گفتگوهای تنهایی
- شروع کننده موضوع سرمد حیدری
- تاریخ شروع
- وضعیت
فرزانه رفیعی
عضو جدید
تنهایی تلخ است و سخت
ولی نه به اندازه دیدن نامردی از عشقت
نه به اندازه دیدن رقیبت با محبوبت
نه به اندازه شنیدن دروغ و اجبار برای لبخند زدن
ولی نه به اندازه دیدن نامردی از عشقت
نه به اندازه دیدن رقیبت با محبوبت
نه به اندازه شنیدن دروغ و اجبار برای لبخند زدن
گر بدینسان زیست باید پست
من چه بی شرمم اگر فانوس عمرم را به رسوایی نیاویزم
بر بلند کاج خشک کوچه ی بن بست
گر بدینسان زیست باید پاک
من چه ناپاکم اگر ننشانم از ایمان خود،چون کوه
یادگاری جاودانه،بر طراز بی بقای خاک
« احمد شاملو »
من چه بی شرمم اگر فانوس عمرم را به رسوایی نیاویزم
بر بلند کاج خشک کوچه ی بن بست
گر بدینسان زیست باید پاک
من چه ناپاکم اگر ننشانم از ایمان خود،چون کوه
یادگاری جاودانه،بر طراز بی بقای خاک
« احمد شاملو »
همه میگن که تو رفتی
همه میگن که تو نیستی
همه میگن که دوباره دل تنگمو شکستی
دروغه
چه جوری دلت میومد منو اینجوری ببینی
با ستاره ها چه نزدیک منو توی دوری ببینی
همه گفتن که تو رفتی ولی گفتم که
دروغه
همه میگن که عجیبه اگه منتظر بمونم
همه حرفاشون دروغه تا ابد اینجا میمونم
بی تو و اسمت عزیزم اینجا خیلی سوت و کوره
ولی خوب عیبی نداره دل من خیلی صبوره
همه میگن که تو نیستی
همه میگن که دوباره دل تنگمو شکستی
دروغه
چه جوری دلت میومد منو اینجوری ببینی
با ستاره ها چه نزدیک منو توی دوری ببینی
همه گفتن که تو رفتی ولی گفتم که
دروغه
همه میگن که عجیبه اگه منتظر بمونم
همه حرفاشون دروغه تا ابد اینجا میمونم
بی تو و اسمت عزیزم اینجا خیلی سوت و کوره
ولی خوب عیبی نداره دل من خیلی صبوره
میدونی کی میفهمی دنیادوروزه؟وقتی اونی که دوستت داره بهت میگه تاآخردنیاباهاتم
چشمهایم شكسته است
و از مژه‌هایم گریه می‌چكد
اكنون تو در چشمهای شكسته ام
و از مژه‌هایم گریه می‌چكد
حال، تو را چگونه باور كنمسایه ها آنقـدر آفتاب خورده‌اندكه پوسیدن را انكار می كنند
از نگاهت بارها زمین خوردن را آزموده ام اكنون تو در چشمهای شكسته ام
كدام آفتاب را جستجو می كنی
در حالیكه سالهاست كفشها یم را بر گـردن آویخته‌امو پاهایم فاصله را در سكوت كوچه می‌نوشد
لیوان ز لبت بوسه گرفت من ز لیوان
دیدی ز لبت بوسه گرفتن به چه عنوان؟
از بس ز لبت بوسه چون قند گرفتم
از قند لبت من مرض قند گرفتم...
دیدی ز لبت بوسه گرفتن به چه عنوان؟
از بس ز لبت بوسه چون قند گرفتم
از قند لبت من مرض قند گرفتم...
براي پرواز به آسمان ها، منتظر نمان که عقابي نيرومند بيايد و از زمينت
برگيرد و در آسمان هايت پرواز دهد.
بکوش تا پر پرواز به بازوانت جوانه زند و
برويد و بکوش تا اين همه گوشت و پيه و استخوان سنگين را که چنين به
زمين وفادارت کرده است، سبک کني و از خويش بزدايي، آنگاه به جاي
خزيدن، خواهي پريد.
