نانوشته هایم بسیارند
مثل بی قراری هایـم…
من سکــوتم را فریـاد می کِشــم
آخر این آشوب درونم مــرا می کُشد…
مثل بی قراری هایـم…
من سکــوتم را فریـاد می کِشــم
آخر این آشوب درونم مــرا می کُشد…
معماری با مصالحی از جنس دل
- شروع کننده موضوع mohammad azizi
- تاریخ شروع
برو اما ...!
فراموشم نکن
برو ، برو که این عشق ما من نمی سازد.....
خاطراتت را ، چه تلخ ، چه شیرین ، همه را با خود ببر....
برو ولی بدان که من دیوانه وار تو را دوست می داشتم ، بدان که یک دریا
برایت اشک ریختم ، زندگی ام ، عشقم را فدای آن قلب نامهربانت کردم....
برو ، اما بدان که قلبم را شکستی ، عشق را در قلبم کشتی و زندگی
را برایم پوچ و بی معنا کردی.....
برو به همان سرزمین خوشبختی ها تا من نیز در این سرزمینی
که یک با وفا نیز در آن نیست تنها بمانم....
همه امیدم به تو بود ، زندگی را با تو زیبا میدیدم ، اگر دو سه خطی می نوشتم
برای تو و به عشق تو بود حالا دیگر نه امیدی در دل دارم ، نه زندگی را زیبا می بینم و نه دیگر شوقی برای نوشتن دارم....
همه را سوزاندی ، هر چه از عشق تو نوشته بودم را سوزاندی و تنها خاکستر
آن و چند تکه کاغذ نیمه سوخته که از جدایی بر روی آن نوشته بودم
در قلبم مانده است....
اگر زیر باران قدم زدی به یاد من نیز باش ..... بدان که من همیشه و همیشه
یک تنها می مانم و با هیچکس هیچ عهد و پیمانی را نخواهم بست!
عاشق شدن دیگر از ما گذشت ، نه من حوصله خواندن این قصه تلخ
را دارم و نه دلم شوقی برای عاشق شدن دارد!
عاشقی از ما گذشت عزیزم..... تنها آرزوی خوشبختی تو را از خدای خویش دارم
و شاید بعد از زمان جداییمان بتوانم با این آرزو همچنان عشقم را به تو ثابت کنم...
نمی توانم فراموشت کنم ای تو که مرا سوزاندی ، قلب عاشق و در به درم را
شکستی و مرا با کوله باری از غم و غصه رها کردی!
فراموشم نکن
برو ، برو که این عشق ما من نمی سازد.....
خاطراتت را ، چه تلخ ، چه شیرین ، همه را با خود ببر....
برو ولی بدان که من دیوانه وار تو را دوست می داشتم ، بدان که یک دریا
برایت اشک ریختم ، زندگی ام ، عشقم را فدای آن قلب نامهربانت کردم....
برو ، اما بدان که قلبم را شکستی ، عشق را در قلبم کشتی و زندگی
را برایم پوچ و بی معنا کردی.....
برو به همان سرزمین خوشبختی ها تا من نیز در این سرزمینی
که یک با وفا نیز در آن نیست تنها بمانم....
همه امیدم به تو بود ، زندگی را با تو زیبا میدیدم ، اگر دو سه خطی می نوشتم
برای تو و به عشق تو بود حالا دیگر نه امیدی در دل دارم ، نه زندگی را زیبا می بینم و نه دیگر شوقی برای نوشتن دارم....
همه را سوزاندی ، هر چه از عشق تو نوشته بودم را سوزاندی و تنها خاکستر
آن و چند تکه کاغذ نیمه سوخته که از جدایی بر روی آن نوشته بودم
در قلبم مانده است....
اگر زیر باران قدم زدی به یاد من نیز باش ..... بدان که من همیشه و همیشه
یک تنها می مانم و با هیچکس هیچ عهد و پیمانی را نخواهم بست!
عاشق شدن دیگر از ما گذشت ، نه من حوصله خواندن این قصه تلخ
را دارم و نه دلم شوقی برای عاشق شدن دارد!
عاشقی از ما گذشت عزیزم..... تنها آرزوی خوشبختی تو را از خدای خویش دارم
و شاید بعد از زمان جداییمان بتوانم با این آرزو همچنان عشقم را به تو ثابت کنم...
نمی توانم فراموشت کنم ای تو که مرا سوزاندی ، قلب عاشق و در به درم را
شکستی و مرا با کوله باری از غم و غصه رها کردی!
