معماری با مصالحی از جنس دل
- شروع کننده موضوع mohammad azizi
- تاریخ شروع
امروز فهمیدم که زندگی خراب است
آرزو سراب است
امروز فهمیدم که گل ها هم می توانند سنگدل باشند
و شمع ها هم می توانند بال و پر پروانه ها را در خود بسوزانند
تــــوی ایــــــن دنیــــا همیـــــــشه
بعضــی ها “بــرای بــه جــایـــی رسیــدن”
و بعضـی ها “بـعـد از به جـایــی رسیــدن”
هــمــه چیــز را “زیـــر پــا” می گــذارنـــد…
وقتى کسى براى نداشته هایت بهانه میگیرد،
بهتراست اوراهم نداشته باشى . . .
گاهى نداشتن از داشتن بهتر است!
آرزو سراب است
امروز فهمیدم که گل ها هم می توانند سنگدل باشند
و شمع ها هم می توانند بال و پر پروانه ها را در خود بسوزانند
تــــوی ایــــــن دنیــــا همیـــــــشه
بعضــی ها “بــرای بــه جــایـــی رسیــدن”
و بعضـی ها “بـعـد از به جـایــی رسیــدن”
هــمــه چیــز را “زیـــر پــا” می گــذارنـــد…
وقتى کسى براى نداشته هایت بهانه میگیرد،
بهتراست اوراهم نداشته باشى . . .
گاهى نداشتن از داشتن بهتر است!
هر جا که می بینم نوشته است :
” خواستن توانستن است ”
آتش می گیرم !
ای کاش آدما می فهمیدن که خوشبخت
یعنی او نخواست که نشد ؟
” خواستن توانستن است ”
آتش می گیرم !
ای کاش آدما می فهمیدن که خوشبخت
یعنی او نخواست که نشد ؟
باران همیشه می بارد، اما مردم ستاره را بیشتر دوست دارند.
نامردیست آن همه اشک را به یک چشمک فروختن
نامردیست آن همه اشک را به یک چشمک فروختن
به من در کودکی بارها آموخته اند که همه آدم ها می‌‌میرند ولی کسی به من هیچگاه نیاموخت
که همه آدم‌ها زندگی نمی‌‌کنند و کسی به من نیاموخت که هر تولدی آغاز هر زندگی نیست
همانطوری که هر مرگی پایان هر زندگی نمی باشد
که همه آدم‌ها زندگی نمی‌‌کنند و کسی به من نیاموخت که هر تولدی آغاز هر زندگی نیست
همانطوری که هر مرگی پایان هر زندگی نمی باشد
اگه خیلی مهربان شود ورق میزند
ولی اکثر اوقات آدم رو مچاله میکند روزگار
ولی اکثر اوقات آدم رو مچاله میکند روزگار
به نبودنت عادت کرده‌ام
اما
مشکل اینجاست،
که به بودنت
کنار کسی جز خودم
عادت نمی‌کنم...
من همیشه، همه جا دیر رسیدم
و لعنت فرستادم به تمامِ ضرب المثل هایِ دروغین
به جانِ تمامِ حسرت هایم قسم
هرگز نرسیدن
هزار بار بهتر از دیـــــــر رسیدن است ........!!
در عشق باید
درد دوری کشید
غم یار خورد
ترس رقیب داشت
و زیر بار این‌همه له شد؛
خوشه‌ی دست‌نخورده‌ی انگور
زیباست
اما مست نمی‌کند.