در پرنده شدن خويش بکوش و اين يعني بيرون آمدن
از زندان هاي اسارت .
برگيرد و در آسمان هايت پرواز دهد.
بکوش تا پر پرواز به بازوانت جوانه زند و
برويد و بکوش تا اين همه گوشت و پيه و استخوان سنگين را که چنين به
زمين وفادارت کرده است، سبک کني و از خويش بزدايي، آنگاه به جاي
خزيدن، خواهي پريد.
در پرنده شدن خويش بکوش و اين يعني بيرون آمدن
از زندان هاي اسارت .
گفت راوی که زمین طوفانی ست
آسمان در طلب قربانی ست
بغض سنگین و نفسگیری هست
که در ابعاد گلو زندانی ست
رعد ، این رعد خروشان در باد
گوییا قهقهه ای شیطانی ست
باد ، این باد پریشان در دشت
سر به سر نوحهّ سرگردانی ست
بوی پیراهن یوسف گم شد
بر علَم پیرهن عثمانی ست
فتنه ها از پی هم، همچون موج
می رسند و چه شبی ظلمانی ست !
حاجت این همه سوراخ نبود
کشتیی را که چنین طوفانی ست
خطر لرزش و ریزش دارد
شانه ها بر گسل ويراني ست
رسم ننگین برادر کشتن
مرده ریگ کهن انسانی ست
گفت راوی که در آفاق ظهور
پیش تر واقعهّ سفیانی ست
گفت راوی که زمین تاریک است
فتنهّ...[ خط سند خوانا نیست ]
آسمان در طلب قربانی ست
بغض سنگین و نفسگیری هست
که در ابعاد گلو زندانی ست
رعد ، این رعد خروشان در باد
گوییا قهقهه ای شیطانی ست
باد ، این باد پریشان در دشت
سر به سر نوحهّ سرگردانی ست
بوی پیراهن یوسف گم شد
بر علَم پیرهن عثمانی ست
فتنه ها از پی هم، همچون موج
می رسند و چه شبی ظلمانی ست !
حاجت این همه سوراخ نبود
کشتیی را که چنین طوفانی ست
خطر لرزش و ریزش دارد
شانه ها بر گسل ويراني ست
رسم ننگین برادر کشتن
مرده ریگ کهن انسانی ست
گفت راوی که در آفاق ظهور
پیش تر واقعهّ سفیانی ست
گفت راوی که زمین تاریک است
فتنهّ...[ خط سند خوانا نیست ]
[FONT=arial,helvetica,sans-serif]برایت
خاطراتی بر روی این دفتر سفید نوشتم[/FONT]
خاطراتی بر روی این دفتر سفید نوشتم[/FONT]
[FONT=arial,helvetica,sans-serif]که
هیچکسی نخواهد توانست چنین خاطرات شیرینی را[/FONT]
هیچکسی نخواهد توانست چنین خاطرات شیرینی را[/FONT]
[FONT=arial,helvetica,sans-serif]برای
بار دوم برایت باز گوید.[/FONT]
بار دوم برایت باز گوید.[/FONT]
[FONT=arial,helvetica,sans-serif]چرا
مرا شکستی ؟چرا؟[/FONT]
مرا شکستی ؟چرا؟[/FONT]
[FONT=arial,helvetica,sans-serif]اشعاری برایت سرودم[/FONT]
[FONT=arial,helvetica,sans-serif]که
هیچ مجنونی نتوانست مهربانی و مظلومیت چهره ات را توصیف کند[/FONT]
هیچ مجنونی نتوانست مهربانی و مظلومیت چهره ات را توصیف کند[/FONT]
[FONT=arial,helvetica,sans-serif]چرا
تنهایم گذاشتی ؟چرا؟[/FONT]
تنهایم گذاشتی ؟چرا؟[/FONT]
[FONT=arial,helvetica,sans-serif]چهره
پاک و معصومت را هزار بار بر روی ورق های باقی مانده وجودم نگاشتم[/FONT]
پاک و معصومت را هزار بار بر روی ورق های باقی مانده وجودم نگاشتم[/FONT]
