كوي دوست

[anahita shams]

خوش خرامان می‌روی ای جان جان بی‌من مرو
ای حیات دوستان در بوستان بی‌من مرو

ای فلک بی‌من مگرد و ای قمر بی‌من متاب
ای زمین بی‌من مروی و ای زمان بی‌من مرو

این جهان با تو خوش است و آن جهان با تو خوش است
این جهان بی‌من مباش و آن جهان بی‌من مرو

ای عیان بی‌من مدان و ای زبان بی‌من مخوان
ای نظر بی‌من مبین و ای روان بی‌من مرو

شب ز نور ماه روی خویش را بیند سپید
من شبم تو ماه من بر آسمان بی‌من مرو

خار ایمن گشت ز آتش در پناه لطف گل
تو گلی من خار تو در گلستان بی‌من مرو

در خم چوگانت می‌تازم چو چشمت با من است
همچنین در من نگر بی‌من مران بی‌من مرو

چون حریف شاه باشی ای طرب بی‌من منوش
چون به بام شه روی ای پاسبان بی‌من مرو

وای آن کس کو در این ره بی‌نشان تو رود
چو نشان من تویی ای بی‌نشان بی‌من مرو

وای آن کو اندر این ره می‌رود بی‌دانشی
دانش راهم تویی ای راه دان بی‌من مرو

دیگرانت عشق می‌خوانند و من سلطان عشق
ای تو بالاتر ز وهم این و آن بی‌من مرو

 

[anahita shams]

تا چند دم از گل زنی ای باد بهاران
گل را چه محل پیش رخ لاله عذاران

هر یار که دور از رخ یاران بدهد جان
از دل نرود تا ابدش حسرت یاران

منعم مکن از صحبت احباب که بلبل
تا جان بودش باز نیاید ز بهاران

گر صید بتان شد دل من عیب مگیرید
آهو چه کند در نظر شیر شکاران

در بحر غم از سیل سرشکم نبود غم
کانرا که بود خرقه چه اندیشه ز باران

تا تاج سر از نعل سم رخش تو سازیم
یک راه عنان رنجه کن ای شاه سواران

گر نقش نگارین تو بینند ز حیرت
از دست بیفتد قلم نقش نگاران

از لعل تو دل بر نکنم زانکه بمستی
جز باده نباشد طلب باده گساران

خواجو چکنی ناله که پیش گل صد برگ
باشد بسحر باد هوا بانگ هزاران

 

[anahita shams]

هر آن که جانب اهل خدا نگه دارد
خداش در همه حال از بلا نگه دارد

حدیث دوست نگویم مگر به حضرت دوست
که آشنا سخن آشنا نگه دارد

دلا معاش چنان کن که گر بلغزد پای
فرشته‌ات به دو دست دعا نگه دارد

گرت هواست که معشوق نگسلد پیمان
نگاه دار سر رشته تا نگه دارد

صبا بر آن سر زلف ار دل مرا بینی
ز روی لطف بگویش که جا نگه دارد

چو گفتمش که دلم را نگاه دار چه گفت
ز دست بنده چه خیزد خدا نگه دارد

سر و زر و دل و جانم فدای آن یاری
که حق صحبت مهر و وفا نگه دارد

غبار راه راهگذارت کجاست تا حافظ
به یادگار نسیم صبا نگه دارد

 

[anahita shams]

به اختیار گرو برد چشم یار از من
که دور از او ببرد گریه اختیار از من

به روز حشر اگر اختیار با ما بود
بهشت و هر چه در او از شما و یار از من

سیه‌تر از سر زلف تو روزگار من است
دگر چه خواهد از این بیش روزگار از من

به تلخکامی از آن دلخوشم که می‌ماند
بسی فسانه‌ی شیرین به یادگار از من

در انتظار تو بنشستم و سرآمد عمر
دگر چه داری از این بیش انتظار از من

به اختیار نمی‌باختم به خالش دل
که برده بود حریف اول اختیار از من

گذشت کار من و یار، شهریارا لیک
در این میان غزلی ماند شاهکار از من

 

[anahita shams]

