هرچه میکنم ..چهار خط برای تو بنویسم..
میبینم واژه ها خاک بر سر شده اند..
هر چه میکنم ..چهار قدم بیایم ..
تا به دست هات برسم زانوهام میخمد..
نه اینکه فکر کنی خسته ام..
نه اینکه تاب راه رفتن نداشته باشم..
نه..
تا آخرش همین است..
نگاهت
به لرزه ام می اندازد..
ای کاش تنها یک نفر هم در این دنیا مرا یاری کند ، ای کاش می توانستم با کسی درد دل کنم تا بگویم که ، من دیگر خسته تر از آنم که زندگی کنم تا ابد غم شبهایم را ، تا بفهمد درد تن خسته و
بیمارم را ، قانون دنیا “تنهایی” من است و “تنهایی” من قانون عشق است و عشق ارمغان دلدادگیست و این سرنوشت سادگیست