╬♥╬ گالری تصاویر نجومی ╬♥╬

*** s.mahdi ***

مدیر بازنشسته
کاربر ممتاز
تصاویری از گرم‌ترین و سردترین سیاره‌ها/ سیاره ای 8 میلیارد سال پیرتر از زمین

تصاویری از گرم‌ترین و سردترین سیاره‌ها/ سیاره ای 8 میلیارد سال پیرتر از زمین

تصاویری از گرم‌ترین و سردترین سیاره‌ها/ سیاره ای 8 میلیارد سال پیرتر از زمین
درحالی که طی 50 سال گذشته تلسکوپهای ما روی زمین مجهزتر شده، اطلاعات بهتری درباره همسایگان کیهانی خود به دست آورده ایم و اکنون با گرمترین، سردترین، کوچکترین، بزرگترین و دورترین سیاره های منظومه‌های مختلف آشنایی داریم.
به گزارش خبرگزاری مهر، ستاره شناسان یک ردیف سیاره هایی را یافته اند که ویژگهای شگفت انگیزی دارند و بی تردید ارزش ذکرشدن در نسخه بین کهکشانی کتاب رکوردهای جهانی گینس را دارد.
برای مثال، SWEEPS-10 سریع ترین کهکشانی است که با فاصله بیش از یک میلیون کیلومتری به دور خورشید خود می چرخد، فاصله ای که سه برابر فاصله ماه از زمین است، به این معنا که یک سال در این سیاره 10 ساعت به طول می انجامد.
سیاره SWEEPS-10 با چنان سرعتی به دور ستاره اصلی خود می چرخد که یک سال در این سیاره برابر با 10 ساعت است
بزرگترین سیاره ای که تاکنون شناخته شده سیاره TrES-4 است که اندازه آن 1.7 برابر مشتری منظومه شمسی ما است.
این سیاره ممکن است بتواند نامزد انتخاب بزرگترین سیاره باشد، چرا که بسیار روشن است و کنار آن شکلی شبیه ستاره دنبال دار وجود دارد که از اتمسفر این سیاره تشکیل شده است.
جئورجی مندوشو از مرکز رسد لوول در آریزونا اظهار داشت: جرم این سیاره 0.2 گرم در هر سانتیمتر مربع یا حدود چگالی چوب درخت بالسا است.
TrES-4 با فاصله 1400 سال نوری از زمین سیاره بزرگ پف آلودی است که جرم بسیار کمی دارد
فهرست سیاره های عجیب که از سوی سایت اسپیس منتشر شده برخی از ویژگیهای عجیب این جهان را نشان می دهد که در درک ما از فیزیک تأثیرگذار خواهد بود.
برای مثال آشنایی با سیاره Methusela ( یا نام اصلی PSR B1620-26 b) خالی از لطف نیست، این سیاره قدیمی ترین سیاره کشف شده است و یکی از اجداد کیهان به شمار می رود که 12.7 میلیارد سال پیش تشکیل شده است، این سیاره 8 میلیارد سال پیرتر از زمین است.
سیاره Methusela دو میلیون سال پس از بیگ بنگ یا انفجار بزرگ تشکیل شد، کشفی که در سال 1993 درک ما را از شکل گیری سیاره تغییر داد و به طور ضمنی این مفهوم را القا می کند که سیاره های بسیار مسن تری هستند که هنوز کشف نشده اند.
این سیاره نیز در دوران زندگی خود دچار تحولاتی شده و درحالی که مهارتهای رصدی ما رشد می کند این سیاره به موضوع جالبی برای مطالعه تبدیل شده است.
دانشمندان ناسا همچنین اعتقاد دارند که سیاره Methusela ممکن است اطراف یک ستاره دیگر تشکیل شده باشد اما پیش از آنکه توسط یک ستاره غیرفعال تسخیر شده باشد خود را از بین برده است.
از سوی دیگر، سیاره ای وجود دارد که هنوز نامی برایش انتخاب نشده است، این سیاره با سنی کمتر از یک میلیون سال دور ستاره Coku Tau با فاصله حدود 420 سال نوری می چرخد.
سیاره باستانی Methusela ( نام پیرترین انسان در انجیل) 12.7 میلیارد سال سن دارد و مسن ترین سیاره ای است که تاکنون کشف شده است
این سیاره ، کم سن ترین سیاره ای است که دور ستاره Coku Tau می چرخد و شاید کمتر از یک میلیون سال سن داشته باشد
داغ ترین سیاره ای که تاکنون کشف شده WASP-12b است، سیاره از بخار که گرمای آن به 2200 درجه سانتیگراد می رسد. این سیاره همچنین داعیه دار عنوان یکی از بزرگترین سیاره ها نیز است چرا که اندازه آن دو برابر مشتری تخمین زده شده است.
سردترین سیاره شناخته شده OGLE-BLG-390L است که حجم آن پنج برابر زمین است و گفته شده است که سطحی صخره مانند داشته و با فاصله 28 هزار سال نوری یکی از دورترین سیاره های است که تاکنون بشر شناخته است.
دمای منفی 220 درجه سانتیگراداین سیاره پایین تر از نقطه جوش نیتروژن مایع و نزدیک به صفر مطلق است.
سیاره جوشان WASP-12b دمایی بالای 2200 درجه سانتیگراد دارد و داغترین سیاره شناخته شده است
در آن سوی دنیا سیاره (OGLE-2005-BLG-390L(b سردترین سیاره محسوب می شود
سیاره (Epsilon Eridani (b ممکن است از چنان ویژگیهای خاصی برخوردار نباشد که بتوان آن را در این مجموعه جای داد اما این سیاره با 10.5 سال نوری نزدیکترین سیاره به زمین تلقی می شود.
این درحالی است که فاصله زیاد این سیاره از خورشید آن ، احتمال یافتن زندگی در آن به صفر می رسد و ممکن است اقیانوسهای این سیاره و سیاره سیاره ها در همین منظومه شمسی یخ زده باشند.
سیاره (Epsilon Eridani (b تنها 10.5 سال نوری با زمین ما فاصله دارد و ممکن است که به زودی بتوانیم آن را از طریق تلسکوپ مشاهده کنیم
آخرین مورد از این مجموعه کوچکترین سیاره یک منظومه غیر خورشیدی است.
سیاره Kepler-10b تنها 1.4 برابر زمین است و با زمین حدود 560 سال نوری فاصله دارد و کشف آن در ژانویه 2011 اعلام شد.
این سیاره خارج از منطقه گلدیلاکس 'Goldilocks' قرار دارد و به قدر کافی به خورشید خود نزدیک است که آب در این سیاره یخ نزند.
سیاره Kepler-10b کوچکترین سیاره شناخته شده است که کشف آن در ژانویه 2011 اعلام شد
 