بيا به خانه آلاله ها سري بزنيم
ز داغ ، با دل خود حرف ديگري بزنيم
به يك بنفشه صميمانه تسليت گوييم
سري به مجلس سوگ كبوتري بزنيم
شبي به حلقه درگاه دوست دل بنديم
اگر چه وا نكند، دست كم دري بزنيم
تمام حجم قفس را شناختيم، بس است
بيا به تجربه در آسمان پري بزنيم
به اشك خويش بشوييم آسمان ها را
ز خون به روي زمين رنگ ديگري بزنيم
اگر چه نيت خوبي است زيستن اما
خوشا كه دست به تصميم بهتري بزنيم

قيصر امين پور

 

[anahita shams]

ز دو دیده خون فشانم، ز غمت شب جدایی
چه کنم؟ که هست اینها گل خیر آشنایی

همه شب نهاده‌ام سر، چو سگان، بر آستانت
که رقیب در نیاید به بهانه‌ی گدایی

مژه‌ها و چشم یارم به نظر چنان نماید
که میان سنبلستان چرد آهوی ختایی

در گلستان چشمم ز چه رو همیشه باز است؟
به امید آنکه شاید تو به چشم من درآیی

سر برگ گل ندارم، به چه رو روم به گلشن؟
که شنیده‌ام ز گلها همه بوی بی‌وفایی

به کدام مذهب این این به کدام ملت است این؟
که کشند عاشقی را، که تو عاشقم چرایی؟

به طواف کعبه رفتم به حرم رهم ندادند
که برون در چه کردی؟ که درون خانه آیی؟

به قمار خانه رفتم، همه پاکباز دیدم
چو به صومعه رسیدم همه زاهد ریایی

در دیر می‌زدم من، که یکی ز در در آمد
که : درآ، درآ، عراقی، که تو خاص از آن مایی

 

[quester]

زندگي

زندگي

[FONT=&quot]زندگي مجذور آيينه است[/FONT]​

[FONT=&quot]زندگي گل به توان ابديت[/FONT]​

[FONT=&quot]زندگي ضرب زمين در ضربان دل ما[/FONT]​

[FONT=&quot]زندگي هندسه ساده و يكسان نفسهاست[/FONT]​

 

[R-ALI]

سرود عاشقانه
من برایت سرود خواهم ساخت .
واژه ها
- واژه ها
واژه ها با من آشنا هستند .
واژه ی پرغرور چشمانت
چلچراغ شبان خاموشی .
واژه ی دلپذیر دستانت
آهوان رمیده ی
- غمناک .
و لبت
- کال گیلاس تازه ی مرطوب .
و طلوع پگاه دندانهایت
صدفان گرفته صف در جام ،
و بهار نجیب آغوشت
مأمن قدسی نهیب هراس .
واژه ی پرشکوه اندامت
- .............................. –
واژه ها
- واژه ها
واژه ها با من آشنا هستند
من برایت سرود خواهم ساخت .

 

[R-ALI]

از لحظه های آخر

بارانِ گیسوان تو
چه سرخ باز می گردد
از سینه ی شکافته ام
وقتی حریقِ خونضربه های شقیقه ام
بر باد می دهد
گلبرگ های سوخته ی بوسه ی تو را .​

آواز انفجار
سرد از گلوی پنجره در دود می گذرد
با شب .​

پروانه های تلخ
از اخترانِ چشم تو پرواز می کنند
وعشق می بارد .​

بالِ بلند صبح
آغاز می شود
از شانه های زخمیِ باران .
آه
آن شال سرخ کو ؟​

 

[R-ALI]

طبـیــب درد بی‌درمــان ، کـدامســت
رفــــیـــــق راه بـی‌پــایــان ، کـدامســت

اگر عقلست ، پس دیوانگی چیسـت
وگـر جانست ، پـس جـانـان کـدامســت

چــــراغ عــــالـــم افـــروز مـــخــــلــد
که نی کفرست و نی ایمان کـدامســت

پــر از درســــت بـحــــر لایـــــزالــــی
درونـــش گـــوهـــر انـســان کـدامســت

غـــــلامانــــه اســت اشـیاء را قبـاها
میـــان بنـــدگــان سـلـطــان کـدامســت

یکی جزو جهان خود بی‌مرض نیست
طـبــیــب عشـــق را دکـــان کـدامســت

خــرد عاجـــز شــد انــدر فکــر عاجـز
که سرکش کیست،سرگردان کدامست

بت موزون به بتخانه بســی جســت
که مــوزونــــات را مــیـــزان کـدامســت

چــه قبــله کـرده‌ای این گفت و گو را
طلــب کـن درس خاموشـان کـدامســت

 

