معماری با مصالحی از جنس دل
- شروع کننده موضوع mohammad azizi
- تاریخ شروع
وقتی هستی
به تو می نگرم.
برای نوشتن،
بهانه خوبی هستی.
وقتی نیستی
به فضای خالی از تو می نگرم،
برای نوشتن.
فضایی خالی از تو،
درخت دارد، حیاط دارد، باغچه دارد با گلهای شمعدانی
میز دارد وَ لیوان های بزرگ چای
اصلا همه چیز دارد
فضای خالی از تو
فقط یک چیز ندارد
وَ آن بهانه ای ست برای نوشتن
به تو می نگرم.
برای نوشتن،
بهانه خوبی هستی.
وقتی نیستی
به فضای خالی از تو می نگرم،
برای نوشتن.
فضایی خالی از تو،
درخت دارد، حیاط دارد، باغچه دارد با گلهای شمعدانی
میز دارد وَ لیوان های بزرگ چای
اصلا همه چیز دارد
فضای خالی از تو
فقط یک چیز ندارد
وَ آن بهانه ای ست برای نوشتن
اگر كسي را در زندگي مي شناسيد، كه عده مشخصي را براي معاشرت انتخاب كرده، از دعوت هاي اجباري در مهمانيهايش پرهيز مي كند، وقتِ جك هاي بامزه مي خندد، جمع هاي مجزا براي معاشرت هايش دارد و در خوشي هاي رها با فتانه هم ميرقصد و باكش نيست ، يه روزهايي كه به او زنگ ميزنيد تا حالش را بپرسيد جواب نمي دهد و خودش ديرتر زنگ ميزند و بابت جواب ندادن توضيحات دروغي نمي دهد و فقط مي گويد :<< اونموقع نشد جواب بدم>>!اگر كسي را مي شناسيد كه وقتي از او مي پرسيد كه فلان سريال تلويزيون يا برنامه را ديدي؟ بدون فكر مي گويد، آره!
از آنهايي كه مابقي غذايشان را از رستوران گاهي هم براي فرداي خودشان نگه مي دارند و فقط به فكر كارِ خير نيستند .
اگر كساني را در زندگي مي شناسيد كه واقعي هستند ، شما خوشبختي را تجربه كرده ايد!
شكوهِ آدم هاي واقعي با فاصله دوست داشتني تر از نوگري هاي اغراق آميز است.
#صابر_ابر
از آنهايي كه مابقي غذايشان را از رستوران گاهي هم براي فرداي خودشان نگه مي دارند و فقط به فكر كارِ خير نيستند .
اگر كساني را در زندگي مي شناسيد كه واقعي هستند ، شما خوشبختي را تجربه كرده ايد!
شكوهِ آدم هاي واقعي با فاصله دوست داشتني تر از نوگري هاي اغراق آميز است.
#صابر_ابر
من یاد گرفتم که هرروز عزیزانم را با زیباترین واژه ها بدرقه نمایم
چون شاید آن روز آخرین فرصت دیدار ما باشد...
چون شاید آن روز آخرین فرصت دیدار ما باشد...
گاه دلتنـــــــگ می شوم دلتنـگتر از تمام دلتنگـــــــــی ها
حسرت ها را می شمارم
و باختن ها
وصدای شکستن را
... نمیدانم من کدامین امید را ناامید کردم
وکدام خواهش را نشنیدم
وبه کدام دلتنگی خندیدم
که چنین دلتنگــــــــــــــــم
حسرت ها را می شمارم
و باختن ها
وصدای شکستن را
... نمیدانم من کدامین امید را ناامید کردم
وکدام خواهش را نشنیدم
وبه کدام دلتنگی خندیدم
که چنین دلتنگــــــــــــــــم
خَستِـه شُدم
بَس کِـه
دِلَم رَنجید و خَندیدَم
بَس کِـه
دِلَم رَنجید و خَندیدَم
[SIZE=+0][SIZE=+0][SIZE=+0][SIZE=+0][SIZE=+0][SIZE=+0][SIZE=+0][SIZE=+0]نمی دانم چرا امشب واژه هایم خیس شده اند
مثل آسمانی که امشب می بارد....
