مشاعرۀ سنّتی

[anahita shams]

من به مهمانی دنیا رفتم
من به دشت اندوه
من به باغ عرفان
من به ایوان چراغانی دانش رفتم

مگر کفاره ی آزادی و آزادگی ها بود
که اعصابم غل و زنجیر گشت و صبر، زندانم

به بحرانی که کردم آتشم شد از عرق خاموش
خوشا آن آتشین تبها که دلکش بود هذیانم

 

[amarjani200]

مگر کفاره ی آزادی و آزادگی ها بود
که اعصابم غل و زنجیر گشت و صبر، زندانم

به بحرانی که کردم آتشم شد از عرق خاموش
خوشا آن آتشین تبها که دلکش بود هذیانم

مرا لبخند اندوه است بر لبها
تو كي همرنگ و همدرد مني اي باغ پائيزي ؟!​

 

[naghmeirani]

تا تو با منی زمانه با من است
بخت و کام جاودانه با من است
تو بهار دلکشی و من چو باغ
شور و شوق صد جوانه با من است

تا مگر همچو صبا باز به کوی تو رسم

حاصلم دوش بجز ناله شبگیر نبود

آن کشیدم ز تو ای آتش هجران که چو شمع

جز فنای خودم از دست تو تدبیر نبود

 

[*Afash*]

دنيا ديدی و هر چه ديدی هيچ است
​

و آن نيز که گفتی و شنيدی هيچ است

​

سـرتاسـر آفـاق دویـدی هیـچ است
​

و آن نيز که در خانه خزيدی هيچ است​

 

[naghmeirani]

دنيا ديدی و هر چه ديدی هيچ است​

و آن نيز که گفتی و شنيدی هيچ است​

سـرتاسـر آفـاق دویـدی هیـچ است​

و آن نيز که در خانه خزيدی هيچ است​

تا منزل آدمی سرای دنیاست
کارش همه جرم و کار حق ، لطف و عطاست
خوش باش که آن سرا چنین خواهد بود
سالی که نکوست ، از بهارش پیداست

 

[msglike]

تو ز اول سست کردی پایه را
سود اندک بود اندک مایه را

 

[naghmeirani]

تو ز اول سست کردی پایه را
سود اندک بود اندک مایه را

آن نيست كه حافظ را رندي بشد از خاطر
كين سابقه پيشين تا روز پسين باشد
​

 

[msglike]

دریاب که از روح جدا خواهی شد
در پرده اسـرار نهان خواهی شد

 

[naghmeirani]

دریاب که از روح جدا خواهی شد
در پرده اسـرار نهان خواهی شد[/quote

در طريق عشق بازي امن و آسايش بلاست
ريش باد آن دل كه با درد تو خواهد مرهمي
​

 

[msglike]

یافتیم از یک گهر، همسنگ شد با صد خزف
داشتیم ار یک هنر، بودش قرین هفتاد عار

 

[گلابتون]

رشكت آمد ناز و نوش گل درآغوش بهار
اي گشوده دست يغماي خزان، اكنون ببين!

سايه! ديگر كار چشم و دل گذشت از اشك و آه
تيغ هجران است اينجا، موج موج خون ببين

 

[naghmeirani]

رشكت آمد ناز و نوش گل درآغوش بهار
اي گشوده دست يغماي خزان، اكنون ببين!

سايه! ديگر كار چشم و دل گذشت از اشك و آه
تيغ هجران است اينجا، موج موج خون ببين

ناصحم گفت که جز غم چه هنر دارد عشق
برو ای خواجهء عاقل هنری بهتر از اين؟ ...

 

[anahita shams]

رشكت آمد ناز و نوش گل درآغوش بهار
اي گشوده دست يغماي خزان، اكنون ببين!

سايه! ديگر كار چشم و دل گذشت از اشك و آه
تيغ هجران است اينجا، موج موج خون ببين

ناز نوشخند صبح اگر توراست
شور گریه ی شبانه با من است
برگ عیش و جام و چنگ اگرچه نیست
رقص و مستی و ترانه با من است

 

[naghmeirani]

ناز نوشخند صبح اگر توراست
شور گریه ی شبانه با من است
برگ عیش و جام و چنگ اگرچه نیست
رقص و مستی و ترانه با من است

تو عمر خواه و صبوري که چرخ شعبده باز
هزار بازي از اين طرفه‌تر برانگيزد

 

[anahita shams]

تو عمر خواه و صبوري که چرخ شعبده باز
هزار بازي از اين طرفه‌تر برانگيزد

مرسی بچه ها من بازم تشکر ندارم
دماغم زمیخانه بوئی شنید
حذرکن که دیوانه هوئی شنید

مغنی نوای طرب ساز کن
دلم تنگ شد مطرب آواز کن

 

[naghmeirani]

