به نفر قبلیتون یه شعر هدیه بدین

[Motahare89]

اقبال و سایه ام متضاد هم اند
کافی است به تو پشت کرده باشم
با این همه سپید می نوسم
که دستم بازتر است
هر چند
در هیچ آغوشی جا نمی گیری....

 

[Ekram]

من با تو چقدر ساده رفتم بر باد
​

تو نام مرا چه زود بردی از یاد
​

من حبۀ قند کوچکی بودم که

از دست تو در پیالۀ چای افتاد ​

 

[mina1991]

از بیم و امید عشق رنجورم

آرامش جاودانه می خواهم

بر حسرت دل دگر نیفزایم

آسایش بی کرانه می خواهم
​

 

[eksir]

ای ستاره ما سلام مان بهانه است
عشقمان دروغ جاودانه است
در زمین زبان حق بریده اند
حق زبان تازیانه است
وانکه با تو صادقانه درد دل کند
های های گریه شبانه است. ​

 

[امیر افشار]

تو آنی تو خود جان جهانی گرچه پیدا و نهانی
تو همانی که یک عمر بدنبال خودت نعره زنانی
تو همه ای با همه ای هلهله ای
تو بوجود امده از فلسفه چون و چرایی

 

[mahboobeyeshab]

به جز تو
هيچ چيز اين جهان بي كرانه را
جدي نگرفته ام
حتي عشق را....!

 

[گلابتون]

[FONT=verdana,arial,helvetica,sans-serif] سپیده را در یاد[/FONT]
[FONT=verdana,arial,helvetica,sans-serif] عــشـق را در دل[/FONT]
[FONT=verdana,arial,helvetica,sans-serif] وآسمان را در امـیــــد دارم[/FONT]

[FONT=verdana,arial,helvetica,sans-serif]پرواز بی کرانه ی بودن من است[/FONT]
[FONT=verdana,arial,helvetica,sans-serif] و آغاز اینجاست[/FONT]
[FONT=verdana,arial,helvetica,sans-serif] پرواز سر خط بودن من است[/FONT]

[FONT=verdana,arial,helvetica,sans-serif]و من آماده ی پروازم[/FONT]
[FONT=verdana,arial,helvetica,sans-serif] آماده ی پروازم[/FONT]
[FONT=verdana,arial,helvetica,sans-serif] آماده ی پروازم[/FONT]

 

[Reyhana.A]

دليل بودن تو




هر کسی دوتاست .

و خدا یکی بود .

و یکی چگونه می توانست باشد ؟

هر کسی به اندازه ای که احساسش می کنند ، هست .

و خدا کسی که احساسش کند ، نداشت .

عظمت ها همواره در جستجوی چشمی است که آنرا ببیند .

خوبی ها همواره نگران که آنرا بفهمد .

و زیبایی همواره تشنه دلی است که به او عشق ورزد .

و قدرت نیازمند کسی است که در برابرش رام گردد .

و غرور در جستجوی غروری است که آنرا بشکند .

و خدا عظیم بود و خوب و زیبا و پراقتدار و مغرور .

اما کسی نداشت ...

و خدا آفریدگار بود .

و چگونه می توانست نیافریند .

زمین را گسترد و آسمانها را برکشید ...

و خدا یکی بود و جز خدا هیچ نبود .

و با نبودن چگونه توانستن بود ؟

و خدا بود و با او عدم بود .

و عدم گوش نداشت .

حرف هایی است برای گفتن که اگر گوشی نبود ، نمی گوییم .

و حرفهایی است برای نگفتن ...

حرف های خوب و بزرگ و ماورائی همین هایند .

و سرمایه ی هر کسی به اندازه ی حرف هایی است که برای نگفتن دارد ...

و خدا برای نگفتن حرف های بسیار داشت .

درونش از آنها سرشار بود .

و عدم چگونه می توانست مخاطب او باشد ؟

و خدا بود و عدم .

جز خدا هیچ نبود .

در نبودن ، نتوانستن بود .

با نبودن نتوان بودن .

و خدا تنها بود .

هر کسی گمشده ای دارد .

و خدا گمشده ای داشت ...

 

[گلابتون]

انگار كه چیزی را گم کرده باشم،
هر روز به دنبال‌اش می‌گردم.
نمی‌دانم گم کرده‌ام
یا جایی جا مانده است
یا شاید تو آن را با خود برده‌ای.
جایش خالی است
می‌سوزد.

 

[mahboobeyeshab]

تن هاي ما تنهاست
دل هاي ما با هم
دل از تو لبريز است
تنهاي تنها هم....