و اینک باران
بر لبه ی پنجره ی احساسم می نشیند
و چشمانم را نوازش می دهد
تا شاید از لحظه های دلتنگی گذر کنم[/SIZE][/SIZE][/SIZE][/SIZE][/SIZE][/SIZE][/SIZE][/SIZE]
مثل آسمانی که امشب می بارد....
و اینک باران
بر لبه ی پنجره ی احساسم می نشیند
و چشمانم را نوازش می دهد
تا شاید از لحظه های دلتنگی گذر کنم[/SIZE][/SIZE][/SIZE][/SIZE][/SIZE][/SIZE][/SIZE][/SIZE]
وقتی انسانها از تنهایی می نالند،
منظورشان این نیست که اطرافشان
خلوت است.
تنهایی آنها این است که،
هیچکس نمی فهمد چه می گویند...!
منظورشان این نیست که اطرافشان
خلوت است.
تنهایی آنها این است که،
هیچکس نمی فهمد چه می گویند...!
از تاریکی و تنهایی حرف میزنم
از بی کسی
از درد حرف میزنم
از تمام غمهایی که
در دلم تلنبار شده
ارام سر میگذارم روی شانه خودم و تا میتوانم
به شانه ام میگویم
خوب هست
تو حداقل نمیتوانی جا خالی بدهی
*نقل از یه نفر*
از بی کسی
از درد حرف میزنم
از تمام غمهایی که
در دلم تلنبار شده
ارام سر میگذارم روی شانه خودم و تا میتوانم
به شانه ام میگویم
خوب هست
تو حداقل نمیتوانی جا خالی بدهی
*نقل از یه نفر*
دل تنگم
به قاعده ی یک سفر
پر از فاصله
به شماره ی اتوبوس‌های راه شب
کافه‌های خمار در امتداد شب
دل تنگم
به اندازه تمام روز‌هایی که ما
از بین اینهمه نبودن
باز نبودن را انتخاب کرده ایم
دل تنگم
دل تنگ....
به قاعده ی یک سفر
پر از فاصله
به شماره ی اتوبوس‌های راه شب
کافه‌های خمار در امتداد شب
دل تنگم
به اندازه تمام روز‌هایی که ما
از بین اینهمه نبودن
باز نبودن را انتخاب کرده ایم
دل تنگم
دل تنگ....
ارام روی اخرین ایستگاه نشسته ام
منتظرم
منتظرم تا اتوبوسی بیاید و مرا با خود ببرد
نمیدانم کجا
فقط ببرد به شهری
شهری دور
خیلی دور
...
میخواهم بروم
منتظرم
منتظرم تا اتوبوسی بیاید و مرا با خود ببرد
نمیدانم کجا
فقط ببرد به شهری
شهری دور
خیلی دور
...
میخواهم بروم
می شود باران ببارد ؟
همین امشب !
قول می دهم فقط قطره های پاکش را بغل کنم !
و بی هیچ اشکی دستهایش را بگیرم
قول می دهم
فقط بویش را حس کنم !
اصلا اگر ببارد
فقط از پشت پنجره نگاهش می کنم
قول می دهم برایش شعر نگویم
فقط... می شود ؟
امشب.... ؟
خدایا
دلم به اندازه تمام روزهای بارانی گرفته ...
همین امشب !
قول می دهم فقط قطره های پاکش را بغل کنم !
و بی هیچ اشکی دستهایش را بگیرم
قول می دهم
فقط بویش را حس کنم !
اصلا اگر ببارد
فقط از پشت پنجره نگاهش می کنم
قول می دهم برایش شعر نگویم
فقط... می شود ؟
امشب.... ؟
خدایا
دلم به اندازه تمام روزهای بارانی گرفته ...
نگران نباش
حال دلم خوب است
آرام گوشه ای نشسته و رویاهایش را به خاک می سپارد…..
حال دلم خوب است
آرام گوشه ای نشسته و رویاهایش را به خاک می سپارد…..
