معماری با مصالحی از جنس دل
- شروع کننده موضوع mohammad azizi
- تاریخ شروع
تا حالا شده در اتاقتو ببندی
چراغا رو هم خاموش کنی
پتو رو بکشی رو سرت
چشاتو اون زیر باز کنی
صدای نفسهاتو بشنوی
تیک تیک ساعت پتک بشه تو مغزت
سیاهی ببینی،تنهایی ببینی،یاد گذشت بیفتی
گریت بگیره
ضجه بزنی،هق هق هاتو قورت بدی تا کسی نشنوه صداشو
بعد بفهمی چقد تنهایی
بعد بفهمی چقد بیکسی
بعد بفهمی هیچی نیستی...
نشده؟!
خدا کنه هیچوقت هم نشه برات...
چراغا رو هم خاموش کنی
پتو رو بکشی رو سرت
چشاتو اون زیر باز کنی
صدای نفسهاتو بشنوی
تیک تیک ساعت پتک بشه تو مغزت
سیاهی ببینی،تنهایی ببینی،یاد گذشت بیفتی
گریت بگیره
ضجه بزنی،هق هق هاتو قورت بدی تا کسی نشنوه صداشو
بعد بفهمی چقد تنهایی
بعد بفهمی چقد بیکسی
بعد بفهمی هیچی نیستی...
نشده؟!
خدا کنه هیچوقت هم نشه برات...
بعضی وقتا باهاش شوخی کن، دستش بنداز، بغلش کن...
محکم بزن به شونش، هواشُ داشته باش..
کاری کن پیش دوستاش پُزتُ بده، کِیف کنه از داشتنت...
نه هر روز شو با دنباله یه بهونه واسه بی محلیات شب کنه!
بشین پای حرفاش، درددلش...
اگه تنهاس، اگه غم داره تو دلش،
اگه میبینی زل زده به مانیتورش و هرازگاهی میخنده..
تو هواشُ داشته باش، تو تنهاش نذار...
باور کن روزی هزار بار میمیره "کسی ک فک میکنه برا کسی مهم نیست.
محکم بزن به شونش، هواشُ داشته باش..
کاری کن پیش دوستاش پُزتُ بده، کِیف کنه از داشتنت...
نه هر روز شو با دنباله یه بهونه واسه بی محلیات شب کنه!
بشین پای حرفاش، درددلش...
اگه تنهاس، اگه غم داره تو دلش،
اگه میبینی زل زده به مانیتورش و هرازگاهی میخنده..
تو هواشُ داشته باش، تو تنهاش نذار...
باور کن روزی هزار بار میمیره "کسی ک فک میکنه برا کسی مهم نیست.
ما از وحشتـــــ فرامــــوش کردن دیــــگران استـــ که عکــــس آنها را به دیـــوار می کوبیم یا روی طاقــــچه می گذاریم ؛ یکــ وفــــاداری کاذبــــــ...خود ما به عـــکس هایی که به دیوارهـــای اتاقمان می کوبیم نگــــاه نمی کنیم ، یا خیلی "به ندرتـــــ و تصادفا" نگاه مـــــیکنیم . ما به حضــــــور دائم و به چشــــــم نیامدنی آن ها عادتــــــــ می کنیم. عکــــس ، فقط برای مهـــمان است...این را یادتان باشد که ذره یی در قلبــــــ ، بهتر از کوهــــــی بر دیوار است .
نادر ابراهیمی
نادر ابراهیمی
آدم های دنیــــای مجــــازی
دل دارنــد !
و چیزی به نام احســــــــــاس !
آدم های دنیای مجازی گاهی مـــــغرورند مثل مـــن !
و گاهی بی ریـــــــا مثل تـــــو !
آدم های اینجا فقط گاهی نــــــــگاه نــــــــــدارند !
این گاهی خوبــــــــــ استـــ
ـو گاهــی ندیدن چشم های آدم ها یکـــــ عمر اشــــــــتباه را به بار می آورد !
