spow
اخراجی موقت
سلام دوستان عزیز
دلايل علمي زيادي وجود دارد که اثرات مضر قند و شکر را بر سلامت انسان نشان مي‌دهد. بسياري از اين شواهد علمي، اثبات شده هستند و ترديدي درباره آنها وجود ندارد. بسياري ديگر هم شواهد قدرتمندي به حساب مي‌آيند...
مي‌خواهيد بدانيد چرا اين‌قدر در هفته‌نامه سلامت تاکيد مي‌کنيم که چاي‌تان را بدون قند يا شکر بنوشيد؟ به فهرستي از اثرات ناخوشايند اين دو ماده مضر بر سلامت نگاهي بيندازيد، قند و شکر:
1 دستگاه ايمني بدن را تضعيف مي‌کنند.
2 دفاع بدن در مقابل عفونت‌ها را کاهش مي‌دهند.
3 خطر بيماري قلبي را افزايش مي‌دهند.
4 تري‌گليسيريد خون را بالا مي‌برند.
5 کلسترول بد خون (LDL) و کل کلسترول را افزايش مي‌دهند.
6 کلسترول خوب خون (HDL) را پايين مي‌آورند.
7 در جذب کلسيم و منيزيم ايجاد تداخل مي‌کنند.
8 در ايجاد استئوپروز (پوکي استخوان) نقش دارند.
9 در ابتلا به ديابت موثرند.
10 قندخون ناشتا را بالا مي‌برند.
11 باعث ابتلا به چاقي مي‌شوند.
12 دندان‌ها را مي‌پوسانند.
13 بيماري‌هاي لثه را بدتر مي‌کنند.
14 معده را اسيدي مي‌کنند.
15 خطر بيماري‌هاي التهابي روده را مي‌افزايند.
16 با کمبود مس در بدن ارتباط دارند.
17 چسبندگي پلاکت‌هاي خون به يکديگر را بالا مي‌برند.
18 با ابتلا به فشارخون ارتباط جدي دارند.
19 بر کار کليه‌ها تاثير نامطلوب مي‌گذارند.
20 از علل ايجاد آلرژي غذايي هستند.
21 ايجاد راديکال‌هاي آزاد را در خون سرعت مي‌بخشند.
22 ميزان چربي کبد را مي‌افزايند.
23 باعث باقي‌ماندن مايعات اضافه (توسط کليه‌ها) در بدن مي‌شوند.
24 با حالاتي مثل افسردگي، سردرد (ميگرني)، اضطراب، اختلال تمرکز و فعاليت بيش از حد، خصوصا در کودکان ارتباط دارند و مقدار آدرنالين خون کودکان (مرتبط با اضطراب) را بالا مي‌برند.
25 حملات افت قندخون را موجب مي‌شوند.
26 غذاي اصلي سلول‌هاي سرطاني در بدن هستند.
و به اين فهرست، موارد بسيار زياد ديگري هم اضافه شده است که ذکر آنها در اين فضاي اندک مقدور نيست.
هر کدام از اين يافته‌ها، حاصل سال‌ها تحقيقات پزشکي گوناگوني است که قرار است نتيجه آنها، باعث تغيير رفتار هر کدام از ما در حفظ سلامت‌مان شود.حذف کردن قند و شکر از کنار چاي، قدم کوچکي نيست... حرکتي بزرگ و رفتاري حاکي از شخصيت است که دستاورد تمام اين پژوهش‌ها را به بار مي‌نشاند. موافق نيستيد؟
آمارها نشان مي‌دهد که سرانه مصرف قند و شکر در کشور ما نسبت به وضعيت جهاني‌اش بسيار بالاست به طوري که برآورد مي‌شود هر ايراني به طور متوسط سالانه مقدار 29 تا 30 کيلوگرم قند و شکر مصرف مي‌کند که از ميانگين جهاني که حدود 19 تا 20 کيلوگرم است، به مراتب بيشتر مي‌باشد.
ميزان مطلوب مصرف قند و شکر طبق مطالعات سازمان جهاني بهداشت، حداقل بايد به کمتر از 15 کيلوگرم در سال (42 گرم در روز در کل مواد غذايي مصرفي) برسد تا قند و شکر، حداکثر 10 درصد از کل انرژي دريافتي فرد را تامين نمايد و به علاوه، خطر بيماري‌هاي دندان را به پايين‌ترين حد برساند. هر حبه قند، حدودا 4 تا 5 گرم وزن دارد. اگر هر ايراني به طور متوسط روزي 3 استکان چاي بدون وقفه در تمام ايام سال بنوشد و هر کدام را با 2 حبه قند ميل کند، فقط و فقط حذف کردن اين حبه قندها از کنار چاي، باعث تقريبا 11 کيلوگرم کاهش مصرف سرانه قند در سال مي‌شود و مصرف سرانه هر ايراني را به راحتي به ميانگين جهاني مي‌رساند.
نوشيدن چاي تلخ و بدون استفاده از قند يا شکر، فرهنگي است که سال‌هاست در کشورهاي پيشرفته جا افتاده و ترويج مي‌شود. طبيعي است که ما ايراني‌ها که دوست داريم کام‌مان شيرين باشد، هنوز عادت نکرده‌ايم که تلخي چاي را تحمل کنيم. اما واقعيت اين است که نوشيدن چاي تلخ، شروع کردنش به مراتب سخت‌تر از ادامه دادنش جلوه مي‌کند و اگر دو سه روز اول را تحمل کنيم، روزهاي بعد نوشيدن آن به مراتب راحت‌تر مي‌شود. خب! با توجه به اين توضيحات، فکر نمي‌کنيد از همين امروز بايد شروع کرد؟
دلايل علمي زيادي وجود دارد که اثرات مضر قند و شکر را بر سلامت انسان نشان مي‌دهد. بسياري از اين شواهد علمي، اثبات شده هستند و ترديدي درباره آنها وجود ندارد. بسياري ديگر هم شواهد قدرتمندي به حساب مي‌آيند...
