مشاعرۀ سنّتی

[DOZI]

بنگر به کنار جاده
میبینی هر روز به کنار همین جاده مینشینم
منتظرتم برگرد کنارم

من تو را جویم وتو را خواهم که به غیرازتونیست منظوری​

​

با منی آنچنان که چون جانی ای که چون جان ز چشم مستوری​

 

[aynaz.m]

محبت ره به دل دادن صفای سینه می خواهد
به یاد یکدیگر بودن دلی بی کینه می خواهد


محبت گر شود پیدا به هر قیمت خریدارم
به هر لبخند زیبایت فروشم زندگانی را

دلم میخواهد کمی لبخندت را تماشا کنم
اخر لبخند تو مرا به اسمان میبرد

 

[DOZI]

دلم میخواهد کمی لبخندت را تماشا کنم
اخر لبخند تو مرا به اسمان میبرد

در بهاران به خویش می گویم کاش عمر گذشته بازآید​

​

در خزانم غمی چو باده ناب فارغ از رنج هر نیاز آید​

 

[aynaz.m]

من تو را جویم وتو را خواهم که به غیرازتونیست منظوری
با منی آنچنان که چون جانی ای که چون جان ز چشم مستوری​

بهترین لحظاتم وقتیست که کنارم هستی
همیشه کنارم بمان

 

[aynaz.m]

در بهاران به خویش می گویم کاش عمر گذشته بازآید
در خزانم غمی چو باده ناب فارغ از رنج هر نیاز آید​

اه افسوس دیگر پیر شده ام
این چه عشقیست دیگر
بر من بگذرید
اخر من پیری خسته ام که عاشق جوانی زیبا شده ام

 

[DOZI]

بهترین لحظاتم وقتیست که کنارم هستی
همیشه کنارم بمان

نگذار سر بر شانه‌ام، آن‌قدر محکم نیستم​

خواندی غزل‌های مرا، گفتی که خیلی عاشقم​

اما نمی‌دانم خودم، هم عاشقم هم نیستم ​

 

[DOZI]

اه افسوس دیگر پیر شده ام
این چه عشقیست دیگر
بر من بگذرید
اخر من پیری خسته ام که عاشق جوانی زیبا شده ام

منم که تا تو نخوابی نمی‌برد خوابم
تو درد عشق ندانی، بخواب آسودهز ریشه کندن این دل تبر نمی‌خواهد
به یک اشاره می‌افتد درخت فرسوده

 

[aynaz.m]

نگذار سر بر شانه‌ام، آن‌قدر محکم نیستم
خواندی غزل‌های مرا، گفتی که خیلی عاشقم
اما نمی‌دانم خودم، هم عاشقم هم نیستم ​

میگویند عاشقی هستم
اما خود میدانم تنها کاری که از من بر میاید همین عاشقیست
بگذارید عاشقی کنم

 

[aynaz.m]

منم که تا تو نخوابی نمی‌برد خوابم
تو درد عشق ندانی، بخواب آسودهز ریشه کندن این دل تبر نمی‌خواهد
به یک اشاره می‌افتد درخت فرسوده

قلبی که فرسوده شد
حتی اگر ظاهرت جوان باشد باز هم دلت هرگز جوان نمیشود

 

[salvador]

دردمندیم و به امید دوا آمده ایم

تو طبیبی و دوا کن دل بیمار غریب

 

[31434]

دردمندیم و به امید دوا آمده ایم

تو طبیبی و دوا کن دل بیمار غریب

بر این رواق زبرجد نوشته اند به زر
که جز نکویی اهل کرم نخواهد ماند

 

[امالیا]

بر این رواق زبرجد نوشته اند به زر
که جز نکویی اهل کرم نخواهد ماند

دیشب که یار انجمن افروز غیر بود
ای شمع تا سپیده به جای تو سوختیم

 

[aynaz.m]

دیشب که یار انجمن افروز غیر بود
ای شمع تا سپیده به جای تو سوختیم

بخندم به تو یا خودم
نمیدانم
وقتی خیلی ساده باور کردم دوست داشتنت را

 

