معماری با مصالحی از جنس دل
- شروع کننده موضوع mohammad azizi
- تاریخ شروع
تورا گم کرده ام امروز
و حالا لحظه هاي من
گرفتار سكوتي سرد و سنگينند
و چشمانم
كه تا ديروز به عشقت مي درخشيدند
نمي داني چه غمگينند
چراغ روشن شب بود
برايم چشمهاي تو
نمي دانم چه خواهد شد...
پر از دلشوره ام
بي تاب و دلگيرم
كجا ماندي كه من بي تو
هزاران بار در هر لحظه مي ميرم
سپیده سر زد و مرغ سحر خواند
سپهر تیره دامان زرافشاند
شبی گفتی به آغوش تو آیم
چه شب ها رفت و آغوشم تهی ماند
سپهر تیره دامان زرافشاند
شبی گفتی به آغوش تو آیم
چه شب ها رفت و آغوشم تهی ماند
دلم اندازه یه عمر گرفته...
دیگه نه تنها روحم جسمم هم خستست...
چقدر زود روزهای قشنگ تموم شد و چقدر این روزای تاریک و دلگیر طولانی شده....
میدونم هیچ وقت ایجا سر نمیزنی...
امشب حس میکنم تا ته قلبم میسوزه...
چقدر داغونم...
خدا کمکم کن..
خدایا صدامو میشنوی؟
خدایا
خدا میبینی حالمو...
دیگه نه تنها روحم جسمم هم خستست...
چقدر زود روزهای قشنگ تموم شد و چقدر این روزای تاریک و دلگیر طولانی شده....
میدونم هیچ وقت ایجا سر نمیزنی...
امشب حس میکنم تا ته قلبم میسوزه...
چقدر داغونم...
خدا کمکم کن..
خدایا صدامو میشنوی؟
خدایا
خدا میبینی حالمو...
و اما اشک......
دیگر تحمل آنرا ندارم..!!!
دیگر تحمل آنرا ندارم..!!!
نامم را پاک کردی... یادم را چه میکنی؟
یادم را پاک کنی... عشقم را چه میکنی؟
اصلا همه را پاک کن
هر آنچه از من داری
از من که چیزی کم نمیشود...
فقط بگو با وجدانت چه میکنی؟
نکند آن را هم پاک کرده ای؟
نــــــــــــه ! شدنی نیست...
یادم را پاک کنی... عشقم را چه میکنی؟
اصلا همه را پاک کن
هر آنچه از من داری
از من که چیزی کم نمیشود...
فقط بگو با وجدانت چه میکنی؟
نکند آن را هم پاک کرده ای؟
نــــــــــــه ! شدنی نیست...
نمیتوانی آنچه که نداشتی را پاک کنی.
اشکهایم را برایت پست خواهم کرد روزی تو باید از احساس قلبم با خبر باشی
با ما بودی بی مارفتی
چو بوی گل به کجا رفتی
تنها ماندم
تنها رفتی
به کجایی ای غمگسار من
فغان حال زار من بشنو بازا
بازا
چو بوی گل به کجا رفتی
تنها ماندم
تنها رفتی
به کجایی ای غمگسار من
فغان حال زار من بشنو بازا
بازا
تنها یادگارم از تو
رویایی در دور دستهاست
حالا من مانده ام
و برگهای خشکی
که هنوز انتظار پاهای تو را می کشند
تا برای تو خش خش کنند
برگها از من هم خوش خیال ترند!
رویایی در دور دستهاست
حالا من مانده ام
و برگهای خشکی
که هنوز انتظار پاهای تو را می کشند
تا برای تو خش خش کنند
برگها از من هم خوش خیال ترند!
چه سخته بودن بي تو
چه احساسات بي رنگي
نمي دونم تو هم بي من
واسم اينقدر دلتنگي...
چه قلب ساكت و سردي
چه دنياي پراز دردي
تو هم كه روي اين شيشه
نوشتي بر نمي گردي...
نوشتی بر نمی گردی
ولی من عادتم اینه
که تصویر حضورت رو
چشام هر گوشه میبینه...
چه احساسات بي رنگي
نمي دونم تو هم بي من
واسم اينقدر دلتنگي...
چه قلب ساكت و سردي
چه دنياي پراز دردي
تو هم كه روي اين شيشه
نوشتي بر نمي گردي...
نوشتی بر نمی گردی
ولی من عادتم اینه
که تصویر حضورت رو
چشام هر گوشه میبینه...
آنقدر تنها شدم که تنهاییم به فلک رسدیده انگار
خدا هم ما را تنها گذاشت اینبار
آتشی افتاده به جانم که نکند خاموش باران اشک چشمانم
امیدم همه اینست که باشد رور آخرم امروز
خاطراتم همه آن بود که در روز شد سپر
وگرنه که از حال شب غمناک من شد خبر
خدا هم ما را تنها گذاشت اینبار
آتشی افتاده به جانم که نکند خاموش باران اشک چشمانم
امیدم همه اینست که باشد رور آخرم امروز
خاطراتم همه آن بود که در روز شد سپر
وگرنه که از حال شب غمناک من شد خبر
جان رفته ولی زخم جفایت نرود
تاثیر طلسم چشم هایت نرود
فرشی زدل شکسته انداخته ام
آهسته بیا شیشه به پایت نرود