*** s.mahdi ***

مدیر بازنشسته
کاربر ممتاز
تصویر قطعی از سیاره زمین/ ترکیبی از رنگهای حقیقی سیاره ما

تصویر قطعی از سیاره زمین/ ترکیبی از رنگهای حقیقی سیاره ما

تصویر قطعی از سیاره زمین/ ترکیبی از رنگهای حقیقی سیاره ما
تصویر ارائه شده از سوی ماهواره هواشناسی روسیه که با کیفیت بالای 121 میلیون مگاپیکسل گرفته شده به عنوان تصویر قطعی از سیاره زمین توصیف شده است.
به گزارش خبرگزاری مهر، تصویر سیاره زمین که از 36 هزار کیلومتری بالای سطح آن گرفته شده، سیاره آبی پررنگ دریایی که در تضاد با زمینهای خشکی قرار گرفته و درحالی که ابرهای سفید به سرعت از فراز آسمان آن عبور می کنند به چشم می رسد.
این تصویر توسط الکترو- ال (Electro-L) ماهواره هواشناسی روسیه گرفته شده و برخلاف سایر تصاویر از زمین تنها در یک برداشت گرفته شده اما کیفیت بالای آن 121 میلیون مگاپیکسل است.
اکثر تصاویر ارائه شده از ناسا و سایر سازمانهای فضایی توسط وصل کردن تصاویر بسیاری در کنار هم ارائه می شود و گرفتن یک تصویر با کیفت بالای تنها در یک شات به ندرت اتفاق می افتد.
http://www.www.www.iran-eng.ir/mehr_media/image/2012/05/795053_orig.jpgآبادی آبی که ما آن را خانه می دانیم: تصویر زمین با کیفیت 121 مگاپیکسلی؛ واضحترین تصویر از زمین که تاکنون گرفته شده است
این ماهواره چنین تصاویر خیره کننده ای را هر 30 دقیقه ، درحالی که آب و هوا را رصد می کند گرفته و اگر پدیده عجیب آب و هوایی مشاهده شود، اپراتورهای روسی فرمان ارسال تصاویر هر 10 دقیقه یکبار ارسال می کنند.
براساس گزارش گلوبال پست، این تصویر که هر پیکسل آن یک کیلومتر است، از ترکیب طول موجهای مرئی و مادون‌قرمزنزدیک استفاده کرده است، از این رو پوشش گیاهی به رنگ قرمز مشخص شده است.
http://www.www.www.iran-eng.ir/mehr_media/image/2012/05/795052_orig.jpgتصاویری ترکیبی از رنگهای حقیقی سیاره مرمرین آبی رنگ ماhttp://www.www.www.iran-eng.ir/mehr_media/image/2012/05/795052_orig.jpgتصویر قطعی از زمین توسط این ماهواره روسی که در ژانویه 2011 به فضا پرتاب شد گرفته شده استhttp://www.www.www.iran-eng.ir/mehr_media/image/2012/05/795049_orig.jpgماهواره الکترو- ال (Electro-L) در مدار در فضا در 36 هزار کیلومتری خط استوا تصاویری را از سیاره درحال گردش ما فراهم می کند
ماهواره الکترو- ال (Electro-L) درمدار زمین‌ایست‌ور یا مدار ژئواستیشنری، به این معنا که سرعت این ماهواره با سرعت گردش زمین برابر است و موجب می شود که این ماهواره بی حرکت بر فراز یک نقطه مشخص شده روی سیاره ثابت بماند.
 

jimmi

عضو جدید
بهترین تصاویر آسمان شب ۲۰۱۲

بهترین تصاویر آسمان شب ۲۰۱۲

بهترین تصاویر آسمان شب ۲۰۱۲ / گزارش تصویری- خبر آنلاین [بابک امین تفرشی از داوران این مسابقه بین المللی بود.]

