هیچم سکوت نشانه رضا نیست
بلکه در پس این بغض،
گلویی در حال خفه شدن است...
بلکه در پس این بغض،
گلویی در حال خفه شدن است...
گفتگوهای تنهایی
- شروع کننده موضوع سرمد حیدری
- تاریخ شروع
- وضعیت
تنهـــــآ خـُــــــدآست که مي دآنــَـد،
بهتـــــرین در زندگــــــي تـــــو چگونـــه معنـــــي مي شــَـود...
به او اعتمـــــاد کـُـن...
بهتـــــرین در زندگــــــي تـــــو چگونـــه معنـــــي مي شــَـود...
به او اعتمـــــاد کـُـن...
شكوه پنجره بسته ، ستاره مي چكد از
دريچه اي كه پر از ازدحام فردا نيست
شروع شرقي يك عشق تازه مي ترسم
بيان كنم ، بنويسم ؛ اگر چه پروا نيست
پر از خيال توام گر چه بي توام آري
جزيره اي شده ام كه ميان دريا نيست
دريچه اي كه پر از ازدحام فردا نيست
شروع شرقي يك عشق تازه مي ترسم
بيان كنم ، بنويسم ؛ اگر چه پروا نيست
پر از خيال توام گر چه بي توام آري
جزيره اي شده ام كه ميان دريا نيست
دوباره می سرایمت تو را كه شاعرانه ای
بها نه می كند دلم تو را كه بی بهانه ای
همیشه چشم های تو دلیل شعرهای من
میان این همه غزل فقط تو عاشقانه ای
خدا تو را نیافرید مگر برای قلب من
كه از تبار صبحی و زلال صادقانه ای
بها نه می كند دلم تو را كه بی بهانه ای
همیشه چشم های تو دلیل شعرهای من
میان این همه غزل فقط تو عاشقانه ای
خدا تو را نیافرید مگر برای قلب من
كه از تبار صبحی و زلال صادقانه ای
مهربان آمدی ـ ای عشق! به مهمانی من
پر شد از بوی خوشت خلوت روحانی من
خوش برآورده سر از باغِ تماشای وجود
سرو ناز تو به سر فصل زمستانی من
هیچ كس غیرِ تو ـ ای خرمی دیده! ـ نخواند
حرف ناخواندهی دل از خط پیشانی من
پر شد از بوی خوشت خلوت روحانی من
خوش برآورده سر از باغِ تماشای وجود
سرو ناز تو به سر فصل زمستانی من
هیچ كس غیرِ تو ـ ای خرمی دیده! ـ نخواند
حرف ناخواندهی دل از خط پیشانی من
به دیدارم بیا هر شب
در این تنهایی تنها و تاریک
دلم تنگ است
بیا ای روشن ، ای روشن تر از لبخند
شبم را روز کن در زیر سرپوش سیاهای ها
دلم تنگ است
بیا بنگر!!
چه غمگین و غریبانه در این ایوان سرپوشیده و این تالاب مالامال
دلی خوش کرده ام با این پرستوها و ماهی ها و این نیلوفر آبی و این تالاب مهتابی!
شب افتاده است .... و من
و من تنها و تاریکم !!!!
و در ایوان و در تالاب من دیریست در خوابند
پرستوها و ماهی ها و آن نیلوفر آبی
بیا ای مهربان با من
بیا ای یاد مهتابی
در این تنهایی تنها و تاریک
دلم تنگ است
بیا ای روشن ، ای روشن تر از لبخند
شبم را روز کن در زیر سرپوش سیاهای ها
دلم تنگ است
بیا بنگر!!
چه غمگین و غریبانه در این ایوان سرپوشیده و این تالاب مالامال
دلی خوش کرده ام با این پرستوها و ماهی ها و این نیلوفر آبی و این تالاب مهتابی!
شب افتاده است .... و من
و من تنها و تاریکم !!!!
و در ایوان و در تالاب من دیریست در خوابند
پرستوها و ماهی ها و آن نیلوفر آبی
بیا ای مهربان با من
بیا ای یاد مهتابی
دلم برای کسی تنگ است که دل تنگ است
دلم برای کسی تنگ است که طلوع عشق را به قلب من هدیه می دهد
دلم برای کسی تنگ است که با زیبایی کلا مش مرا در عشقش غرق می کند
......
دلم برای کسی تنگ است که تنم آغوشش را می طلبد
دلم برای کسی تنگ است که دستانم دستان پر مهرش را می طلبد
دلم برای کسی تنگ است که سرم شانه هایش را آرزو دارد
دلم برای کسی تنگ است که گوشهایم شنیدن صدایش را حسرت می کشد
دلم برای کسی تنگ است که طلوع عشق را به قلب من هدیه می دهد
دلم برای کسی تنگ است که با زیبایی کلا مش مرا در عشقش غرق می کند
......