[امالیا]

بخندم به تو یا خودم
نمیدانم
وقتی خیلی ساده باور کردم دوست داشتنت را

آن نواساز نو آیین چو شود نغمه سرای
سرخوش از ناله ی مستانه کند جان مرا

 

[eng shimi]

اندر آن ساعت که بر پشت صبا بندند زین
با سلیمان چون برانم من که مورم مرکبست

 

[امالیا]

اندر آن ساعت که بر پشت صبا بندند زین
با سلیمان چون برانم من که مورم مرکبست

تن و جانم ز جور آزرده اما
مباد آزردگی جان و تنش را

 

[eng shimi]

آن شمع سرگرفته و گر چهره برفروخت
وین پیر سالخورده جوانی ز سر گرفت

 

[Shahab]

آن شمع سرگرفته و گر چهره برفروخت
وین پیر سالخورده جوانی ز سر گرفت

تو کمان کشیده و در کمین که زنی به تیرم و من غمین
همه غمم بود از همین که خدا نکرده خطا کنی

ببخشید تشکرام تموم شده

 

[امالیا]

آن شمع سرگرفته و گر چهره برفروخت
وین پیر سالخورده جوانی ز سر گرفت

تفقدی نکند دوست, کوششی ای اشک
ترحمی نکند یار, همتی ای آه

 

[امالیا]

تو کمان کشیده و در کمین که زنی به تیرم و من غمین
همه غمم بود از همین که خدا نکرده خطا کنی

ببخشید تشکرام تموم شده

یاد باد آنکه چو چشمت بعتابم میکشت
معجز عیسویت بر لب شکرخا بود

 

[eng shimi]

تو کمان کشیده و در کمین که زنی به تیرم و من غمین
همه غمم بود از همین که خدا نکرده خطا کنی

ببخشید تشکرام تموم شده

خواهش دارم


یا رب بوقت گل گنه بنده عفو کن
وین ماجرا بسر و لب جویبار بخش

 

[eng shimi]

یاد باد آنکه چو چشمت بعتابم میکشت
معجز عیسویت بر لب شکرخا بود

تشکرای منم ته کشیدمن دیگه نیستم

دولت پیر مغان باد که باقی سهلست
دیگری گو برو و نام من از یاد ببر

 

[امالیا]

خواهش دارم


یا رب بوقت گل گنه بنده عفو کن
وین ماجرا بسر و لب جویبار بخش

شدم به یاد تو خاموش آن چنان که دگر
فغان هم از دل سنگم به در نمی آید

 

[امالیا]

تشکرای منم ته کشیدمن دیگه نیستم

دولت پیر مغان باد که باقی سهلست
دیگری گو برو و نام من از یاد ببر

منم تشکرام تموم شدهههههههههه

روشن دلی نماند به ظلمت سرای خاک
برگ گلی به سایه ی خاری پدید نیست

 

[shokoufeh94]

منم تشکرام تموم شدهههههههههه

روشن دلی نماند به ظلمت سرای خاک
برگ گلی به سایه ی خاری پدید نیست

تو خود را از ان در چه انداختی
که چه را ز ره باز نشناختی

 

[امالیا]

تو خود را از ان در چه انداختی
که چه را ز ره باز نشناختی

یک دم غریق بحر خدا شو گمان مبر
کز آب هفت بحر به یک موی تر شوی

 

[مرجان صدف]

یکی مرتب امروز فردا می کرد
یکی امروز فردا را مرتب می کرد

 

[امالیا]

یکی مرتب امروز فردا می کرد
یکی امروز فردا را مرتب می کرد

دیده ی آزادمردان سوی دنیای دل است
سفله باشد آن که روی دل به دنیا می کند

 

[دختر شرقی]

در دو چشمش گناه مي خنديد
بر رخش نور ماه مي خنديد
در گذرگاه آن لبان خموش
شعله ئي بي پناه مي خنديد

فروغ

 

[eng shimi]

دیده دریا کنم و صبر بصحرا فکنم
و اندرین کار دل خویش بدریا فکنم