سوختَمـ ،
بآرآن بِزَن شآیَد توُ خآموشَمـ کُنـﮯ ،
شآیَد اِمشَب سوزِشِ این زَخمـ هآ رآ کَم کُنـﮯ ،
آه بآرآن ،
مَن سَرآپآﮮ وُجودَم آتَش اَست ،
پَس بآرآن بِزَن شآیَد تُو خآموشَم کُنـﮯ
بآرآن بِزَن شآیَد توُ خآموشَمـ کُنـﮯ ،
شآیَد اِمشَب سوزِشِ این زَخمـ هآ رآ کَم کُنـﮯ ،
آه بآرآن ،
مَن سَرآپآﮮ وُجودَم آتَش اَست ،
پَس بآرآن بِزَن شآیَد تُو خآموشَم کُنـﮯ
دریای نگاهت آرام بود
جذب موج های مهربانیت شدم...
نمی دانستم
در پس آنهمه آرامش
طوفانی نهفته
خشمگین
چنان در هم کوبید
احساسم را
غرق شدم...
خسته
شکسته
غمگین
ببین چطور
بازیچه ی جزر و مد احساست شدم ...
جذب موج های مهربانیت شدم...
نمی دانستم
در پس آنهمه آرامش
طوفانی نهفته
خشمگین
چنان در هم کوبید
احساسم را
غرق شدم...
خسته
شکسته
غمگین
ببین چطور
بازیچه ی جزر و مد احساست شدم ...
خوابید.....
بدون "شب بخیر"
شاید می دانست
بی او هیچ ساعتی از زندگیم بخیر نیست!
بدون "شب بخیر"
شاید می دانست
بی او هیچ ساعتی از زندگیم بخیر نیست!
این روزها زیــــــــادی ساکت شــــــــــده ام ،
نمی دانــــــم چـــــــرا حرفــــــــهایم،
به جـــــــــــــای گلو از چشمهایم بیرون می آیند…
نمی دانــــــم چـــــــرا حرفــــــــهایم،
به جـــــــــــــای گلو از چشمهایم بیرون می آیند…
در این شب سرد بیدارم و بس،
دلتنگ توام درگیر قفس،
با هر چه صدا با هرچه نفس،
فریاد از تو ای عشق..
خاموشم و سرد با یاد تو من،
گفتم دل از این بیراهه بکن،
من خسته ام از آواره شدن،
فریاد از تو ای عشق..
دلتنگ توام درگیر قفس،
با هر چه صدا با هرچه نفس،
فریاد از تو ای عشق..
خاموشم و سرد با یاد تو من،
گفتم دل از این بیراهه بکن،
من خسته ام از آواره شدن،
فریاد از تو ای عشق..
[h=2]http://www.www.www.iran-eng.ir/images/icons/icon1.png[/h]
دیر که جواب میدهی نگران می شوم ...!
می گویند نگرانی ، عشق نیست !
چند روز که صدای خنده هایت را نمی شنوم دلتنگ می شوم ...!
می گویند دلتنگی ، عشق نیست !
به بودنت،به عاشقانه هایت عادت کرده ام ...!
می گویند عادت عشق نیست !
و من هنوز حیرانم از این همه که درگیرم با تو ...
که می گویند عشق نیست !
تو بگو عشق هست ؟ !
یا عشق نیست ؟ !
می گویند نگرانی ، عشق نیست !
چند روز که صدای خنده هایت را نمی شنوم دلتنگ می شوم ...!
می گویند دلتنگی ، عشق نیست !
به بودنت،به عاشقانه هایت عادت کرده ام ...!
می گویند عادت عشق نیست !
و من هنوز حیرانم از این همه که درگیرم با تو ...
که می گویند عشق نیست !
تو بگو عشق هست ؟ !
یا عشق نیست ؟ !
برای نگارم
سطر اول اشک...
سطر دوم آه...
کاغذ در دستم چروک بر می دارد...
نمی توانم دلتنگی را به دنیا آورم
در آغوش سکوت بارانی ام فرو می روم
و نگاهم را به تو می بخشم
مرثیه چشمانم را بخوان...
نازنین فاطمه جمشیدی
سطر اول اشک...
سطر دوم آه...
کاغذ در دستم چروک بر می دارد...
نمی توانم دلتنگی را به دنیا آورم
در آغوش سکوت بارانی ام فرو می روم
و نگاهم را به تو می بخشم
مرثیه چشمانم را بخوان...