[@ RESPINA @]

من در این خانه به گمنامی نمناک علف نزدیکم
من صدای نفس باغچه را می شنوم
و صدای ظلمت را وقتی از برگی می ریزد
و صدای سرفه روشنی از پشت درخت
عطسه آب از هر رخنه سنگ
چکچک چلچله از سقف بهار
و صدای صاف باز و بسته شدن پنجره تنهایی
و صدای پاک پوست انداختن مبهم عشق
متراکم شدن ذوق پریدن در بال
و ترک خوردن خودداری روح
من صدای پای قانونی خون را در رگ
ضربان سحر پاه کبوترها
تپش قلب شب آدینه
جریان گل میخک در فکر
شیهه پاک حقیقت از دور
من صدای وزش ماده را می شنوم
و صدای پای قانونی را در رگ
ضربان سحر چاه کبوترها
تپش قلب شب آدینه
جریان گل میخک در فکر
شیهه پاک حقیقت از دور
من صدای وزش ماده را می شنوم
و صدای کفش ایمان را در کوچه شوق
و صدای باران را روی پلک تر عشق
روی موسیقی غمناک بلوغ
روی آواز انارستان ها
و صدای متلاشی شدن شیشه شادی در شب
پاره پاره شدن کاغذ زیبایی
پر و خالی شدن کاسه غربت از باد.

 

[R-ALI]

زیر خاکستر ذهنم باقی است ​

آتشی سرکش و سوزنده هنوز ​

یادگاری است زعشقی سوزان ​

که بود گرم و فروزنده هنوز ​

*****​

عشقی آن گونه که بنیان مرا ​

سوخت از ریشه و خاکستر کرد ​

غرق در حیرتم ازاین که چرا ​

مانده ام زنده هنوز ​

*****​

گاه گاهی که دلم می گیرد ​

پیش خود می گویم ​

آن که جانم را سوخت ​

یاد می آردازاین بنده هنوز ​

*****​

سخت جانی را بین ​

که نمردم از هجر ​

مرگ صد بار به از ​

بی تو بودن باشد ​

گفتم از عشق تو من خواهم مرد ​

چون نمردم هستم ​

پیش چشمان تو شرمنده هنوز ​

*****​

گر چه از فرط غرور ​

اشکم از دیده نریخت ​

بعد تو لیک پس از آن همه سال ​

کس ندیده به لبم خنده هنوز ​

*****​

گفته بودند که "از دل برود یار چو از دیده برفت"​

سال ها هست که از دیده ی من رفتی، لیک ​

دلم از مهر تو آکنده هنوز ​

*****​

دفتر عمر مرا ​

دست ایام ورق ها زده است ​

زیر بار غم عشق ​

قامتم خم شد و پشتم بشکست ​

در خیالم اما ​

هم چنان روز نخست ​

تویی آن قامت بالنده هنوز ​

*****​

در قمار غم عشق ​

دل من بردی و با دست تهی ​

منم آن عاشق بازنده هنوز​

*****​

"آتش عشق پس از مرگ نگردد خاموش" ​

گر که گورم بشکافند عیان می بینند ​

زیر خاکستر جسمم باقی است ​

آتشی سرکش و سوزنده هنوز​

*****​

زنده یاد حمید مصدق​

 

[solar flare]

سلام تنهایی
سلام ممان گلاب
سلام بچه ها دوستای گلم دلم براتون تنگ شده اما چاره ندارم فعلا گرفتارم
خواستم بگم خیلی دوستون دارم همیشه به یادتون هستم مخلص همه شما

 

[گلابتون]

چند ياد چمن و حسرت پرواز كنم
بشكنم اين فقس و بال و پري باز كنم

بس بهار آمد و پروانه و گل مست شدند
من هنوز آرزوي فرصت پرواز كنم

خار حسرت زندم زخمه به تار دل ريش
چون هواي گل و مرغان هم آواز كنم

بلبلم ليك چو گل عهد ببندد با زاغ
من دگر با چه دلي لب به سخن باز كنم

سرم اي ماه به دامان نوازش بگذار
تا در آغوش تو سوز غزلي ساز كنم

به نوايم برسان زان لب شيرين كه چو ني
شكوه هاي شب هجران تو آغاز كنم

با دم عيسوي ام گر بنوازي چون ناي
از دل مرده برآرم دم و اعجاز كنم

بوسه ميخواستم از آن مه و خوش ميخنديد
كه نيازت بدهم آخر ، اگر ناز كنم

سايه خون شد دلم از بس كه نشستم خاموش
خيز تا قصه آن سرو سرافراز كنم

 

