مشاعرۀ سنّتی

[غمین]

دور گردون گر دو روزی بر مراد ما نرفت
دایما یکسان نماند حال دوران غم مخور

روزگاریست که سودای بتان دین من است
غم این کار نشاط دل غمگین من است

 

[رجایی اشکان]

دور گردون گر دو روزی بر مراد ما نرفتدایما یکسان نماند حال دوران غم مخور

راستي آيا رفتي با باد؟با توام، آي کجا رفتي؟ آي...!راستي آيا جايي خبري هست هنوز؟مانده خاکستر گرمي، جايي؟

 

[majid.rk]

روزگاریست که سودای بتان دین من است
غم این کار نشاط دل غمگین من است

تو را گم می کنم هر روز و پیدا می کنم هر شب
بدین سان خواب خود را با تو زیبا می کنم هر شب

 

[غمین]

راستي آيا رفتي با باد؟با توام، آي کجا رفتي؟ آي...!راستي آيا جايي خبري هست هنوز؟مانده خاکستر گرمي، جايي؟

یارب این شمع دل افروز ز کاشانه کیست
جان ما سوخت بپرسید که جانانه ی کیست

 

[غمین]

تو را گم می کنم هر روز و پیدا می کنم هر شب
بدین سان خواب خود را با تو زیبا می کنم هر شب

باز آی و دل تنگ مرا مونس جان باش
وین سوخته را محرم اسرار نهان باش

 

[majid.rk]

باز آی و دل تنگ مرا مونس جان باش
وین سوخته را محرم اسرار نهان باش

شهریارا بی حبیب خود نمی کردی سفر
این سفر راه قیامت می روی تنها چرا؟

 

[رجایی اشکان]

یارب این شمع دل افروز ز کاشانه کیست
جان ما سوخت بپرسید که جانانه ی کیست

تا به كی باید رفت
از دیاری به دیار دیگر
نتوانم نتوانم جستن
هر زمان عشقی و یاری دیگر

 

[غمین]

شهریارا بی حبیب خود نمی کردی سفر
این سفر راه قیامت می روی تنها چرا؟

رسید مژده که ایام غم نخواهد ماند
چنان نماند و چنین نیز نخواهد ماند

 

[آرزوخانوم]

ديدي اي دل كه غم عشق دگر بار چه كرد
چون بشد دلبر و با يار وفادار چه كرد

 

[غمین]

تا به كی باید رفت
از دیاری به دیار دیگر
نتوانم نتوانم جستن
هر زمان عشقی و یاری دیگر

راهیست راه عشق که هیچش کناره نیست
آنجا جز انکه جان بسپارند چاره نیست

 

[رجایی اشکان]

ديدي اي دل كه غم عشق دگر بار چه كرد
چون بشد دلبر و با يار وفادار چه كرد

ديدگان تو در قاب اندوه
سرد و خاموش
خفته بودند
زودتر از تو ناگفته ها را
با زبان نگه گفته بودند
از من و هرچه در من نهان بود

 

[آرزوخانوم]

در آغاز محبت گر پشيماني بگو با من
كه دل ز مهرت بر كنم تا فرصتي دارم

 

[غمین]

ديدگان تو در قاب اندوه
سرد و خاموش
خفته بودند
زودتر از تو ناگفته ها را
با زبان نگه گفته بودند
از من و هرچه در من نهان بود

دل و دینم شد و دلبر بملامت برخاست
گفت باما منشین کز تو سلامت برخاست

 

[رجایی اشکان]

دل و دینم شد و دلبر بملامت برخاست
گفت باما منشین کز تو سلامت برخاست

تا بر گذشته مي نگرم، عشق خويش را
چون آفتاب گمشده مي آورم بياد
مي نالم از دلي كه بخون غرقه گشته است
اين شعر، غير رنجش يارم بمن چه داد

 

[Silence92]

تا بر گذشته مي نگرم، عشق خويش را
چون آفتاب گمشده مي آورم بياد
مي نالم از دلي كه بخون غرقه گشته است
اين شعر، غير رنجش يارم بمن چه داد

در آغاز محبت گر پشیمانی بگو با من
که من هم دل ز مهرت برکنم تا فرصتی دارم

 

[fa-na]

