سرپرستی پيامبر(ص)
سرپرستی پيامبر(ص)
به نام خدا
سرپرستی پيامبر(ص):
حضرت محمد صلی ﷲ عليه و آله، هنوز به دنيا نيامده بود (یا در گهواره بود) که پدرش در بازگشت از شام ( سوریه) در ﻣﺪﯾﻨﻪ درگذشت. از آن پس سرپرستی آن حضرت به عبدالمطلب، بزرگ خاندان ﻗﺮﯾﺶ ،رسيد و او نيز پیامبر را به دایه ای به نام حليمه از قبيله بنی سعد سپرد.
حضرت محمد صلی ﷲ عليه و آله وسلم پنج سال در قبيله بنی سعد نزد حليمه بود و پس از آن به دامان خانواده خویش بازگشت . پس از مدتی، آمنه، مادر پیامبر برای زیارت قبر همسر خویش، عبدﷲ، و دیدار خویشاوندان راهی مدینه شد . او در این سفر فرزند خود را نيز همراه برد، یک ماه در شهر مدینه درنگ کرد و هنگام بازگشت در محلی به نام ( ابواء) از دنيا رفت.
عبدالمطلب پس از درگذشت مادر پیامبر، بيش از پيش از محمد(ص) محافظت ﻣﯽ کرد؛ هر گاه در کنار ﮐﻌﺒﻪ با سران قریش و پسران خویش می نشست، همين که چشمش به محمد(ص) می افتاد او را در کنار خود می نشاند و می ﮔﻔﺖ : به خدا سوگند، او دارای منزلتی بزرگ خواهد بود.
در هشتمين بهار زندگی حضرت محمد صلی ﷲ عليه و آله، عبدالمطلب نيز درگذشت و بنا به سفارش او ابوطالب سرپرستی حضرت را به عهده گرفت .
ابوطالب که مردی با ایمان، موحد و نيز از شخصيت های برجسته قریش بود، در نگهبانی و دفاع از پيامبر از هيچ کوششی فرو گذار نکرد و در سالی که محمد(ص) دوازده ساله شد، او را همراه خود به سفر ساليانه خود برای تجارت به شام ( سوریه) برد . دراین سفر، کاروان قریش در مسير خود در محلی به نام بصری توقف نمود . بحيرا سرجيوس، راهب مسيحی، که دراین مکان اقامت داشت، محمد (ص)را دید وخبر از آینده او و دین جهان گستر او داد.