ما بدهكاريم به يكديگر
و به تمام دوستت دارم هاي ناگفته اي كه پشت ديوار غرورمان ماند
و آنها را بلعيديم تا نشان دهيم كه منطقي هستيم
و به تمام دوستت دارم هاي ناگفته اي كه پشت ديوار غرورمان ماند
و آنها را بلعيديم تا نشان دهيم كه منطقي هستيم
من از نهايت شب حرف ميزنم
من از نهايت تاريكي
اگر به خانه ي من آمدي براي من اي مهربان چراغ بيار
و يك دريچه كه از آن به ازدحام كوچه خوشبختي بنگرم
من از نهايت تاريكي
اگر به خانه ي من آمدي براي من اي مهربان چراغ بيار
و يك دريچه كه از آن به ازدحام كوچه خوشبختي بنگرم
خواستم صدايت كنم اما نشد
خواستم رهايت كنم اما نشد
خواستم يك دليل براي بودنت يا كه شايد براي نبودنت اما نشد
دلم ميخواست صدايت كه ميكنم، فرياد باشم
دلم ميخواست رهايت كه ميكنم، مرده باشم
ولي افسوس كه نه فرياد بودم، نه مرده
نه صدايت كردم، نه رهايت
خواستم رهايت كنم اما نشد
خواستم يك دليل براي بودنت يا كه شايد براي نبودنت اما نشد
دلم ميخواست صدايت كه ميكنم، فرياد باشم
دلم ميخواست رهايت كه ميكنم، مرده باشم
ولي افسوس كه نه فرياد بودم، نه مرده
نه صدايت كردم، نه رهايت
هر چه از دست ميرود ، بگذار برود
چيزي كه به التماس آلوده باشد، نمي خواهم
هر چه باشد، حتي زندگي
چيزي كه به التماس آلوده باشد، نمي خواهم
هر چه باشد، حتي زندگي
تو، ماه را دوست داري
من، ماه هاست كه تو را
من، ماه هاست كه تو را
یک عالمه اتفاق دوره ام کرده اند
نه می افتند…
نه می روند…
فقط می رقصند!
نه می افتند…
نه می روند…
فقط می رقصند!
دلــــــ ــــــم ...
یکــــ احســــاس ِ تــازه می خـــواد
یکـــــ حـــس ِ شاعـــــرانه
یکــــــــــ اتفــــاق خــوب
که بیــاید و بیـوفتــــد وسـط زندگــــ ـــی ِ مـن
آری ... همیــن جـا
حــــــوالـی ِ بـــی حوصلــــــــــــــــــــه گی های ِ روزانـــــه ام
کنـج به کنـج ِ درد هـــای ِ شبــــــانه ام
کنـار ِ پرچیــن ِ چشـــم های ِ بـــارانی ام
وســط ِ زخــم های ِ دلـــ ــم
آنجـا که زندگــی را چنـد گاهـی ست که
زندگـــی نمی کنـــم ...
آنجــا که دل
یکـــــــــ غــزل نـــاز اسـت
و یکـــــــ مثنـــــــــوی پــُر از نیـــاز
احســـــاسی که مـرا حــالی به حــالی کنــد
دوســت داشتنــی که هـــــوای ِ نفـــس هایم شـود
" تـــــــو " یی بـرای یک " مـــــــــــن "
" تــو" یی که به قصـــــد ِ آمــــدن بیــاد
بیـــاید و نــــــ ـــ ـــــرود
" تو " یی که
با آتـش بوسـه هایش خاطـرات ِ تلخـــم را بســـوزاند
و با گرمـــای ِ آغــوشش به دلتنگــــ ـــ ــــ ــــ ـــ ــــ ــــ ــ ــــی هایم پـایـان دهــد
" تـــ ـــو " یی که
دســـــــ ـــــــــــت های ِ عـــاشقش را
به ســـــــــــوی ِ نیـــازهایم دراز کنــد
و مــرا از بـــرزخ ایـن تنهـــایی بیـــرون کشــد
" تــــ ــو " یی که
با تقـــــــــــویم چشــــم های ِ خمـــارش
صفحــــه های ِ تـَنـم را ورق زنـد
و خاطــره سـاز ِ هــم آغـــوشی های ِ عاشقـــانه ای شـود
" تــــ ــو " یی که
لـب بــَر لبــم بگـذارد و مـرا تا جنـــــ ـــــــــ ـــــون ِ دیوانگـــی ِ یـک رویــا ببــرد
" تـــ ــو " یی که
هـــــَر شــب
در لالــه ی سـرخ گــــوش هایم ازدشـت ها نجــوا کنـد
از نمــاز شـب ِ شـب بـــوها به قصــد قربـــــت ِ مـــــاه
و عشـــق بــازی ِ پروانــــــــه با گــل
تا اذان ِ دلتنگــــــــی هایش
رو به افـــق ِ چشمـــانم
که قــد قامَـــت َ العشـــ ــــــق می دهــدَ ش به ســـــــــــــــــــــوی ِ احســـاس هایم
"تــــ ـــو " یی که
شبیــــــــــه ِ کسـی نبـــاشد
خــــــــــــــــــــ ــــودش باشــد
مــَردی عــاشق ... آرام ... آسمـانی
" تـــ ــو "یی که
نیلوفــــری شـود آبــی
در مـــــــــــــــــــــــــــــــ ــــرداب ِ ایـن تنهــایی
آفتـــابی شــود نـــــــ ــــــورانی
در غــــروب ِ این دلتنگــــ ــی
و بــــــــــــــارانی شــود زلال
بــَر نــِی زارهـــــــــــــــــــــای ِ ایـن تــن ِ خستــــــ ـــــه
مــــ ــن ...