 

[امیر افشار]

تو که گفتی اگر به آتشم کشی
وگر ز غصه ام کشی تورا رها نمی کنم من
نکشته ام تو را زغم نه آتشت بجان زدم
که میکشی ز من تو دامن

 

[mahboobeyeshab]

كسي از داغ و درد من نپرسد تا نپرسي تو
دلي بر حال زار من نبخشد تا نبخشائي...

 

[دختر شاه پریون]

كسي از داغ و درد من نپرسد تا نپرسي تو
دلي بر حال زار من نبخشد تا نبخشائي...

حالا لالای لالای لالا لای لای
حالا لالای لالای لالا لای لای


اگه گفتی اهنگ چیه شعرشم تقدیمت میکنم:ی

 

[امیر افشار]

در آتشم از برق نگاهی بنشاندی ننشستی
در ظلمت شبهای سیاهی بنشاندی ننشستی
گشتم چو غباری که بر کوی تو یک دم بنشینم
چون خاک رهم بر سر راهی بنشاندی ننشستی

اگر گفتی این آهنگ خوانندش کیه جایزه داری

 

[valery]

گر عارف حق بینی چشم از همه بر هم زن
چون دل به یکی دادی آتش به دو عالم زن
هم چشم تماشا را بر روی نکو بگشا
هم دست تمنا را بر گیسوی پر خم زن

 

[ricardo]

بی تو ، مهتاب شبی باز از آن کوچه گذشتم
همه تن چشم شدم خیره به دنبال تو گشتم
شوق دیدار تو لبریز شد از جام وجودم
شدم آن عاشق دیوانه که بودم !


در نهانخانه جانم گل یاد تو درخشید
باغ صد خاطره خندید
عطر صد خاطره پیچید


یادم آید که شبی با هم از آن کوچه گذشتیم
پر گشودیم و در آن خلوت دلخواسته گشتیم


ساعتی بر لب آن جوی نشستیم
تو همه راز جهان ریخته در چشم سیاهت
من همه محو تماشای نگاهت
آسمان صاف و شب آرام
بخت خندان و زمان رام
خوشه ماه فرو ریخته در آب
شاخه ها دست برآورده به مهتاب
شب و صحرا و گل و سنگ
همه دل داده به آواز شباهنگ


یادم آید : تو بمن گفتی :
ازین عشق حذر کن !
لحظه ای چند بر این آب نظر کن
آب ، آئینة عشق گذران است
تو که امروز نگاهت به نگاهی نگران است
باش فردا ، که دلت با دگران است
تا فراموش کنی ، چندی ازین شهر سفر کن !


با تو گفتنم :
حذر از عشق ؟
ندانم
سفر از پیش تو ؟
هرگز نتوانم
روز اول که دل من به تمنای تو پَر زد
چون کبوتر لب بام تو نشستم
تو بمن سنگ زدی ، من نه رمیدم ، نه گسستم
باز گفتم که : تو صیادی و من آهوی دشتم
تا به دام تو درافتم ، همه جا گشتم و گشتم
حذر از عشق ندانم
سفر از پیش تو هرگز نتوانم ، نتوانم … !


اشکی از شاخه فرو ریخت
مرغ شب نالة تلخی زد و بگریخت !
اشک در چشم تو لرزید
ماه بر عشق تو خندید


یادم آید که دگر از تو جوابی نشنیدم
پای در دامن اندوه کشیدم
نگسستم ، نرمیدم


رفت در ظلمت غم ، آن شب و شبهای دگر هم
نه گرفتی دگر از عاشق آزده خبر هم
نه کنی دیگر از آن کوچه گذر هم !
بی تو ، اما به چه حالی من از آن کوچه گذشتم​

 

[mahboobeyeshab]

این بار که از زیر داربست انگور و ماه
برمی گردی
دستمالی بیاور
هیچ می دانستی
مهربانی ام دارد خاک می خورد؟
یا هیچ می دانستی
دوستت که دارم
زیباتری؟ .... ​

 

[امیر افشار]

شب مرگ است و به بالین من ذار آمد
ای اجل دست نگهدار که دلدار آمد
لاله با آن همه داغی که داشت به دل
به عیادت به سر نرگس بیمار آمد

 

[امیر افشار]

