معماری با مصالحی از جنس دل
- شروع کننده موضوع mohammad azizi
- تاریخ شروع
دلِ کوچکِ بی طاقتم ،
دائما به دیواره ی تنگش میکوبد!
تورا فریاد میزند،
ای خوبِ دیروزم!
دائما به دیواره ی تنگش میکوبد!
تورا فریاد میزند،
ای خوبِ دیروزم!
خدایا یک مرگ بدهکارم و هزار آرزو طلبکار...
خسته ام...
یا طلبم را بده یا طلبت را بگیر!
خسته ام...
یا طلبم را بده یا طلبت را بگیر!
” سکوت “
خطرناکتر از حرفهای نیشدار است
کسی که سکوت میکند ،
روزی
” سرنوشت “
حرفهایش را به شما خواهد گفت
خطرناکتر از حرفهای نیشدار است
کسی که سکوت میکند ،
روزی
” سرنوشت “
حرفهایش را به شما خواهد گفت
میگویی هرچه بوی تو را میدهد آتش بگیرد میترسم جانم آتش بگیرد....
دلم برای کسی تنگ است که گمان میکردم می آید،می ماند و به تنهاییم پایان میدهد...
آمد،رفت وبه زندگیم پایان داد...
آمد،رفت وبه زندگیم پایان داد...
...........
....
...
...
................................
............................................................................
حرفی ندارم!
دستهایت را زیرتنهاییم ستون کن،
که من از آوارگی بی تو بودن میترسم...
که من از آوارگی بی تو بودن میترسم...
نگارم!
خورشید عاشقانه در بزم نور و عشق می نوازد..
و با حریری از آفتاب به سوی من می آید... تو را نشانم می دهد...
نسیم هلهله سر می دهد... درختان پایکوبی می کنند... ابرها می خوانند... گلها می رقصند...
و من ازشرم گلگون می شوم ... به آغوش تو تبعید می شوم...
بستری از جنس امنیت ... از جنس آرامش مرا در برمی گیرد...
دلم کتیبه ای ازاحساس است... لمس وجود مهربان تورا می خواند...
لالایی شعف برانگیز بوسه های تورا می خواهد...
با عطر تنت به خواب می روم...
و شمیم نفسهایت را به رویا می برم!
مرا احساس کن... این منم که در آغوش تو می لغزم... این منم به تو وابسته ام...
و تو فرمانروای هستی من... قلب من...عشق من...زندگی من ...
مرا دریاب که محتاج تسکینم!
مدارا کن ... با تو می مانم...!
نازنین فاطمه جمشیدی
خورشید عاشقانه در بزم نور و عشق می نوازد..
و با حریری از آفتاب به سوی من می آید... تو را نشانم می دهد...
نسیم هلهله سر می دهد... درختان پایکوبی می کنند... ابرها می خوانند... گلها می رقصند...
و من ازشرم گلگون می شوم ... به آغوش تو تبعید می شوم...
بستری از جنس امنیت ... از جنس آرامش مرا در برمی گیرد...
دلم کتیبه ای ازاحساس است... لمس وجود مهربان تورا می خواند...
لالایی شعف برانگیز بوسه های تورا می خواهد...
با عطر تنت به خواب می روم...
و شمیم نفسهایت را به رویا می برم!
مرا احساس کن... این منم که در آغوش تو می لغزم... این منم به تو وابسته ام...
و تو فرمانروای هستی من... قلب من...عشق من...زندگی من ...
مرا دریاب که محتاج تسکینم!
مدارا کن ... با تو می مانم...!
نازنین فاطمه جمشیدی
آخرین ویرایش:
دلتنگ که میشوی دیگر انتظار معنا ندارد
یک نگاه کمی نامهربان
یک واژه ی کمی دور از انتظار
یک لحظه فاصله
میشکند بغضت را !!!
یک نگاه کمی نامهربان
یک واژه ی کمی دور از انتظار
یک لحظه فاصله
میشکند بغضت را !!!
کسی صدای شکستن را میفهمد
گمان کنم تویی که صدای شکستنم را شنیدی بدانی
نه..........
اگر میفهمیدی آنقدر آسان در را پشت سرت نمی بستی
گمان کنم تویی که صدای شکستنم را شنیدی بدانی
نه..........
اگر میفهمیدی آنقدر آسان در را پشت سرت نمی بستی
بعضــی شب هـا حـال عجیبــی دارم...
یــه دلتنگــی
یــه بغـض
یـه دلـواپسـی بـزرگ
نـه بخـاطـر اینکـه تنهـام...
