مشاعرۀ سنّتی

[yas87]

ما از آن پاک دلانیم که زکس کینه نداریم

یک شهر پر از دشمن و یک دوست نداریم

 

[eterno]

مشتاقی و صبوری، از حد گذشت یارا
گر تو شکیب داری، طاقت نماند ما را

 

[naghmeirani]

اهل نظر نگاه به دنیا نمی‌کنند تنها به یاد چشم سیاهی بسنده کن

سجاد سامانی

​

 

[eterno]

ندا ناگه بلند آمد بنوشید، به کار حق به کام دل بکوشید

 

[naghmeirani]

در دو چشم تو نشستم به تماشای خودم

که مگر حال مرا چشم تو تصویر کند

سید تقی سیدی

 

[حميدرن]

در این بازار عطاران مرو هر سو چو بی‌کاران
به دکان کسی بنشین که در دکان شکر دارد

ترازو گر نداری پس تو را زو ره زند هر کس
یکی قلبی بیاراید تو پنداری که زر دارد

 

[ALIREZA.F.1988]

دلا خو کن به تنهایی که از تنها بلا خیزد
سعادت آن کسی دارد که از تنها بپرهیزد

 

[naghmeirani]

دوستان گویند سعدی دل چرا دادی به عشق
تا میان خلق کم کردی وقار خویش را

ما صلاح خویشتن در بی‌نوایی دیده‌ایم
هر کسی گو مصلحت بینند کار خویش را

 

[حميدرن]

ای دل اگر عاشقی در پی دلدار باش
بر در دل روز و شب منتظر یار باش

دلبر تو دایماً بر در دل حاضر است
رو در دل برگشای حاضر و بیدار باش

عطار

 

[yas87]

شب عاشقان بی‌دل چه شبی دراز باشد
تو بیا کز اول شب در صبح باز باشد

 

[plant_biology]

در پردۀ اسرار کسی را ره نیست

زین تعبیه جان هیچ‌کس آگه نیست!

 

[ALIREZA.F.1988]

تا توانی به جهان خدمت محتاجان کن
به دمی یا درمی یا قلمی یا قدمی

 

[naghmeirani]

یاری اندر کس نمی‌بینیم یاران را چه شد؟
دوستی کی آخر آمد دوستداران را چه شد؟

حافظ

 

[yas87]

دیدی ای دل که غم عشق دگر بار چه کرد

چـــون بشد دلبـــر و بـــا یار وفـادار چه کرد

حافظ

 

[حميدرن]

در زلف چون کمندش ای دل مپیچ کانجا
سرها بریده بینی بی جرم و بی جنایت

 

[ALIREZA.F.1988]

تابوت مرا جای بلندی بگذارید
تا باد برد سوی وطن بوی تنم را

 

[naghmeirani]

ای مرغ سحر ناله به دل بشکن
هنگامه ی آواز شباویز است

دورست ازین باغ خزان خورده
آن باد فرح بخش که گلبیز است

هوشنگ ابتهاج