مشاعرۀ سنّتی

[N O X]

می روم و نمی رود از سر من  هوای تو
داده فلك سزای من تا چه بود سزای تو

 

[N O X]

ترسم اي مرگ نيايي تو و من پير شوم
آنقدر زنده بمانم كه ز جان سير شوم

 

[N O X]

ای بی خبر از سوخته و سوختنی
عشق آمدنی بود نه آموختنی

 

[MisyoMasoud]

یا رب بگیرش ارچه دل چون کبوترم
افکند و کشت و عزت صید حرم نداشت

 

[N O X]

تار و پود هستیم بر باد رفت اما نرفت
عـاشقی ها از دلم دیوانگی ها از سرم

رهی معیری

 

[شهریاری 2]

تار و پود هستیم بر باد رفت اما نرفت
عـاشقی ها از دلم دیوانگی ها از سرم

رهی معیری

مِی خواهم و کنجی که به جز یار نباشد
او باشد و من باشم و اغیار نباشد

 

[MisyoMasoud]

دى شيخ با چراغ همى گشت گرد شهر
كز ديو و دَد ملولم و انسانم آرزوست

گفتند يافت مى نشود جسته ايم ما
گفت آنكه يافت مى نشود آنم آرزوست

 

[*zahedan]

تمام از گردش چشم تو شد کار من اي ساقي
زدست من بگير اين جام را کز خويشتن رفتم

 

[₪آمیتریس₪]

تمام از گردش چشم تو شد کار من اي ساقي
زدست من بگير اين جام را کز خويشتن رفتم

مهتاب به خورشید نظر کرد و درخشید
هر وقت شدی آینه ، کافی ست ببینی

 

[MisyoMasoud]

یا وفا، یا خبر وصل تو ، یا مرگ رقیب
بود آیا که فلک زین دو سه کاری بکند

 

[lilium.y]

در آن نفس که بمیرم در آرزوی تو باشم
بدان امید دهم جان که خاک کوی تو باشم...

 

[MisyoMasoud]

می خور که صد گناه ز اغیار در حجاب
بهتر ز طاعتی که به روی و ریا کنند

 

[lilium.y]

دلم عاشق شدن فرمود و من بر حسبِ فرمانش
در افتادم بدان دردی که پیدا نیست درمانش...

 

[MisyoMasoud]

شب تاریک و بیم موج و گردابی چنین هایل
کجا دانند حال ما ، سبکباران ساحل ها

 

[lilium.y]

ابریست کوچه کوچه، دل من ـ خدا کند
نم نم، غزل ببارد و توفان به پا کند...

 

[MisyoMasoud]

در خرابات طریقت ما به هم منزل شویم
کاین چنین رفته ست در عهد ازل تقدیر ما

 

[Sahar Gh]

ابریست کوچه کوچه، دل من ـ خدا کند
نم نم، غزل ببارد و توفان به پا کند...

دوش وقت سحر از غصه نجاتم دادند
واندر آن ظلمت شب آب حیاتم دادند
چه مبارک سحری بود و چه فرخنده شبی
آن شب قدر که این تازه براتم دادند

 

[Sahar Gh]

در خرابات طریقت ما به هم منزل شویم
کاین چنین رفته ست در عهد ازل تقدیر ما

از من گذشت و من هم از او بگذرم ولی
با چون منی غیر محبت روا نبود

 

[pari.arch]

از من گذشت و من هم از او بگذرم ولی
با چون منی غیر محبت روا نبود

در دلم بود که بی دوست نباشم هرگز
چه توان کرد که سعی من و دل باطل بود

 

[lilium.y]

در انتظار تو شب را بسی سحر کردم
بیا که وصل پس از انتظار، شیرین است...

 

[MisyoMasoud]

تو را که درد نباشد ز درد ما چه تفاوت
تو حال تشنه ندانی که بر کناره ی جویی

 

[lilium.y]

یک ذره وفا را به دو عالم نفروشیم
هر چند در این عهد خریدار ندارد....

 

[MisyoMasoud]

در این سرای بی کسی ، کسی به در نمی زند
به دشت پر ملال ما ، پرنده پر نمیزند

 

[حميدرن]

دلا، تا کی همی جویی منی را؟

چه داری دوست هرزه دشمنی را؟


چرا جویی وفا از بی وفایی؟

چه کوبی بیهده سرد آهنی را؟


ایا سوسن بناگوشی ، که داری

به رشک خویشتن هر سوسنی را


یکی زین برزن نا راه برشو

که بر آتش نشانی برزنی را



رودکی

 

[Sahar Gh]

این درگه ما درگه نومیدی نیست
صدبار اگر توبه شکستی بازآ

 

[MisyoMasoud]

آب چشمم که بر او منت خاک در توست
زیر صد منت او خاک دری نیست که نیست

 

[lilium.y]

تیری که زدی بر دلم از غمزه خطا رفت
تا باز چه تدبیر کند رأی صوابت...

 

[MisyoMasoud]

تو تمنای من یار من و جان منی
پس بمان تا که نمانم به تمناى کسى..

 

[lilium.y]

یار با ماست چه حاجت که زیادت طلبیم
دولت صحبت آن مونس جان مارا بس......

​

 

[MisyoMasoud]

سخن اهل دل مگو که خطاست
سخن شناس نه ای جان من خطا این جاست