سلام دوستای خوبم. بچه مسلونا و مومنای گل باشگاه یه سوال دارم ازتون.
میخوام بدونم تاحالا به تاپیک های مهم تالار اسلام و قرآن دقت کردید؟
دقت کردید که این تاپیکها تو هفته های اول چقدر طرفدار دارن؟
دقت کردید که اول راه همه آماده حضور فعال تو این تاپیکها هستن؟
بعنوان نمونه میخوام به دوتا از تاپیک هایی که در شروع استقبال فوق العاده ای داشتند سر بزنید:
1- تاپیک حفظ قرآن
2- تاپیک خواندن نماز قضا
استقبال هفته های اول رو نگاه کنید, بعدش پست های یکماه اخیر رو نگاه کنید
سوالی که برام پیش اومده اینه که یعنی میزان راسخ بودن ما در مورد تصمیم هایی که راحع امور معنویمون میگیریم همینقدره؟؟؟؟؟؟ نهایت یک هفته یا دو هفته؟
اگر از تک تک بچه هایی که این تاپیک هارو ترک میکنن سوال بپرسید مشغله روزانه رو مطرح میکنن. مشغله ای که همیشه هست و موقع راه انداختین تاپیک هم بوده
اگر به ساعت حضورمون تو باشگاه نگاه کنیم میبینید که شاید خیلی هامون روزی چند ساعت توی باشگاه باشیم ولی موقع گزارش دادن تو این تاپیک ها غایب هستن.
تاپیک های حدیث و دفاع مقدس مدت ها بدون پست میمونن. یعنی تو این چند ساعت نمیتونیم یه حدیث به تاپیک دارالحدیث که آخرین پستش 3هفته پیش بوده اضافه کنیم؟
تاحالا دقت کردید که چقدر نسبت به امور دینی عجول و جو گیر هستیم. ابتدای راه همه هستیم و هنوز راه نیافتاده دیگه کسی باقی نمیمونه
تاحالا دقت کردید که تاپیکهای زنگ تفریح و تالار عکس خاک نمیخورن؟
تاحالا دقت کردید که بعضی ها تو این تاپیکها هزار نفر قبلشون رو زدن و باهاشون ازدواج کردند یا نکردند و راحع به آواتارشون اظهار نظر کردند ولی خسته نشدند ولی تو تاپیکهای تالار قرآن بعد از چند تا پست خسته میشیمو کنار میکشیم
حتی تاپیک قرائت هفتگی هم که فعاله عضو دائم کم داره
بیشتر ازین که منظورم به تاپیک های تالار باشه منظورم به نحوه تفکریه که راجع به مسائل دینیمون داریم. وقتی وضعیت تالار رو میبینم فکرمیکنم که دین برای خیلی از بچه های پاک و خالص و مسلمون در درجه چندم اهمیت قرار گرفته. امیدوارم که اشتباه کنم
بیشتر دلم میخواست بگم که یکم حواسمون باشه که دین رو کجای زندگمون قرار داریم
آی احسانی که دوروز رفتی سربازی به بهانه خستگی نماز قضا خوندنتو گذاشتی کنار و قرآن خوندنتم کم شده و......... اگه درست فکر کنی میبینی که همش باهانه ایه که شیطون به ذهنت تزریق میکنه توهم آروم آروم میپذیری
ببخشید خیلی حرف زدم. اولش گفتم یه سوال ولی یکم زیاد شد
در پناه حق
یک مقدار قبول کنیم سخته نگیم غذا خوردنم سخته یه احساس گشنگی ادم رو مجبور می کنه
اینم همین طور
باید کاری کنید حالا به هر ترفندی که من بلد نیستم این احساسو تو وجودش بذارید مثل گرسنگی روش وقت بذارید کار کنید خیلی خوبه این تاپیک
================
اقای قراتی اوایل که طلبه ی جوانی بودن تعریف می کردن بچه ها رو با شکلات و سیب و پرتغال پای منبر خودشون نگه می داشتن تا الان که اگر بلیطیشم بکنن باز مردم مشتاقن حصور پیدا کنن!
شاید اولش با جایزه شایدم خرجش زیاد بشه! اما اگر کم کم بتونین نفسشونو بخرید و در راه خدا آزاد کنید اجر عجیب قریبی باید داشته باشه
روش کار کنید.
====================
من خودم 23 مرداد امسال میره تو چهارمین سال ترکم ! قبلش جای مهرم رو پیشونیم بود!
نمی دونم دقیق چی شد شاید یه لجبازی یا ...
6 ماه پیش اومدم دوباره شروع کنم ولی احساس کردم وقتم رو بدجور چارچوب بندی می کنه و....
نمی دونم
الان دوباره هم می خوام بر گردم اما نمی دونم چی میشه
روش کار کنید ببینید چی میشه!