![]()
اندوه که از حد بگذرد،
جایش را میدهد به یک بی اعتنایی مزمن،
دیگر مـهـم نیست
بودن یا نبودن،
دوست داشتن یا نداشتن،
آنـچه اهمیت دارد
کشداری رخوتناک حسی است،
که دیگر تو را به واکنش نمیکشاند،
در آن لحظه فقط در سکوت غرق می شوی،
و نگاه میکنی و نگاه ....!!!!!
عزیز من
نمیدانی وقتی غمی داشته باشی
و نتوانی سخن بگویی در خود غرق میشوی
اما میدانی همان سکوت زیباست حداقل این هست که با خدای خود تنها خلوت میکنی