مشاعرۀ سنّتی

[رنگ خدا]

من خود به خواهش خویش سر در رهت نهادم
دستان مساز و دامم در پیش پا مگستر

روزی ز سر سنگ عقابی به هوا خاست
از بهر طمع بال و پر خویش بیاراست

 

[Aseman Etemaad]

تا عشق تو و فاصله همزاد همند

این دل و غروب جاده محکوم غمند​

هر چند که انتظار سخت است ولی​

چشم من و عشق و جاده ها هم قسمند​

قاطی پاتی شده ها....

 

[رنگ خدا]

شهريست در كناره آن شط كه سال هاست
آغوش خود به روي من و او گشوده است
بر ماسه هاي ساحل و در سايه هاي نخل
او بوسه ها ز چشم و لب من ربوده است

تو نیکی می کن و در دجله انداز
که ایزد در بیابانت دهد باز

 

[behnam-t]

روزی ز سر سنگ عقابی به هوا خاست
از بهر طمع بال و پر خویش بیاراست

تنم از واسطه دوری دلبر بگداخت
جانم از آتش مهر رخ جانانه بسوخت

بابا اه قاطی نکنین بابا

 

[رنگ خدا]

تا عشق تو وفاصله همزادهمند

این دل و غروب جاده محکومغمند


هر چند که انتظار سخت است ولی


چشم من و عشق و جاده ها هم قسمند​

قاطی پاتی شده ها....

دلا تا کی در این کاخ مجازی
کنی مانند طفلان خاک بازی

 

[behnam-t]

آقا صبر کنین اهووووووووووووووووووووووووووو بابا این مشاعره است یا مسخره بازی؟؟

 

[Mahdi JooN]

ياد بگذشته به دل ماند و دريغ
نيست ياري كه مرا ياد كند
ديده ام خيره به ره ماند و نداد
نامه اي تا دل من شاد كند

 

[رنگ خدا]

تنم از واسطه دوری دلبر بگداخت
جانم از آتش مهر رخ جانانه بسوخت

بابا اه قاطی نکنین بابا

توبه کردم که نبوسه لب ساقی و کنون
میگزم لب که چرا گوش بنادان کردم

 

[Mahdi JooN]

مي كشندم چو در آغوش به مهر
پرسم از خود كه چه شد آغوشش
چه شد آن آتش سوزنده كه بود
شعله ور در نفس خاموشش

 

[رنگ خدا]

ياد بگذشته به دل ماند و دريغ
نيست ياري كه مرا ياد كند
ديده ام خيره به ره ماند و نداد
نامه اي تا دل من شاد كند

دوستان عیب من بیدل حیران نکنید
گوهر دارم و صاحب نظری می جویم

 

[behnam-t]

من و همصحبتی اهل ریا دورم باد
از گرانان جهان رطل گران ما را بس

 

[Mahdi JooN]

سينه اي، تا كه بر آن سر بنهم
دامني تا كه بر آن ريزم اشك
آه، اي آنكه غم عشقت نيست
مي برم بر تو و بر قلبت رشك

 

[رنگ خدا]

من و همصحبتی اهل ریا دورم باد
از گرانان جهان رطل گران ما را بس

سایه بردل ریشم فکن ای گنج روان
که من این خانه بسودای تو ویران کردم

 

[baran-bahari]

ما آزموده‌ایم در این شهر بخت خویش​

بیرون کشید باید از این ورطه رخت خویش​

از بس که دست می‌گزم و آه می‌کشم​

آتش زدم چو گل به تن لخت لخت خویش​

 

[behnam-t]

جناب رنگ خدا وقتی میخوای بنویسی به آخرین حرف نفر قبلی نگاه کن شعرت با اون شرو کن یعنی (مشاعره)ممنونم

 

[رنگ خدا]

ما آزموده‌ایم در این شهر بخت خویش​

بیرون کشید باید از این ورطه رخت خویش


از بس که دست می‌گزم و آه می‌کشم

آتش زدم چو گل به تن لخت لخت خویش​

شبی دل را بتاریکی ز زلفت باز میجستم
رخت میدیدم و جامی هلال باز میخوردم

 

[Mahdi JooN]

من خيره به آئينه و او گوش بمن داشت
گفتم كه چسان حل كني اين مشكل ما را
بشكست و فغان كرد كه از شرح غم خويش
اي زن، چه بگويم، كه شكستي دل ما را

 

[behnam-t]

ما آزموده‌ایم در این شهر بخت خویش​

بیرون کشید باید از این ورطه رخت خویش


از بس که دست می‌گزم و آه می‌کشم

آتش زدم چو گل به تن لخت لخت خویش
​

شاد باش ای عشق خوش سودای ما
ای طبیب جمله علتهای ما​

 

[رنگ خدا]

من شعرم رو نسبت به نقل قول می نویسم.

 

[Mahdi JooN]

او نيست كه در مردمك چشم سياهم
تا خيره شود عكس رخ خويش ببيند
اين گيسوي افشان بچه كار آيدم امشب
كو پنجه او تا كه در آن خانه گزيند



عزيز من اشتباه مي كني با نقل قول مينويسي

 

[behnam-t]

دلم رمیده لولی​وشیست شورانگیز
دروغ وعده و قتال وضع و رنگ آمیز

 

[رنگ خدا]

سالها دل طلب جام جم از ما می کرد
انچه حود داشت زبیگانه تمنا می کرد

 

[behnam-t]

من شعرم رو نسبت به نقل قول می نویسم.

عزیز من بنویس ولی نفرات بعد هم مینویسن یه بار چند صفحه رو چک کن ببین چقد قاطی شده

 

[رنگ خدا]

باشه ..

 

[Aseman Etemaad]

در این سرای بی کسی کسی به در نمی زند
به شهر پر ملال ما پرنده پر نمی زند


عزیز جان اتفاقا وقتی نقل قول نگیری ادیت آسونتره!

 

[Mahdi JooN]

در ما تب تند بوسه مي سوخت
ما تشنه خون شور بوديم
در زورق آب هاي لرزان
بازيچه عطر و نور بوديم


آفرين پسر خوب(شوخي)

 

[behnam-t]

میان عاشق و معشوق هیچ حائل نیست
تو خود حجاب خودی حافظ از میان برخیز

 

[رنگ خدا]

مرا می بینی و زیارت می کنی دردم
ترا می بینم و میل زیارت میشود هر دم

 

[Mahdi JooN]

ما رفته ايم در دل شب هاي ماهتاب
با قايقي به سينه امواج بي كران
بشكفته در سكوت پريشان نيمه شب
بر بزم ما نگاه سپيد ستارگان

 

[behnam-t]

نصیحتی کنمت بشنو و بهانه مگیر
هر آن چه ناصح مشفق بگویدت بپذیر