مشاعرۀ سنّتی

[some1]

در یک هوای سرد ِ پس از باران

مردی رمیده بخت

با سرفه های سخت
دیدم که پهن می کرد

عریانی خودش را

روی طناب رخت

تو برایم ترانه می خوانی
سخنت جذبه ای نهان دارد
گویا خوابم و ترانه ی تو
از جهانی دگر نشان دارد

 

[some1]

در تیره شب هجر توام جان بلب امد/وقت ست که همچون ماه تابان بدر ایی.

یار من نیست ای بهار سپید
دشت بی تاب شبنم آلوده
چه کسی را به خویش می خواند ؟
سبزه ها لحظه ای خموش خموش

 

[DOZI]

میروم تا که عیان سازم راز این خواهش سوزان /نتوانم که برم از یاد هرگز ان مرد هوسران را..............

روزگار ما وفا با ما نداشت
طاقت خوشبختی دل ما را نداشت
پیش پای ما سنگی گذاشت
بی خبر از مرگ ما پروا نداشت
آخر این غصه هجران بودو بس
حسرت رنج و فراوان بودو پس......
​

 

[Sima.N]

تو برایم ترانه می خوانی
سخنت جذبه ای نهان دارد
گویا خوابم و ترانه ی تو
از جهانی دگر نشان دارد

دانی از زندگی چه می خواهم من تو باشم................تو...........
زندگی گر هزاران باره بود بار دیگر تو........بار دیگر تو............

 

[DOZI]

تو برایم ترانه می خوانی
سخنت جذبه ای نهان دارد
گویا خوابم و ترانه ی تو
از جهانی دگر نشان دارد

• دگر گوشی به آغوش درم نیست
  صدای آشنای باورم نیست
  
  بغیر از لاشه ی پوشیده دل
  درین خانه کسی هم بسترم نیست
  ​
  
  
  
  

 

[DOZI]

دانی از زندگی چه می خواهم من تو باشم................تو...........
زندگی گر هزاران باره بود بار دیگر تو........بار دیگر تو............

• و بي گناه مي روم به دار چشم هاي تو
  من از تمام عاشقي بدين بسنده مي كنم
  كه يك دقيقه سر كنم كنار چشم هاي تو​
  
  
  
  

 

[امالیا]

• دگر گوشی به آغوش درم نیست
  صدای آشنای باورم نیست
  
  بغیر از لاشه ی پوشیده دل
  درین خانه کسی هم بسترم نیست
  ​

تو را خبر ز دل بیقرار باید و نیست
غم تو هست ولی غمگسار باید و نیست

 

[some1]

• دگر گوشی به آغوش درم نیست
  صدای آشنای باورم نیست
  
  بغیر از لاشه ی پوشیده دل
  درین خانه کسی هم بسترم نیست
  ​

تشنه لب بودیم و او ما را فریفت
در کویر زندگانی چون سراب
در خطوط چهره اش نا گه خزید
سایه های حسرت پنهان او

 

[Sima.N]

تو را خبر ز دل بیقرار باید و نیست
غم تو هست ولی غمگسار باید و نیست

تا سر زلف تو در دست نسیم افتادست/دل سود ازده از غصه دو نیم افتادست........

 

[DOZI]

تو را خبر ز دل بیقرار باید و نیست
غم تو هست ولی غمگسار باید و نیست

• تو چرا سنگ شدی
  تو چرا اینهمه دلتنگ شدی
  باز کن پنجره ها را
  و بهاران را
  باور کن ​
  
  
  
  

 

[DOZI]

تشنه لب بودیم و او ما را فریفت
در کویر زندگانی چون سراب
در خطوط چهره اش نا گه خزید
سایه های حسرت پنهان او

• ولی من این دل بی آرزو را
  که از شور قیامت هم نجنبد
  کنم خوش با کدامین انتظاری ؟​
  
  
  
  

 

[some1]

• تو چرا سنگ شدی
  تو چرا اینهمه دلتنگ شدی
  باز کن پنجره ها را
  و بهاران را
  باور کن ​

شعرایی که مینویسی شاعرش کیه؟

 

[DOZI]

تا سر زلف تو در دست نسیم افتادست/دل سود ازده از غصه دو نیم افتادست........

• تو که در خلوت خیابان های بی عبور گم شده ای ¸یادم نمی رود رفته ای برای تاریکی های دنیای من یک آسمان خورشید بیاوری.
  همین دلخوشی کوچک برای زندگی کردن من کافی است.​
  
  
  
  

 

[DOZI]

شعرایی که مینویسی شاعرش کیه؟

شعرهایی که دوستانم برام مینویسن

 

[some1]

• ولی من این دل بی آرزو را
  که از شور قیامت هم نجنبد
  کنم خوش با کدامین انتظاری ؟​

یار من نیست ای بهار سپید
دشت بی تاب شبنم آلوده
چه کسی را به خویش می خواند ؟
سبزه ها لحظه ای خموش خموش

 

[Sima.N]

• تو که در خلوت خیابان های بی عبور گم شده ای ¸یادم نمی رود رفته ای برای تاریکی های دنیای من یک آسمان خورشید بیاوری.
  همین دلخوشی کوچک برای زندگی کردن من کافی است.​

تا بدامن ننشیند ز نسیمت گردی/سیل خیز از نظرم رهگذری نیست که نیست.....

