تنهايي را دوست دارم …
بي دعوت مي آيد ، بي منت مي ماند ، بي خبر نميرود …
بي دعوت مي آيد ، بي منت مي ماند ، بي خبر نميرود …
معماری با مصالحی از جنس دل
- شروع کننده موضوع mohammad azizi
- تاریخ شروع
باران می بارد
گل می روید
رنگین کمان هم
زندگی جاری است!
من نابینایِ طبیعتم
بی تو...!
گل می روید
رنگین کمان هم
زندگی جاری است!
من نابینایِ طبیعتم
بی تو...!
در دنیایی که همه یا گوسفندند یا گرگ
ترجیح میدهم چوپان باشم
همدیگر را بدرید
من نی میزنم....
ترجیح میدهم چوپان باشم
همدیگر را بدرید
من نی میزنم....
خودت را تصور کن
بى " او "
شاید بفهمى چى کشیدم
بى " تو "
من خَسته اَمـ و . . .
غـــرورَمـ اجــــازه نِمیدَهــــد بیُفتَمـ از پا . . .
حَتــــــی . . .
تَبَـــرهایی که دَر ریشــــه اَمـ گـــــیر کرده اند . . .
با تَعجُبـــ نگــاهَمـ میکنند و میگـــویَند :
اینــ دِرَخــــتـ مگـــر چندســــاله استـــ !
غـــرورَمـ اجــــازه نِمیدَهــــد بیُفتَمـ از پا . . .
حَتــــــی . . .
تَبَـــرهایی که دَر ریشــــه اَمـ گـــــیر کرده اند . . .
با تَعجُبـــ نگــاهَمـ میکنند و میگـــویَند :
اینــ دِرَخــــتـ مگـــر چندســــاله استـــ !
muhammad-k
کاربر بیش فعال
هیچ کس ویرانیم را حس نکرد.....
وسعت تنهایم را حس نکرد......
در میان خنده های تلخ من........
گریه پنهانیم را حس نکرد........
در هجوم لحظه های بی کسی.....
درد بی کس ماندنم را حس نکرد.....
ان که با آغاز من مانوس بود.........
لحظه پایانیم را حس نکرد...........
وسعت تنهایم را حس نکرد......
در میان خنده های تلخ من........
گریه پنهانیم را حس نکرد........
در هجوم لحظه های بی کسی.....
درد بی کس ماندنم را حس نکرد.....
ان که با آغاز من مانوس بود.........
لحظه پایانیم را حس نکرد...........
muhammad-k
کاربر بیش فعال
یه وقتایی تو زندگی آدم به جایی میرسه که هر روز صد بار آرزوی مرگ می کنه
اینجور وقتا دیگه جای موندن و ادامه دادن نیست
یا باید همونجا تمومش کنی
یا باید دور بزنی
بدتر اینه که
یه وقتا اون ته تابلوی دور زدن ممنوع داره
بدتر اینه که تموم کردنشم دست خودت نباشه
چه میشه کرد........................
ﺁﻥ ﮐﻪ ﻣﯽ ﮔﻮﯾﺪ ﺩﻭﺳﺘﺖ ﻣﯽ ﺩﺍﺭﻡ
ﺧﻨﯿﺎﮔﺮ ﻏﻤﮕﯿﻨﯽ ﺳﺖ
ﮐﻪ ﺁﻭﺍﺯﺵ ﺭﺍ ﺍﺯ ﺩﺳﺖ ﺩﺍﺩﻩ ﺍﺳﺖ
ﺍﯼ ﮐﺎﺵ ﻋﺸﻖ ﺭﺍ ﺯﺑﺎﻥ ﺳﺨﻦ ﺑﻮﺩ
ﺁﻥ ﮐﻪ ﻣﯽ ﮔﻮﯾﺪ ﺩﻭﺳﺘﺖ ﻣﯽ ﺩﺍﺭﻡ
ﺩﻟﻪ ﺍﻧﺪﻭﻫﮕﯿﻦ ﺷﺒﯽ ﺳﺖ
ﮐﻪ ﻣﻬﺘﺎﺑﺶ ﺭﺍ ﻣﯽ ﺟﻮﯾﺪ
ﺍﯼ ﮐﺎﺵ ﻋﺸﻖ ﺭﺍ ﺯﺑﺎﻥ ﺳﺨﻦ ﺑﻮﺩ
ﺧﻨﯿﺎﮔﺮ ﻏﻤﮕﯿﻨﯽ ﺳﺖ
ﮐﻪ ﺁﻭﺍﺯﺵ ﺭﺍ ﺍﺯ ﺩﺳﺖ ﺩﺍﺩﻩ ﺍﺳﺖ
ﺍﯼ ﮐﺎﺵ ﻋﺸﻖ ﺭﺍ ﺯﺑﺎﻥ ﺳﺨﻦ ﺑﻮﺩ
ﺁﻥ ﮐﻪ ﻣﯽ ﮔﻮﯾﺪ ﺩﻭﺳﺘﺖ ﻣﯽ ﺩﺍﺭﻡ
ﺩﻟﻪ ﺍﻧﺪﻭﻫﮕﯿﻦ ﺷﺒﯽ ﺳﺖ
ﮐﻪ ﻣﻬﺘﺎﺑﺶ ﺭﺍ ﻣﯽ ﺟﻮﯾﺪ
ﺍﯼ ﮐﺎﺵ ﻋﺸﻖ ﺭﺍ ﺯﺑﺎﻥ ﺳﺨﻦ ﺑﻮﺩ
قــاصــدک ب مــا کــ رسید
خــبــر از یادش رفت . . .
