نگاه کن
چقدر ساده است
تمام ادمها
به خودشان فکر میکنند
اما هیچ کس
به دیگری فکر نمیکند
چقدر ساده است
تمام ادمها
به خودشان فکر میکنند
اما هیچ کس
به دیگری فکر نمیکند
معماری با مصالحی از جنس دل
- شروع کننده موضوع mohammad azizi
- تاریخ شروع
اندام های تکراری واژه ها
در ذهنم
حرکات موزون دارند
و من ...
در حوالی قلبم ...
گرمای عشق را حس می کنم
ای کاش ...
اين حس قشنگ ,
هميشه با من باشد ...
در ذهنم
حرکات موزون دارند
و من ...
در حوالی قلبم ...
گرمای عشق را حس می کنم
ای کاش ...
اين حس قشنگ ,
هميشه با من باشد ...
[h=2]http://www.www.www.iran-eng.ir/images/icons/icon1.gif زخمهای کهنه[/h] وقتی...
همه وجودت ...
درد باشد...
نوشتن از مرهم و التیام ...
چه سودی دارد؟؟؟...
زخمهای کهنه ام
از زیر این نبض خسته ی بی حاصل ...
سر باز کرده اند،
دوباره این خاطرات نا گرفته از عمق طعنه ها .
زخمهایش را که می چشم ...
طعم عاقلی می دهند !!!! ...
واژه هایم را حرمت گذار که عمریست بی حرمتی دیده ام...
همه وجودت ...
درد باشد...
نوشتن از مرهم و التیام ...
چه سودی دارد؟؟؟...
زخمهای کهنه ام
از زیر این نبض خسته ی بی حاصل ...
سر باز کرده اند،
دوباره این خاطرات نا گرفته از عمق طعنه ها .
زخمهایش را که می چشم ...
طعم عاقلی می دهند !!!! ...
واژه هایم را حرمت گذار که عمریست بی حرمتی دیده ام...
چگونه شاد شود اندرون غمگينم
به اختيار كه از اختيار بيرون است
به اختيار كه از اختيار بيرون است
این عصرهای بارانی
عجـیب بـوی نـفس هـای تـو را می دهـد …!
گـوئـی … تـو اتـفاق می افـتی
و مـن دچـار می شـوم …
تـمام ” مــن” دارد “تـــو” می شـود …
عجـیب بـوی نـفس هـای تـو را می دهـد …!
گـوئـی … تـو اتـفاق می افـتی
و مـن دچـار می شـوم …
تـمام ” مــن” دارد “تـــو” می شـود …
تنهایی ام را کسی شریک نیست
مطمئن باش
دست احتیاج به سمت تو که هیچ
به سمت خودم هم دراز نخواهم کرد...
شاید که تنهایی هایم
از تنهایی دق کند!
مطمئن باش
دست احتیاج به سمت تو که هیچ
به سمت خودم هم دراز نخواهم کرد...
شاید که تنهایی هایم
از تنهایی دق کند!
هر چه دلم را خالی میکنم باز پر می شود!!!
عجب برکتی دارد....
دلتنگیت...!!
عجب برکتی دارد....
دلتنگیت...!!
حتی اگر
تمامی " سین" های خوب دنیا را
در سفره داشته باشم
چه لطفی دارد
وقتی که آینه
" نبودنت" را تکرار می کند
و حافظ
دست و دلش به فال نمی رود
و من
از نبودنت بر سر سفره
پی به آمدن بهاری دیگر می برم
چه سنگین اند بعضی ثانیه ها !
تمامی " سین" های خوب دنیا را
در سفره داشته باشم
چه لطفی دارد
وقتی که آینه
" نبودنت" را تکرار می کند
و حافظ
دست و دلش به فال نمی رود
و من
از نبودنت بر سر سفره
پی به آمدن بهاری دیگر می برم
چه سنگین اند بعضی ثانیه ها !
دلم غم دارد امشب............
همیشه درانتظار پرسش، پاسخی نیست.
گاه قلبها،خالی
گاه بدن ها ،بی جان
گاه نگاه ها ،آواره.....
همیشه در انتهای جستن،یافتنی نیست.
گاه کوچه ها، بن بست
گاه شهر ها ،غریب
گاه زندگی ،بیهوده است....!
گاه قلبها،خالی
گاه بدن ها ،بی جان
گاه نگاه ها ،آواره.....
همیشه در انتهای جستن،یافتنی نیست.
گاه کوچه ها، بن بست
گاه شهر ها ،غریب
گاه زندگی ،بیهوده است....!
لحظه دیدار نزدیک است
باز من دیوانه ام مستم
میلرزد دلم دستم
باز گویی در جهان دیگری هستم!