دلـــ ــم یکــــــ اتفــاق خـوب می خواهــــد
آن قَـــدَر خـــوب
که خاطـــرات سـال ها جنگیــدن و خواستــن و نرسیـــدن را
با آهنـــگ ِ صـــدایش
با دوســــــت داشتنــش
با جســـــ ـــــــــــــــــــــــــارت َ ش
با مانـــدنش به پـــای ِ ایـن عـشــــــ ــــق
از یــاد ِ تقــــویم ِ روزگــــار ِ مـــن ببــرد
آن گونــه که گــویی
عشـ ـــــــــــــ ـــــــــــــــق
همیــــن الان
همیـــن ساعـــت
همیــــــــــــــــــــن حالا
از پشــت ِ کــــوه های ِ صبـــر ِ مـن
طلــــــوع کــرده اسـتــــــــــــــــــــــــــــــــ
طلــــــــــــوعی که غـــــــــ ــــروب َ ش
غــــروب ِ تمــــــــ ـــ ـــ ـــــام ِ دلتنگــــــــــــــــــــــــــــــ ـــــــــــــــــــــــــــی هاست
یکــــ احســــاس ِ تــازه می خـــواد
یکـــــ حـــس ِ شاعـــــرانه
یکــــــــــ اتفــــاق خــوب
که بیــاید و بیـوفتــــد وسـط زندگــــ ـــی ِ مـن
آری ... همیــن جـا
حــــــوالـی ِ بـــی حوصلــــــــــــــــــــه گی های ِ روزانـــــه ام
کنـج به کنـج ِ درد هـــای ِ شبــــــانه ام
کنـار ِ پرچیــن ِ چشـــم های ِ بـــارانی ام
وســط ِ زخــم های ِ دلـــ ــم
آنجـا که زندگــی را چنـد گاهـی ست که
زندگـــی نمی کنـــم ...