خــبــر از یادش رفت . . .
بهانه هایت برای رفتن چه بچه گانه بود
چه بیقرار بودی زودتر بروی
از دلی که روزی بی اجازه وارد آن شده بودی …
من سوگوار نبودنت نیستم
من شرمسار این همه تحملم !
چه بیقرار بودی زودتر بروی
از دلی که روزی بی اجازه وارد آن شده بودی …
من سوگوار نبودنت نیستم
من شرمسار این همه تحملم !
اشتباه من املایی بود
من فقط او را همدرد نوشتم گویا او هم درد بود
من فقط او را همدرد نوشتم گویا او هم درد بود
همه رابطه ها با جمله “تو با بقیه فرق داری” شروع میشه و به جمله ی “تو هم مثل بقیه” ختم میشه …
تــو را من یاد خواهم کرد
همه هنگام؛
نه چون "نیــما" که می گوید
شباهنگام!
همه هنگام؛
نه چون "نیــما" که می گوید
شباهنگام!
هر که می خواهی باش …
این عادت مشترک انسانهاست
تو نیز ، روزی ، ساعتی ، لحظه ای
احساس خواهی کرد که
هیچکس دوستت ندارد
این عادت مشترک انسانهاست
تو نیز ، روزی ، ساعتی ، لحظه ای
احساس خواهی کرد که
هیچکس دوستت ندارد
نه ...همین که هستی کافی نیست!
نمی دانی این فقط بودنهایت چقدر آزارم می دهد!
گویی که معلق در میان ِ نبودن های کابوس وارت ایستاده ام.
من تو را لبریز از خودت می خواهم…
با تمام نفس بریده گی هایت وقتی که سنگینی نام ِ مرا صدا می زنی
وقتی که هجوم ِ نگاه غریبانه ات،
قلعه ی قلب ِ سنگی ام را بی هیچ مقاومتی تسخیر می کند.
نه! همین که هستی کافی نیست!
من تو را شبیه خودت می خواهم…
شبیه لحظه هایی که دلبرانه آغاگر ِ دلواژه های شبانه ام می شوی
همین که فقط هستی ... کافی نیست!!
نمی دانی این فقط بودنهایت چقدر آزارم می دهد!
گویی که معلق در میان ِ نبودن های کابوس وارت ایستاده ام.
من تو را لبریز از خودت می خواهم…
با تمام نفس بریده گی هایت وقتی که سنگینی نام ِ مرا صدا می زنی
وقتی که هجوم ِ نگاه غریبانه ات،
قلعه ی قلب ِ سنگی ام را بی هیچ مقاومتی تسخیر می کند.
نه! همین که هستی کافی نیست!
من تو را شبیه خودت می خواهم…
شبیه لحظه هایی که دلبرانه آغاگر ِ دلواژه های شبانه ام می شوی
همین که فقط هستی ... کافی نیست!!
کیستی تو
کیستی تو
کیستی که من
این گونه به جد
در دیار رویاهای خویش
با تو درنگ می کنم؟؟؟؟؟؟؟؟؟
کیستی تو
کیستی که من
این گونه به جد
در دیار رویاهای خویش
با تو درنگ می کنم؟؟؟؟؟؟؟؟؟
خدایا
”تنها” نگذار …
دلی را که هیچکس
”دردش” را نمیفهمد
”تنها” نگذار …
دلی را که هیچکس
”دردش” را نمیفهمد
هوای تو را میخواهم در این حال دلتنگی
امواجی از یاد تو را میخواهم.
در دریای خاطره های به یاد ماندنی
میخوانمت تا دلم آرام بماند...
امواجی از یاد تو را میخواهم.
در دریای خاطره های به یاد ماندنی
میخوانمت تا دلم آرام بماند...
בلم کآر دست است ،
خوבم بآفتمش !
تآرش رآ از سکوت
پوבش رآ از تنهآیـﮯ ،
همیـטּ است که “خریـבار” نـבارد . .
خوבم بآفتمش !
تآرش رآ از سکوت
پوבش رآ از تنهآیـﮯ ،
همیـטּ است که “خریـבار” نـבارد . .
دل تنگم!
دل تنگِ خیلی چیزها
دل تنگ این همه دل تنگی ها
چیزهایی که بر من گذشت و هرگز باز نخواهد گشت!
دل تنگم
دل تنگ نیمه شبهای دل تنگی
دل تنگ این همه نبودن ها
دل تنگ این همه دل تنگی ها
دل تنگ عهدهایی که کسی آنها را نبست
دل تنگ تمام چیزهایی که میشد باشد و نیست
و تمام هست هایی که نیست!
