مشاعرۀ سنّتی

[naghmeirani]

نسیم زلف جانان کو که چون برگ خزان دیده

بـه پـای سـرو خـود دارم هـوای جـانـفـشـانی را


استاد شهریار

 

[yas87]

اگر ان ترک شیرازی به دست آرد دل ما را
به خال هندویش بخشم سمرقند و بخارا را

 

[naghmeirani]

ای که مرا خـوانـده ای ، راه نـشـانـم بـده

در شـب ظـلـمــانی ام ، مـاه نــشـانـم بـده

 

[yas87]

هردم از این باغ بری میرسد
نغزتر از نغزتری میرسد
نظامی

 

[naghmeirani]

در تو هزار مزرعه خشخاش تازه است
آدم به خنده های تو معتاد می شود...

 

[yas87]

درد عشقی کشیده‌ام که مپرس
زهر هجری چشیده‌ام که مپرس

 

[naghmeirani]

ســخـن بـا مـن نـمـی گـوئـی الـا ای هـمـزبـان دل
خــدایــا بــا کـه گـویـم شـکـوه بـی هـمـزبـانـی را

استاد شهریار

 

[yas87]

ای پادشه خوبان داد از غم تنهایی
دل بی تو به جان آمد وقت است که بازآیی

 

[naghmeirani]

یــک تــار مــوی او بــه دو عــالـم نـمـی دهـنـد
بـا عـشـقـش ایـن مـعـامـلـه گفتیم و سرگرفت

استاد شهریار

 

[yas87]

تو مپندار که من شعر بخود می گویم

تا که هشیارم و بیدار یکی دم نزنم

 

[naghmeirani]

محبت آتشي کاشانه سوز است
دهد گرمي، وليکن خانه سوز است

رهی معیری

 

[yas87]

تا توانی دلـــی بدست آور...دل شکستن هنــــــر نمی باشد!

 

[naghmeirani]

در آن زمان که بمیرم، در آرزوی تو باشم
بدان امید دهم جان که خاک کوی تو باشم

 

[yas87]

مگر مستی نمی‌دانی که چون زنجیر جنبانی
ز مجنونان زندانی جهانی را بشورانی
مولانا

 

[naghmeirani]

یـاد بـگـذشـتـه چـو آن دور نمای وطن است
کــه شــود بــرافـق شـام غـریـبـان تـرسـیـم

استاد شهریار

 

[yas87]

من باشم و وی باشد و می باشد و نی
کی باشد و کی باشد و کی باشد و کی

 

[naghmeirani]

یـکـی شـکـسـتـه نـوازی کـن ای نسیم عنایت
کــه در هــوای تـو لـرزنـده تـر ز شـاخـه بـیـدم

استاد شهریار

 

[yas87]

من از روییدن خار سر دیوار دانستم
که ناکس کس نمی گردد از این بالا نشینی ها

 

[naghmeirani]

از کفر عشق باز ندارم که روز حشر
آموزگار کفر من است آن که سائل است

عرفی شیرازی

 

[yas87]

تا شدم حلقه به گوش در میخانه عشق
هر دم آید غمی از نو به مبارک بادم
حافظ

 

[Maenad]

مرا می بینی و هردم زیادت می کنی دردم
تورا می بینم و میلم زیادت میشود هر دم...
حافظ

 

[naghmeirani]

من طائر فرخنده ام در کنج حبس افتاده ام
باشد مگر که وارهم روزی قفس در بشکنم

مولانا

 

[yas87]

من نمی‌دانم چرا رخ را تو پنهان می‌کنی

روی خود از من گرفته دل پریشان می‌کنی

 

[naghmeirani]

یار مردان خدا باش که در کشتی نوح
هست خاکی که به آبی نخرد طوفان را

حافظ

 

[Saeed.bi]

ای صبر پای دار که پیمان شکست یار / کارم ز دست رفت و نیامد به دست یار

برخاست آهم از دل و در خون نشست چشم / یا رب ز من چه خاست که بی من نشست یار

 

[naghmeirani]

رونق عهد شباب است دگر بُستان را
می‌رسد مژدهٔ گل بلبل خوش الحان را

ای صبا گر به جوانان چمن باز رَسی
خدمت ما برسان سرو و گل و ریحان را

حافظ

 

[yas87]

ای شب هجران که یک دم در تو چشم من نخفت
این‌قدر با بخت خواب‌آلود من لالا چرا
شهریار

 

[naghmeirani]

آسمان چون جمع مشتاقان پریشان می‌کند
در شگفتم من نمی‌پاشد ز هم دنیا چرا

استاد شهریار

 

[sar sia]

از روزگار، یک دل خرسندم آرزوست
از عشق، برق دیدن لبخندم آرزوست
این جاده‌ها به‌سمت جدایی مسافرند
در کوچه‌های خاطره پیوندم آرزوست
آیینه از قیافه‌ام اندوهگین شده
غم را رفو كنید شکرخندم آرزوست
ای لحظه‌ها طراوت دیروز من كجاست؟
روح لطیف آینه‌مانندم آرزوست
اینجا نفس گرفته و حالم گرفته‌تر
شهر خجند و رود خوشایندم آرزوست

 

[naghmeirani]

تا عهد تو دربستم عهد همه بشکستم
بعد از تو روا باشد نقض همه پیمان‌ها

تا خار غم عشقت آویخته در دامن
کوته نظری باشد رفتن به گلستان‌ها

سعدی