نجوم - برندگان سومین مسابقه بین‌المللی عکاسی زمین و آسمان با موضوعیت اهمیت آسمان‌های تاریک معرفی شدند. سازمان دهندگان این مسابقه، پروژه‌های بین‌المللی جهان در شب (TWAN) و ماه نجوم جهانی (GAM) هستند.

محمود حاج‌زمان: برندگان سومین مسابقه بین‌المللی عکاسی زمین و آسمان با موضوعیت اهمیت آسمان‌های تاریک معرفی شدند. سازمان دهندگان این مسابقه، پروژه‌های بین‌المللی جهان در شب (TWAN) و ماه نجوم جهانی (GAM) هستند. این مسابقه توسط TWAN و Dark Skies Awareness در سال 2008 / 1387 و به عنوان یک برنامه منطقه‌ای بنیان‌گذاری شد، اما در سال 2009 / 1388 و طی سال جهانی نجوم، به یک تلاش بین‌المللی تبدیل شد. تمام عکس‌های شرکت‌کننده در مسابقه امسال پس از سال 2011 / 1390 گرفته شده‌اند و در تمام آنها سبک عکاسی TWAN -که هم‌زمان در بر دارنده آسمان و زمین است- لحاظ شده است. در این سبک عکاسی نجومی، عناصر آسمان شب با پس‌زمینه‌ای از افق زمین به همراه یک نشان یا موقعیت مکانی برجسته ترکیب می‌شوند؛ سبکی که با نام عکاسی نجومی منظره‌ای نیز شناخته می‌شود. در این مسابقه، عکس‌ها در دو بخش «زیبایی آسمان شب» و «بر علیه نورها» مورد قضاوت قرار می‌گیرند. با هم عکس‌های برگزیده این دوره را تماشا می‌کنیم.
...

کلیک کنید: http://www.khabaronline.ir/detail/215120/science/astronomy




 
آخرین ویرایش:

ZEUS83

عضو جدید
کاربر ممتاز
سیاره‌ی یوری

12 آوریل 2012

[FONT=&quot]در [/FONT][FONT=&quot]۲۴[/FONT][FONT=&quot] فروردین[/FONT][FONT=&quot]/[/FONT][FONT=&quot]۱۲[/FONT][FONT=&quot] آوریل[/FONT][FONT=&quot] سال [/FONT][FONT=&quot]٬۱۹۶۱[/FONT]/[FONT=&quot]۱۳۴۰[/FONT][FONT=&quot] فضانورد روس[/FONT][FONT=&quot]٬[/FONT][FONT=&quot] «یوری الکسیویچ گاگارین» موفق شد تا [/FONT][FONT=&quot]نخستین انسانی باشد[/FONT][FONT=&quot] که سیاره‌ی زمین را از فضا می‌بیند. او آن‌چه را که [/FONT][FONT=&quot]از مدار زمین می‌دید[/FONT][FONT=&quot] این چنین گزارش کرد: «آسمان بسیار تاریک است. زمین آبی است. همه‌چیز بسیار شفاف دیده می‌شود» برای این‌که این روز را جشن بگیریم به تصویر تازه‌ای که از ایستگاه فضایی بین‌المللی به‌دست رسیده است توجه کنید. این تصویر ن[/FONT][FONT=&quot]مایی باشکوه از سیاره‌مان[/FONT][FONT=&quot] در شب‌هنگام را نشان می‌دهد که در ارتفاع [/FONT][FONT=&quot]۳۸۴[/FONT][FONT=&quot] کیلومتری و در روز [/FONT][FONT=&quot]۹[/FONT][FONT=&quot] فروردین/ [/FONT][FONT=&quot]۲۸[/FONT][FONT=&quot] مارچ گرفته شده است. نور شهر موسکو را می‌توانید در نزدیکی مرکز تصویر ببینید. همچنین یکی از آرایه‌های پنل خورشیدی ایستگاه فضایی نیز در سمت چپ تصویر قابل رویت است.[/FONT][FONT=&quot] [/FONT][FONT=&quot]شفق قطبی و[/FONT][FONT=&quot] نور تابناک خورشید در امتداد افق منحنی زمین آرمیده‌اند. [/FONT][FONT=&quot]ستاره‌های بال[/FONT][FONT=&quot]ای افق به همراه خوشه‌ی ستاره‌ای فشرده‌ی [/FONT][FONT=&quot]پروین[/FONT][FONT=&quot] در تلالو شفق قطبی فرو رفته‌اند.[/FONT]
[FONT=&quot]امتیاز تصویر: [/FONT][FONT=&quot]ISS Expedition 30[/FONT][FONT=&quot], [/FONT][FONT=&quot]NASA[/FONT]
Today’s APOD in English​
 

