[FONT="]این خانه قشنگ است ولی خانه من نیست[/FONT]
[FONT="] این خاک چه زیباست ولی خاک وطن نیست[/FONT]
[FONT="]آن دختـــــــــــر چشم آبی گیسوی طلایی[/FONT]
[FONT="] طناز سیه چشــــــــــم چو معشوقه من نیست[/FONT]
[FONT="]آن کشور نو آن وطــــن دانش و صنعت[/FONT]
[FONT="] هرگز به دل انگیــــــــــزی ایران کهن نیست[/FONT]
[FONT="]در مشهد و یزد و قم و سمنان و لرستان[/FONT]
[FONT="] لطفی است که در کلگری و نیس و پکن نیست[/FONT]
[FONT="]در دامن بحر خزر و ساحل گیلان[/FONT]
[FONT="] موجی است که در ساحل دریای عدن نیست[/FONT]
[FONT="]در پیکر گلهای دلاویز شمیران[/FONT]
[FONT="] عطری است که در نافه ی آهوی ختن نیست[/FONT]
[FONT="]آواره ام و خسته و سرگشته و حیران[/FONT]
[FONT="] هرجا که روم هیچ کجا خانه من نیست [/FONT]
[FONT="]آوارگی وخانه به دوشی چه بلاییست[/FONT]
[FONT="] دردی است که همتاش در این دیر کهن نیست[/FONT]
[FONT="]من بهر که خوانم غزل سعدی و حافظ[/FONT]
[FONT="] در شهر غریبی که در او فهم سخن نیست.[/FONT]
[FONT="]هرکس که زند طعنه به ایرانی و ایران[/FONT]
[FONT="] بی شبهه که مغزش به سر و روح به تن نیست.[/FONT]
[FONT="]پاریس قشنگ است ولی نیست چو تهران[/FONT]
[FONT="] لندن به دلاویزی شیراز کهن نیست.[/FONT]
[FONT="]هر چند که سرسبز بود دامنه آلپ[/FONT]
[FONT="] چون دامن البرز پر از چین وشکن نیست[/FONT]
[FONT="]این کوه بلند است ولی نیست دماوند[/FONT]
[FONT="] این رود چه زیباست ولی رود تجن نیست [/FONT]
[FONT="]این شهرعظیم است ولی شهرغریب است[/FONT]
[FONT="] این خانه قشنگ است ولی خانه من نیست[/FONT]