اوکی بدیده منت

يک شبي مجنون نمازش را شکست​

بي وضو در کوچه ليلا نشست​

عشق آن شب مست مستش کرده بود

فارغ از جام الستش کرده بود​

سجده اي زد بر لب درگاه او

پر زليلا شد دل پر آه او​

گفت يا رب از چه خوارم کرده اي

بر صليب عشق دارم کرده اي​

جام ليلا را به دستم داده اي

وندر اين بازي شکستم داده اي​

نشتر عشقش به جانم مي زني

دردم از ليلاست آنم مي زني​

خسته ام زين عشق، دل خونم مکن

من که مجنونم تو مجنونم مکن​

مرد اين بازيچه ديگر نيستم

اين تو و ليلاي تو ... من نيستم​

گفت: اي ديوانه ليلايت منم

در رگ پيدا و پنهانت منم​

سال ها با جور ليلا ساختي

من کنارت بودم و نشناختي​

عشق ليلا در دلت انداختم

صد قمار عشق يک جا باختم​

کردمت آوارهء صحرا نشد

گفتم عاقل مي شوي اما نشد​

سوختم در حسرت يک يا ربت

غير ليلا برنيامد از لبت​

روز و شب او را صدا کردي ولي

ديدم امشب با مني گفتم بلي​

مطمئن بودم به من سرميزني

در حريم خانه ام در ميزني​

حال اين ليلا که خوارت کرده بود

درس عشقش بيقرارت کرده بود​

مرد راهش باش تا شاهت کنم

صد چو ليلا کشته در راهت کنم ​

مرتضی عبداللهی​

 

[**mahsa**]

عاشقانت همه نام و نشانی دارند …. آنکه در عشق تو بی نام و نشان است منم

 

[*** s.mahdi ***]

دردمندان غم عشق دوا می خواهند
به امید آمده اند از تو ترا می خواهند
روز وصل تو که عید است ومنش قربانم
هر سحر چون شب قدرش بدعا می خواهند

 

[mahyam68]

عاقبت یک روز مغرب محو مشرق می شود
عاقبت غربی ترین دل نیز عاشق می شود
شرط میبندم زمانیکه نه زود است و نه دیر
مهربانی حاکم کل مناطق می شود​

 

[sajjad.DSA]

دل را به تو سپردم گفتی چه سود دارد
گفتم که هدیه است این گفتی چه کار آید

گفتم به تو خبر ها از عاشقان بگوید
گفتی که عاشقم من این دل خبر ندارد

 

[blue bee]

دل نشان شد سخنم تا تو قبولش کردی
آری آری سخن عشق نشانی دارد

 

[امیر افشار]

جز یاد تو دل بهر چه بستم توبه
بی ذکر تو هر جا نشستم توبه
در حضرت تو توبه شکستم توبه
زین توبه صد بار شکشتم توبه

 

[گلابتون]

[FONT=arial, helvetica, sans-serif]دنيا را بد ساختند ! [/FONT]​

[FONT=arial, helvetica, sans-serif]كسي را كه دوست داري ، دوستت ندارد ![/FONT]​

[FONT=arial, helvetica, sans-serif] كسي كه تو را دوست دارد ، تو دوستش نداري ![/FONT]​

[FONT=arial, helvetica, sans-serif] اما كساني كه همديگر را دوست دارند ٬ به رسم و آئين زندگاني به هم نمي رسند ٬ واين رنج است ![/FONT]​

[FONT=arial, helvetica, sans-serif] زندگي يعني همین ! افسوس آن زمان كه بايد دوست بداريم كوتاهي ميكنيم ، آن زمان كه دوستمان دارند لجبازي ميكنيم ، و بعد بابت آنچه از دست رفت آه ميكشيم ![/FONT]​

 

[mahboobeyeshab]

بگیر نبضی که رگم را می‌زند مدام !
این که می‌کشم نفس نیست ؛
نقلِ دهان به دهانِ هواست،
لكنتِ «می‌بینم‌ات» به زبانی گیج:
I.C.U....I.C.U...

 

[blue bee]

بگیر نبضی که رگم را می‌زند مدام !
این که می‌کشم نفس نیست ؛
نقلِ دهان به دهانِ هواست،
لكنتِ «می‌بینم‌ات» به زبانی گیج:
I.C.U....I.C.U...

ای جگر گوشه‌ی جانم غم تو
شادی هر دو جهانم غم تو

به جهانی که نشان نیست ازو
غم تو داد نشانم غم تو

گر ز مژگانت جراحت رسدم
زود برهاند از آنم غم تو...

 

[Ghazal_joon]

ای دوست دل از جفای دشمن درکش

با روی نکو شراب روشن درکش


با اهل هنر گوی گریبان بگشای

وز نااهلان تمام دامن درکش

 

[a_ka775]

ادم از تلخی این تجربه ها میفهمد .
که به زیبایی ایینه نباید دل بست.
ناگزیرم که به این فاجعه اقرار کنم.
خوابهایی که ندیدم به حقیقت پیوست.
کاری از دست دل سوخته ام ساخته نیست.
قسمتم در به دری بود همین است که هست.
در دلم هر چه درو پنجره دیدم بستم.
راه را بر همه چیزو همه کس باید بست.