ZEUS83

عضو جدید
کاربر ممتاز
[FONT=&quot][/FONT]
سحابی عقاب از قله‌ی کیت



[FONT=&quot]از دور همه چیز شبیه عقاب به نظر می‌آید. اگر‌چه نگاه نزدیک‌تر به [/FONT][FONT=&quot]سحابی عقاب[/FONT][FONT=&quot] نشان می‌دهد که این [/FONT][FONT=&quot]ناحیه‌ی روشن[/FONT][FONT=&quot] در واقع پنجره‌ای به مرکز کالبد تیره‌ی بزرگ‌تری از [/FONT][FONT=&quot] گردوغبار[/FONT][FONT=&quot] است. درون این پنجره نور درخشان‌تری نمایان است؛ کارگاهی که خوشه‌‌‌های باز ستاره‌ها در آن شکل می‌گیرند. در این حفره ستون‌های بلند و کُره‌های گِرد از غبار تیره و گاز ملوکولی سرد در هر جایی که هنوز ستاره‌ها شکل می‌گیرند، باقی می‌مانند. [/FONT][FONT=&quot]ستاره‌های آبی درخشان[/FONT][FONT=&quot] هم دیده می‌شوند که در واقع نور و بادهای آن‌ها [/FONT][FONT=&quot]لایه‌های باقی‌مانده‌ی[/FONT][FONT=&quot] را دور می‌کند و به عقب پس می‌زند. [/FONT][FONT=&quot]سحابی نشری[/FONT][FONT=&quot] [/FONT][FONT=&quot]عقاب[/FONT][FONT=&quot] که [/FONT][FONT=&quot]M16[/FONT][FONT=&quot] هم نامیده می‌شود، در فاصله‌ی 6500 سال نوری دورتر و با گستردگی 20 سال نوری آرمیده است و با نشانه رفتن دوربین [/FONT][FONT=&quot]دوچشمی[/FONT][FONT=&quot] به سمت [/FONT][FONT=&quot]صورت‌فلکی[/FONT][FONT=&quot] [/FONT][FONT=&quot]مار[/FONT][FONT=&quot] دیده می‌شود. [/FONT][FONT=&quot]این تصویر[/FONT][FONT=&quot] از سه رنگ نشری خاص ترکیب شده و با تلسکوپ 0.9متری در [/FONT][FONT=&quot]قله‌ی کیت[/FONT][FONT=&quot] [/FONT][FONT=&quot]آریزونای[/FONT][FONT=&quot] [/FONT][FONT=&quot]آمریکا[/FONT][FONT=&quot] گرفته شده است.[/FONT]
[FONT=&quot] [/FONT]
[FONT=&quot]امتیاز[/FONT][FONT=&quot] تصویر: [/FONT][FONT=&quot] [/FONT][FONT=&quot]T. A. Rector[/FONT][FONT=&quot] & B. A. Wolpa, [/FONT][FONT=&quot]NOAO[/FONT][FONT=&quot], [/FONT][FONT=&quot]AURA[/FONT]
 

ZEUS83

عضو جدید
کاربر ممتاز
شش قمر زحل



[FONT=&quot]زحل چند قمر دارد؟ تاکنون 62 تا از آن‌ها کشف شده است. کوچک‌ترین ‌آن‌ها فقط کسری از یک کیلومتر پهنا دارد. در این تصویر خانوادگی واضح زحلی که 16اسفند/9مارس گرفته شده است؛ شش تا از بزرگ‌ترین اقمارش در این‌جا دیده می‌شود. تیتان که بزرگ‌تر از قمر زمین و حتی بزرگ‌تر از عطارد است، 5150 کیلومتر قطر دارد و در امتداد خط بالا در پایین و چپ تصویر قرار دارد. اگر به سمت راست حرکت کنیم به میماس، تتیس، انسلادوس، دیون و رئا در سمت راست می‌رسیم. نخستین قمر طبیعی زحل، تیتان را منجم هلندی به نام کریستین هویگنس در سال 1655 کشف کرد، اخیراً قمر موقتی 1 S2009/S را تیم علمی تصویربرداری کاسینی در 1388/2009 کشف کرده است. امشب زحل به مقابله با زمین می‌رسد و می‌توان بهترین نمای تلسکوپی از سیاره‌ی حلقه‌دار و اقمارش را خلق کرد. [/FONT]

[FONT=&quot]امتیاز و حق تصویر:[/FONT][FONT=&quot] [/FONT][FONT=&quot]Rafael Defavari[/FONT][FONT=&quot][/FONT]
[FONT=&quot] [/FONT]
 

