هرقدر آتش به کف داری بزن بر سینه ام
ای محبت, ای رسول عشق, ای تقدیر من
ای محبت, ای رسول عشق, ای تقدیر من
مشاعرۀ سنّتی
- شروع کننده موضوع Matrix
- تاریخ شروع
کاش میشدبه توگفت تونرودورنشوازبرمن توبمان تاکه نمیرددل من
دیوانه شدم مدهوش، خاموش شدم بیهوش
از عشق سخن گفتم ، پروانه شدم اکنون
از عشق سخن گفتم ، پروانه شدم اکنون
نگاهت مرابه جزرومدزلزله هامی سپارد.........................
نه جان بی نصیبم را پیامی از دلارامی......نه شام بی فروغم رانشانی از سحرگاهی
يا رب مگذار كه عاشقان خوار شوند
مگذار كه رانده از خانه‌ي دلدار شوند
تشکر ندارم شرمنده
مگذار كه رانده از خانه‌ي دلدار شوند
تشکر ندارم شرمنده
دریا دلان ز فتنه ی ایام فارغند......دریای بیکران غم طوفان نداشته است
تاتونگاه میکنی وقت رفتن است
بازهم همان حکایت همیشگی پیش ازانکه باخبرشوی
لحظه عزیمت توناگزیرمیشود
یادمان باشدگرخاطرمان تنها ماندطلب عشق زهربی سروپایی نکنیم
یک بار چون نسیم صبا از چمن گذشت.......می آید از بنفشه و گل بوی او هنوز
زندگی شاید
یک خیابان درازیست که هر روز زنی با زنبیلی از آن می گذرد
زندگی شاید
ریسمانیست که مردی با آن خود را از شاخه میاویزد
زندگی شاید طفلی است که از مدرسه برمی گردد
زندگی شاید افروختن سیگاری باشد در فاصله رخوتناک دو همآغوشی
یا عبور گیج رهگذری باشد
که کلاه از سر بر می دارد
و به یک رهگذر دیگر با لبخندی بی معنی میگوید (( صبح به خیر))
یک خیابان درازیست که هر روز زنی با زنبیلی از آن می گذرد
زندگی شاید
ریسمانیست که مردی با آن خود را از شاخه میاویزد
زندگی شاید طفلی است که از مدرسه برمی گردد
زندگی شاید افروختن سیگاری باشد در فاصله رخوتناک دو همآغوشی
یا عبور گیج رهگذری باشد
که کلاه از سر بر می دارد
و به یک رهگذر دیگر با لبخندی بی معنی میگوید (( صبح به خیر))
تا رهـا كنم خودم را ، ذهنم را حتي . . .
از اين دوست داشتن هايي كه گاهي پوچ تر از هر خيال خامي است. . .
گاهي كه قُل قُل ميزند احساسات ِ درونم ...!
من را به غیر عشق به نامی صدا نکن
غم را دوباره وارد این ماجرا نکن
بیهوده پشت پا به غزلهای من نزن
با خاطرات خوب من اینگونه تا نکن
موهات را ببند دلم را تکان نده
در من دوباره فتنه و بلوا به پا نکن
رجبی علی
عضو جدید
نردبانی که از آن ،عشق میرفت به بام ملکوت
من زنی را دیدم ، نور در هاون می کوبید
ظهر در سفره آنان نان بود ، سبزی بود دوری شبنم بود، کاسه داغ محبت بود
کاروان رفته بود و دیده من همچنان خیره مانده بود براه
خنده میزد به درد و رنجم اشک شعله میزد به تارپودم اه
رفته بودی و رفته بود از دست عشق امید زندگانی من
رفته بود و مانده بود به جا شمع افسرده جوانی من
نيمه شبان تنها در دل اين صحرا گمشده خود را مي جويم
رفت و نواي غم ز طنين ترانه من نشنود
رفت و نواي غم ز طنين ترانه من نشنود
در اينجا، بس شهان افسر نهادند
بسي گنجينه، در پا ريختندم
بسي گوهر، ز بام آويختندم
بمعني، حامي افتادگانيم
بصورت، قبله‌ي آزادگانيم
در آن هم، نکته‌اي جز نام حق نيست
کتاب عشق را، جز يک ورق نيست
مبارک نيتي، کاين کار پرداخت
مقدس همتي، کاين بارگه ساخت
تو تشنه کامم کشتی
در سراب ناکامیها
ای بلای نافرجامیها
نبرده لب بر جامی
میکشم به دوش از حسرت
بار هستی و بد نامیها
از دل و دیده،گرامی تر هم آیا هست؟
دست،
آری، ز دل و دیده گرامی تر : دست!
زین همه گوهر پیدا و نهان در تن و جان،
بی گمان دست گران قدرتر است.
هرچه حاصل كنی از دنیا، دستاوردست!
هرچه اسباب جهان باشد، در روی زمین،
دست دارد همه را زیر نگین!
سلطنت را كه شنیدست چنین؟!
شرف دست همین بس كه نوشتن با اوست!
خوش ترین مایه ی دلبستگی من با اوست.
در فروبسته ترین دشواری، در گرانبارترین نومیدی،
بارها بر سر خود بانگ زدم: هیچت ار نیست مخور خون جگر،
دست كه هست!
دست،
آری، ز دل و دیده گرامی تر : دست!
زین همه گوهر پیدا و نهان در تن و جان،
بی گمان دست گران قدرتر است.
هرچه حاصل كنی از دنیا، دستاوردست!
هرچه اسباب جهان باشد، در روی زمین،
دست دارد همه را زیر نگین!
سلطنت را كه شنیدست چنین؟!
شرف دست همین بس كه نوشتن با اوست!
خوش ترین مایه ی دلبستگی من با اوست.
در فروبسته ترین دشواری، در گرانبارترین نومیدی،
بارها بر سر خود بانگ زدم: هیچت ار نیست مخور خون جگر،
دست كه هست!
رجبی علی
عضو جدید
تشنه بادیه راهم به زلالی دریاب به امیدی که درین ره به خدا می داری
یک نفر در هـمین نزدیکــی ها
چــيزی به وسعت یک زنــدگی برایت جا گذاشته است!
خیالـــت راحت باشد....
آرام چشمهایت را ببــند....!
یکنفر برای همه نگرانـــــی هایت بیــدار است!
یکنفر که از همه زیبایی های دنیــا
تـنهـا تـــو را بـــــاور دارد ...!
چــيزی به وسعت یک زنــدگی برایت جا گذاشته است!
خیالـــت راحت باشد....
آرام چشمهایت را ببــند....!
یکنفر برای همه نگرانـــــی هایت بیــدار است!
یکنفر که از همه زیبایی های دنیــا
تـنهـا تـــو را بـــــاور دارد ...!
دلبربرفت ودلشدگان راخبرنکرد..............
دل مى رود ز دستم صاحبدلان خدا را..........دردا كه راز پنهان خواهد شد آشكارا
انچنان باتودرامیزد این روح لطیف
که تمنای وجودت همه اوباشدوبس
Similar threads
| Thread starter | عنوان | تالار | پاسخ ها | تاریخ |
|---|---|---|---|---|
|
اولین مسابقۀ "مشاعرۀ سنتی دور همی" با جایزه | مشاعره | 109 | |
|
مشاعرۀ شاعران | مشاعره | 11 |