تنهایی یعنی...
اگه هزار بار هم از اول تا آخر لیست شماره های موبایلت رو نگاه کنی،
نتونی یک نفر رو پیدا کنی ...
که باهاش درد دل کنی...
اگه هزار بار هم از اول تا آخر لیست شماره های موبایلت رو نگاه کنی،
نتونی یک نفر رو پیدا کنی ...
که باهاش درد دل کنی...
باور کنی یا نه...
قصه قصه است دیگر!
از قدیم همینطور بوده...حتی قصه مادربزرگ و کرسی و من وتو...
همیشه می گفت قصه بسازید...قصه خوب است...
قصه یادگار دوتا سه تا آدم است.
قصه بسازید ونه کم...نه زیاد...
قصه بسازید برای آدم وحوا...زیبا بسازید
که بدانند بد کردند.
و چرایش را من وتو خوب میدانیم!
قصه ساختیم وبازی کردیم و بازی...و بازی...
تا حالا که انگار به کلاغ رسیده ایم.
من همیشه دوست داشته ام کلاغ را...و تو می ترسیدی!
می گفتی بترس...به من هم!
آن روز هم ترسیدم...و قصه تمام شد!
من می روم و تنها...تو هم!
قصه قصه است دیگر...آخرش کلاغ روی بام ما لانه کرد
بالا و پایینش هم فقط و فقط راست بود.
مادربزرگ هم رفت...و حالا هرسه مان سردیم!
او مرد وسرد شد...ما،نه!
من...و...تو...زنده ایم و یخ زده.
قصه قصه است دیگر.
قصه قصه است دیگر!
از قدیم همینطور بوده...حتی قصه مادربزرگ و کرسی و من وتو...
همیشه می گفت قصه بسازید...قصه خوب است...
قصه یادگار دوتا سه تا آدم است.
قصه بسازید ونه کم...نه زیاد...
قصه بسازید برای آدم وحوا...زیبا بسازید
که بدانند بد کردند.
و چرایش را من وتو خوب میدانیم!
قصه ساختیم وبازی کردیم و بازی...و بازی...
تا حالا که انگار به کلاغ رسیده ایم.
من همیشه دوست داشته ام کلاغ را...و تو می ترسیدی!
می گفتی بترس...به من هم!
آن روز هم ترسیدم...و قصه تمام شد!
من می روم و تنها...تو هم!
قصه قصه است دیگر...آخرش کلاغ روی بام ما لانه کرد
بالا و پایینش هم فقط و فقط راست بود.
مادربزرگ هم رفت...و حالا هرسه مان سردیم!
او مرد وسرد شد...ما،نه!
من...و...تو...زنده ایم و یخ زده.
قصه قصه است دیگر.
وقتی آدم های یک رابطه ..آدم های تلافی می شوند یعنی آن رابطه دارد به قهقرای خودش می رسد..همین کافیست برای تمام نگفته هایمان . .برای تمام فاصله هایمان!
سردی این شب ها از برودت هوا نیست
از روزهای غبار گرفته است که
بی حوصلگی را تا مرزهای خوشبختی ندا میدهد
آنقدر سرد که اشکهای شمع در
سرازیری انگشتانم منجمد می شوند
آیاکسی خواهد فهمید ،
امشب مردی از سردی روزگار می سوزد ؟! ...
از روزهای غبار گرفته است که
بی حوصلگی را تا مرزهای خوشبختی ندا میدهد
آنقدر سرد که اشکهای شمع در
سرازیری انگشتانم منجمد می شوند
آیاکسی خواهد فهمید ،
امشب مردی از سردی روزگار می سوزد ؟! ...
نتــرس از هجــــــوم حـضــــــــورم .. چــــیزی جــــز تـــنــهایی با من نیـــستـــــ ـــ ـ ..
امروز...!!!
حرفی
ندارم...!!!
باران
خودش...!!!
تمام
حرفها را...!!!
گفت...!!!
حرفی
ندارم...!!!
باران
خودش...!!!
تمام
حرفها را...!!!
گفت...!!!