مرسی بچه ها من بازم تشکر ندارم
دماغم زمیخانه بوئی شنید
حذرکن که دیوانه هوئی شنید

مغنی نوای طرب ساز کن
دلم تنگ شد مطرب آواز کن

نازنین تر ز قدت در چمن ناز نرست

خوشتر از نقش تو در عالم تصویر نبود

مرسی بچه ها من تشکر ندارم

 

[anahita shams]

نازنین تر ز قدت در چمن ناز نرست

خوشتر از نقش تو در عالم تصویر نبود

مرسی بچه ها من تشکر ندارم

دل مـن بـه عشق تـو مي‌نهد، قـدم وفا بـره طلـب
فلئن سعي فبه سعي، و لئن مشي فبه مشي

 

[احسان عباسي]

دل مـن بـه عشق تـو مي‌نهد، قـدم وفا بـره طلـب
فلئن سعي فبه سعي، و لئن مشي فبه مشي

یار بیگانه مشو تا نبری از خویشم غم اغیار مخور تا نکنی ناشادم
رخ برافروز که فارغ کنی از برگ گلم قد برافراز که از سرو کنی آزادم

 

[naghmeirani]

یار بیگانه مشو تا نبری از خویشم غم اغیار مخور تا نکنی ناشادم
رخ برافروز که فارغ کنی از برگ گلم قد برافراز که از سرو کنی آزادم

من مست و تو ديوانه ما را كه برد خانه
صدبار تو را گفتم كم زن دو سه پيمانه

 

[anahita shams]

من مست و تو ديوانه ما را كه برد خانه
صدبار تو را گفتم كم زن دو سه پيمانه

همچو غواصان دم اندر سینه کش
گر چو دریا همدمی می‌بایدت

از عبادت غم کشی و صد شفیع
پیشوای هر غمی می‌بایدت

 

[احسان عباسي]

من مست و تو ديوانه ما را كه برد خانه
صدبار تو را گفتم كم زن دو سه پيمانه

هر چند پیرو خسته دل و ناتوان شدم
هر گه که یاد روی تو کردم جوان شدم
شکر خدا که هر چه طلب کردم از خدا
بر منتهای همت خود کامران شدم

 

[anahita shams]

هر چند پیرو خسته دل و ناتوان شدم
هر گه که یاد روی تو کردم جوان شدم
شکر خدا که هر چه طلب کردم از خدا
بر منتهای همت خود کامران شدم

مدت سی سال سودا پخته‌ایم
مدت سی سال دیگر سوختیم

عاقبت چون شمع رویش شعله زد
راست چون پروانه‌یی پر سوختیم

 

[احسان عباسي]

مدت سی سال سودا پخته‌ایم
مدت سی سال دیگر سوختیم

عاقبت چون شمع رویش شعله زد
راست چون پروانه‌یی پر سوختیم

مرا عهدیست با جانان که تا جان در بدن دارم
هواداران کویش را چو جان خویشتن دارم

 

[koochooloo_m]

مدت سی سال سودا پخته‌ایم
مدت سی سال دیگر سوختیم

عاقبت چون شمع رویش شعله زد
راست چون پروانه‌یی پر سوختیم

ما ز یاران چشم یاری داشتیم
خود غلط بود آنچه می پنداشتیم

 

[anahita shams]

مرا عهدیست با جانان که تا جان در بدن دارم
هواداران کویش را چو جان خویشتن دارم

ما در ره عشق تو اسيران بلاييم
كس نيست چنين عاشق بيچاره كه ماييم

بر ما نظري كن كه در اين شهر غريبيم
بر ما كرمي كن كه در اين شهر گداييم

 

[koochooloo_m]

مرا عهدیست با جانان که تا جان در بدن دارم
هواداران کویش را چو جان خویشتن دارم

من و چون گل جامه دریدن ها
تو و می چون لاله کشیدن ها

 

[koochooloo_m]

ما در ره عشق تو اسيران بلاييم
كس نيست چنين عاشق بيچاره كه ماييم

بر ما نظري كن كه در اين شهر غريبيم
بر ما كرمي كن كه در اين شهر گداييم

ماه رویا روی خوب از من متاب
بی خطا کشتن چه می​بینی صواب

 

[anahita shams]

من و چون گل جامه دریدن ها
تو و می چون لاله کشیدن ها

ای ناطقه بر بام و در تا کی روی در خانه پر
نطق زبان را ترک کن بی‌چانه شو بی‌چانه شو

مولانا

 

[anahita shams]

ماه رویا روی خوب از من متاب
بی خطا کشتن چه می​بینی صواب

باید که جمله جان شوی تا لایق جانان شوی
گر سوی مستان می‌روی مستانه شو مستانه شو

 

[احسان عباسي]

باید که جمله جان شوی تا لایق جانان شوی
گر سوی مستان می‌روی مستانه شو مستانه شو

وکیل قاضیم اندر گذر کمین کردست
بکف قباله دعوی چو مار شیدایی