مشاعرۀ سنّتی

[امالیا]

نازها زان نرگس مستانه اش باید کشید....این دل شوریده تاآن جعدوکاکل بایدش

شعله خوی تو دست آورد بیرون ز آستین
سیلی بی طاقتی بر چهره سیماب زد

 

[امالیا]

شـوق پـرکـشیـدن است در سرم قـبول کـن
دلشکسته ام اگر نمی پرم قبول کن​

نلرزد هیچ کس بر دولت بیدار در عالم
به عنوانی که دل بر دیده بی خواب می لرزد

 

[امالیا]

من ندانم به نگاه تو چه رازیست نهان
که من این راز توان دیدن و گفتن نتوان

ندارد یاد چون من بی قراری صفحه دوران
که نامم همچو دست رعشه داران در نگین لرزد

 

[nikan_eh]

ندارد یاد چون من بی قراری صفحه دوران
که نامم همچو دست رعشه داران در نگین لرزد

دلا در عاشقي ثابت قدم باش
كه در اين ره نباشد كار بي اجر

 

[محمدکریمی]

دلا در عاشقي ثابت قدم باش
كه در اين ره نباشد كار بي اجر

داستان در پرده میگویم ولی....گفته خواهد شد به دستان نیز هم

 

[محمدکریمی]

داستان در پرده میگویم ولی....گفته خواهد شد به دستان نیز هم

سوتییی دادم

راهیست راه عشق که هیچش کناره نیست...انجا خز انکه جان سپارند چاره نیست

 

[محمدکریمی]

داستان در پرده میگویم ولی....گفته خواهد شد به دستان نیز هم

سوتییی دادم

راهیست راه عشق که هیچش کناره نیست...انجا جز انکه جان سپارند چاره نیست

 

[امالیا]

سوتییی دادم ........عیب نداره سخت نگیر

راهیست راه عشق که هیچش کناره نیست...انجا جز انکه جان سپارند چاره نیست

توان در سایه دیوار خواب امن تا کردن
چرا کس در به روی دولت بیدار بگشاید؟

 

[anahita1370]

توان در سایه دیوار خواب امن تا کردن
چرا کس در به روی دولت بیدار بگشاید؟

در تکاپوهایش چیزی از معجزه آن سوتر
ره نبرده ست به اعجاز محبت.چه دلیلی دارد؟
چه دلیلی دارد که هنوز
مهربانی را نشناخته است؟

 

[امالیا]

در تکاپوهایش چیزی از معجزه آن سوتر
ره نبرده ست به اعجاز محبت.چه دلیلی دارد؟
چه دلیلی دارد که هنوز
مهربانی را نشناخته است؟

تا چند ز یاران خبر از من پرسی؟
ای بی خبر از من خبر از خویشم نیست

 

[901010]

تا چند ز یاران خبر از من پرسی؟
ای بی خبر از من خبر از خویشم نیست

ترسم که اشک در غم ما پرده در شود
وین راز سر به مهر به عالم سمر شود

 

[امالیا]

ترسم که اشک در غم ما پرده در شود
وین راز سر به مهر به عالم سمر شود

در دامن این بحر فروزان گهری نیست
چون موج به امید که آغوش گشاییم؟

 

[eghlimaa]

در دامن این بحر فروزان گهری نیست
چون موج به امید که آغوش گشاییم؟

[FONT=tahoma, sans-serif]من بودم دوش و گریه و سوز [/FONT]
[FONT=tahoma, sans-serif]وای ار گذرد چو دوش‌ام امروز [/FONT]

[FONT=tahoma, sans-serif]لیلی‌ست چو آب زندگانی [/FONT]
[FONT=tahoma, sans-serif]من تشنه‌جگر، چنانکه دانی [/FONT]

[FONT=tahoma, sans-serif]
[/FONT]​

 

[901010]

در دامن این بحر فروزان گهری نیست
چون موج به امید که آغوش گشاییم؟

مشنو ای دوست که غیر از تو مرا یاری هست
یا شب و روز به جز فکر تو ام کاری هست

 

[امالیا]

من بودم دوش و گریه و سوز
وای ار گذرد چو دوش‌ام امروز

لیلی‌ست چو آب زندگانی
من تشنه‌جگر، چنانکه دانی


​

یا بگدازم چو شمع یا بکشندم بصبح
چاره همین بیش نیست سوختن و ساختن

 

[901010]

من بودم دوش و گریه و سوز
وای ار گذرد چو دوش‌ام امروز

لیلی‌ست چو آب زندگانی
من تشنه‌جگر، چنانکه دانی

​

یا رب این نوگل خندان که سپردی به منش
میسپارم به تو از چشم حسود چمنش

 

[امالیا]

مشنو ای دوست که غیر از تو مرا یاری هست
یا شب و روز به جز فکر تو ام کاری هست

تو صاحب منصبی جانا ز مسکینان نیندیشی
تو خواب آلوده ای بر چشم بیداران نبخشایی

 

[eghlimaa]