نازنین فاطمه جمشیدی
آخرین ویرایش:
باورم نیست که اینک تو ایستاده ایی
برآستان همه دلواپسی هایم
و من در این تنهایی خویش در پی ناباوریهایم
جه خاموش بودم در این سالها
که به دنبال حدیث بودنت بودم
دگر خواهم نگاه مبهم و زیبای تورا
برای من که دلگیرم از این شبها از این فریاد
دگر خواهم نگاهت روشنی بخش
آستان زندگیم شود ...
برآستان همه دلواپسی هایم
و من در این تنهایی خویش در پی ناباوریهایم
جه خاموش بودم در این سالها
که به دنبال حدیث بودنت بودم
دگر خواهم نگاه مبهم و زیبای تورا
برای من که دلگیرم از این شبها از این فریاد
دگر خواهم نگاهت روشنی بخش
آستان زندگیم شود ...
بـایـد حـواسـم را بـیـشتـر جـمـع کـنـم
آن قـدر جـاذبـه داری
کـه تـا بـنـد افکارم را شـل مـی کـنم
تـنـهایم مـی گـذارنـد
دور تـو جـمـع مـی شـونـد !
من نشانی از تو ندارم اما نشانی ام را برای تو می نویسم:
در عصر های انتظار٬ به حوالی بی کسی قدم بگذار!
خیـــــابان غـــــربـــــــت را پیـــدا کــن!
و وارد کــــــوچه پــس کــــــوچه های تنـــــــهـــــایی شـــــو!
کلـــــــبه ی غـــــــریبــــی ام را پیدا کن!
کنــــار بید مجنون خزان زده و کنار مرداب آرزوهای رنگی ام!
در کلبه را باز کن و به سراغ بغض خیس پنجره برو!
حـــــــریـــــر غــــمــــــش را کــــنار بزن!
مــــــــــــرا مــــــی یــــــابــــــــی...
خیـــــابان غـــــربـــــــت را پیـــدا کــن!
و وارد کــــــوچه پــس کــــــوچه های تنـــــــهـــــایی شـــــو!
کلـــــــبه ی غـــــــریبــــی ام را پیدا کن!
کنــــار بید مجنون خزان زده و کنار مرداب آرزوهای رنگی ام!
در کلبه را باز کن و به سراغ بغض خیس پنجره برو!
حـــــــریـــــر غــــمــــــش را کــــنار بزن!
مــــــــــــرا مــــــی یــــــابــــــــی...
ساعت ها به ساعت می نگرم...
مسابقه گذاشته اند عقربه ها،
هر چه غمت بیشتر باشد
انگار از سرعت خود می کاهند!
مسابقه گذاشته اند عقربه ها،
هر چه غمت بیشتر باشد
انگار از سرعت خود می کاهند!
سلامتی دلی که :اسمش دله ولی نصفش آهه و نصفش گله !
عاشقی *تنهایی *بی خانمانی * و هزار مصیبت دارد .حال اگر جرات داری عاشق شو............
به سلامتي مگس كه
يادمون داد زياد كه دور كسي بگردي اخرش ميزنه تو سرت
يادمون داد زياد كه دور كسي بگردي اخرش ميزنه تو سرت
اشــــک اونــــی
که دوســـــش داری رو درنــــــیار...
چـــــون ممــــکنه هـــــــمراه اشــــــکاش
از چشماش بیفتی...
ای ثانیه های خاکستری
دریابید مرا که دیگر تمام لحظه هایم خاکستریست
این چه دردی است
بر من چه شده؟
حس بلاتکلیفی حس شکننده ای است
آه به من بگویید با ثانیه هایم چه کنم؟
خدایا تنها پناهم تویی بگو تا چه کنم؟
مرا دریاب
من هم میخواهم در کنارش پیش تو بیایم
این خواهش را از من بپذیر
زیرا فقط تو میدانی که بدون او نمیتوانم
نمیتوانم
خدایا نمیتوانم
دریابید مرا که دیگر تمام لحظه هایم خاکستریست
این چه دردی است
بر من چه شده؟
حس بلاتکلیفی حس شکننده ای است
آه به من بگویید با ثانیه هایم چه کنم؟
خدایا تنها پناهم تویی بگو تا چه کنم؟
مرا دریاب
من هم میخواهم در کنارش پیش تو بیایم
این خواهش را از من بپذیر
زیرا فقط تو میدانی که بدون او نمیتوانم
نمیتوانم
خدایا نمیتوانم