[R-ALI]

سطر های سفید
واژه واژه
سطر سطر
صفحه صفحه
فصل فصل
گیسوان من سفید می شوند
همچنانکه سطر سطر
صفحه های دفترم سیاه می شوند
خواستی که با تمام حوصله
تارهای روشن و سفید را
رشته رشته بشمری
گفتمت که دستهای مهربانی ات
در ابتدای راه
خسته می شوند
گفتمت که راه دیگری
انتخاب کن :
دفتر مرا ورق بزن !
نقطه نقطه
حرف حرف
واژه واژه
سطر سطر
شعرهای دفتر مرا
مو به مو حساب کن!
"مرحوم قیصر امین پور"​

 

[floe]

گر وصل آن نگار میسر شود مرا
از عمر باک نیست، که در سر شود مرا

تسخیر روی او به دعا می‌کند دلم
تا آفتاب و ماه مسخر شود مرا

روزی که کاسه‌ی سرم از خاک پر کنند
از بوی او دماغ معطر شود مرا

آن نور هر دودیده اگر می‌دهد رضا
بگذار تا دودیده به خون تر شود مرا

هر ساعتم چنان کند از غصه پایمال
کز دست او فعان به فلک بر شود مرا

مشکل شکفته گرددم از وصل او گلی
لیکن چه خارها که به دل در شود مرا!

این درد سینه سوز، که در جان اوحدیست
از تن شگفت نیست که لاغر شود مرا

 

[گلابتون]

سلام تنهایی
سلام ممان گلاب
سلام بچه ها دوستای گلم دلم براتون تنگ شده اما چاره ندارم فعلا گرفتارم
خواستم بگم خیلی دوستون دارم همیشه به یادتون هستم مخلص همه شما

سلام به روي ماهت سولار جان خيلي خيلي خوش اومدي عزيز...قدم سر چشم ما گذاشتي خانومي ...اميدوارم هر چه زودتر گرفتاريهات به اميد خدا حل بشه و زودتر حضور گرمت رو كنار خودمون حس كنيم ...چشم به راهت هستيم عزيزدل.

 

[quester]

فروغ برفي

فروغ برفي

[FONT=&quot]طلسم كرده ي جادوي كيست چشمانت[/FONT]​

[FONT=&quot]كه لحظه لحظه مرا زندگي ست چشمانت[/FONT]​

[FONT=&quot]فروغ برفي اين شاعر پريشاني[/FONT]​

[FONT=&quot]چراغ ، آينه ، خورشيد ، چيست چشمانت ؟ [/FONT]​

[FONT=&quot]فريب و غمزه ي صدها شكوفه در تن توست[/FONT]​

[FONT=&quot]شبيه نرگس و آلاله نيست ، چشمانت ![/FONT]​

[FONT=&quot]شكسته قفل دلم را و مانده ام در اين[/FONT]​

[FONT=&quot]طلسم كرده ي جادوي كيست چشمانت؛[/FONT]​

 

[R-ALI]

ترانه
تا تو با منی زمانه با من است
بخت و کام جاودانه با من است

تو بهار دلکشی و من چو باغ
شور و شوق صد جوانه با من است

یاد دلنشینت ای امید جان
هر کجا روم روانه با من است

ناز نوشخند صبح اگر توراست
شور گریه ی شبانه با من است

برگ عیش و جام و چنگ اگرچه نیست
رقص ومستی و ترانه با من است

گفتمش مراد من به خنده گفت
لابه از تو و بهانه بامن است

گفتمش من آن سمند سرکشم
خنده زد که تازیانه با من است

هر کسش گرفته دامن نیاز
ناز چشمش این میانه با من است

خواب نازت ای پری ز سرپرید
شب خوشت که شب فسانه با من است

 

[floe]

جز نقش تو در نظر نیامد ما را
جز کوی تو رهگذر نیامد ما را

خواب ارچه خوش آمد همه را در عهدت
حقا که به چشم در نیامد ما را

 

