مشاعرۀ سنّتی

[N O X]

تا شدم حلقه به دوش در میخانه ی عشق
هر دم آید غمی از نو به مبارک بادم

 

[|PlaNeT|]

مشو ، مشو ، ز من خسته دل جدا ای دوست

مکن ، مکن ، به کف اند هم رها ای دوست

 

[N O X]

تا ابد بوی محبت به مشامش نرسد
هر که خاک در میخانه به رخساره نرفت

 

[|PlaNeT|]

تا نهد بر سرت عزیزی پای

خویش ، چون خاک خوار باید کرد

 

[N O X]

دوستت دارم و دانم که تویی دشمن جانم
از چه با دشمن جانم شده ام دوست ندانم

 

[|PlaNeT|]

ما به جانان زنده ایم ، از جان بری

تا ابد هرگز کسی چون ما شود ؟

 

[N O X]

دارم از زلف سیاهش گله چندان که مپرس
که چنان ز او شده‌ام بی سر و سامان که مپرس

 

[|PlaNeT|]

سپاه عشـق تو از گوشه ای کمین بگشود

هزار فتنه و آشوب در جهان انداخت

 

[N O X]

تا توانی به جهان  خدمت محرومان كن
به دمی یا قدمی یا قلمی یا درمی

 

[|PlaNeT|]

یک شبی با خیال او گفتم :

چند مسکین در انتــظار بود ؟

 

[N O X]

دردم از یار است و درمان نیز هم
دل فدای او شد و جان نیز هم

 

[|PlaNeT|]

مکش کمان جفا بر دل َم ، که تیر غمت

خود از نشانه ی جان بی شمار می گذرد

 

[lilium.y]

دستم به ماه مي رسد امشب، اگر كه عشق
دست مرا دوباره بگيرد، مگر كه عشق...

 

[pearan]

قدر وقت ار نشناسد دل و کاری نکند
بس خجالت که از این حاصل اوقات بریم

 

[|PlaNeT|]

مرا یاری است کز من یاد نارد

که دارد این چنین یاری ؟ دریغااااا

 

[N O X]

آمدی با تاب گیسو ،تا که بی تابم کنی
زلف را یکسو زدی،تا غرق مهتابم کنی

 

[|PlaNeT|]

یا رب مباد کز پا جانان من بیفتد

درد و بلای او کاش بر جان من بیفتد

 

[lilium.y]

در پیش ماه‌رویان سر خط بندگی ده
کاین جا کسی نخوانده‌ست فرمان پادشا را

تا ترک جان نگفتم، آسوده دل نخفتم
تا سیر خود نکردم نشناختم خدا را ...

 

[|PlaNeT|]

او صبر خواهد از من بختی که من ندارم

من وصل خواهم از وی قصدی که او ندارد

 

[N O X]

دوش دیدم که ملائک در میخانه زدند
گل آدم بسرشتند و به پیمانه زدند

 

[|PlaNeT|]

درد ما را نیست درمان در جهان

درد ما را روی ِاو درمان بود

 

[lilium.y]

دل هر که صید کردی نکشد سر از کمندت


نه دگر امید دارد که رها شود ز بندت...

 

[|PlaNeT|]

تو چون نسیم گذر کن به عاشقان و ببین

که همچو برگ خزانت چه جان نثارانند

 

[lilium.y]

ممنون ....
دلی که عاشق و صابر بود مگر سنگ است


ز عشق تا به صبوری هزار فرسنگ است


برادران طریقت نصیحتم مکنید

که توبه در ره عشق آبگینه بر سنگ است...

 

[|PlaNeT|]

تو ای چشمان به خوابی سرد و سنگین مبتلا کرده

شبیخون خیال َت هم شب از شب زنده داران پُرس

 

[lilium.y]

سر ارادت ما و آستان حضرت دوست


که هر چه بر سر ما می‌رود ارادت اوست


نظیر دوست ندیدم اگر چه از مه و مهر

نهادم آینه‌ها در مقابل رخ دوست...

 

[|PlaNeT|]

تا عهد دوست خواست فراموش دل شدن

غم می رسد به وقت و وفا می دهد به دل

 

[lilium.y]

لطف پنهانی او در حق من بسیار است


گر به ظاهر سخنش نیست، سخن بسیار است...

 

[|PlaNeT|]

تا هستم ای رفیـق ندانی که کیستم

روزی سراغ وقت من آئی که نیستم

 

[pearan]

مرگ حق دارد که از ما روی برگردانده است
​

زندگـــی در کـــام ما زهــــر هلاهل ریختـــه​

هر چه دام افکندم آهوها گریزان تر شدند
​

حال، صدها دام دیگـــر در مقـــــابل ریخته​