مشاعرۀ سنّتی

[|PlaNeT|]

دل عشاق روا نیست که دلبر شکند

گوهری کس نشنیده است که گوهر شکند

 

[lilium.y]

دل که رنجید از کسی خرسند کردن مشکل است
شیشه ی بشکسته را پیوند کردن مشکل است ...

 

[|PlaNeT|]

تا هستم ای رفیق ندانی که کیستم

روزی سراغ وقت من آئی که نیستم

 

[lilium.y]

من مانده ام و شعر سرودن بی تو
از خواب غزل پلک گشودن بی تو...

 

[*zahedan]

وصل تو کجا و من مهجور کجا
دردانه کجا حوصله مور کجا
هر چند ز سوختن ندارم باکی
پروانه کجا و آتش طور کجا

​

 

[|PlaNeT|]

ای پیک عاشقان گذری کُن به بام دوست

بر گرد بنده وار به گرد مقــــام دوست

 

[naghmeirani]

تا چند می سوزی دلا ما را و خود را

ما هیچ رحمی کن به خود آخر خدا را

"عماد خراسانی"

 

[Saeed.bi]

تا چند می سوزی دلا ما را و خود را

ما هیچ رحمی کن به خود آخر خدا را

"عماد خراسانی"

از اینسان بشد تا در دژ رسید / بشد خاک و سنگ از جهان ناپدید
خروشی بلند آمد از دیدگاه / به سهراب گفتند کامد سپاه
چو سهراب زان دیده آوا شنید / به باره بیامد سپه بنگرید
به انگشت لشکر به هامون نمود / سپاهی که آن را کرانه نبود

 

[naghmeirani]

از اینسان بشد تا در دژ رسید / بشد خاک و سنگ از جهان ناپدید
خروشی بلند آمد از دیدگاه / به سهراب گفتند کامد سپاه
چو سهراب زان دیده آوا شنید / به باره بیامد سپه بنگرید
به انگشت لشکر به هامون نمود / سپاهی که آن را کرانه نبود

در بخشش و دادن آمد پدید
ببخشید دانا چنان چون سزید

فلکها یک اندر دگر بسته شد
بجنبید چون کار پیوسته شد

چو دریا و چون کوه و چون دشت و راغ
زمین شد به کردار روشن چراغ

"فردوسی"

 

[N O X]

غم زمانه خورم یا فراق یار کشم
به طاقتی که ندارم کدام بار کشم

 

[|PlaNeT|]

مرا درد تو درمان می نماید

غم تو مرهم جان می نماید

 

[N O X]

دو چشم مست تو برداشت رسم هشیاری
و گر نه فتنه ندیدی به خواب بیداری

 

[lilium.y]

یار آن بود که صبر کند بر جفای یار


ترک رضای خویش کند در رضای یار


گر بر وجود عاشق صادق نهند تیغ

بیند خطای خویش و نبیند خطای یار...

 

[*zahedan]

روزی که مـرا بر گل رویت نظــر افتاد
احساس نمودم کـه دلــم در خطـر افتاد
تا چشـم مـن افتاد به گلبرگ جمالـت
زیبـایی گلـهای بهــار از نــــظر افـــــتاد

 

[naghmeirani]

[h=1]دنیای مرموزی ست، ما باید بدانیم
که هیچ کس این جا برای هیچ کس نیست![/h]
[h=1]#نجمه_زارع[/h]

 

[lilium.y]

تا من به هزار دیده رویش نگرم
آری به دو دیده دوست کم دیده شود...
ابوسعید ابوالخیر

 

[*zahedan]

دل و دین و عقل و هوشم همه را بر آب دادی
ز کدام باده ساقی به من خراب دادی !
در خرمی گشودی چو جمال خود نمودی
ره درد و غم ببستی چه شراب ناب دادی
همه سرخوش از وصالت من و حسرت و خیالت
همه را شراب دادی و مرا سراب دادی !

 

[naghmeirani]

یک لحظه هستم می‌کند یک لحظه پستم می‌کند

یک لحظه مستم می‌کند خودکامه‌ای خماره‌ای

"مولانا"

 

[pearan]

یکی به سمع رضا گوش دل به سعدی دار
که سوز عشق سخن‌های دلنواز آرد

 

[₪آمیتریس₪]

یکی به سمع رضا گوش دل به سعدی دار
که سوز عشق سخن‌های دلنواز آرد

دلبری و بی‌دلی اسرار ماست
کار کار ماست چون او یار ماست

 

[lilium.y]

تا گشودم نامه اش را سوختم در انتظار
کاش قاصد میگشود این نامه سر بسته را...

 

[N O X]

از تو برآید از دلم ، هر نفس و تنفسم
من نروم ز کوی تو ، تا که شوم فنای تو

 

[lilium.y]

وقت غنیمت شمار ار نه چو فرصت نماند

ناله که راداشت سود آه کی آمد به کار ...

 

[*zahedan]

روي پيشاني بختم خط به خط چين ديده‌ام
بس که خود را در دل آيينه غمگين ديده‌ام

موسپيدم موسپيدم موسپيدم موسپيد
گرگ باران ديده بودم، برف سنگين ديده‌ام

آه، يک چشمم زليخا آن يکي يعقوب شد
حال يوسف را ببينم با کدامين ديده‌ام؟

آشنا هستي به چشمم صبر کن، قدري بخند
يادم آمد، من تو را روز نخستين ديده‌ام

بيستون ديشب به چشمم جاده‌اي همواره بود
ابن سيرين را خبرکن، خواب شيرين ديده‌ام

 

[|PlaNeT|]

ملامتم مکنید ، از به دیر درد کشم

که حال بی خبران بهترین حالات است

 

[|PlaNeT|]

نپندارم که هجرانت گذارد

که از وصل تو دلتنگی شود شاد

 

[lilium.y]

دل گفت وصالش به دعا باز توان یافت

عمریست که عمرم همه در کار دعا رفت...

 

[|PlaNeT|]

تافته اندر دل َم پرتو مهر رُخت

می کنم از آب چشم خانه ی دل را خراب

 

[N O X]

با یاد وصال تو به بتخانه شدم
تسبیح بتان زمزمه ی ذکرتو بود

 

[|PlaNeT|]

دل که ز جان سیر گشت خون جگر می خورد

بر سر خوان غمت باز به مهمانی است