[snazari]

گر می نخوری طعنه مزن مستان را

بنياد مکن تو حيله و دستان را


تو غره بدان مشو که می می نخوری

صد لقمه خوری که می غلام‌ست آنرا

 

[R-ALI]

نغمه ها

دل از سنگ باید که از درد عشق
ننالد خدایا دلم سنگ نیست
مرا عشق او چنگ اندوه ساخت
که جز غم در این چنگ آهنگ نیست
به لب جز سرود امیدم نبود
مرا بانگ این چنگ خاموش کرد
چنان دل به آهنگ او خو گرفت
که آهنگ خود را فراموش کرد
نمی دانم این چنگی سرنوشت
چه می خواهد از جان فرسوده ام
کجا می کشانندم این نغمه ها
که یکدم نخواهند آسوده ام
دل از این جهان بر گرفتم دریغ
هنوزم به جان آتش عشق اوست
در این واپسین لحظه زندگی
هنوزم در این سینه یک آرزوست
دلم کرده امشب هوای شراب
شرابی که از جان برآرد خروش
شرابی که بینم در آن رقص مرگ
شرابی که هرگز نیابم بهوش
مگر وارهم از غم عشق او
مگر نشنوم بانگ این چنگ را
همه زندگی نغمه ماتم است
نمی خواهم این ناخوش آهنگ را​

 

[anahita shams]

روزگاری که رخت قبله‌ی جان بود مرا
روی دل تافته از هر دو جهان بود مرا

چند روزی که به سودای تو جان می‌دادم
حاصل از زندگی خویش همان بود مرا

یادباد آن که به خلوتگه وصلت شب و روز
دل سرا پرده‌ی صد راز نهان بود مرا

یادباد آن که چو آغاز سخن می‌کردی
با تو صد زمزمه در زیر زبان بود مرا

یاد باد آن که چو می‌شد سرت از باده گران
دوش منت کش آن بار گران بود مرا

یاد باد آن که به بالین تو شبهای دراز
پاسبان مردم چشم نگران بود مرا

یاد باد آن که دمی گر ز درت می‌رفتم
محتشم پیش سگان تو ضمان بود مرا

 

[R-ALI]

روزگاری که رخت قبله‌ی جان بود مرا
روی دل تافته از هر دو جهان بود مرا

چند روزی که به سودای تو جان می‌دادم
حاصل از زندگی خویش همان بود مرا

یادباد آن که به خلوتگه وصلت شب و روز
دل سرا پرده‌ی صد راز نهان بود مرا

یادباد آن که چو آغاز سخن می‌کردی
با تو صد زمزمه در زیر زبان بود مرا

یاد باد آن که چو می‌شد سرت از باده گران
دوش منت کش آن بار گران بود مرا

یاد باد آن که به بالین تو شبهای دراز
پاسبان مردم چشم نگران بود مرا

یاد باد آن که دمی گر ز درت می‌رفتم
محتشم پیش سگان تو ضمان بود مرا

دوستان شرح پریشانی من گوش کنید---- داستانِ ِغم ِ پنهانی ِ من گوش کنید ​

قصه بی سر و سامانی من گوش کنید---- گفتگوی من وحیرانی من گوش کنید​

شرح این آتش جانسوز نگفتن تا کی ​

سوختم سوختم این راز نهفتن تا کی​

روزگاری من ودل ساکن کویی بودیم---- ساکن کوی بت عربده جویی بودیم ​

عقل ودین باخته دیوانه رویی بودیم---- بسته سلسله سلسله مویی بودیم ​

کس درآن سلسله غیرازمن ودل بند نبود​

یک گرفتار از این جمله که هستند نبود​

نرگس غمزه زنش این همه بیمارنداشت---- سنبل پرشکنش هیچ گرفتارنداشت ​

این همه مشتری و گرمی بازارنداشت ---- یوسفی بود ولی هیچ خریدارنداشت ​

اول آن کس که خریدارشدش من بودم​

باعث گرمی بازار شدش من بودم​

عشق من شد سبب خوبی و رعنایی او---- داد رسوایی من شهرت زیبایی او​

بس که دادم همه جا شرح دل آرایی او---- شهر پرگشت زغوغای تماشایی او​

این زمان عاشق سرگشته فراوان دارد​

کی سر برگ من بی سر و سامان دارد​

 

