مشاعرۀ سنّتی

[naghmeirani]

آن همه ناز و تنعم که خزان می فرمود. عاقبت در قدم باد بهار آخر شد

دیر آمدی ای نگار سرمست ----- زودت ندهیم دامن از دست

 

[m2002k]

دیر آمدی ای نگار سرمست ----- زودت ندهیم دامن از دست

تا رخت بیفـــــکند به صحرا دل مـن

سرمــایه زیان کرد ز سودا دل مــن

یک موی نماند از اجـــــل تا دل من

القــــصه بطولــها دریغــــــا دل مـن

"خاقاني"

 

[naghmeirani]

تا رخت بیفـــــکند به صحرا دل مـن

سرمــایه زیان کرد ز سودا دل مــن

یک موی نماند از اجـــــل تا دل من

القــــصه بطولــها دریغــــــا دل مـن

"خاقاني"

نونو دلم از درد کهن ایمن نیست
و آن درد دلم که دیده‌ای ساکن نیست
می‌جویم بوی عافیت لیکن نیست

آسایشم آرزوست این ممکن نیست
خاقانی​

 

[naghmeirani]

تا رخت بیفـــــکند به صحرا دل مـن

سرمــایه زیان کرد ز سودا دل مــن

یک موی نماند از اجـــــل تا دل من

القــــصه بطولــها دریغــــــا دل مـن

"خاقاني"

نونو دلم از درد کهن ایمن نیست
و آن درد دلم که دیده‌ای ساکن نیست
می‌جویم بوی عافیت لیکن نیست

آسایشم آرزوست این ممکن نیست
خاقانی​

 

[naghmeirani]

تا رخت بیفـــــکند به صحرا دل مـن

سرمــایه زیان کرد ز سودا دل مــن

یک موی نماند از اجـــــل تا دل من

نونو دلم از درد کهن ایمن نیست
و آن درد دلم که دیده‌ای ساکن نیست
می‌جویم بوی عافیت لیکن نیست

آسایشم آرزوست این ممکن نیست
خاقانی​

 

[afsaneh_k]

نمی دانـــم از اول بی وفـــا بود
و یا نازش کشیدم بی وفا شد ؟

 

[naghmeirani]

نمی دانـــم از اول بی وفـــا بود
و یا نازش کشیدم بی وفا شد ؟

در هوایت بی​قرارم روز و شب
سر ز پایت برندارم روز و شب​

 

[sh85]

در هوایت بی​قرارم روز و شب

سر ز پایت برندارم روز و شب​

بگفتا گر بخواهد هر چه داری بگفتا این از خدا خواهم به زاری
بگفتا گر به سر یابیش خشنود بگفت از گردن این وام افکنم زود
بگفتا دوستیش از طبع بگذار بگفت از دوستا نناید چونین کار
بگفت آسوده شو کین کار خام است بگفت آسودگی بر من حرام است
بگفتا رو صبوری کن در این درد بگفت از جان صبوری چون توان کرد؟
بگفت از صبر کردن کس خجل نیست بگفت این دل تواند کرد دل نیست
بگفت از عشق کارت سخت زارست بگفت از عاشقی خوش تر چه کارست؟
...

 

[naghmeirani]

بگفتا گر بخواهد هر چه داری بگفتا این از خدا خواهم به زاری
بگفتا گر به سر یابیش خشنود بگفت از گردن این وام افکنم زود
بگفتا دوستیش از طبع بگذار بگفت از دوستا نناید چونین کار
بگفت آسوده شو کین کار خام است بگفت آسودگی بر من حرام است
بگفتا رو صبوری کن در این درد بگفت از جان صبوری چون توان کرد؟
بگفت از صبر کردن کس خجل نیست بگفت این دل تواند کرد دل نیست
بگفت از عشق کارت سخت زارست بگفت از عاشقی خوش تر چه کارست؟
...

تا که عشقت مطربی آغاز کرد
گاه چنگم گاه تارم روز و شب​

 

[بارانی]

به وقت صبح قیامت، که سر زخاک برآرم

به گفتگوی تو خیزم، به جستجوی تو باشم

 

[naghmeirani]

به وقت صبح قیامت، که سر زخاک برآرم

به گفتگوی تو خیزم، به جستجوی تو باشم

مادر كه مرد سوخت بهار جوانيم
خنديد برق رنج به بي آشيانيم
هر جا گلي به خاك فتد ياد مي كنم
از زندگانيم

"فريدون مشيري"
​

​

 

[بارانی]

من اگـر خارم و گر گل، چمن آرایی هســت
که از آن دست که او می کشدم، می رویم

 

[naghmeirani]

من اگـر خارم و گر گل، چمن آرایی هســت
که از آن دست که او می کشدم، می رویم

می روی با موج خاموشی کجا ؟
ریشه ام از هوشیاری خورده آب
من کجا فراموشی کجا
دور بود از سبزه زار رنگ ها

