مشاعرۀ سنّتی

[gh_engineer]

شکر خدا که باز درین بارگاه
طاووس عرش میشنود صیت شهپرم

 

[gh_engineer]

ماجرای دل خون گشته نگویم با کس
زانکه چون تیغ غمت نیست کسی دمسازم

 

[gh_engineer]

منم که بی تو نفس میکشم زهی خجلت
مگر تو عفو کنی ورنه چیست عذر گناه

 

[E.M]

هر نگاهش به من سوخته دل روز وصال
در شب هجر بلاییست که من می دانم

 

[gh_engineer]

مقیم زلف تو شد دل که خوش سوادی دید
وزان غریب بلا کش خبر نمی آید

 

[E.M]

در شب هجران ، چراغم غیر شمع ماه نیست
آنهم از بخت سیاهم ، گاه هست و گاه نیست

 

[hamid_61]

تا کی چو شمع گریم ای گل درین شب تار
چون صبح نوشخندی تا جان دهم به بویت
از حسرتم بموید چنگ شکسته ی دل
چون باد نو بهاری چنگی زند به مویت

 

[E.M]

من ندانم به نگاه تو چه رازیست نهان
که من آن راز توان دیدن و گفتن نتوان

 

[hamid_61]

نه من تنها گرفتارم به دام زلف زیبایی
که هرکس با دلارامی سری دارند و سودایی

 

[E.M]

یا به حالت ، یا به حیلت ، یا به زاری ، یا به زر
عاقبت اندر دل سخت تو راهی می کنم

 

[paras2]

من قدم بیرون نمی یارم نهاد از کوی دوست/ دوستان معذور داریدم که پایم در گل است

 

[E.M]

تبه کردم جوانی تا کنم خوش زندگانی را
چه سود از زندگانی چون تبه کردم جوانی را؟

 

[shabnam777]

منم که روز ازل از من آسمان و زمین
محبت پدری مهر مادری برداشت

تا کی به تمنای وصال تو یگانه
اشکم شود از هر مژه چون سیل روانه

 

[atish_baran]

هاتفی از گوشه ی میخانه دوش.........گفت ببخشند گنه می بنوش
​

لطف الهی بکند کار خویش............مژده رحمت برساند سروش

 

[paras2]

شوق است در جدایی و جور است در نظر/ هم جور به که طاقت شوقت نیاوریم...

 

[E.M]

منم به وادی درد آن گیاه خشک که هرگز
خبر ز آمدن و رفتن بهار ندارم

 

[MMZ]

من بي برگ خزان ديده، دگر رفتني ام
تو همه بار و بري، تازه بهارا تو بمان

 

[يامين]

ناچار چون نهد سر بر دامن گلم خار
چاکم بود گریبان گر در کفن نباشم

عهدی که رشته‌ی آن با اشک تاب دادی
زلف تو خود بگوید من دل شکن نباشم

​

 

[E.M]

ناله خیزد ز دلم گاهی و آهی گاهی
چون به خاطر گذرد یاد نگاهی گاهی

 

[باران بهاری]

یا چشم نمی بیند یا راه نمی داند
هر کاو به وجود خود دارد ز تو پروایی

 

[کافر خداپرست]

يک دسته گل کو، اگر آن باغ بديديد؟
يک گوهر جان کو، اگر از بحر خداييد؟

با اين‌همه آن رنج شما گنج شما باد
افسوس که بر گنج شما پرده شماييد

 

[cute]

یک عمر پابرهنه به دنبالت آمدم
یک عمر خواستم که دلم را بیاورم

 

[باران بهاری]

يک دسته گل کو، اگر آن باغ بديديد؟
يک گوهر جان کو، اگر از بحر خداييد؟

با اين‌همه آن رنج شما گنج شما باد
افسوس که بر گنج شما پرده شماييد

درمانده ام که از تو شکایت کجا برم؟
هم با تو گر ز دست تو دارم شکایتی

 

[کافر خداپرست]

يا وفا يا خبر وصلِ تو يا مرگ رقيب!
بوَد آيا که فلک زين دوسه کاري بکند؟

دوش گفتم بکند لعل لبش چاره‌ي من؟
هاتف غيب ندا داد که آري بکند!

 

[cute]

در آسمان نگاهت پرنده خواهم شد
چرا که آبی و بی انتها تر از همه ای

 

[باران بهاری]

یاران و دشمنان همگی هم قسم شدند
تا هر دمی دهند به من زهر نوش نیش (از خودم بود.)

 

[مهندس سپیده]

دل میرود زدستم صاحبدلان خدا را
دردا که راز پنهان خواهد شد آشکارا

 

[باران بهاری]

ای صاحب کرامت شکرانه ی سلامت
روزی تفقدی کن درویش بینوا را

آسایش دو گیتی تفسیر این دو حرف است:
با دوستان مروت با دشمنان مدارا

 

[cute]

آخرین حرف من این است زمینی نشوید
فقط از حال زمین بی خبرم نگذارید

 

[مهندس سپیده]

تاب بنفشه میدهد طره ی مشک سای تو
پرده ی غنچه میدرد خنده ی دلگشای تو