضاپیما برای محافظت بیشتر استفاده کند.