ZEUS83

عضو جدید
کاربر ممتاز
یک غبار شیطانی مریخ



اواخر بهار نیم کره شمالی مریخ بود که پردازنده دوربین HiRISE مدارگرد اکتشافی مریخ جاسوسی این ساکن محلی را می‌کرد. منطقه پوشیده از غبار Amazonis Planitia، که در مرکز شیطان غباری چرخان در حال حرکت به سمت جنوب و شرق ( پایین و راست) است، حدود سی متر قطر دارد. شیطان غباری، غبار را به جو رقیق مریخی پرتاب می‌کند و تل غبار آن تا 800 متر بالای سطح مریخ می‌رسد. تل غبار بر خلاف مسیر شیطان غباری، به همراه یک نسیم غربی، به سمت شرق می‌وزد. در این منطقه متداول است زمانی که خورشید سطح سیاره را گرم می‌کند و گرما تولید می کند، باد بلند می‌شود و شروع به چرخش می‌کند، و بدین ترتیب شیاطین غباری به وجود می‌آیند. در تصاویر دیگر HiRISE برای شیاطین غباری گزارش شده است که بادهای مماس!! سرعتی تا 110 کیلومتر بر ساعت دارند.


امتیاز و حق تصویر: HiRISE، MRO، LPL (U. Arizona)، ناسا
 

ZEUS83

عضو جدید
کاربر ممتاز

نگاه "فرصت" از لبه دهانه آتشفشان


مريخ نورد فرصت از دهانه آتشفشان اينديور و در حالي که خورشيد کمي تابيده و سايه اي طويل ديده مي شود ، به اطراف نگاه مي کند . اين عکس در تاريخ 9 مارس گرفته شده ؛ اينديور دهانه آتشفشاني بزرگي با پهناي 22 کيلومتر است . فرصت پس سالها حرکت در سطح مريخ در اوت 2011 به لبه اش رسيده است . رنگهاي تصوير واقعي نيست تا تفاوتها بهتر مشخص باشد ، براي مثال سياهي مربوط به آتشفشان يا قسمتهايي از عکس که به رنگ آب است . "فرصت" بيشتر تصاوير را در مارس 2012 ارسال کرد يعني زماني که باتري هاي خورشيدي مريخ نورد در طي زمستان مريخ هفته ها در يک مکان ماندند تا انرژي ذخيره کنند و اين تصوير زماني گرفته شده که فرصت شروع به حرکت و ادامه تحقيقات کرد در شرايطي که باد همراه با غبار در نزديک پناهگاه زمستاني اش مي وزد . "فرصت" و "روح" در آوريل 2004 ماموريتشان را در مريخ آغاز کردند و کشفيات مهمي از جمله درباره محيط مرطوب مريخ که مي تواند زندگي ميکروبي داشته باشد ، انجام دادند . ارتباط با روح در سال 2010 قطع شد .
 

ZEUS83

عضو جدید
کاربر ممتاز

هابل و زيبايي هايي از لبه کهکشان


صورت فلکي آندرومدا و NGC891 که تقريبا در 30 ميليون سال نوري از زمين واقع است ديده شده . تلسکوپ فضايي هابل ناسا با دوربين پيشرفته و قدرتمند خود که وسعت ديد بالايي دارد نيمه شمالي کهکشان مارپيچي را مشاهده کرده . قسمت مرکزي آن خارج از عکس و در انتها و سمت چپ مي باشد . قطر کهکشان صد هزار سال نوري است و دقيقا از لبه اش مشاهده شده است . اولين بار تصور ميشد گويي داريم به کهکشان راه شيري خودمان نگاه مي کنيم ولي با جزئيات بيشتر رشته هاي غبار و گاز از سطح کهکشان به درون هاله مي گريزند و به اندازه بيش از صد سال نوري به درون فضا کشيده شده اند و به وضوح آنها را در مقابل پيش زمينه هاله کهکشان مشاهده مي کنيم ستاره شناسان معتقدند اين رشته ها در نتيجه خروج مواد مربوط به ابرنواختر يا فعاليت شديد تشکيل ستاره مي باشد که وقتي متولد مي شوند مي درخشند و وقتي منفجر مي شوند يعني مرده اند . ستارگان بادهاي قدرتمندي ايجاد مي کنند که مي توانند غبارو گاز را بيش از صدها سال نوري در فضا پراکنده کنند . تعداد کمي از ستارگان پيش زمينه منظومه شمسي در تصوير به روشني مي درخشند و کهکشان دور بيضي شکل در سمت راست پايين تصوير قابل مشاهده اند NGC891قسمتي از گروه کوچک کهکشانهاييست که به علت نيروي گرانش به هم اتصال يافته اند .
 

