دل نامه یا نامه دل
- شروع کننده موضوع MAHDI.VALVE
- تاریخ شروع
- وضعیت
هی تو!
گیرم که تمام شب را گریه کرده باشی
گیرم که جای خالی یک آغوش،
تا خود ِ صبح دستش را دور گلویت فشرده باشد
انصاف نیست اما با این همه،
منتظر هیچ دستی در هیچ جای این دنیا نباش!
اشک هایت را با دست های خودت،
با همین دستمال چرک تنهایی پاک کن
که
همه ی رهگذران این خیابان شلوغ
مثل تو تنهایند...!
گیرم که تمام شب را گریه کرده باشی
گیرم که جای خالی یک آغوش،
تا خود ِ صبح دستش را دور گلویت فشرده باشد
انصاف نیست اما با این همه،
منتظر هیچ دستی در هیچ جای این دنیا نباش!
اشک هایت را با دست های خودت،
با همین دستمال چرک تنهایی پاک کن
که
همه ی رهگذران این خیابان شلوغ
مثل تو تنهایند...!
آن كه آوازي از عشق بر لبان خود دارد ، نه هرگز متولد شده و نه هرگز مي ميرد
از انسانها غمی به دل نگیرزیرا خود نیز غمگینند!
زیرا با آنکه تنهایند ولی از خود میگریزند!
زیرا به خود و به عشق خود و به حقیقت خود شک دارند.
پس دوستشان بدار حتی اگر دوستت نداشته باشند
آخرین ویرایش:
سکوت تنها دوستی است که هرگز خيانت نمی کند
آهسته گفت : ” خدا نگهدارت ”
در را بست و رفت http://www.TakPayamak.com. . .
آدمها چه راحت ، مسئولیت خودشان را به گردن ” خدا ” می اندازند !
چـه اشـتـبـاه بـُزرگــے سـت
تـلـخ کـردنِ
زنـدگـیـمـان
بـرای
ِ کـســے کـه در
دورـے مـا
شـیـریـن
تـریـن لـحـظـات ِ زنـدگـیـش را سـپـرـے مــے کـنـد . .
.
تـلـخ کـردنِ
زنـدگـیـمـان
بـرای
ِ کـســے کـه در
دورـے مـا
شـیـریـن
تـریـن لـحـظـات ِ زنـدگـیـش را سـپـرـے مــے کـنـد . .
.
مــانــده نــگـاهـم بــه د ل پـنـجـره *تــر شــده از هـجرت تـو خـاطـره
کوچه پر از حسرت ديوانه گـيست*خــانــه تـهـي از نـفـس زنـدگـيست
بـي تـو دلـم نـيمه شـبي سوي دشت*پـر زد و آواره شـد و بــر نگـشت
لـــذ ت بــيـداري يــلـدا تـــويـي*تــازه تــريـن رکــن تــمـنـا تــويـي
چــشــم تــو آغــاز پـــريــشـانـي ام*هــجــرت تـــو عــلــت ويــرانـي ام
__________________
کوچه پر از حسرت ديوانه گـيست*خــانــه تـهـي از نـفـس زنـدگـيست
بـي تـو دلـم نـيمه شـبي سوي دشت*پـر زد و آواره شـد و بــر نگـشت
لـــذ ت بــيـداري يــلـدا تـــويـي*تــازه تــريـن رکــن تــمـنـا تــويـي
چــشــم تــو آغــاز پـــريــشـانـي ام*هــجــرت تـــو عــلــت ويــرانـي ام
__________________
برای از تو نوشتن
زبان های مردۀ دنیا هم
به حرف می آیند !
زبان های مردۀ دنیا هم
به حرف می آیند !
در تعطیلات مرا فراموش می کردی, اما با صدای تلفن من خوشحال می شدم و امیدوار, که
کسی آن پشت می خواهد شماره یا آدرسی را بگوید, و تو
بلند می گویی : " خودکار
من کجاست !؟ " چقدر شیرین و لذت بخش است . ولی گاهی به سراغ من نمی آیی و خودکار
قرمز را ترجیح می دهی ,
و من, باز هم عاشقانه از آن توام و دوست دارم که با
من بنویسی .