[FONT=arial,helvetica,sans-serif]چرا
این چنین کردی با من ؟چرا؟[/FONT]
این چنین کردی با من ؟چرا؟[/FONT]
[FONT=arial,helvetica,sans-serif]زیباترین ستارگان آسمان را برایت چیدم.[/FONT]
[FONT=arial,helvetica,sans-serif]خوشبو
ترین گلهای سرخ را به پایت ریختم.[/FONT]
ترین گلهای سرخ را به پایت ریختم.[/FONT]
[FONT=arial,helvetica,sans-serif]چرا
این چنین شد/؟چرا؟[/FONT]
این چنین شد/؟چرا؟[/FONT]
[FONT=arial,helvetica,sans-serif]من که
بودم؟[/FONT]
بودم؟[/FONT]
[FONT=arial,helvetica,sans-serif]که
هستم به کجا دارم می روم[/FONT]
هستم به کجا دارم می روم[/FONT]
خدا می‌داند ای مردم
فقط يک گام ديگر مانده تا پای بلند دار
کمی آهسته‌تر شايد....نه٬ محکم‌تر قدم بگذار
به شدت خسته‌ام از خود٬ به سختی خسته‌ام ازتو
بيا ای جان بی‌ارزش٬ بيا دست از سرم بردار
خدا می‌داند ای مردم دلم چون ساقه گندم
نمی‌رقصد بجز با گل٬ نمی‌ميرد مگر با خار
نه با جن نسبتی دارم٬ نه از اقوام انسانم
مرا از من بگير و دست موجودی دگر بسپار
خودت بنشين قضاوت کن٬ اگر تو جای من بودی
چه می‌گفتی به اين مردم٬ چه می‌کردی به اين ديوار؟
خدايا گرچه کفر است اين٬ ولی يک شب از اين شب‌ها
فقط يک لحظه- يک لحظه- خودت را جای من بگذار
فقط يک گام ديگر مانده تا پای بلند دار
کمی آهسته‌تر شايد....نه٬ محکم‌تر قدم بگذار
به شدت خسته‌ام از خود٬ به سختی خسته‌ام ازتو
بيا ای جان بی‌ارزش٬ بيا دست از سرم بردار
خدا می‌داند ای مردم دلم چون ساقه گندم
نمی‌رقصد بجز با گل٬ نمی‌ميرد مگر با خار
نه با جن نسبتی دارم٬ نه از اقوام انسانم
مرا از من بگير و دست موجودی دگر بسپار
خودت بنشين قضاوت کن٬ اگر تو جای من بودی
چه می‌گفتی به اين مردم٬ چه می‌کردی به اين ديوار؟
خدايا گرچه کفر است اين٬ ولی يک شب از اين شب‌ها
فقط يک لحظه- يک لحظه- خودت را جای من بگذار
دلتنگم ...
دلتنگ گذشته ام ! دلتنگ آن دخترک خام و کوچک که همه چیزرا زیبا میدید !
نمیدانم ایراد از کجاست . از من ؟! از زمانه ؟! از آدمهای اطراف من؟!
نمیدانم ! هیچ نمیدانم ! این روزها درک و فهمیدن همه چیزعلامه ی دهربودن می طلبد !
کاش همچنان خام می ماندم !
خواب در دنیای بیخیالی ...
دنیای شیرین معصومیت و کودکی ...
دلتنگ گذشته ام ! دلتنگ آن دخترک خام و کوچک که همه چیزرا زیبا میدید !
نمیدانم ایراد از کجاست . از من ؟! از زمانه ؟! از آدمهای اطراف من؟!
نمیدانم ! هیچ نمیدانم ! این روزها درک و فهمیدن همه چیزعلامه ی دهربودن می طلبد !
کاش همچنان خام می ماندم !
خواب در دنیای بیخیالی ...
دنیای شیرین معصومیت و کودکی ...
چه اشتباه بـزرگیست ، تلخ کردن زندگیمان
برای کسی که در دوری ما
شیرین ترین لحظات زندگیش را سپری میکند . . .
برای کسی که در دوری ما
شیرین ترین لحظات زندگیش را سپری میکند . . .