یک عمر اشتـــباه هم می شود تمام شـــــدن یه دوســــــتی ِ دوستـــــــ داشتنی !
آدم های دنیـــــای مجـــــازی
گاهی هیــــچ فرقــــی با آدم های اطرافـــــمان ندارند !
گاهی پشیمــــــــان می شوند
دلــــــــگیر می شوند
غـــــــصه می خورند
تنهــــــا می شوند
سکوتــــــــــ می کنند
و گمان می کنند همه چیز درستــــــــ می شود !
اما همیشه فکر های آدم ها درستـــــ نیستــــــ !
آدم های دنیای مجازی لجــــــــبازند گاهی !
آدم های دنیـــــای مجازی گاهــــی دلتنگـــــــ میشوند و هیچ حرفـــــــی نمی زنند !
چون از خاموشــــــــی ِ رفقایشان می ترســـند !
می ترسنـــد سکوتـــــــ ِ رفیقشان به معنای یکــــــ دنــــــــیا درد باشد !
آدم های دنــــــیای مــــجازی . . .
یکی از این آدم ها مثــــل مـــن
حرفـــــــــ هایش را
دلتنــــــــگی هایش را
دوستــــــــــ داشــــتن هایش را
به زبان نـــــمی آورد
تا مــــــبادا
مبــــــــــادا
رفاقتــــــــــ اجـــــباری شود !
آدم های دنـــیای مـــجازی
گاهی مثل تـــــــــو
فکر میکنند با سکوتـــــــ
با گذشـــــتن
با ندیدن حــــق خودشان
با نخواســــــتنشان
همه چیز حــــــل می شـــــود !
نه . . . رفیــــــقاینطور نیستــــــ !
آدم های دنیای مجازی
هیچ فرقی با آدم های اطرافـــــمان ندارند !
فقط نگــــــــاه ندارند !نـــــــگاه.....!
دل دارنــد !
و چیزی به نام احســــــــــاس !
آدم های دنیای مجازی گاهی مـــــغرورند مثل مـــن !
و گاهی بی ریـــــــا مثل تـــــو !
آدم های اینجا فقط گاهی نــــــــگاه نــــــــــدارند !
این گاهی خوبــــــــــ استـــ
ـو گاهــی ندیدن چشم های آدم ها یکـــــ عمر اشــــــــتباه را به بار می آورد !
یک عمر اشتـــباه هم می شود تمام شـــــدن یه دوســــــتی ِ دوستـــــــ داشتنی !
آدم های دنیـــــای مجـــــازی
گاهی هیــــچ فرقــــی با آدم های اطرافـــــمان ندارند !
گاهی پشیمــــــــان می شوند
دلــــــــگیر می شوند
غـــــــصه می خورند
تنهــــــا می شوند
سکوتــــــــــ می کنند
و گمان می کنند همه چیز درستــــــــ می شود !
اما همیشه فکر های آدم ها درستـــــ نیستــــــ !
آدم های دنیای مجازی لجــــــــبازند گاهی !
آدم های دنیـــــای مجازی گاهــــی دلتنگـــــــ میشوند و هیچ حرفـــــــی نمی زنند !
چون از خاموشــــــــی ِ رفقایشان می ترســـند !
می ترسنـــد سکوتـــــــ ِ رفیقشان به معنای یکــــــ دنــــــــیا درد باشد !
آدم های دنــــــیای مــــجازی . . .
یکی از این آدم ها مثــــل مـــن
حرفـــــــــ هایش را
دلتنــــــــگی هایش را
دوستــــــــــ داشــــتن هایش را
به زبان نـــــمی آورد
تا مــــــبادا
مبــــــــــادا
رفاقتــــــــــ اجـــــباری شود !
آدم های دنـــیای مـــجازی
گاهی مثل تـــــــــو
فکر میکنند با سکوتـــــــ
با گذشـــــتن
با ندیدن حــــق خودشان
با نخواســــــتنشان
همه چیز حــــــل می شـــــود !