وقتی مسئله حل می کنی, و غرق در فکری, بی آنکه بدانی بوسه ای
عمیق از لبانت می گیرم و دوست ندارم دیگر به روی کاغذ برگردانیم .
هر روز از
عمر من کاسته می شود, استفاده شدن لذت من است, بودن, نه اینکه بمانم تا جوهرم خشک
شده و روزی مرا برداری و به من بگویی
بدرد نخور !
من در آشناییه تو
سهیمم , آنجا که می نویسی شماره ات را و با احترام تقدیم می کنی . حیف که لبخند مرا
نمی بینی که بدانی چقدر آن لحظه را
دوست دارم .
گاهی مرا عصبانی می
کنی, وقتی به حرفهای استاد سر کلاس گوش میدهی, مرا با عصبانیت تکان تکان میدهی .
ولی, آرام می شوم وقتی,
تا از دستت میفتم, سراسیمه به دنبال من می گردی . حس
می کنم که دستهایت طاقت دوریم را ندارند .
کاش خودکار بودم, گرچه روزی مرا
به کاغذ می فشاری و می گویی بنویس لعنتی !!
و آنروز تو همه ی خاطراتمان را
فراموش می کنی, که ما, کجا, و چگونه با هم بودیم . کاش تا خانه صبر می کردی, بعد
مرا آنجا
به دور می انداختی تا ببینم جایی را که همیشه با هم بودیم . اینست
انسان , قدر نشناس , پس : کاش خودکار بودم .
کسی آن پشت می خواهد شماره یا آدرسی را بگوید, و تو
بلند می گویی : " خودکار
من کجاست !؟ " چقدر شیرین و لذت بخش است . ولی گاهی به سراغ من نمی آیی و خودکار
قرمز را ترجیح می دهی ,
و من, باز هم عاشقانه از آن توام و دوست دارم که با
من بنویسی .
وقتی مسئله حل می کنی, و غرق در فکری, بی آنکه بدانی بوسه ای
عمیق از لبانت می گیرم و دوست ندارم دیگر به روی کاغذ برگردانیم .
هر روز از
عمر من کاسته می شود, استفاده شدن لذت من است, بودن, نه اینکه بمانم تا جوهرم خشک
شده و روزی مرا برداری و به من بگویی
بدرد نخور !
من در آشناییه تو
سهیمم , آنجا که می نویسی شماره ات را و با احترام تقدیم می کنی . حیف که لبخند مرا
نمی بینی که بدانی چقدر آن لحظه را
دوست دارم .
گاهی مرا عصبانی می
کنی, وقتی به حرفهای استاد سر کلاس گوش میدهی, مرا با عصبانیت تکان تکان میدهی .
ولی, آرام می شوم وقتی,
تا از دستت میفتم, سراسیمه به دنبال من می گردی . حس
می کنم که دستهایت طاقت دوریم را ندارند .
کاش خودکار بودم, گرچه روزی مرا
به کاغذ می فشاری و می گویی بنویس لعنتی !!
و آنروز تو همه ی خاطراتمان را
فراموش می کنی, که ما, کجا, و چگونه با هم بودیم . کاش تا خانه صبر می کردی, بعد
مرا آنجا
به دور می انداختی تا ببینم جایی را که همیشه با هم بودیم . اینست
انسان , قدر نشناس , پس : کاش خودکار بودم .
- وضعیت
Similar threads
| Thread starter | عنوان | تالار | پاسخ ها | تاریخ |
|---|---|---|---|---|
|
معماری با مصالحی از جنس دل | ادبیات | 18262 | |
|
گریه کن ای دل.......... | ادبیات | 427 | |
|
دل نوشته‌هاي عرفاني | ادبیات | 430 | |
|
|
*****حرف دل***** | ادبیات | 117 | |
|
۩ ۞ ۩ جایی برای حرفهای دل فیدل ۩ ۞ ۩ | ادبیات | 13 |