طاها جان ولی یه چیزی رو باید قبول کرد، من الان میتونم خیلی ساده و مجلسی
D) با چندین اکانت ناشناس توی شرکتهای هاستینگ دامنه ثبت کنم.
احتکار هاست و دامنه مساله مهمی نیست، مهم ترین مساله اینه که خیلی چیزا رعایت بشه، مثلا کسی که دامنه خوب رو خریده بعدا با قیمت معقول بفروشدش، یادمه یه سایتی واس اینجور دامنه ها بود و قیمت دامنه ها خیلی بالا بود یعنی از ۳۰۰-۴۰۰ تومن شروع میشد به بالا.
به نظرت مثلا دامنه ای مثل antarcti.ca یا steve.jobs که هر دو ثبت شدن ولی استفاده نشدن چقدر ارزش دارن؟
مسلما خیلی خیلی زیاد! چون دامنه های تکی هستن و احتمالا میلیون دلاری بابتشون پول پرداخت بشه.
1- خب چون سیاست درست تدوین نشده، من میتونم با پسوند .com که یکی از متداول ترین پسوندهاست،به اسم یک فرد خیالی دامنه ثبت کنم.
2- خب وقتی ازادی کامل و هر که به هرکی باشه فرد می تونه پول هنگفتی برای دامنه اش بگیره.
1- مثال بزنم، سیستم عامل جبیر خیلی چیز مهمیه؟ برای من آره، برای همسایه امون نه. تو ممکنه براش توی فیسبوک پیج بسازی (همونطور که براش دامین گرفتی) ولی خیلی ها کوچکترین اهمیتی براشون نداشته باشه.
2- احتکار رو اگر دیدگاه اسلامی بخوای بهش بدی فقط درمورد مواد غذایی ، اون هم یه سری مواد خاص صدق میکنه با ارفاق میشه گفت در مورد کالاهای اساسی (کالاهایی که برای عامه مردم حتما لازم هستن) صدق میکنه. پس دامین جزء اونها نیست.
اگر هم بخوای یه دیدگاه اقتصادی داشته باشی، چیزی به نام احتکار وجود نداره. نمیدونم Breaking Bad رو دیدی یا نه ، اما توی فصل ۲ قسمت ۷ ، والتر به یه اصل اقتصادی اشاره میکنه : به دست گرفتن بازار (ترجمه بهتری واسه Cornering the market پیدا نکردم) ساده ترین کاریه که یه فعال اقتصادی میتونه انجام بده
3- اتفاقا برعکسه، اگه به دید صنعت بهش نگاه میکردی همین مدل تجارت رو هم مورد توجه قرار میدادی و به عنوان یه چیز عجیب بهش نگاه نمیکردی. نرم افزار محصول هست، اما کالا نیست (حالا بگذریم از اینکه از حالت محصول هم خارج شده و داره به سرویس تبدیل میشه). نگهداشتن ۱۰ تا فایل مشابه هم ارزشی به آدم اضافه نمیکنه (اما نگه داشتن ۱۰ تا ماشین مثل هم ارزش داره). همین قابلیت کپی شدن خودش زیر سوال برنده همین قضیه کالا هست.
مسئله ثبت دامنه مثل بحث مالکیت معنوی یا حتی Patent هست. شما یه چیز یکتا رو واسه خودت ثبت میکنی، و در صورتی که مایل باشی میتونی در ازای یه پولی اون رو به کس دیگه ای واگذار کنی... مشکلی هست؟
1- درست میگی، ولی اون دامنه هایی که من می گم هیچ چیزی داخلش نیست که به درد کسی بخوره. مثلاً کلاً خالیه، یک صفحه اول گذاشته با یک سطر نوشته...
2- من اصلاً به دید اسلامی نگاه نمیکنم. اصلاً کاری ندارم که اون چیزی که انبار میشه خوراکیه یا هر چیز دیگه. در واقع وقتی که فرد قصد داره کاری کنه که قیمت یک جنس حبابی بشه، این گرون فروشیه و کار کثیفیه. هر کسی عقایدی برا خودش داره. من اصلاً کاری ندارم چی حرامه چی حلال. بعضی از روش های پول در آوردن از نظر من
کثیف هست. پول در آوردن از طریق این اصل اقتصادی هم به نظر من کثیفه و عمراً خودم دنبال چنین روش هایی برم، چون برای عقایدم اونقدر ارزش قائلم که حاضر نیست اونا رو بفروشم. (خیلی وقته می خوام Breaking Bad رو نیگا کنم ولی نمیشه!!!)
3- یک سوال به نظرم رسید، محصول حتماً باید فیزیکی باشه تا بتونی جزو کالا بدونی؟؟؟
4- ثبت شرکت نمونه ای از مالکیت معنوی هست. حالا یه سوال، چرا اومدن ضوابط خاصی براش تعیین کردن. مثلاً گفتن حتماً باید 4 سیلاب باشه؟ کسی حق نداره مثلاً کلمه ایران رو استفاده کنه و...
من به این اعتراض دارم که ثبت دامنه هر کی هرکیه.
هیچ ضوابط مشخصی نداره. پول بده دامنه ثبت کن!
در حالی که ضوابط یه جورایی عدالت رو برقرار می کنه و به این کار نظم میده.
در بحث دامنه خیلی راحت کسی که مثلاً الان دانش آموزه، قراره 15سال دیگه شرکت بزنه، چون دیر متولد شده، پس حق نداره دامنه خوب برا خودش ثبت کنه!!! این یعنی آینده نگری نشده.