نه . . . رفیــــــقاینطور نیستــــــ !
آدم های دنیای مجازی
هیچ فرقی با آدم های اطرافـــــمان ندارند !
فقط نگــــــــاه ندارند !نـــــــگاه.....!
تمام خوبـــــی حس مالکیت اینه که
از کسی که دوسش داری بپرسی تــــــــــو مال کی هستی؟!
و اون بدون معطلی بگه:
فــــــــقط مـــــــــال تــــــــــــــــــــو....
از کسی که دوسش داری بپرسی تــــــــــو مال کی هستی؟!
و اون بدون معطلی بگه:
فــــــــقط مـــــــــال تــــــــــــــــــــو....
[SIZE=-0][SIZE=-0][SIZE=-0]حســــــــ[/SIZE][/SIZE][/SIZE] بودنت قشـــنگ تـــرین حــس دنیاسـت..
................................................تــــــو که باشی هرروز را نــــــه!
.................................................. ........................هر ثــانیه را عشـ♥ــق است...
................................................تــــــو که باشی هرروز را نــــــه!
.................................................. ........................هر ثــانیه را عشـ♥ــق است...
عشق من ، قلبت را فشرده ام در آغوشم
میرویم تا اوج احساس عشق ،
تا برسیم به جایی که
نبینیم هیچ غمی را در سرنوشت
تا برسیم به جایی که
من باشم و تمام وجودت ،
بیخیال همه چیز،
باز کن برایم آغوشت.
میرویم تا اوج احساس عشق ،
تا برسیم به جایی که
نبینیم هیچ غمی را در سرنوشت
تا برسیم به جایی که
من باشم و تمام وجودت ،
بیخیال همه چیز،
باز کن برایم آغوشت.
چشماتو واسه زندگي ميخوام دلتو واسه عاشقي
صداتو واسه شادابي دستاتو واسه نوازش
پاهاتو واسه همراهي عطرتو واسه مستي
و خودتو واسه خود خود خود خودم...
صداتو واسه شادابي دستاتو واسه نوازش
پاهاتو واسه همراهي عطرتو واسه مستي
و خودتو واسه خود خود خود خودم...
دنیـ ــای عجیــ ـبی اسـ ــت ؛
تـــــ ــــو ،
همـ ــه چیــ ـز مـ ـن باشــ ـی...
تـــــ ــــو ،
همـ ــه چیــ ـز مـ ـن باشــ ـی...
دوستـتـــ دارґَ
________________________________تـنـہاجـملـِﮧاـے است کـٍﮧ از شنیدنش هیچگـاه פֿـستِـ[SIZE=-0]ﮧ نِمے شوґَ[/SIZE]
و تنهـآ جملـﮧاـے استـ کـِﮧ تــُو از گفتـش-------------هیچـگاه פֿـستـ[SIZE=-0]ﮧ
نمـیشے
[/SIZE]
بـارها[SUP]פּ[/SUP] بارهابـﮧ تکـرارפֿـواهـ[SIZE=-0]مــ گـفتــ:[/SIZE]دو๛تـتـــ دار[SIZE=-0]مْــــــــــــــ ـ[/SIZE]
تو مرا می‌فهمی
من تو را می‌خوانم
و همین ساده ترین قصه یک انسان است
تو مرا می‌خوانی
من تو را ناب‌ترین شعر زمان می‌دانم
و تو هم می‌دانی
تا ابد در دل من می‌مانی
من تو را می‌خوانم
و همین ساده ترین قصه یک انسان است
تو مرا می‌خوانی
من تو را ناب‌ترین شعر زمان می‌دانم
و تو هم می‌دانی
تا ابد در دل من می‌مانی
زيباترين تصويري كه در زندگي ديدم
نگاه عاشقانه و معصومانه تو بود
زيباترين سخني كه شنيدم
سكوت دوست داشتني تو بود
زيباترين احساساتم
گفتن دوست داشتن تو بود
زيباترين انتظار زندگيم
حسرت ديدار توبود
زيباترين لحظه زندگيم
لحظه با تو بودن بود
زيباترين هديه عمرم
محبت تو بود
زيباترين تنهاييم
گريه براي تو بود
زيباترين اعترافم
عشق تو بود
یه روز از پیش تو میرم که هوا بارونیه، یه روز از پیش تو میرم که اشکام پنهونیه،لحظه ی تلخ جدایی سر رو زانوهام می زارم، می گم آسمون بدونه که چقدر دوست دارم........