یکی بود یکی نبود، اونی که بود تو بودی و اونی که نبود من بودم !
یکی داشت و یکی نداشت، اونی که داشت تو بودی و اونی که تو رو نداشت من بودم!
یکی خواست و یکی نخواست، اونی که خواست تو بودی اونی که بی تو بودن رو نخواست من بودم!
یکی آورد و یکی نیاورد، اونی که آورد تو بودی اونی که جز تو به هیچ کس ایمان نیاورد من بودم !
یکی برد و یکی باخت، اونی که برد تو بودی اونی که دل به تو باخت من بودم!
یکی گفت و یکینگفت، اونی که گفت تو بودی اونی که " دوست دارم " رو به هیچ کس جز تو نگفتمن بودم!یکی ماند و یکی نماند، اونی که ماند تو بودی اونی که بدون تونماند من بودم
یکی داشت و یکی نداشت، اونی که داشت تو بودی و اونی که تو رو نداشت من بودم!
یکی خواست و یکی نخواست، اونی که خواست تو بودی اونی که بی تو بودن رو نخواست من بودم!
یکی آورد و یکی نیاورد، اونی که آورد تو بودی اونی که جز تو به هیچ کس ایمان نیاورد من بودم !
یکی برد و یکی باخت، اونی که برد تو بودی اونی که دل به تو باخت من بودم!
یکی گفت و یکینگفت، اونی که گفت تو بودی اونی که " دوست دارم " رو به هیچ کس جز تو نگفتمن بودم!یکی ماند و یکی نماند، اونی که ماند تو بودی اونی که بدون تونماند من بودم
خوش به حال آسمون
خوش به حال آسمون که هر وقت دلش بگیره بی بهونه می باره ...
به کسی توجه نمی کنه ...
از کسی خجالت نمی کشه ...
می باره و می باره و ...
اینقدر می باره تا آبی شه ...
آفتابی شه ...!!!
کاش ...
کاش می شد مثل آسمون بود ...
کاش می شد وقتی دلت گرفت اونقدر بباری تا بالاخره آفتابی شی ...
بعدش هم انگار نه انگار که بارشی بوده
خوش به حال آسمون که هر وقت دلش بگیره بی بهونه می باره ...
به کسی توجه نمی کنه ...
از کسی خجالت نمی کشه ...
می باره و می باره و ...
اینقدر می باره تا آبی شه ...
آفتابی شه ...!!!
کاش ...
کاش می شد مثل آسمون بود ...
کاش می شد وقتی دلت گرفت اونقدر بباری تا بالاخره آفتابی شی ...
بعدش هم انگار نه انگار که بارشی بوده
صبــر این تســـبیح هم دیگر تــــمام اســـــت .....
تــــار و پـــود پیـــدا و نخ نما !
شـــــبیه دل نازکـــی هــای این روزهـــایم .....
... از شـــما چه پنهان ، می تــــــرسم بـــند از بــندش پـــــاره شود !
شما بگو ....
.. العجل بخوانم یا نخوانم ؟
تــــار و پـــود پیـــدا و نخ نما !
شـــــبیه دل نازکـــی هــای این روزهـــایم .....
... از شـــما چه پنهان ، می تــــــرسم بـــند از بــندش پـــــاره شود !
شما بگو ....
.. العجل بخوانم یا نخوانم ؟
اینقدر مرا بر نزن لعنتی
فالت همین است که گفت:
دل نبند
فالت همین است که گفت:
دل نبند
درسکوت می توان نگاه رامعناکرد و ان راباعشق به دل پیوندزدمی توان بخار رابه دیداربرگهای خزان زده بردوبرای رازقی های امیدازعطرازعطردوست داشتن گفت می خواهم سکوت کنم وتنهابه حرف نگاهت گوش کنم.
کاش می دیدم، چیست
آنچه از چشم تو تا عمق وجودم جاریست!
من در آن لحظه ،که چشم تو به من می نگرد
برگ خشکیده ایمان را
در پنجه باد
... رقص شیطانی خواهش را
در آتش سبز!