نـه...
بـه خـاطـر اینـکـه بـریـدم
حتـی از خـودم...
امشــب هــم
مثـل
هـر شــب
از اون شـب هـاست...
یــه دلتنگــی
یــه بغـض
یـه دلـواپسـی بـزرگ
نـه بخـاطـر اینکـه تنهـام...
نـه...
بـه خـاطـر اینـکـه بـریـدم
حتـی از خـودم...
امشــب هــم
مثـل
هـر شــب
از اون شـب هـاست...
[h=5]خــــــدا جــونــم
[/h][h=5]اینکه قلبم شکست به درک...
اینکه تنها شدم هم به درک...
اصلا دلمم شکست به جهنم!
ولی این منو آتیش میزنه که خودمو زنده گذاشتی
تا جلوی این شکسته ها شرمنده شم..![/h]
[/h][h=5]اینکه قلبم شکست به درک...
اینکه تنها شدم هم به درک...
اصلا دلمم شکست به جهنم!
ولی این منو آتیش میزنه که خودمو زنده گذاشتی
تا جلوی این شکسته ها شرمنده شم..![/h]
هی بی وفا................
یادت باشد
دلت که شکست ، سرت را بگیری بالا
تلافی نکن ، فریاد نزن ، شرمگین نباش...
حواست باشد ؛
دل شکسته ، گوشه‌هایش تیز است.
مبادا که دل و دست آدمی را که روزی دلدارت بود زخمی کنی به کین،
مبادا که فراموش کنی روزی شادیش، آرزویت بود...
صبور باش و ساکت.....
یادت باشد
دلت که شکست ، سرت را بگیری بالا
تلافی نکن ، فریاد نزن ، شرمگین نباش...
حواست باشد ؛
دل شکسته ، گوشه‌هایش تیز است.
مبادا که دل و دست آدمی را که روزی دلدارت بود زخمی کنی به کین،
مبادا که فراموش کنی روزی شادیش، آرزویت بود...
صبور باش و ساکت.....
تنهاییم
را با باکسی قسمت نخواهم کرد..
یکبار قسمت کردم ،
چند برابر شد..
را با باکسی قسمت نخواهم کرد..
یکبار قسمت کردم ،
چند برابر شد..
نگارم!
چشمانم هنوز بی قرار توست...
و من تنها تر از قبل,اشک را در دیده گانم...آه را در قفس سینه ام...حبس کرده ام و به تو می اندیشم
تورا در خواب و رویا می بینم...
تو آنقدر به من نزدیکی که گاهی فراموش می کنم فرسنگ ها از من فاصله داري!
پس با چشمانی پر از شبنم بر روي غبار جاده ها می نویسم!
مهربانم!
نمی دانم تا پایان فصل انتظار چند روز دیگر باقی است!
من تا کی باید در حسرت دیدارتو,آلبوم خاطراتمان را مرور کنم و در قاب شیشه اي قلبم عشقت را به
یادگار نگاه دارم؟
و چطور از مکنونات دلم سخن بگویم...
اما به اندیشه هاي ابریشمی ام قسم!
تا آخرین روز دنیا
زمانی که خدا، خورشید را در صندوقچه قدیمی اش به یادگارمی گذارد...
سایه ها را از انسان پس می گیرد...
ستاره و ماه را از تابلوي آسمان پاك می کند...
پل ها را از روي رودخانه ها برمی دارد...
باغ ها را از روي زمین محو می گرداند...
و تمامی خلقت اش را درون تابوت می گذارد...
در انتظار وصال خواهم ماند!
نازنین فاطمه جمشیدی
چشمانم هنوز بی قرار توست...
و من تنها تر از قبل,اشک را در دیده گانم...آه را در قفس سینه ام...حبس کرده ام و به تو می اندیشم
تورا در خواب و رویا می بینم...
تو آنقدر به من نزدیکی که گاهی فراموش می کنم فرسنگ ها از من فاصله داري!
پس با چشمانی پر از شبنم بر روي غبار جاده ها می نویسم!
مهربانم!
نمی دانم تا پایان فصل انتظار چند روز دیگر باقی است!
من تا کی باید در حسرت دیدارتو,آلبوم خاطراتمان را مرور کنم و در قاب شیشه اي قلبم عشقت را به
یادگار نگاه دارم؟
و چطور از مکنونات دلم سخن بگویم...
اما به اندیشه هاي ابریشمی ام قسم!