ZEUS83

عضو جدید
کاربر ممتاز
تصویر روز نجومی ناسا

تصویر روز نجومی ناسا

تصویر روز نجومی ناسا

تصویر روز نجوم (APOD)
توسط رابرت نمیروف و جری بونل که گردانندگان و مدیران سایت اصلی APOD به زبان انگلیسی هستند مدیریت میشود. ایده اولیه و شروع به کار این سایت از سال 1995 شکل گرفته است وجزء اولین طرحهای سازمان فضایی آمریکا (NASA) برای عمومی سازی دانش آسمانی نجوم، نیز به شمار می رود.
در زندگی واقعی ، هر دو گرداننگان اصلی سایت یعنی رابرت نمیروف و جری بونل، دو ستاره شناس حرفه ای هستند که بیشتر وقت خود را صرف تحقیق در رمز وراز کیهان کرده­اند ، پروقسور نمیروف استاد دانشگاه صنعتی میشیگان در هافتون ، میشیگان ، ایالات متحده آمریکا است، در حالی که جری بونل دانشمند علوم فضاییست و در حال حاضر در مرکز پروازهای فضایی گودارد ناسا در مرکز پرواز Greenbelt ، مریلند ایالات متحده آمریکا مشغول به کار است.هر دوی آنهاازدواج کرده اند ، و بیشتر وقت خود را صرف عمومی سازی نجوم کرده اند که سایت APOD یا اولین نمونه تالارهای گفت وگوی نجومی که بصورت آنلاین راه اندازی شد از جمله فعالیت های آنان در راستای گسترش نجوم بوده است. اما تاثیر گذارترین کارهای آنان که امروزه یکی از محبوبترین سایتها نزد منجمان آماتور سراسر دنیا به حساب می آید همین تصویر روز نجوم است که روزانه چندین میلیون بازدیدکننده ، مخاطب منجم و علاقه مند به نجوم دارد.
نویسندگان و ویراستاران: رابرت نمیرف (MTU) و جری بونل (UMCP)
مسئول ناسا: فیلیپ نیومن
سیاست های حریم خصوصی شبکه ناسا و تذکر های مهم
خدمتی از ASD در NASA/GSFC و دانشگاه میشیگان

 

ZEUS83

عضو جدید
کاربر ممتاز
[h=2]10 خرداد (30 May)[/h]
نگاه روبه زمینی که برآن سایه افتاده

Image Credit: PHL @ UPR Arecibo, NASA, EUMETSAT, NERC Satellite Receiving Station, U. Dundee
آن لکه سیاه روی کره زمین چیست؟ سایه ماه. عکس بالا در هفته گذشته در طول خورشید گرفتگی حلقوی توسط MTSAT (ماهواره حمل و نقل چندکاره) از زمین گرفته شده است. در این عکس که اصلاح رنگی شده، لکه تیره در زمینه ابرهای سفید و اقیانوس های آبی واقعاً عجیب و خارق العاده به نظر می رسد. زمینی هایی که در میان این نقطه سیاه ساکن باشند، بخشی از خورشید را به صورت پوشیده شده توسط ماه می بینند و درنتیجه نور خورشید را کمتر از حد نرمال دریافت می کنند. این لکه با سرعت 2000 کیلومتر در ساعت در سراسر کره زمین حرکت می کرد، به طوری که هر ناظر کمتر از 2 ساعت زمان داشت تا این خورشید گرفتگی جزئی را تماشا کند. MTSAT در مداری زمین ایست ور (ژئواستیشنری) بدور زمین می گردد؛ درنتیجه عکس بالا را از فاصله حدود 3 برابر قطر زمین گرفته است. شیفتگان آسمان احتمالاً می خواهند در هفته آتی نیز نگاه خود را همچنان روبه بالا نگاه دارند چراکه در 4 ژوئن یک ماه گرفتگی جزئی و در تاریخ 5 ژوئن گذر ناهید از جلو قرص خورشید رخ خواهد داد.​
 

ZEUS83

عضو جدید
کاربر ممتاز
[h=2]11 خرداد (31 May)[/h]
زحل به شکل یک فانوس

Credit: VIMS Team, U. Arizona, ESA, NASA
زحل، این غول گازی، که به خاطر سیستم حلقه های درخشان و قمرهای متعددش شناخته شده است، در این نمای رنگ-مجازی از فضاپیمای کاسینی کاملاً عجیب و نا آشنا به نظر می رسد. در واقع حلقه های مشهور زحل، در این تصویر موزاییکی از بیناب سنج نقشه برداری در طول موج مرئی و فروسرخ (VIMS) تقریباً غیرقابل رؤیت هستند، وبه گونه ای دیده می شوند که درست لبۀ آن ها تصویر را در مرکز آن قطع کرده است. قابل توجه ترین تضاد این تصویر در امتداد خط انتهایی یا مرز میان شب و روز است. ته رنگ های سبز- آبی در سمت راست (روز) مربوط به قسمت های بالایی ابرهای زحل است که توسط بازتاب نور خورشید دیده می شوند. اما در سمت چپ (شب) در نبود نور خورشید، درخشش فانوس گونۀ پرتوهای فروسرخ از اشباح گرم درون سیاره، لایه های عمیق تر ابرهای زحل را ترسیم کرده است. تابش فروسرخ از قسمت سایه های وسیع حلقه های زحل ، که در سراسر نیمکره شمالی سیاره گسترده شده اند، نیزمی درخشد.
 