آنجــا که دل
یکـــــــــ غــزل نـــاز اسـت
و یکـــــــ مثنـــــــــوی پــُر از نیـــاز
احســـــاسی که مـرا حــالی به حــالی کنــد
دوســت داشتنــی که هـــــوای ِ نفـــس هایم شـود
" تـــــــو " یی بـرای یک " مـــــــــــن "
" تــو" یی که به قصـــــد ِ آمــــدن بیــاد
بیـــاید و نــــــ ـــ ـــــرود
" تو " یی که
با آتـش بوسـه هایش خاطـرات ِ تلخـــم را بســـوزاند
و با گرمـــای ِ آغــوشش به دلتنگــــ ـــ ــــ ــــ ـــ ــــ ــــ ــ ــــی هایم پـایـان دهــد
" تـــ ـــو " یی که
دســـــــ ـــــــــــت های ِ عـــاشقش را
به ســـــــــــوی ِ نیـــازهایم دراز کنــد
و مــرا از بـــرزخ ایـن تنهـــایی بیـــرون کشــد
" تــــ ــو " یی که
با تقـــــــــــویم چشــــم های ِ خمـــارش
صفحــــه های ِ تـَنـم را ورق زنـد
و خاطــره سـاز ِ هــم آغـــوشی های ِ عاشقـــانه ای شـود
" تــــ ــو " یی که
لـب بــَر لبــم بگـذارد و مـرا تا جنـــــ ـــــــــ ـــــون ِ دیوانگـــی ِ یـک رویــا ببــرد
" تـــ ــو " یی که
هـــــَر شــب
در لالــه ی سـرخ گــــوش هایم ازدشـت ها نجــوا کنـد
از نمــاز شـب ِ شـب بـــوها به قصــد قربـــــت ِ مـــــاه
و عشـــق بــازی ِ پروانــــــــه با گــل
تا اذان ِ دلتنگــــــــی هایش
رو به افـــق ِ چشمـــانم
که قــد قامَـــت َ العشـــ ــــــق می دهــدَ ش به ســـــــــــــــــــــوی ِ احســـاس هایم
"تــــ ـــو " یی که
شبیــــــــــه ِ کسـی نبـــاشد
خــــــــــــــــــــ ــــودش باشــد
مــَردی عــاشق ... آرام ... آسمـانی
" تـــ ــو "یی که
نیلوفــــری شـود آبــی
در مـــــــــــــــــــــــــــــــ ــــرداب ِ ایـن تنهــایی
آفتـــابی شــود نـــــــ ــــــورانی
در غــــروب ِ این دلتنگــــ ــی
و بــــــــــــــارانی شــود زلال
بــَر نــِی زارهـــــــــــــــــــــای ِ ایـن تــن ِ خستــــــ ـــــه
مــــ ــن ...
دلـــ ــم یکــــــ اتفــاق خـوب می خواهــــد
آن قَـــدَر خـــوب
که خاطـــرات سـال ها جنگیــدن و خواستــن و نرسیـــدن را
با آهنـــگ ِ صـــدایش
با دوســــــت داشتنــش
با جســـــ ـــــــــــــــــــــــــارت َ ش
با مانـــدنش به پـــای ِ ایـن عـشــــــ ــــق
از یــاد ِ تقــــویم ِ روزگــــار ِ مـــن ببــرد
آن گونــه که گــویی
عشـ ـــــــــــــ ـــــــــــــــق
همیــــن الان
همیـــن ساعـــت
همیــــــــــــــــــــن حالا
از پشــت ِ کــــوه های ِ صبـــر ِ مـن
طلــــــوع کــرده اسـتــــــــــــــــــــــــــــــــ
طلــــــــــــوعی که غـــــــــ ــــروب َ ش
غــــروب ِ تمــــــــ ـــ ـــ ـــــام ِ دلتنگــــــــــــــــــــــــــــــ ـــــــــــــــــــــــــــی هاست
بعضــی چیــزهـا
بعضــی دردهــــا
بعضــی غــــم هـا
در زندگـــی جــایی می خواهــــــــــــد
جــایی به وسـعــــــــ ــــــت ِ دریـــاهـا
جــایی به پهنــــ ـــــــای ِ دشــت هـا
جــایی به انــدازه ی ِ
بـی کــــــ ـــــران آسمـــان هـا
جـایی که حجـــم ِ دلتنگــــــ ـــــی هایت را داشتــه باشـد
جـایی که بـرای ابــــــرهای ِ بــاران زای خاطــــــره ها
چَتـری داشتــه باشـد
جــایی که نـوای ِ درد و دل هــایت را بشنـــــــــــ ــــــــــــَوَد
و هیــــچ نگــویـَد و آرامـــَت کنـد
جــایی که بـرای هــِق هــِق های ِ شبــــــانه ات
برای بُغــض های ِ گـاه و بـی گاهــَت شــانه ای داشتـه باشـد
جـایی که وقتــی کاســه ی صبــرت لبریــز شـد
اضافــ ــه اش از چشمـــانت نچـِکـَد
چشمــــــــــانت را بــــــارانی نکنــد
دلـــت را خـــــــ ـــــــ ــــــــ ــــون نکنـد
جــایی که بـرای حســـــــــرت هایت
بـرای زخـــــــــم هایت
مرهمــــی داشتـه باشـد
جــایی که حجــــــــــم نبــودن ها را
حجــم ِ جـای خالــی های زندگیــت را پــُر کنـد
جــایی که وقتــی فکــر و خیــال ها
به روح و ذهنـــت هجـــــــــوم بـرد
با شلیکــــــــــ ِ یـک معجــــزه از جنـس ِ آرامـــــــــــــــــش نـــابودشان کنـد
جـایی که جـایی بـرای ِ
داغ ِ از دسـت دادن ها
خــون بهــای ِ تنهــــــــــــــا شــدن ها و بـی کــس مـــاندن ها داشتــه باشـد
آخـر مگــر دل مـــ ــن چقــدر جـــا دارد ؟!