در آغاز محبت گر پشیمانی بگو با من
که من هم دل ز مهرت برکنم تا فرصتی دارم

مجو درستی عهد از جهان سست نهاد
که این عجوز عروس هزاردامادست

بیا! که قصر اَمَل سخت سُست بنیادست		بیار باده! که بُنیاد عمر بر بادست
غلام همت آنم که زیر چرخ کبود		ز هر چه رنگ تعلق پذیرد آزادست
چه گویمت که به میخانه دوش مست و خراب		سروش عالم غیبم چه مژده‌ها دادست؟
که: «ای بلندنظر! شاهباز سِدره نشین،		نشیمن تو، نه این کنج محنت آبادست
تو را ز کُنگره‌ی عرش می‌زنند صفیر		ندانمت که در این دامگه چه افتادست...»
نصیحتی کنمت، یاد گیر و در عمل آر		که این حدیث ز پیر طریقتم یادست
غم جهان مخور و پند من مبر از یاد		که این لطیفه‌ی عشقم ز رهروی یادست
رضا به داده بده، وز جبین گره بُگشای		که بر من و تو دَرِ اختیار نَگْشادست
مجو درستیِ عهد از جهانِ سستِ نَهاد		که این عَجوزْ عروسِ هزار‌دامادست
نشان عهد و وفا نیست در تَبَسُّم گل		بِنال بلبل بی‌دل، که جای فریادست!
حسد چه می‌بری ای سست‌ نظم بر حافظ؟		قبولِ خاطر و لطفِ سخن، خدادادست!

 

[sage007]

مجو درستی عهد از جهان سست نهاد
که این عجوز عروس هزاردامادست

تعظیم تو بر جان و خرد واجب و لازم

انعام تو بر کون و مکان فایض و شامل

 

[gelayor14]

تعظیم تو بر جان و خرد واجب و لازم

انعام تو بر کون و مکان فایض و شامل

لاف عشق و گله از یار زهی لاف دروغ
عشقبازان چنین مستحق هجرانند
مگرم چشم سیاه تو بیاموزد کار
ورنه مستوری و مستی همه کس نتوانند

 

[sage007]

لاف عشق و گله از یار زهی لاف دروغ
عشقبازان چنین مستحق هجرانند
مگرم چشم سیاه تو بیاموزد کار
ورنه مستوری و مستی همه کس نتوانند

درون خلوت کروبیان عالم قدس

صریر کلک تو باشد سماع روحانی


تو را رسد شکر آویز خواجگی گه جود

که آستین به کریمان عالم افشانی


صواعق سخطت را چگونه شرح دهم

نعوذ بالله از آن فتنه‌های طوفانی

 

[nafas z]

درون خلوت کروبیان عالم قدسصریر کلک تو باشد سماع روحانیتو را رسد شکر آویز خواجگی گه جودکه آستین به کریمان عالم افشانیصواعق سخطت را چگونه شرح دهمنعوذ بالله از آن فتنه‌های طوفانی

یک شب قدم ز راه طبیعت برون گذار..................................تا بنگری صفای فلک از صفای ماست

 

[sage007]

یک شب قدم ز راه طبیعت برون گذار..................................تا بنگری صفای فلک از صفای ماست

تا کار جان چون زر شود با دلبران هم‌بر شود

پا بود اکنون سر شود که بود اکنون کهربا

 

[غمین]

تا کار جان چون زر شود با دلبران هم‌بر شود

پا بود اکنون سر شود که بود اکنون کهربا

اگر در مذهب تو خون عاشق است مباح

صلاح ما همه آن است کان راست تورا صلاح

 

[hamedzjg]

اگر در مذهب تو خون عاشق است مباح

صلاح ما همه آن است کان راست تورا صلاح

حضور گاه گاهت، بازیِ خورشید با ابر است... که پنهان میشوی گاهی و پیدا میشوی گاهی...

 

[Silence92]

اگر در مذهب تو خون عاشق است مباح

صلاح ما همه آن است کان راست تورا صلاح

حس مي کنم ، حسم به تو حسي نو است.
حسم براي حس تو ، شعري نو است.

 

[غمین]

حضور گاه گاهت، بازیِ خورشید با ابر است... که پنهان میشوی گاهی و پیدا میشوی گاهی...

یاد باد آنکه سر کوی توام منزل بود
دیده را روشنی از خاک درت حاصل بود

 

[غمین]

حس مي کنم ، حسم به تو حسي نو است.
حسم براي حس تو ، شعري نو است.

تنـــت بــه نــاز طبـــیـبان نیازمـند مباد .............................وجــود نـازکــت آزرده گـزنـد مباد​

 

[sage007]

تنـــت بــه نــاز طبـــیـبان نیازمـند مباد .............................وجــود نـازکــت آزرده گـزنـد مباد​

در نظربازی ما بی‌خبران حیرانند

من چنینم که نمودم دگر ایشان دانند

 

[IRANIAN VOCAL]

در نظربازی ما بی‌خبران حیرانند

من چنینم که نمودم دگر ایشان دانند

دوست آن باشد که گیرد دست دوست ................................ در پریشان حالی و درماندگی

 

[nafas z]

دوست آن باشد که گیرد دست دوست ................................ در پریشان حالی و درماندگی

یاری اندر کس نمی بینم یاران را چه شد؟...........................دوستی کی آخر آمد دوستداران را چه شد؟

 

[vahid_007_006]

یاری اندر کس نمی بینم یاران را چه شد؟...........................دوستی کی آخر آمد دوستداران را چه شد؟

دل خراب من از این خراب تر نمیشد که خنجر غمت از خراب تر نمی زند