 

[بارانی]

آفاق را گردیده ام مهر بتان ورزیــــده ام
بسیار خوبان دیده ام اما تو چیزه دیگری

 

[azadeh_arch _eng]

يا رب ان نوگل خندان كه سپردي به منش
ميسپارم به تو از دست حسود چمنش

 

[naghmeirani]

آفاق را گردیده ام مهر بتان ورزیــــده ام
بسیار خوبان دیده ام اما تو چیزه دیگری

​

[FONT=arial, helvetica, sans-serif]ياد از اين مــرغ گرفتـار كنيد اي مرغان[/FONT]
[FONT=arial, helvetica, sans-serif] چون تماشــاي گل و لاله و شمشــاد كنيد[/FONT]​

 

[naghmeirani]

يا رب ان نوگل خندان كه سپردي به منش
ميسپارم به تو از دست حسود چمنش

[FONT=arial, helvetica, sans-serif]شكسته بال تر از من، در آشيان تو نيست .... دلم خوش ست كه نامم كبوتر حرم است[/FONT]​

 

[saeed99]

[FONT=arial, helvetica, sans-serif]شكسته بال تر از من، در آشيان تو نيست .... دلم خوش ست كه نامم كبوتر حرم است[/FONT]​

با درود

تامعتکف راه خرابات نگردی
شایسته‌ ارباب کرامات نگردی​

 

[naghmeirani]

با درود

تامعتکف راه خرابات نگردی

شایسته‌ ارباب کرامات نگردی​

يك شـب آخر دامـن آه سحــر خواهم گرفت .... داد خـــود را زآن مــه بـيـــدادگـر خواهم گرفت​

 

[naghmeirani]

با درود

تامعتکف راه خرابات نگردی

شایسته‌ ارباب کرامات نگردی​

يك شـب آخر دامـن آه سحــر خواهم گرفت .... داد خـــود را زآن مــه بـيـــدادگـر خواهم گرفت​

 

[saeed99]

يك شـب آخر دامـن آه سحــر خواهم گرفت .... داد خـــود را زآن مــه بـيـــدادگـر خواهم گرفت​

با درود

توانا بود هر که دانا بود
ز دانش دل پیر برنا بود ​

 

[naghmeirani]

با درود

توانا بود هر که دانا بود

ز دانش دل پیر برنا بود ​

دل ار، ز عشق تهي شد، ز سينه بيرون آر .... كسي پرنده ي جان داده در قفس نگذاشت

 

[محـسن ز]

دل ار، ز عشق تهي شد، ز سينه بيرون آر .... كسي پرنده ي جان داده در قفس نگذاشت

ترسم كه اشك در غم ما پرده در شود
وين راز سر به مهر به عالم سمر شود
گويند سنگ لعل شود در مقام صبر
آري شود ليك به خون جگر شود

 

[Mahdi JooN]

دی کوزه گری بدیدم اندر بازار
بر پاره گلی لگد همی زد بسیار
وآن گل بزبان حال با او میگفت
من همچو تو بوده ام مرا نیکودار​

 

[naghmeirani]

ترسم كه اشك در غم ما پرده در شود
وين راز سر به مهر به عالم سمر شود
گويند سنگ لعل شود در مقام صبر
آري شود ليك به خون جگر شود

در غنچه اي هنوز و، دل از خلق مي بري
ايواي اگر! ز غنچه درآيي و گل شوي​

 

[saeed99]

دل ار، ز عشق تهي شد، ز سينه بيرون آر .... كسي پرنده ي جان داده در قفس نگذاشت

با درود

تماشا می‌کنم این قد قیامت می‌کند یا رب

که خواهم تا قیامت یاد کردن این تماشا را
​

 

[naghmeirani]

دی کوزه گری بدیدم اندر بازار

بر پاره گلی لگد همی زد بسیار
وآن گل بزبان حال با او میگفت

من همچو تو بوده ام مرا نیکودار​

ره بردم از دل بكويش دل بستم از جان بمويش .... عشـق مــن و حســن رويـش افســانه و داســتان شد​

 

[mahsa1984]

با درود

تماشا می‌کنم این قد قیامت می‌کند یا رب ​

که خواهم تا قیامت یاد کردن این تماشا را​

از لعل تو گد یابم انگشتری زنهار
صد ملک سلیمانم در زیر نگین باشد

 

[محـسن ز]

امروز كه در دست توام مرحمتي كن
فردا كه شوم خاك چه سود اشك ندا مت

 

[naghmeirani]

با درود

تماشا می‌کنم این قد قیامت می‌کند یا رب ​

که خواهم تا قیامت یاد کردن این تماشا را​

اول دلــــم را صـفــــــا داد ، آيــيــنـه ام را جــلا داد .... آخــر بــه بــاد فنــا داد عــشـــق تـــو خـاكستر من​