باز من دیوانه ام مستم
میلرزد دلم دستم
باز گویی در جهان دیگری هستم!
تنهايي چيز خوبي نيست!
و وقتي بدتر مي‌شود
که تنهايي‌ات را کساني آشفته‌تر کنند،
با شکستن سکوتي که با زحمت و مشقت به آن رسيده‌اي!!
و بر زخم‌هايت خراشي مي‌کشند
تا تمام تفکراتت را براي چگونه
از انزوا بيرون آمدن به انزوا کشند!
و وقتي بدتر مي‌شود
که تنهايي‌ات را کساني آشفته‌تر کنند،
با شکستن سکوتي که با زحمت و مشقت به آن رسيده‌اي!!
و بر زخم‌هايت خراشي مي‌کشند
تا تمام تفکراتت را براي چگونه
از انزوا بيرون آمدن به انزوا کشند!
کاش میامدی ای مونس لحظه های تنهایی
چشمان تو ترانه بهاری است ونگاهت فصل ناب دوست داشتن...
باز هم روزی دیگر در ارزویت بودم
انقدر انتظار کشیدم که روشنایی روز به ظلمات شب رسید
در انتظارت ساعت دیواری را نگاه میکنم
سحر بیاد میاورد که روزی دیگر گذشت و نیامدی...
چشمان تو ترانه بهاری است ونگاهت فصل ناب دوست داشتن...
باز هم روزی دیگر در ارزویت بودم
انقدر انتظار کشیدم که روشنایی روز به ظلمات شب رسید
در انتظارت ساعت دیواری را نگاه میکنم
سحر بیاد میاورد که روزی دیگر گذشت و نیامدی...
همیشه عشق
پیش از آنکه تو را به اوج ببرد
هر دو پایت را می شکند!
و بعد تو می مانی و تنهایی
و بعد به میهمانی ابرها می آیی!!!
پیش از آنکه تو را به اوج ببرد
هر دو پایت را می شکند!
و بعد تو می مانی و تنهایی
و بعد به میهمانی ابرها می آیی!!!
به قلبم نشستی نگفتم چرا
دلم را شکستی نگفتم چرا
یکی خواب شبهای من را ربود
چو دیدم تو هستی نگفتم چرا . . .
دلم را شکستی نگفتم چرا
یکی خواب شبهای من را ربود
چو دیدم تو هستی نگفتم چرا . . .
در خیال من بمان...
اما خودت برو...
آنکه در رویای من است
مرا را دوست دارد نه تو...
اما خودت برو...
آنکه در رویای من است
مرا را دوست دارد نه تو...
خوابهایم تعبیر می شود آنگاه که نرمی تنش و مهربانی دستانش تماشایی نیست!!!
حس شدنیست!!!
حس شدنیست!!!
پنجره ها کلافه اند از
سنگینی ِ نگاه منتظرم...
اگر نمی آیی
اینقدر پنجره ها را زجــــر ندهم
چشم هایم به جهنم...!!!
سنگینی ِ نگاه منتظرم...
اگر نمی آیی
اینقدر پنجره ها را زجــــر ندهم
چشم هایم به جهنم...!!!
چه زود فراموش شدم آن زمان كه نگاهم از نگاهت دور شد ....
چه زود از یاد تو رفتم آنگاه كه دستانم از دستان تو رها شد....
مقصد من در این راه عاشقی بیراهه بود این همه انتظار و دلتنگی بیهوده بود !
با اینكه دلتنگ هستم اما چاره ای جز تحملش ندارم ،خیلی خسته ام!!!
راهی جز تنها ماندن ندارم !
چه زود قصه عشقمان به سر رسید !
چه زود آسمان زندگی ام ابری شد ،
آرزوی دلم تبدیل به رویا شد ، تنها ماندم و عشقم افسانه شد ...
چه زود رفتی و چشم به ستاره ای درخشان تر از من دوختی ،
با اینكه كم نور بودم اما داشتم به پای عشقت می سوختم ،
با اینكه برای خود كسی نبودم ،
اما آنگاه كه با تو بودم برای خودم همه كس بودم.....
چه زود از یاد تو رفتم آنگاه كه دستانم از دستان تو رها شد....
مقصد من در این راه عاشقی بیراهه بود این همه انتظار و دلتنگی بیهوده بود !
با اینكه دلتنگ هستم اما چاره ای جز تحملش ندارم ،خیلی خسته ام!!!
راهی جز تنها ماندن ندارم !
چه زود قصه عشقمان به سر رسید !
چه زود آسمان زندگی ام ابری شد ،
آرزوی دلم تبدیل به رویا شد ، تنها ماندم و عشقم افسانه شد ...