نور پنهانی بخشش را
در چشمه مهر
اهتزاز ابدیت را می بینم
بیش ازین،سوی نگاهت،نتوانم نگریست
اهتزاز ابذیت را
یارای تماشایم نیست
کاش می گفتی چیست
آنچه از چشم تو، تا عمق وجودم جاریست.
آنچه از چشم تو تا عمق وجودم جاریست!
من در آن لحظه ،که چشم تو به من می نگرد
برگ خشکیده ایمان را
در پنجه باد
... رقص شیطانی خواهش را
در آتش سبز!
نور پنهانی بخشش را
در چشمه مهر
اهتزاز ابدیت را می بینم
بیش ازین،سوی نگاهت،نتوانم نگریست
اهتزاز ابذیت را
یارای تماشایم نیست
کاش می گفتی چیست
آنچه از چشم تو، تا عمق وجودم جاریست.
بپیچ ای تازیانه ! خرد کن ، بشکن ستون استخوانم را
به تاریکی تبه کن ، سایه ی ظلمت
بسوزان میله های آتش بیداد این دوران پر محنت
فروغ شب فروز دیدگانم را
لگدمال ستم کن ، خوار کن ، نابود کن
در تیره چال مرگ دهشتزا
امید ناله سوز نغمه خوانم را
به تیر آشیانسوز اجانب تار کن ، پاشیده کن از هم
پریشان کن ، بسوزان ، در به در کن آشیانم را
بخون آغشته کن ، سرگشته کن در بیکران این شب تاریک وحشتزا
ستمکش روح آسیمه ، سر افسرده جانم را
به دریای فلاکت غرق کن ، آواره کن ، دیوانه ی وحشی
ز ساحل دور و سرگردان و تنها
کشتی امواج کوب آرزوی بیکرانم را با وجود این همه زجر و شقاوتهای بنیان کن
که می سوزاند اینسان استخوان های من و هم میهنانم را
طنین افکن سرود فتح بیچون و چرای کاررا
سر می دهم پیگیر و بی پروا ! و در فردای انسانی
بر اوج قدرت انسان زحمتکش
به دست پینه بسته ، می فرازم پرچم پرافتخار آرمانم را
(کارو)
به تاریکی تبه کن ، سایه ی ظلمت
بسوزان میله های آتش بیداد این دوران پر محنت
فروغ شب فروز دیدگانم را
لگدمال ستم کن ، خوار کن ، نابود کن
در تیره چال مرگ دهشتزا
امید ناله سوز نغمه خوانم را
به تیر آشیانسوز اجانب تار کن ، پاشیده کن از هم
پریشان کن ، بسوزان ، در به در کن آشیانم را
بخون آغشته کن ، سرگشته کن در بیکران این شب تاریک وحشتزا
ستمکش روح آسیمه ، سر افسرده جانم را
به دریای فلاکت غرق کن ، آواره کن ، دیوانه ی وحشی
ز ساحل دور و سرگردان و تنها
کشتی امواج کوب آرزوی بیکرانم را با وجود این همه زجر و شقاوتهای بنیان کن
که می سوزاند اینسان استخوان های من و هم میهنانم را
طنین افکن سرود فتح بیچون و چرای کاررا
سر می دهم پیگیر و بی پروا ! و در فردای انسانی
بر اوج قدرت انسان زحمتکش
به دست پینه بسته ، می فرازم پرچم پرافتخار آرمانم را
(کارو)
- وضعیت
Similar threads
| Thread starter | عنوان | تالار | پاسخ ها | تاریخ |
|---|---|---|---|---|
|
پس از آن غروب رفتن اولین طلوع من باش(من از خلوت و تنهایی میترسم) | ادبیات | 122 | |
|
کوچه های تنهایی | ادبیات | 6180 | |
|
((**++ تشکر از تنهایی کاربری که شایسته تشکر است ++**)) | ادبیات | 52 |
Similar threads
-
پس از آن غروب رفتن اولین طلوع من باش(من از خلوت و تنهایی میترسم)
- شروع شده توسط حمید...HaMiD
- پاسخ ها: 122
-
-