[h=3]تصویر نجومی روز 25 خرداد
انبوهی از صدها هزار ستاره[/h] ادموند هالی، ستاره شناس انگلیسی، در سال 1716 نوشته بود: «لکه ای کوچک که در آسمان صاف و بدون مهتاب، با چشم غیرمسلح نیز دیده می شود.»
البته امروزه دیگر M13 به سادگی به عنوان "خوشه ی کروی بزرگ در جاثی" (صورت فلکی جاثی- هرکول- بر زانو نشسته)، و یکی از درخشان ترین خوشه های کروی آسمان نیمکره ی شمالی شناخته می شود. نماهای تلسکوپی صدها هزار ستاره ی تماشایی این خوشه را نیز نمایان می کنند.
فاصله ی این خوشه از ما 25,000 سال نوریست و انبوه ستارگان آن در ناحیه ای به قطر 150 سال نوری گرد آمده اند ولی با نزدیک شدن به هسته ی خوشه، این انبوهی به 100 ستاره در مکعبی به ضلع 3 سال نوری هم می رسد. مقایسه کنید با خورشید که فاصله اش از نزدیک ترین ستاره، بیش از 4 سال نوری است.
در این تصویر رنگی واضح، هم هسته ی فشرده ی M13 دیده می شود و هم بخش بیرونی کم جمعیت تر آن. ستارگان تکامل یافتهی خوشه (غول های سرخ و آبی) در رنگ های زرد و آبی به چشم می خورند.
همین تصویر در اندازه ی بزرگ تر
منبع: apod.nasa.gov
برگردان: یک ستاره در هفت آسمان
انبوهی از صدها هزار ستاره[/h] ادموند هالی، ستاره شناس انگلیسی، در سال 1716 نوشته بود: «لکه ای کوچک که در آسمان صاف و بدون مهتاب، با چشم غیرمسلح نیز دیده می شود.»
فاصله ی این خوشه از ما 25,000 سال نوریست و انبوه ستارگان آن در ناحیه ای به قطر 150 سال نوری گرد آمده اند ولی با نزدیک شدن به هسته ی خوشه، این انبوهی به 100 ستاره در مکعبی به ضلع 3 سال نوری هم می رسد. مقایسه کنید با خورشید که فاصله اش از نزدیک ترین ستاره، بیش از 4 سال نوری است.
در این تصویر رنگی واضح، هم هسته ی فشرده ی M13 دیده می شود و هم بخش بیرونی کم جمعیت تر آن. ستارگان تکامل یافتهی خوشه (غول های سرخ و آبی) در رنگ های زرد و آبی به چشم می خورند.
همین تصویر در اندازه ی بزرگ تر
منبع: apod.nasa.gov
برگردان: یک ستاره در هفت آسمان