ZEUS83

عضو جدید
کاربر ممتاز
12 خرداد

Discover the cosmos! Each day a different image or photograph of our fascinating universe is featured, along with a brief explanation written by a professional astronomer.
2012 June 1

A Sagittarius Triplet
Image Credit & Copyright: Martin Pugh Explanation: These three bright nebulae are often featured in telescopic tours of the constellation Sagittarius and the crowded starfields of the central Milky Way. In fact, 18th century cosmic tourist Charles Messier cataloged two of them; M8, the large nebula left of center, and colorful M20 on the right. The third, NGC 6559, is above M8, separated from the larger nebula by a dark dust lane. All three are stellar nurseries about five thousand light-years or so distant. The expansive M8, over a hundred light-years across, is also known as the Lagoon Nebula. M20's popular moniker is the Trifid. Glowing hydrogen gas creates the dominant red color of the emission nebulae, with contrasting blue hues, most striking in the Trifid, due to dust reflected starlight. This broad skyscape also includes one of Messier's open star clusters, M21, just above and right of the Trifid.
 

jimmi

عضو جدید
عکسهای بالا که عالی بود. برای اینکه عکس روز بودن این تاپیک قطع نشه عکس امروز رو هم من میذارم. با اجازه استارتر.
امیدوارم آدرسو درست رفته باشم: http://apod.nasa.gov/apod/archivepix.html

13خرداد
2 ژوئن

M51 : کهکشان مارپیچی


اگر دسته ملاقه بزرگ(دب اکبر) رو دنبال کنید تا به آخرین ستاره روشن اون برسید، و بعد تلسکوپ خودتون رو کمی به سمت جنوب غربی ببرید، این جفت کهکشان زیبای در حال تعامل رو می یابید:
51مین عضو فهرست معروف مسیه.
کهکشان بزرگتر که ساختار مارپیچی دارد با نام NGC5194 هم ثبت شده. بازوهای مارپیچی و خطوط غبار بوضوح از برابر کهکشان همدم آن NGC5195 عبور می کند.
این زوج در فاصله 31میلیون سال نوری از زمین[19تا27میلیون سال نوری طبق ویکیپدیا] و در مرز صورت فلکی تازی ها(سگان شکاری) قرار دارند.
هرچند M51 با چشم غیرمسلح محو و کم نور بنظر میرسد، اما تصاویر عمیقی مثل این، می تواند سایه ای از اجرام بجامانده از عبور کهکشان کوچکتر را نمایان سازد.
[طبق یک شبیه سازی، کهکشان کوچکتر 600میلیون سال پیش از صفحه کهکشان بزرگتر عبورکرد و به جلو آن آمد و 100میلیون سال پیش دوباره صفحه کهکشان اصلی را قطع کرد و به پشت آن رفت-ویکیپدیا]
 

ZEUS83

عضو جدید
کاربر ممتاز
دوستانی که مایلند تصویر نجومی روز رو ببینند می تونن به این لینک برن

http://apod.nasa.gov/apod/astropix.html

تصویر نجومی روز 14 خرداد






Discover the cosmos! Each day a different image or photograph of our fascinating universe is featured, along with a brief explanation written by a professional astronomer.
2012 June 3

A Picturesque Venus Transit
I

تصویر روز 14 خرداد مربوط به گذر زهره از برابر خورشید هست .
گذر ناهید یا گذر زهره به پدیده عبور سیاره ناهید از مقابل خورشید (از دید زمین) گفته می‌شود.

گذرهای سیاره‌ای از مقابل خورشید از پدیده‌های کم‌یاب آسمان‌اند که از دید ناظر زمینی تنها برای دو سیاره تیر و ناهید (سیارات داخلی مدار زمین)رخ می‌دهند. گذرها پدیده‌هایی مثل خورشیدگرفتگی هستند، با این تفاوت که در خورشیدگرفتگی کامل، ماه تمام قرص خورشید را می‌پوشاند و دیگر نوری از خورشید به زمین نمی‌رسد، اما تیر و ناهید آن قدر از زمین دورند که هنگام گذر مثل لکه گرد سیاهی بر قرص درخشان خورشید دیده می‌شوند. موقع گذر، زمین، سیاره و خورشید بر یک خط قرار دارند. گذر تیر در هر قرن تا ۱۳ بار روی می‌دهد، اما گذر ناهید در بهترین شرایط هر قرن فقط ۲ بار تکرار می‌شود. هیچ گذر ناهیدی در قرن بیستم روی نداد. در واقع از زمان اختراع تلسکوپ تاکنون این پدیده تنها ۶ بار رخ داده‌است.
هنگام گذر لکه گرد و سیاه (البته با رعایت نکات ایمنی رصد خورشید). لکه ناهید گرد و کاملاً تیره‌است، اما لکه‌های خورشیدی شکل دایره‌ای ندارند و تاریکی آنها هرگز به اندازه ناهید نیست. گذر ناهید چند ساعت طول می‌کشد.



.
[h=2]مراحل گذر[/h]
  • تماس اول: لحظه‌ای که قرص سیاره از بیرون با خورشید مماس می‌شود. از این زمان گذر آغاز می‌شود.
  • تماس دوم: حدود بیست دقیقه بعد که قرص سیاره از درون با خورشید مماس می‌شود.
  • بعد از آن طی چند ساعت سیاره از مقابل خورشید حرکت می‌کند.
  • تماس سوم: زمانی که قرص سیاره به لبه دیگر خورشید می‌رسد.
  • تماس چهارم: سرانجام سیاره با خورشید از بیرون مماس می‌شود و گذر به پایان می‌رسد.
 

