مشاعرۀ سنّتی

[FriendlyGhost]

تو بندگي چو گدايان به شرط مزد مکن
که دوست خود روش بنده پروري داند

وفا و عهد نکو باشد ار بياموزي
وگرنه هر که تو بيني ستمگري داند

 

[saeed99]

تو بندگي چو گدايان به شرط مزد مکن
که دوست خود روش بنده پروري داند

وفا و عهد نکو باشد ار بياموزي
وگرنه هر که تو بيني ستمگري داند

با درود

د ل صنوبریم همچو بید می‌لرزد
ز بیم درد فراق تو ای صنوبردل
خواجو​

 

[*زهره*]

لاله‌ای دیدم – لبخندی به دشت –
پرتویی در آب روشن ریخته
او صدا را در شیار باد ریخت:
«جلوه‌اش با بوی خاك آمیخته.»

 

[FriendlyGhost]

هرگز نمیرد آنکه دلش زنده شد به عشق ​

ثبت است بر جریده ی عالم دوام ما ​

 

["eli"]

ت بده!

ت بده!

افسوس بر آن دیده که روی تو ندیدست

یا دیده و بعد از تو به رویی نگریدست​

گر مدعیان نقش ببینند پری را

دانند که دیوانه چرا جامه دریدست​

 

[Mitra_Galaxy]

تا تو هستی و غزل هست دلم تنها نیست
محرمی چون تو هنوزم به چنین دنیا نیست

 

[madonna]

تا تو هستی و غزل هست دلم تنها نیست
محرمی چون تو هنوزم به چنین دنیا نیست

تا به گیسوی تو دست ناسزایان کم رسد
هر سری از حلقه ای درذکر یارب یاربست

 

[sh85]

تا به گیسوی تو دست ناسزایان کم رسد
هر سری از حلقه ای درذکر یارب یاربست

تو را تا دهن باشد از حرص باز

نيايد به گوش دل از غيب راز

حقايق سرايي است آراسته
هوي و هوس گرد برخاسته

نبيني که جايي که برخاست گرد
نبيند نظر گرچه بيناست مرد
​

 

["eli"]

شين بده!

شين بده!

دست به جان نمی​رسد تا به تو برفشانمش

بر که توان نهاد دل تا ز تو واستانمش​

آه دریغ و آب چشم ار چه موافق منند

آتش عشق آن چنان نیست که وانشانمش​

 

[sh85]

دست به جان نمی​رسد تا به تو برفشانمش

بر که توان نهاد دل تا ز تو واستانمش​

آه دریغ و آب چشم ار چه موافق منند

آتش عشق آن چنان نیست که وانشانمش​

شب است و شراب و شیرینی
غنیمت است چنین شب که دوستان بینی

 

[FriendlyGhost]

یک قصه بیش نیست غم عشق و این عجب

کز هر زبان که می شنوم نامکرر است
​

 

[magsod]

تا گنج غمت در دل ويرانه مقيم است
همواره مرا کوی خرابات مقام است
از ننگ چه گويی که مرا نام ز ننگ است
وز نام چه پرسی که مرا ننگ ز نام است

 

[naghmeirani]

تو شهــي و كشــور جــان ترا ، تو مهي و جـان جهـان ترا
ز ره كــرم چـه زيــان ترا ، كه نظــر به حــال گدا كني​

 

[*زهره*]

یکی را دست حسرت بر بنتگوش
یکی با آنکه می‌خواهد در آغوش

نداند دوش بر دوش حریفان
که تنها مانده چون خفت از غمت دوش

 

[گلابتون]

شبي كه ساغرت ازمي پر است و وقت خوش است
بزن به شادي اين غم پرست اي ساقي

روا مدار كه پيوسته دل شكسته بود
دلي كه سايه به زلف تو بست اي ساقي

 

[*زهره*]

یک پشت زمین دشمن اگر روی به من آرند
از روی تو بیزارم اگر روی بگردانم

 

[magsod]

ماجرا کم کن و بازآ که مرا مردم چشم
خرقه از سر به درآورد و به شکرانه بسوخت
ترک افسانه بگو حافظ و می نوش دمی
که نخفتيم شب و شمع به افسانه بسوخت

 

[محـسن ز]

تو پاک باش و برون آی بی‌حجاب و مترس
کسی به صید غزال حرم نخواهد شد
اگر بر آن سری ای ماهرو!که روز مرا
کنی سیاه، به زلفت قسم، نخواهد شد

 

[*زهره*]

دارم از زلف سیاهش گله چندان که مپرس
که چنان زو شده‌ام بی سر و سامان که مپرس

 

[magsod]

ساروان رخت به دروازه مبر کان سر کو
شاهراهيست که منزلگه دلدار من است
بنده طالع خويشم که در اين قحط وفا
عشق آن لولی سرمست خريدار من است

 

[sara.sss27]

تو گه سرگشته‌ي جهلي و گه گم گشته‌ي غفلت
سر و سامان که خواهد داد اين بي خانماني را

 

[azadeh_arch _eng]

ای ادمها که بر ساحل نشسته شاد و خندانید

یک نفر در اب دارد میش÷ارد جان

 

[madonna]

نصیحت گوش کن جانا که از جان دوستتر دارند
جوانان سعادتمند پند پیر دانا را

 

[*زهره*]

آنان که خاک را به نظر کیمیا کنند
آیا بود که گوشه‌ی چشمی به ما کنند

 

[Mitra_Galaxy]

دی شیخ با چراغ همی گشت گرد شهر
کز دیو دد ملولم و انسانم آرزوست

 

[naghmeirani]

تو سـاحل ســرخ دلــت اسـم کسی رو حک نکن
به اینکه من دوستت دارم حتی یه ذره شـک نکن
بـذار بهـت گفته باشـم کـه ماجرای ما و عشق
تقصیر چشمهای تـو بود و گرنه ما کجا و عشق​

 

[saeed99]

تو سـاحل ســرخ دلــت اسـم کسی رو حک نکن

به اینکه من دوستت دارم حتی یه ذره شـک نکن
بـذار بهـت گفته باشـم کـه ماجرای ما و عشق

تقصیر چشمهای تـو بود و گرنه ما کجا و عشق​

با درود

قطره به دریا چو دگر باز رفت
نام و نشانش همه دریا شود
اوحدی
​

 

[*زهره*]

دی کوزه‌گری بدیدم اندر بازار
بر پاره گلی لگد همی زد بسیار

وان گل به زبان حال با او می‌گفت
من همچو تو بوده‌ام، مرا نیکو دار

 

[گلابتون]

رخ از سايه نهفته است ، به افسون كه خفته ست؟
به خوابش نتوان ديد، به افسانه بگرديد

 

[naghmeirani]

دل من نه مرد آنست كه با غمش بر آيد
مگسي كجا تواند كه بيفكند عقابي
نه چنان گناهكارم كه به دشمنم سپاري
تو به دست خويش فرماي اگرم كني عذابي