چه زود رفتی و چشم به ستاره ای درخشان تر از من دوختی ،
با اینكه كم نور بودم اما داشتم به پای عشقت می سوختم ،
با اینكه برای خود كسی نبودم ،
اما آنگاه كه با تو بودم برای خودم همه كس بودم.....
من سکوت کرده ام چون...
نه اینکه حرفی برای گفتن ندارم،نه.
چون حرفهایم بی شمارند ....
چون دردهایم خاموشند ....
نه اینکه حرفی برای گفتن ندارم،نه.
چون حرفهایم بی شمارند ....
چون دردهایم خاموشند ....
دلـــــــم تــــــنــــــگ شـــــــــده
برای عکس هایی که پاره کردم و سوزانـدمشان...
برای دفتر خاطراتم که مدتهاست دیگر چیزی در آن نمی نویسم...
حـتـی برای آدمهای حسودی که دورو برم می چرخیدند و خـیـلـی دیـــرشناختمشان...!
برای بـی خـیـالــی و آرامشی که مدتهاست که دیگر ندارمش...
خنده هایی که دارم فراموششان می کنم...
و برای خودم که حالا دیگـر خیلی عوض شده ام!
برای عکس هایی که پاره کردم و سوزانـدمشان...
برای دفتر خاطراتم که مدتهاست دیگر چیزی در آن نمی نویسم...
حـتـی برای آدمهای حسودی که دورو برم می چرخیدند و خـیـلـی دیـــرشناختمشان...!
برای بـی خـیـالــی و آرامشی که مدتهاست که دیگر ندارمش...
خنده هایی که دارم فراموششان می کنم...
و برای خودم که حالا دیگـر خیلی عوض شده ام!
مرا میان واژه های دوست داشتنت ذوب کردی
و حالا که دارم تبخیر می شوم
میگویی
دوستم نداری
و حالا که دارم تبخیر می شوم
میگویی
دوستم نداری
دلم تنگه.......................
نه هستی که با بودنت طعم گس جوانی را مزه کنم
نه نیستی که نبودنت
خاطره ها را پای شمعدانی ها بریزد
من به خواب هم نمی دیدم
باد شمعدانی ها را پَرپَر کند
اما این بار
تا نیایی چشم از شمعدانی ها بر نمی دارم...
نه نیستی که نبودنت
خاطره ها را پای شمعدانی ها بریزد
من به خواب هم نمی دیدم
باد شمعدانی ها را پَرپَر کند
اما این بار
تا نیایی چشم از شمعدانی ها بر نمی دارم...
روسری تو در باد
سرگردان است
مثل شب من در خواب
در هیاهوی موهای تو
سیاهی شعر هایم گم شده است
و در چکاچک چکمه هایت
قدم های من بی تاب
و اینها جمله هایی هستند
بی مسئولیت
بی معنی
برای یک لحظه فرار از این روز ها
شعر های من
اشک های تو
به این روز ها می خندند
و این نشانه خوبیست
برای فراموشی تو...
سرگردان است
مثل شب من در خواب
در هیاهوی موهای تو
سیاهی شعر هایم گم شده است
و در چکاچک چکمه هایت
قدم های من بی تاب
و اینها جمله هایی هستند
بی مسئولیت
بی معنی
برای یک لحظه فرار از این روز ها
شعر های من
اشک های تو
به این روز ها می خندند
و این نشانه خوبیست
برای فراموشی تو...
دویدیم و دویدیم...
دویدیم و دویدیم...
دویدیم و دویدیم...
دویدیم و دویدیم هیچ جا رامون ندادن
گفتن که توی جادّه دونده ها زیادن
دویدیم و دویدیم فایده نداشت دویدن
به همه چی رسیدیم به جز خود رسیدن
دویدیم و دویدیم تو کوچه های بن بست
می رفتیم و می گفتن خسته نشید بازم هست
دویدیم و دویدیم جادّه ها بسته بودن
پلای تو راهمون همه شکسته بودن
دویدیم و دویدیم رفتیم تو خط عادت
کم کم به هم می کردن دونده ها حسادت
دویدیم و دویدیم راها خاکستری شد
حرفای عاشقونه کم رنگ و سرسری شد
دویدیم و دویدیم اسفندی دود نکردن
گفتن فقط زیر لب ، کاش دیگه برنگردن
دویدیم و دویدیم خوردیم به سنگ و صخره
طاقتمون تموم شد تا دریا قطره قطره
دویدیم و دویدیم سیبا رسیده بودن
سه فصل آزگار بود ، همه دویده بودن
دویدیم و دویدیم تا رسیدیم به دیوار
اون ور دیوارم باز ، خوردیم به فصل تکرار
دویدیم و دویدیم ، قصّۀ زندگی بود
که واسه اون دویدن ، فقط دیوونگی بود