ZEUS83

عضو جدید
کاربر ممتاز


[h=3][/h] [h=1]بهترین عکس نجومی هفته / عکس
[/h] [h=2]نجوم - کالین پینسکی، عکاس کلرادویی با ثبت این منظره زیبا از خورشیدگرفتگی حلقوی هفته گذشته موفق شد نام خود را در صدر بهترین تصاویر نجومی هفته نشنال‌جئوگرافیک ثبت کند.[/h]
[h=4]برای اطلاع از چگونگی رخ دادن خورشیدگرفتگی حلقوی می‌توانید اینجا را کلیک کنید.

[/h]
 

ZEUS83

عضو جدید
کاربر ممتاز
تصویر نجومی روز 15 خرداد



Discover the cosmos! Each day a different image or photograph of our fascinating universe is featured, along with a brief explanation written by a professional astronomer.
2012 June 4


Milky Way Galaxy Doomed: Collision with Andromeda Pending
Illustration Credit: NASA, ESA, Z. Levay and R. van der Marel (STScI), and A. Mellinger Explanation: Will our Milky Way Galaxy collide one day with its larger neighbor, the Andromeda Galaxy? Most likely, yes. Careful plotting of slight displacements of M31's stars relative to background galaxies on recent Hubble Space Telescope images indicate that the center of M31 could be on a direct collision course with the center of our home galaxy. Still, the errors in sideways velocity appear sufficiently large to admit a good chance that the central parts of the two galaxies will miss, slightly, but will become close enough for their outer halos to become gravitationally entangled. Once that happens, the two galaxies will become bound, dance around, and eventually merge to become one large elliptical galaxy -- over the next few billion years. Pictured above is an artist's illustration of the sky of a world in the distant future when the central parts of each galaxy begin to destroy each other. The exact future of our Milky Way and the entire surrounding Local Group of Galaxies is likely to remain an active topic of research for years to come


تصویر نجومی روز 15 خرداد در مورد برخورد کهکشان ها ست.

در این لینک توضیح کاملی ارائه شده .

برخورد کهکشان ها / سرانجام زمین پس از برخورد کهکشان راه شیری با کهکشان اندرومدا چه خواهد بود



.
 

ZEUS83

عضو جدید
کاربر ممتاز
Astronomy Picture of the Day
تصویر نجومی روز 16 خرداد

همچنان به بررسی پدیده گذر زهره از برابر خورشید می پردازد

برای اطلاعات بیشتر می توانید به این لینک بروید

[h=3]همه چیز درباره گذر ناهید از برابر خورشید 17خرداد91[/h]


Discover the cosmos! Each day a different image or photograph of our fascinating universe is featured, along with a brief explanation written by a professional astronomer.
2012 June 5

Live: Watching for Venus to Cross the Sun
Image Credit: NASA/SDO & the AIA, EVE, and HMI teams Explanation: Today Venus moves in front of the Sun. One way to follow this rare event is to actively reload the above live image of the Sun during the right time interval and look for an unusual circular dark dot. The smaller sprawling dark areas are sunspots. The circular dot is the planet Venus. The dark dot will only appear during a few very specific hours, from about 22:10 on 2012 June 5 through 4:50 2012 June 6, Universal Time. This transit is the rarest type of solar eclipse known -- much more rare than an eclipse of the Sun by the Moon or even by the planet Mercury. In fact, the next transit of Venus across the Sun will be in 2117. Anyone with a clear view of the Sun can go outside and carefully view the transit for themselves by projecting sunlight through a hole in a card onto a wall. Because this Venus transit is so unusual and visible from so much of the Earth, it is expected to be one of the more photographed celestial events in history. The above live image on the Sun is being taken by the Earth-orbiting Solar Dynamics Observatory and can be updated about every 15 minutes


.
 

ZEUS83

عضو جدید
کاربر ممتاز
تصویر نجومی روز 17 خرداد


[h=1]Astronomy Picture of the Day[/h] Discover the cosmos! Each day a different image or photograph of our fascinating universe is featured, along with a brief explanation written by a professional astronomer.
2012 June 6

Eclipsed Moon Over Wyoming
Credit & Copyright: Mack H. Frost Explanation: A setting full moon rarely looks like this. Monday morning just before a fully lit Strawberry Moon dropped behind the Absaroka Mountain Range near Cody, Wyoming, USA, the shadow of the Earth got in the way. A similarly setting partial lunar eclipse was visible throughout most of North and South America, while simultaneously the same partially darkened moon was visible throughout eastern Asia. Pictured in the foreground is a snowbank formation known as the Horse's Head off a tributary of the Shoshone River. Lunar eclipses occur about twice a year, and the next one -- a penumbral eclipse -- will occur in late November
 

Similar threads

بالا