[naghmeirani]

​

:..: کاش ....:..:​

کاش می شد مهر را در باغ دلها کاشت​

کوه غم را با محبت از دلی برداشت​

کاش می شد دردها را با صفا درمان نمود​

خانه ی اندوه را در هر کجا ویران نمود​

کاش می شد باغی از مهر و صفا در سینه کاشت​

شعری از عشق و صفا در دفتر دلها گذاشت

کاش...........​

​

 

[floe]

گرنه عشق او قضای آسمانستی مرا
از بلای عشق او روزی امانستی مرا

گر مرا روزی ز وصلش بر زمین پای آمدی
کی همه شب دست از او بر آسمانستی مرا

گرنه زلف پرده سوز او گشادی راز من
زیر این پرده که هستم کس چه دانستی مرا

بر یقینم کز فراق او به جان ایمن نیم
وین نبودی گر به وصل او گمانستی مرا

آفت جان است و آنگه در میان جان مقیم
گرنه در جان اوستی کی باک جانستی مرا

مرقد خاقانی از فرقد نهادی بخت من
گر به کوی او محل پاسبانستی مرا​

 

[محـسن ز]

مثل اون وقتا هنوز دلم برات لک می زنه
حسرت داشتن تو ،‌پیر شده ، عینک می زنه
صورتم سرخ شده بود ،‌اما حالا کبود شده
جدایی یه عمر داره توی اون چک می زنه
اونی که من نمی خواستمش ولی منو می خواست
منو می بینه یه وقت ، دوباره چشمک می زنه
یادته مشروط دوست داشتن تو شدم یه عمر ؟
هنوزم کامپیوتر داره برام تک می زنه
حالا که گذشت و رفتی و منم تموم شدم
مث تو کی آدمو جای عروسک می زنه ؟
دیشب از خواب پریدم خوب شد ، آخه دیدم یکی
داره به ماشین تو ، هی گل میخاک می زنه
تو که تنها نبودی ،‌یکی پیشت نشسته بود
بگذریم این دل من همیشه با شک می زنه
اونی که بهم می گفت دوست دارم دوسم نداشت
دیده بودم واسه ی دختره سوتک می زنه
باورت می شه هنوز عاشقتم اون روز خوب
دل هنوز واست « تولدت مبارک » می زنه
تو زیاد دوسم نداشتی ، خوب مقصر نبودی
کی میاد امضا زیر قول یه کودک می زنه ؟
نه که بچه ها بدن ،‌ پاک و زلاله قلبشون
ولی نبض عقلشون یه قدری کوچک می زنه
فکر نکن فقط تویی رسمه یه وقتا حوصله
میره آسمون ، خودش رو جای لک لک می زنه
دختر همسایه مون ، نمی دونه دوس نداری
داره دور قاب عکست گل و پولک می زنه
نه که فکر کنی به تو نظر داره ، می کشمش
مثلا داره رو زخمام گل پیچک می زنه
کارش این نیس ، طفلکی شب تا سپیده می شینه
گل و بوته و شکوفه روی قلک می زنه
راستی من چرا تو نامم اینا رو به تو می گم
نمی گم گوشای رؤیام دیگه سمعک می زنه
جز واسه نوار تو که توش صدای نازته
به نفس هام طعم عطر سیب قندک می زنه
نامه مو جواب نده ،‌دوسم نداشته باش ولی
نذا اصلا نزنه قلبی که اندک می زنه
پیش هیچ کسی نرو ، حلقه دس کسی نکن
چون گناهه ، من هنوز دلم برات لک می زنه

 

[naghmeirani]

دانی که کدامین شب و روز است که عاشق
خشنود دلی دارد و خوشبوی مشامی؟
شامی که نسیم آورد از دوست نسیمی
صبحی که صبا آورد از یار پیامی
"حریف جندقی"

​

 

[naghmeirani]

خاطرم نیست تو از بارانی
یا که از نسلِ نسیم؟
هر چه هستی گذرا نیست
هوایت، بویت....
فقط آهسته بگو
با دلم میمانی؟

​

 

[floe]

تا دل به برم هوای دل‌بر دارد
افسانه‌ی عشق دل‌بر از بر دارد

دل رفت ز بر چو رفت دلبر آری
دل از دل‌بر چگونه دل بر دارد​