دیگــر دلــی نمـــانده ...
درون سینــــه ی مــن
چیـــــــــــــــزی ست شبیــه دَرد ... نه قلــب ...
تنها شادی زندگیم این است که هیچکس نمیداند تا چه حد غمگینم
یک روزی هست که خدا چرتکه دستش میگیرد و حساب و کتاب می کند
و ان روز تو باید تاوان آن چه با من کردی را بدهی
فقط نمی دانم تاوان دادن آن موقع تو
به چه درد من می خورد؟
و ان روز تو باید تاوان آن چه با من کردی را بدهی
فقط نمی دانم تاوان دادن آن موقع تو
به چه درد من می خورد؟
بغض هایم را به آسمان سپردم
خدا کند امشب باران نبارد
خدا کند امشب باران نبارد
باید فراموش کنم چندیست که تمرین میکنم
من میتوانم ، می شود، آرام تلقین می کنم
من میتوانم ، می شود، آرام تلقین می کنم
تو هم میدانی با گلویی لبریز از بغض
و نگه داشتن باران پشت چشم ها
لبخند زنان در میان جمع نشستن
چقدر دشوار است؟
و نگه داشتن باران پشت چشم ها
لبخند زنان در میان جمع نشستن
چقدر دشوار است؟
چه فرقی می کند؟
غم پشت لبخند
یا لبخند پشت غم
وقتی هیچ کدام از لبخندام بدون غم کامل نمیشه
غم پشت لبخند
یا لبخند پشت غم
وقتی هیچ کدام از لبخندام بدون غم کامل نمیشه
نــذر ڪـرכه ام اگـر نیآیـے ،
پیـآכه از یآכت بــِروَمـ ...!
پیـآכه از یآכت بــِروَمـ ...!
خاطــــــره
یعنی :
یک سکوت غیرمنتظره
میان خنده های بلند
یعنی :
یک سکوت غیرمنتظره
میان خنده های بلند
وجودمان گــاهی چه گـــرم مـــی شــود ...
ب یک دلخوشی کوچک..
ب یک هستم ..
ب یک کجایی ..
ب یک خوبی ..
ب یک حضور ...
ب یک سلــــــــــــآم
ب یک دلخوشی کوچک..
ب یک هستم ..
ب یک کجایی ..
ب یک خوبی ..
ب یک حضور ...
ب یک سلــــــــــــآم
نــه از تنهــایــی مــی‌تــرســم،
نــه از تنهــا مــانــدن!
تــرســم از
تنهــا بــودن،
در كنــار دیگــــــری ســت . . .
نــه از تنهــا مــانــدن!
تــرســم از
تنهــا بــودن،
در كنــار دیگــــــری ســت . . .
هیچگاه به بی تو بودن عادت نخواهم کرد...
یا بمان...
یا...
یا ندارد فقط بمان...!!!
یا بمان...
یا...
یا ندارد فقط بمان...!!!