حتی آنان که دلشان برایم تنگ نخواهد شد!!
دل تنگ تر نیز خواهم شد
می رسد روزی که بگویم:
دلم برای آن روزهای دل تنگی تنگ شده!!
دل تنگِ خیلی چیزها
دل تنگ این همه دل تنگی ها
چیزهایی که بر من گذشت و هرگز باز نخواهد گشت!
دل تنگم
دل تنگ نیمه شبهای دل تنگی
دل تنگ این همه نبودن ها
دل تنگ این همه دل تنگی ها
دل تنگ عهدهایی که کسی آنها را نبست
دل تنگ تمام چیزهایی که میشد باشد و نیست
و تمام هست هایی که نیست!
حتی آنان که دلشان برایم تنگ نخواهد شد!!
دل تنگ تر نیز خواهم شد
می رسد روزی که بگویم:
دلم برای آن روزهای دل تنگی تنگ شده!!
برای بودن ؛ گاهی لازم است که نباشی !
شاید نبودنت ؛ بودنت را به خاطر آورد ...
اما دور نباش ...
دوری همیشه دلتنگی نمی آورد ...
فراموشی همان نزدیکیهاست ... !!!
شاید نبودنت ؛ بودنت را به خاطر آورد ...
اما دور نباش ...
دوری همیشه دلتنگی نمی آورد ...
فراموشی همان نزدیکیهاست ... !!!
می دانستی اصالت پروانه به سوختگی بال های اوست؟!
می دانستی اگر می شد تا خورشید پر کشید دیگر اسم خورشید خورشید نبود؟!
نیستی! دیگر نیستی! چیزی نمی گویم. دل تنگم!
درد آشنای سفر کرده ی من! خسته ام!
خسته ازین آسمان خاکستری ثقیل!
ازین دیوارهای بلند آجری و نردبان های حقیر مقوایی ...
از راه مانده و پای آبله، خسته ام!
هنوز هم با منی ، مثل جان با تن!
و هنوز اصالت پروانه به سوختگی بال های اوست!
ببین بال های سوخته ام را ...
می دانستی اگر می شد تا خورشید پر کشید دیگر اسم خورشید خورشید نبود؟!
نیستی! دیگر نیستی! چیزی نمی گویم. دل تنگم!
درد آشنای سفر کرده ی من! خسته ام!
خسته ازین آسمان خاکستری ثقیل!
ازین دیوارهای بلند آجری و نردبان های حقیر مقوایی ...
از راه مانده و پای آبله، خسته ام!
هنوز هم با منی ، مثل جان با تن!
و هنوز اصالت پروانه به سوختگی بال های اوست!
ببین بال های سوخته ام را ...
دلم تنگ است...
روزهاست که دل تنگم...
دل تنگ صدایت...
صدای خنده هایت...
دلم تنگ است برای خنده های خودم...
برای لحظات بودنت...
دلم تنگ رویاهایی است که حتی نذاشتی در رویاها دلتنگت بمانم،
دلم تنگ است و چاره ایی جز سکوت،
در برابر دلی که همه آزار من شده ندارم...
این روزا کاش تو را در کنارم داشتم تا دلتنگی هایم را...
این روزها چه سخت بی تو میگذرد...
دلم تنگه...
مرا با خیالت تنها نگذار....اصلا به تو نرفته است،مهربان نیست! آزارم میدهد...من دلم خودت را میخاهد!
دنـیــآ بــآزی هــایـت رآ ســرم در آوردی
گـــرفتنــی هــآ رآ گــرفتــی
دآدنــی هــآ رآ نـــدآدی
حســـرت هــآ رآ کـــآشتــی
زخـــم هآ رآ زدی
دیــگر بـس آســت...
چیــزی نمــآنــده..
بگــذآر بخــوآبــم
محتــآج یــک خــوآب بــی بیــدآرم
گـــرفتنــی هــآ رآ گــرفتــی
دآدنــی هــآ رآ نـــدآدی
حســـرت هــآ رآ کـــآشتــی
زخـــم هآ رآ زدی
دیــگر بـس آســت...
چیــزی نمــآنــده..
بگــذآر بخــوآبــم
محتــآج یــک خــوآب بــی بیــدآرم
دنــــبـــال کـــسی نـــیستـــم کــــــه
وقـــتـــی مـــیـــگم مـــیـــرم
بـــگه :
"نــــــــــــــــــرو"
کـــسی رو میـــخوام کـــه وقتـــی گـــفتم مـــیـــرم
بـــگـــه : "صــــــبـــر کـــن مـــنم بـــاهـــات بـــیـــام،
"تـــنـــهـــا نـــــــــــــــرو"..
وقـــتـــی مـــیـــگم مـــیـــرم
بـــگه :
"نــــــــــــــــــرو"
کـــسی رو میـــخوام کـــه وقتـــی گـــفتم مـــیـــرم
بـــگـــه : "صــــــبـــر کـــن مـــنم بـــاهـــات بـــیـــام،
"تـــنـــهـــا نـــــــــــــــرو"..