 

[DOZI]

یار من نیست ای بهار سپید
دشت بی تاب شبنم آلوده
چه کسی را به خویش می خواند ؟
سبزه ها لحظه ای خموش خموش

• شبی به حلقه درگاه دوست دل بندیم
  اگرچه وا نکند دست کم دری بزنیم
  تمام حجم قفس را شناختیم بس است
  بیا به تجربه در آسمان پری بزنیم... ​
  
  
  
  

 

[امالیا]

• تو که در خلوت خیابان های بی عبور گم شده ای ¸یادم نمی رود رفته ای برای تاریکی های دنیای من یک آسمان خورشید بیاوری.
  همین دلخوشی کوچک برای زندگی کردن من کافی است.​

تلخکامی بین که در میخانه ی دلدادگی
بود پر خون جگر هر جا سبویی یافتم

 

[some1]

• شبی به حلقه درگاه دوست دل بندیم
  اگرچه وا نکند دست کم دری بزنیم
  تمام حجم قفس را شناختیم بس است
  بیا به تجربه در آسمان پری بزنیم... ​

من سراپا خیال او شده ام
در جنون تو رفته ام از خویش
شعر و فریاد و آرزو شده ام
می خزم همچو مار تبداری

 

[DOZI]

تا بدامن ننشیند ز نسیمت گردی/سیل خیز از نظرم رهگذری نیست که نیست.....

• تو مپندار که خاموشی من
  هست برهان فراموشی من​
  
  
  
  

 

[Sima.N]

یار من نیست ای بهار سپید
دشت بی تاب شبنم آلوده
چه کسی را به خویش می خواند ؟
سبزه ها لحظه ای خموش خموش

شبانگاهان که مه می رقصد ارام میان اسمان گنگ و خاموش/تو در خوابی و من مست تن مهتاب را گرم در اغوش...

 

[DOZI]

تلخکامی بین که در میخانه ی دلدادگی
بود پر خون جگر هر جا سبویی یافتم

• می سوزم از این دورویی و نیرنگ​

  یک رنگی کودکانه می خواهم​

  
  
  ای مرگ از آن لبان خاموشت​

  یک بوسه جاودانه می خواهم
  ​
  
  
  
  

 

[some1]

شبانگاهان که مه می رقصد ارام میان اسمان گنگ و خاموش/تو در خوابی و من مست تن مهتاب را گرم در اغوش...

شرمنک و پر از نیازی گنگ
با نگاهی که رنگ مستی داشت
در دو چشمش نگاه کردم و گفت
باید از عشق حاصلی برداشت

 

[Sima.N]

• تو مپندار که خاموشی من
  هست برهان فراموشی من​

نه امیدی ست که بر ان خوش کنم دل ن پیغامی نه پیک اشنایی/نه در چشمی نگاه فتنه سازی نه اهنگ پر از موج صدایی........

 

[DOZI]

من سراپا خیال او شده ام
در جنون تو رفته ام از خویش
شعر و فریاد و آرزو شده ام
می خزم همچو مار تبداری

• یه لحظه هم نگاه نکن به گلبرگ رنگی خیس
  اگه به گلبرگای من یه قطره بارون بباره
  همون یه مشت کاغذ خیس تنها نشونه ی منه...​
  
  
  
  

 

[Sima.N]

شرمنک و پر از نیازی گنگ
با نگاهی که رنگ مستی داشت
در دو چشمش نگاه کردم و گفت
باید از عشق حاصلی برداشت

تیمار غریبان اثر ذکر جمیلست/جانا مگر این قاعده در شهر شما نیست........

 

[some1]

• یه لحظه هم نگاه نکن به گلبرگ رنگی خیس
  اگه به گلبرگای من یه قطره بارون بباره
  همون یه مشت کاغذ خیس تنها نشونه ی منه...​

همه گفتند :مبارک باشد
دخترک گفت:دریغا که مرا
باز در معنی آن شک باشد
سالها رفت و شبی

زنی افسرده نظر کرد بر آن حلقه ی زر
دید در نفش فروزنده ی او
روزهایی که به امید وفای شوهر
به هدر رفته.هدر

 

[some1]

تیمار غریبان اثر ذکر جمیلست/جانا مگر این قاعده در شهر شما نیست........

تا به کی باید رفت
از دياری به دياری ديگر
نتوانم، نتوانم جستن
هر زمان عشقی و ياری دیگر

 

[DOZI]

همه گفتند :مبارک باشد
دخترک گفت:دریغا که مرا
باز در معنی آن شک باشد
سالها رفت و شبی

زنی افسرده نظر کرد بر آن حلقه ی زر
دید در نفش فروزنده ی او
روزهایی که به امید وفای شوهر
به هدر رفته.هدر

• رسم عاشق شدنش اموخت.
  
  و ای کاش نمی ساخت... نمی دمید... و نمی اموخت.​
  
  
  
  

 

[DOZI]

تا به کی باید رفت
از دياری به دياری ديگر
نتوانم، نتوانم جستن
هر زمان عشقی و ياری دیگر

• روزهاست از سقف لحظه هایم یاد تو می چکد
  باران که بند آید از این خانه می روم!​