تو صاحب منصبی جانا ز مسکینان نیندیشی
تو خواب آلوده ای بر چشم بیداران نبخشایی

یار من خسرو خوبان و لبش شیرین است
[FONT=tahoma, sans-serif]خبرش نیست که فرهاد وی این مسکین است [/FONT]

 

[Mythical]

یار من خسرو خوبان و لبش شیرین است
خبرش نیست که فرهاد وی این مسکین است

تکیه بر اختر شب درد مکن کاین عیار
تاج کاووس ببرد و کمر کیخسرو

 

[Mythical]

تکیه بر اختر شب درد مکن کاین عیار
تاج کاووس ببرد و کمر کیخسرو

وفا مجوی ز دشمن که پرتوی ندهد
چو شمع صومعه افروزی از چراغ کنشت
مکن به نامه سیاهی ملامت من مست
که آگهست که تقدیر بر سرش چه نوشت

 

[samiyaran]

وفا مجوی ز دشمن که پرتوی ندهد
چو شمع صومعه افروزی از چراغ کنشت
مکن به نامه سیاهی ملامت من مست
که آگهست که تقدیر بر سرش چه نوشت

تا نیاراید گیسوی کبودش را به
شقایق ها
صبح فرخنده
در آیینه نخواهد خندید

استاد ابتهاج

 

[anahita1370]

تا نیاراید گیسوی کبودش را به
شقایق ها
صبح فرخنده
در آیینه نخواهد خندید

استاد ابتهاج

جوانی شمع ره کردم که جویم زندگانی را
نجستم زندگانی را و گم کردم جوانی را
(شهریار)

 

[eghlimaa]

جوانی شمع ره کردم که جویم زندگانی را
نجستم زندگانی را و گم کردم جوانی را
(شهریار)

ای دوست، ای دوست، ای دوست، ای دوست
جور تو از آن کشم که روز تو نکونست
مردم گویند بهشت خواهی یا دوست
ای بیخبران بهشت با دوست نکوست

 

[samiyaran]

ای دوست، ای دوست، ای دوست، ای دوست
جور تو از آن کشم که روز تو نکونست
مردم گویند بهشت خواهی یا دوست
ای بیخبران بهشت با دوست نکوست

تهران شکوفه باران است
ای مهربان که ساکن در غربتی
آن گل که در دلت به امانت ماند
وقت است بشکفد
پیغام ارتباط میان دو شهر
پیغام شادباش تو با عشق دوردست

محمد علی سپانلو

 

[eghlimaa]

تهران شکوفه باران است
ای مهربان که ساکن در غربتی
آن گل که در دلت به امانت ماند
وقت است بشکفد
پیغام ارتباط میان دو شهر
پیغام شادباش تو با عشق دوردست

محمد علی سپانلو

ترک یاری کردی و من همچنان یارم تو را
[FONT=tahoma, sans-serif]دشمن جانی و از جان دوست‌تر دارم تو را[/FONT]

 

[samiyaran]

ترک یاری کردی و من همچنان یارم تو را
دشمن جانی و از جان دوست‌تر دارم تو را

از آن خورشید های همیشه در کودکی
از آن روزهای شکوفه تا سیب
و آن مشق های تا کتاب
که تو نبودی
تا همین یک بار دیگر که در سفرم
مادرم باز
به امامزاده های کنار راه سلام می کند
و نگاهش در انتهای دشت های چه دور
محو می شود

هیوا مسیح

 

[eghlimaa]

از آن خورشید های همیشه در کودکی
از آن روزهای شکوفه تا سیب
و آن مشق های تا کتاب
که تو نبودی
تا همین یک بار دیگر که در سفرم
مادرم باز
به امامزاده های کنار راه سلام می کند
و نگاهش در انتهای دشت های چه دور
محو می شود

هیوا مسیح

در خرمی گشودی چو جمال خود نمودی
ره درد و غم ببستی ، چو شراب ناب دادی
همه کس نصیب دارد ز نشاط و شادی اما
به من فقیر مسکین ، غم بی حساب دادی

 

[samiyaran]

در خرمی گشودی چو جمال خود نمودی
ره درد و غم ببستی ، چو شراب ناب دادی
همه کس نصیب دارد ز نشاط و شادی اما
به من فقیر مسکین ، غم بی حساب دادی

یاران ناشناخته ام
چون اختران سوخته
چندان به خاک تیره فرو ریختند سرد
که گفتی
دیگر، زمین، همیشه، شبی بی ستاره ماند.

به یاد احمد شاملو
2 مرداد سالگرد درگذشتش بود.
یادش گرامی

 

[Shahab]

یاران ناشناخته ام
چون اختران سوخته
چندان به خاک تیره فرو ریختند سرد
که گفتی
دیگر، زمین، همیشه، شبی بی ستاره ماند.

به یاد احمد شاملو
2 مرداد سالگرد درگذشتش بود.
یادش گرامی

دردم از يار است و درمان نيز هم
دل فداي او شد و جان نيز هم

 

[salvador]

مکن آن نوع که آزرده شوم از خویت

دست بر دل نهم و پا بکشم از کویت