تا آخرین روز دنیا
زمانی که خدا، خورشید را در صندوقچه قدیمی اش به یادگارمی گذارد...
سایه ها را از انسان پس می گیرد...
ستاره و ماه را از تابلوي آسمان پاك می کند...
پل ها را از روي رودخانه ها برمی دارد...
باغ ها را از روي زمین محو می گرداند...
و تمامی خلقت اش را درون تابوت می گذارد...
در انتظار وصال خواهم ماند!
نازنین فاطمه جمشیدی
ایستـاده ..
و ..
لبخــــند زنـــان !
پـایـش را ..
رویِ گلـویـــم فـشار میـدهـد ..
تنــــهـایـی !
.
..
...
بغض را میگویم
رفیق این روزهای من.....................
و ..
لبخــــند زنـــان !
پـایـش را ..
رویِ گلـویـــم فـشار میـدهـد ..
تنــــهـایـی !
.
..
...
بغض را میگویم
رفیق این روزهای من.....................
عجبــــ وفـــایـــی دآرد این دلتنگــــی…!
تنهـــــاش که میـــذآریـــی میــری تو جمـــع و کلّی میگـــی و میخنــــدی…
بعد کـــه از همه جـــدآ شدی از کـُنـــج تآریکـــی میآد بیرون
می ایستـــه بغـــل دستــتــــ …
دســتـــ گرمشـــو میذاره رو شونتــــ
بر میگـــرده در گوشــتـــ میگـــه:
خـــوبــی رفیـــق؟؟!!
بـــآزم خودمـــم و خـــودتــــ …
تنهـــــاش که میـــذآریـــی میــری تو جمـــع و کلّی میگـــی و میخنــــدی…
بعد کـــه از همه جـــدآ شدی از کـُنـــج تآریکـــی میآد بیرون
می ایستـــه بغـــل دستــتــــ …
دســتـــ گرمشـــو میذاره رو شونتــــ
بر میگـــرده در گوشــتـــ میگـــه:
خـــوبــی رفیـــق؟؟!!
بـــآزم خودمـــم و خـــودتــــ …
خیلی سخته به خاطر کسی که دوستش داری
همه چیز رو از سر راهت خط بزنی
بعد بفهمی
خودت تو لیستی بودی
که اون به خاطر یکی دیگه خطت زده...
افسوس!
همه چیز رو از سر راهت خط بزنی
بعد بفهمی
خودت تو لیستی بودی
که اون به خاطر یکی دیگه خطت زده...
افسوس!
امـــروز نــه چـایـــ م دارچیــن داشـت
نـه قهـــوه ام شکــر
نــه اینکــه نــخواهـم
حـــوصله اش را نــداشتــم
یعنـــی مــی دانـــی..
امـــروز نــبـودم
نــه!
امـــروز اصــلا نـبـــودم
مــن کـه خیلــی وقـــت اسـت
نـ.یـ.سـ.تـ.مـ..
امـــروز آفتــاب بـــود..بهــــار بــــود...
راحـــت بگویــمــت
امـــروز تــــو بایـــد مــی بـــودی
همـــه ی روزهـا بـه کنــار
تــو امــروز را عجیــب بـه مــــــن
وبه چشمهای منتظرم
بـ.د.هـ.کـ.ا.ر.ی. . . !
نـه قهـــوه ام شکــر
نــه اینکــه نــخواهـم
حـــوصله اش را نــداشتــم
یعنـــی مــی دانـــی..
امـــروز نــبـودم
نــه!
امـــروز اصــلا نـبـــودم
مــن کـه خیلــی وقـــت اسـت
نـ.یـ.سـ.تـ.مـ..
امـــروز آفتــاب بـــود..بهــــار بــــود...
راحـــت بگویــمــت
امـــروز تــــو بایـــد مــی بـــودی
همـــه ی روزهـا بـه کنــار
تــو امــروز را عجیــب بـه مــــــن
وبه چشمهای منتظرم
بـ.د.هـ.کـ.ا.ر.ی. . . !
این روزها سکوت میکنم. عمیق... به احترام تنهایی....
غربت یعنی
به دنبالِ کسی گشتن
و همه را شبیه او دیدن
همه را با او مقایسه کردن
و به همه لبخند زدن
و پیش ِ همه بغض کردن
و باز
و همیشه
به دنبال او گشتن . . .
به دنبالِ کسی گشتن
و همه را شبیه او دیدن
همه را با او مقایسه کردن
و به همه لبخند زدن
و پیش ِ همه بغض کردن
و باز
و همیشه
به دنبال او گشتن . . .