یــار آن‌جــا و مـن ایـن‌جـا ، وه چـه بـاشـد گـر فـلـک
یـــار را ایــن‌جـــا رسانــــد ، یــا بـــرد آن‌جـــا مــــرا
یـــار را ایــن‌جـــا رسانــــد ، یــا بـــرد آن‌جـــا مــــرا
بي تو هيچ نمي خواهم...
نه آسمان ،نه زمين، نه باران ،نه خيس شدن
نه تازگي، نه طراوت
نه آسمان ،نه زمين، نه باران ،نه خيس شدن
نه تازگي، نه طراوت
چه زيباست ...
ثانيه ها را با تو نفس کشيدن ...
زندگي را براي تو خواستن ...!
چه زيباست عاشقانه ها را براي تو سرودن ...!
ثانيه ها را با تو نفس کشيدن ...
زندگي را براي تو خواستن ...!
چه زيباست عاشقانه ها را براي تو سرودن ...!
یک روز که باران می بارد
.
یک روز که چتـرمان دو نفره شــده
.
یک روز که همه جا حـسابی خـیـس اسـت
.
یــک روز که گــونـه هایــت ،
از سرما
سرخ ِ سرخ . . .
.
آرام تر از هر چـه تصـورش را کنی
آهــستـه
.
.
.
می بوسمت . . !
مادر
مادري دارم آرام
بي پروا از سكوت آب ها
شوقش از برگ درختان افزون
نگاهش لطيف تر از انوار بهار
كلامش آفتاب ،صدايش باران
مادري دارم كه خواندن نمي دانست
ولي درس زندگي آموخت
آموخت كه چگونه گل را شاد كنم
عشق را بفهمم
دشت دل را خوشه خوشه پر كنم از گل شقايق
آموخت كه چگونه دوست بدارم زندگي را
بي پروا از سكوت آب ها
شوقش از برگ درختان افزون
نگاهش لطيف تر از انوار بهار
كلامش آفتاب ،صدايش باران
مادري دارم كه خواندن نمي دانست
ولي درس زندگي آموخت
آموخت كه چگونه گل را شاد كنم
عشق را بفهمم
دشت دل را خوشه خوشه پر كنم از گل شقايق
آموخت كه چگونه دوست بدارم زندگي را
می دانم روزی خواهد رسید
که تو نگاه می کنی و من؛
شعر می گویم...
تو می خندی و من؛
شعر می گویم...
تو راه می روی؛
آواز می خوانی؛
می نشینی؛
و شب ها...
با همان آرامش خاص خودت
به خواب می روی
و من؛
غَــــــزَل می گویم...غَـــــــزَل می شوم...
و تو می شوی اولین و زیباترین؛
کتاب شعرعاشقانه ی تاریخ که نَفَس می کشد ...
که تو نگاه می کنی و من؛
شعر می گویم...
تو می خندی و من؛
شعر می گویم...
تو راه می روی؛
آواز می خوانی؛
می نشینی؛
و شب ها...
با همان آرامش خاص خودت
به خواب می روی
و من؛
غَــــــزَل می گویم...غَـــــــزَل می شوم...
و تو می شوی اولین و زیباترین؛
کتاب شعرعاشقانه ی تاریخ که نَفَس می کشد ...
یک صندلی خالی کنار رویاهام از آن توست بنشینی یا بروی ، دوستت دارم . . . .