مي‌خواهيد بدانيد چرا اين‌قدر در هفته‌نامه سلامت تاکيد مي‌کنيم که چاي‌تان را بدون قند يا شکر بنوشيد؟ به فهرستي از اثرات ناخوشايند اين دو ماده مضر بر سلامت نگاهي بيندازيد، قند و شکر:
1 دستگاه ايمني بدن را تضعيف مي‌کنند.
2 دفاع بدن در مقابل عفونت‌ها را کاهش مي‌دهند.
3 خطر بيماري قلبي را افزايش مي‌دهند.
4 تري‌گليسيريد خون را بالا مي‌برند.
5 کلسترول بد خون (LDL) و کل کلسترول را افزايش مي‌دهند.
6 کلسترول خوب خون (HDL) را پايين مي‌آورند.
7 در جذب کلسيم و منيزيم ايجاد تداخل مي‌کنند.
8 در ايجاد استئوپروز (پوکي استخوان) نقش دارند.
9 در ابتلا به ديابت موثرند.
10 قندخون ناشتا را بالا مي‌برند.
11 باعث ابتلا به چاقي مي‌شوند.
12 دندان‌ها را مي‌پوسانند.
13 بيماري‌هاي لثه را بدتر مي‌کنند.
14 معده را اسيدي مي‌کنند.
15 خطر بيماري‌هاي التهابي روده را مي‌افزايند.
16 با کمبود مس در بدن ارتباط دارند.
17 چسبندگي پلاکت‌هاي خون به يکديگر را بالا مي‌برند.
18 با ابتلا به فشارخون ارتباط جدي دارند.
19 بر کار کليه‌ها تاثير نامطلوب مي‌گذارند.
20 از علل ايجاد آلرژي غذايي هستند.
21 ايجاد راديکال‌هاي آزاد را در خون سرعت مي‌بخشند.
22 ميزان چربي کبد را مي‌افزايند.
23 باعث باقي‌ماندن مايعات اضافه (توسط کليه‌ها) در بدن مي‌شوند.
24 با حالاتي مثل افسردگي، سردرد (ميگرني)، اضطراب، اختلال تمرکز و فعاليت بيش از حد، خصوصا در کودکان ارتباط دارند و مقدار آدرنالين خون کودکان (مرتبط با اضطراب) را بالا مي‌برند.
25 حملات افت قندخون را موجب مي‌شوند.
26 غذاي اصلي سلول‌هاي سرطاني در بدن هستند.
و به اين فهرست، موارد بسيار زياد ديگري هم اضافه شده است که ذکر آنها در اين فضاي اندک مقدور نيست.
هر کدام از اين يافته‌ها، حاصل سال‌ها تحقيقات پزشکي گوناگوني است که قرار است نتيجه آنها، باعث تغيير رفتار هر کدام از ما در حفظ سلامت‌مان شود.حذف کردن قند و شکر از کنار چاي، قدم کوچکي نيست... حرکتي بزرگ و رفتاري حاکي از شخصيت است که دستاورد تمام اين پژوهش‌ها را به بار مي‌نشاند. موافق نيستيد؟
آمارها نشان مي‌دهد که سرانه مصرف قند و شکر در کشور ما نسبت به وضعيت جهاني‌اش بسيار بالاست به طوري که برآورد مي‌شود هر ايراني به طور متوسط سالانه مقدار 29 تا 30 کيلوگرم قند و شکر مصرف مي‌کند که از ميانگين جهاني که حدود 19 تا 20 کيلوگرم است، به مراتب بيشتر مي‌باشد.
ميزان مطلوب مصرف قند و شکر طبق مطالعات سازمان جهاني بهداشت، حداقل بايد به کمتر از 15 کيلوگرم در سال (42 گرم در روز در کل مواد غذايي مصرفي) برسد تا قند و شکر، حداکثر 10 درصد از کل انرژي دريافتي فرد را تامين نمايد و به علاوه، خطر بيماري‌هاي دندان را به پايين‌ترين حد برساند. هر حبه قند، حدودا 4 تا 5 گرم وزن دارد. اگر هر ايراني به طور متوسط روزي 3 استکان چاي بدون وقفه در تمام ايام سال بنوشد و هر کدام را با 2 حبه قند ميل کند، فقط و فقط حذف کردن اين حبه قندها از کنار چاي، باعث تقريبا 11 کيلوگرم کاهش مصرف سرانه قند در سال مي‌شود و مصرف سرانه هر ايراني را به راحتي به ميانگين جهاني مي‌رساند.
نوشيدن چاي تلخ و بدون استفاده از قند يا شکر، فرهنگي است که سال‌هاست در کشورهاي پيشرفته جا افتاده و ترويج مي‌شود. طبيعي است که ما ايراني‌ها که دوست داريم کام‌مان شيرين باشد، هنوز عادت نکرده‌ايم که تلخي چاي را تحمل کنيم. اما واقعيت اين است که نوشيدن چاي تلخ، شروع کردنش به مراتب سخت‌تر از ادامه دادنش جلوه مي‌کند و اگر دو سه روز اول را تحمل کنيم، روزهاي بعد نوشيدن آن به مراتب راحت‌تر مي‌شود. خب! با توجه به اين توضيحات، فکر نمي‌کنيد از همين امروز بايد شروع کرد؟
.
) 20 لیوان حجمشه. 80 لیوان..
. مخصوصا موقعایی که نباشه
