مشاعرۀ سنّتی

[lighthearted]

ماه و خورشید به منزل چو به امر تو رسند / یار مه روی مرا نیز به من بازرسان

نا کرده گناه در جهان کیست بگو

وان کس که گنه نکرد چون زیست بگو

 

[منصوره 63]

بسیارند از تو زیباتر

بسیارند از تو زیباتر

بسیارند از تو زیباتر
بسیارند از تو زلال تر
بسیارند از تو بلند بالاتر

اما محبوب تویی ..
در خیابان که قدم بر میداری نگاه کسی را به دنبال نمیکشی
کسی تاج بلورین و فرش قرمز زی پایت را نمیبیند
اما آن هنگام که قدم بر میداری رودخانه ها به صدا در می آیند ..

 

[iman.mpr]

نكته ناسنجيده گفتم دلبرا معذور دار

عشوه اى فرماى تا من طبع را موزون كنم

ما را به کوی نیک نامی گذری ندادند / گر تو نمی پسندی تغییر ده قضا را

 

[venous_20]

ای که دستت می رسد کاری بکن
پیش از آن کز تو نیاید هیچ کار
نام نیکو گر بماند زآدمی
به کزو ماند سرای زرنگار

 

[won-a-pa-lei]

روی تو کس ندید و هزارت رقیب هست
در غنچه‌ای هنوز و صدت عندلیب هست

 

[venous_20]

تو را سري كه با ما فرو نمي آيد
مرا دلي كه صبوري از او نمي آيد

 

[won-a-pa-lei]

در نمازم خم ابروی تو با یاد آمد
حالتی رفت که محراب به فریاد آمد

 

[iman.mpr]

در عشق تو پروای بد اندیشم نیست / سرمستم و اندیشه و تشویشم نیست
تا چند ز یاران خبر از من پرسی / ای بی خبر از من خبر از خویشتنم نیست

 

[salvador]

تا ملک عشق دیدیم سرخیل مفلسانیم



تا نقد عشق دیدیم تجار بی‌قماشیم

 

[Mehraz-6128]

ما خاک را به نظر کیمیا کنیم
صد درد را به گوشه چشمی دوا کنیم

 

[salvador]

ماهی که قدش به سرو می‌ماند راست


آیینه به دست و روی خود می‌آراست



دستارچه‌ای پیشکشش کردم گفت


وصلم طلبی زهی خیالی که توراست

 

[kachal63]

تا بپای دار آمد از پیم شیون کنان
هیچ جا در حق ما زنجیر کوتاهی نکرد

 

[salvador]

در هجر تو گر چشم مرا آب روان است



گو خون جگر ریز که معذور نماندست

 

[Mehraz-6128]

تا فکندم به سر کوی وفا رحل اقامت
عمر بی دوست ندامت شد و با دوست غرامت
سر و جان و زر و جاهم همه گو رو به سلامت
عشق ودرویشی و انگشت نمایی و ملامت
همه سهل است،تحمل نکنم بار جدایی...

 

[salvador]

یارب حریف گرم کنی همچو آرزو


گرم اختلاط داغ درون کسی مباد




این شعله‌های ظاهر و باطن گداز هجر


پیراهن درون و برون کسی مباد

 

[ranalean]

تا فکندم به سر کوی وفا رحل اقامت
عمر بی دوست ندامت شد و با دوست غرامت
سر و جان و زر و جاهم همه گو رو به سلامت
عشق ودرویشی و انگشت نمایی و ملامت
همه سهل است،تحمل نکنم بار جدایی...

یارب این نوگل خندان که سپردی به منش

میسپارم به تو از چشم حسود چمنش

 

[Mehraz-6128]

یارب حریف گرم کنی همچو آرزو


گرم اختلاط داغ درون کسی مباد




این شعله‌های ظاهر و باطن گداز هجر


پیراهن درون و برون کسی مباد

در آن نفس که بمیرم در آرزوی تو باشم
بدان امید دهم جان که خاک کوی تو باشم

 

[Mehraz-6128]

یارب این نوگل خندان که سپردی به منش

میسپارم به تو از چشم حسود چمنش

شاهدان گر دلبری زینسان کنند
زاهدان را رخنه در ایمان کنند

 

[ranalean]

در آن نفس که بمیرم در آرزوی تو باشم
بدان امید دهم جان که خاک کوی تو باشم

ما را رها کنید در این رنج بی حساب

با قلب پاره پاره و با سینه ای کباب

 

[salvador]

در قفس گر ماند بلبل باغ عیشت تاز ه باد



رونق گلزار از مرغ نوا پرداز نیست

 

[salvador]

ما را رها کنید در این رنج بی حساب

با قلب پاره پاره و با سینه ای کباب

با کس نتوان گفتن و پنهان نتوان داشت



از درد همین است فغانی که مرا هست

 

[ranalean]

با کس نتوان گفتن و پنهان نتوان داشت



از درد همین است فغانی که مرا هست

تا توانی میگریز از یار بد

یار بد بدتر بود از مار بد

مار بد تنها تو را بر جان زند

یار بد هم دین و هم ایمان زند

 

[salvador]

دل گفت حسن روی او وان نرگس جادوی او



وان سنبل ابروی او وان لعل شیرین ماجرا

 

[iman.mpr]

اي دل اندر بند زلفش از بريشاني منال / مرغ زيرك جون بدام افتد تحمل بايدش

 

[ranalean]

دل گفت حسن روی او وان نرگس جادوی او



وان سنبل ابروی او وان لعل شیرین ماجرا

این که خاک سیه اش بالین است

اختر چرخ ادب پروین است

صاحب آن همه گفتار امروز

سائل فاتحه و یاسین است

 

[salvador]

این که خاک سیه اش بالین است

اختر چرخ ادب پروین است

صاحب آن همه گفتار امروز

سائل فاتحه و یاسین است

تویی شاها و دیرینه مقام تست این سینه



نمی‌گویی کجا بودی که جان بی‌تو نزار آمد

 

[kachal63]

دوش گیسوی ترا ریخته دیدم بر دوش
خاطر آشفته ام امشب ز پریشانی دوش

 

[Mehraz-6128]

دوش گیسوی ترا ریخته دیدم بر دوش
خاطر آشفته ام امشب ز پریشانی دوش

شوریده سرم من که دلم رای تو دارد
این دل هوس خاک کف پای تو دارد
شب تا به سحر گرید و افروزد سوزد
این شمع جگر سوز که به دل رای تو دارد

 

[salvador]

شوریده سرم من که دلم رای تو دارد
این دل هوس خاک کف پای تو دارد
شب تا به سحر گرید و افروزد سوزد
این شمع جگر سوز که به دل رای تو دارد

در عشق جوی ما را در ما بجوی او را



گاهی منش ستایم گاه او مرا ستاید



شب خوش

 

[Mehraz-6128]

در عشق جوی ما را در ما بجوی او را



گاهی منش ستایم گاه او مرا ستاید



شب خوش

در دامن این بحر فروزان گهری نیست

چون موج به امید که آغوش گشایم


شب و روزتون خوش