دلم برای کسی تنگ است که تنم آغوشش را می طلبد
دلم برای کسی تنگ است که دستانم دستان پر مهرش را می طلبد
دلم برای کسی تنگ است که سرم شانه هایش را آرزو دارد
دلم برای کسی تنگ است که گوشهایم شنیدن صدایش را حسرت می کشد
امروز هم مینویسم
لحظه هایی که تنها از آن من هستند
چقدر دوستشان دارم
میتوانم هرچه میخواهم بنویسم
بدون احساس اجبار به رعایت و یا پنهان کردن حسی داشته باشم
میتوانم
اینک
در میان عبور نازک ثانیه ها
ذوق زده و پرهیجان
از لمس زیباترین لحظه هایی بنویسم که تنها مالک آنها
من هستم و روزگار
لبخندی نامحسوس نمیتوانم انکار کنم
چقدر شگرف است وقتی
میتوانم با ارداه و بدون هراس از چشمانی که میخواهند با خواندن آنچه مینویسم
تعابیری کنند که خود میخواهند بدون
انکه زحمت حتی یک پرسش را داشته باشند
گاهی انسانها فقط به اندیشه و تعبیر خود اعتقاد دارند نه حتی لختی تفکر درباره اینکه
شاید احتمالات دیگری نیز باشد
دستانم هنوز میتوانند از دل بنویسند
هنوز امیدم به روشنایی فردا توان قلم من است
و چونان همیشه
جوهرش
عشق
لحظه هایی که تنها از آن من هستند
چقدر دوستشان دارم
میتوانم هرچه میخواهم بنویسم
بدون احساس اجبار به رعایت و یا پنهان کردن حسی داشته باشم
میتوانم
اینک
در میان عبور نازک ثانیه ها
ذوق زده و پرهیجان
از لمس زیباترین لحظه هایی بنویسم که تنها مالک آنها
من هستم و روزگار
لبخندی نامحسوس نمیتوانم انکار کنم
چقدر شگرف است وقتی
میتوانم با ارداه و بدون هراس از چشمانی که میخواهند با خواندن آنچه مینویسم
تعابیری کنند که خود میخواهند بدون
انکه زحمت حتی یک پرسش را داشته باشند
گاهی انسانها فقط به اندیشه و تعبیر خود اعتقاد دارند نه حتی لختی تفکر درباره اینکه
شاید احتمالات دیگری نیز باشد
دستانم هنوز میتوانند از دل بنویسند
هنوز امیدم به روشنایی فردا توان قلم من است
و چونان همیشه
جوهرش
عشق
سکوت نکن اما بدان عشق تنها مخلوقش خداست پس دلم میخواهد عاشق باشم ان هم عاشق کسی که تمام مدت دوستم دارد و میدانم دوستش دارم ان هم خدا و بعد بنده خدا که نمیدانم بنده خدا دوستم دارد یا نه این خیلی سخته همش فکر کنی تنها هستی در حالی که خدا کنارت اما گاهی دلت یه کسی غیر خدا میخواد تا بتونی باهاش از احساسش حرف بزنی
دیگه به من زنگ نزن
حالا شناختمت
من نمیتونم دیگه با تو باشم
ازت بدم میاد
بی لیاقت,,,
.
.
.
.
اینارو از هر دختری شنیدی ,بدون بدبخت شدی چون حالاحالاها بیخیالت نمیشه
حالا شناختمت
من نمیتونم دیگه با تو باشم
ازت بدم میاد
بی لیاقت,,,
.
.
.
.
اینارو از هر دختری شنیدی ,بدون بدبخت شدی چون حالاحالاها بیخیالت نمیشه
دلم قلمرو جغرافیای ویرانی ست
هوای ناحیهی ما همیشه بارانی ست
دلم میان دو دریای سرخ مانده سیاه
همیشه برزخ دل تنگهی پریشانی ست
مهار عقدهی آتشفشان خاموشم
گدازههای دلم دردهای پنهانی ست
صفات بغض مرا فرصت بروز دهید
درون سینه ی من انفجار زندانی ست
تو فیض یک اقیانوس آب آرامی
سخاوتی، که دلم خواهی بیابانی ست
هوای ناحیهی ما همیشه بارانی ست
دلم میان دو دریای سرخ مانده سیاه
همیشه برزخ دل تنگهی پریشانی ست
مهار عقدهی آتشفشان خاموشم
گدازههای دلم دردهای پنهانی ست
صفات بغض مرا فرصت بروز دهید
درون سینه ی من انفجار زندانی ست
تو فیض یک اقیانوس آب آرامی
سخاوتی، که دلم خواهی بیابانی ست
- وضعیت
Similar threads
| Thread starter | عنوان | تالار | پاسخ ها | تاریخ |
|---|---|---|---|---|
|
پس از آن غروب رفتن اولین طلوع من باش(من از خلوت و تنهایی میترسم) | ادبیات | 122 | |
|
کوچه های تنهایی | ادبیات | 6181 | |
|
((**++ تشکر از تنهایی کاربری که شایسته تشکر است ++**)) | ادبیات | 52 |
Similar threads
-
پس از آن غروب رفتن اولین طلوع من باش(من از خلوت و تنهایی میترسم)
- شروع شده توسط حمید...HaMiD
- پاسخ ها: 122
-
-