مشاعرۀ سنّتی

[naghmeirani]

جان خوش است اما نمي خواهم كه جان گويم تورا
خواهم از جان خوشتري يابم كه ان گويم تو را

اگر چه حسن فروشان به جلوه آمده‌اند
​

کسی به حسن و ملاحت به یار ما نرسد​

( حافظ )
​

 

[حميدرن]

دلا غافل ز سبحانی چه حاصل
اسیر نفس شیطانی چه حاصل
بود قدر تو افزون از ملائک
تو قدر خود نمی دانی چه حاصل

 

[naghmeirani]

دلا غافل ز سبحانی چه حاصل
اسیر نفس شیطانی چه حاصل
بود قدر تو افزون از ملائک
تو قدر خود نمی دانی چه حاصل

لب فرو بسته ام از شرم و زبانِ نگهم
پیشِ چشمان سخنگویِ تو ، گویاست هنوز

"ابوالحسن ورزی"

 

[حميدرن]

زان یار دلنوازم شکریست بینهایت
گر نکته دان عشقی بشنو تو این حکایت

 

[naghmeirani]

زان یار دلنوازم شکریست بینهایت
گر نکته دان عشقی بشنو تو این حکایت

تا صبحدم به یاد تو شب را قدم زدم
آتش گرفتــم از تو و در صبحدم زدم

 

[yas87]

تا صبحدم به یاد تو شب را قدم زدم
آتش گرفتــم از تو و در صبحدم زدم

منم غریب دیار و تویی غریب نواز
دمی بحال غریب دیار خود پرداز

 

[naghmeirani]

منم غریب دیار و تویی غریب نواز
دمی بحال غریب دیار خود پرداز

زان بسته ماند دوش لب از شکوه کز نخست
با بوسه مُهر بر دهن ما گذاشتی

"ابوالقاسم حالت"

 

[حميدرن]

یاد ایام جوانی جگرم خون میکرد

خوب شد پیر شدم کم کم و نسیان آمد

شهریار

 

[naghmeirani]

یاد ایام جوانی جگرم خون میکرد

خوب شد پیر شدم کم کم و نسیان آمد

شهریار

دوای درد بی درمان تویی تو
همه وصل و همه هجران تویی تو

 

[Saeed.bi]

دوای درد بی درمان تویی تو
همه وصل و همه هجران تویی تو

وقت طرب خوش یافتم آن دلبر طناز را / ساقی بیار آن جام می مطرب بزن آن ساز را

امشب که بزم عارفان از شمع رویت روشن است / آهسته تا نبود خبر رندان شاهدباز را

سعدی

 

[naghmeirani]

وقت طرب خوش یافتم آن دلبر طناز را / ساقی بیار آن جام می مطرب بزن آن ساز را

امشب که بزم عارفان از شمع رویت روشن است / آهسته تا نبود خبر رندان شاهدباز را

سعدی

الا ای همنشین دل که یارانت برفت از یاد
مرا روزی مباد آن دم که بی یاد تو بنشینم

جهان پیر است و بی‌بنیاد از این فرهادکش فریاد
که کرد افسون و نیرنگش ملول از جان شیرینم

"حافظ"

 

[حميدرن]

ما آزموده‌ایم در این شهر بخت خویش

بیرون کشید باید از این ورطه رخت خویش


از بس که دست می‌گزم و آه می‌کشم

آتش زدم چو گل به تن لخت لخت خویش

 

[yas87]

ما آزموده‌ایم در این شهر بخت خویش

بیرون کشید باید از این ورطه رخت خویش


از بس که دست می‌گزم و آه می‌کشم

آتش زدم چو گل به تن لخت لخت خویش

شده دلتنڪَ شوے
فاصله فرسنڪَ شود

یادشیریڹ ڪسي
تیشه ے هر سنڪَ شود

شده بابغض ترڪ خورده
سلامي بڪني

او جوابي ندهد
ثانیه ها هنڪَ شود

 

[naghmeirani]

شده دلتنڪَ شوے
فاصله فرسنڪَ شود

یادشیریڹ ڪسي
تیشه ے هر سنڪَ شود

شده بابغض ترڪ خورده
سلامي بڪني

او جوابي ندهد
ثانیه ها هنڪَ شود

در این خیال به سر شد زمان عمر و هنوز

بلای زلف سیاهت به سر نمی‌آید

 

[حميدرن]

دلا خون خور در این بحر معانی

که قدر خویش هم اینجا ندانی


دلا خون خور که از خون آمدی تو

چگویم تا که خود چون آمدی تو


بخور خون که ترا خاکت خوُرَد باز


نمود تو بجای خود برد باز



عطار

 

[naghmeirani]

دلا خون خور در این بحر معانی
که قدر خویش هم اینجا ندانی
دلا خون خور که از خون آمدی تو
چگویم تا که خود چون آمدی تو
بخور خون که ترا خاکت خوُرَد باز
نمود تو بجای خود برد باز

عطار

راز ی که بر غیر نگفتیم و نگوییم
با دوست بگوییم که او محرم راز است

 

[gold-fish]

راز ی که بر غیر نگفتیم و نگوییم
با دوست بگوییم که او محرم راز است

تو از دریچه دل می روی و می آیی
ولی نمی شنود کس صدای پای تو را

 

[naghmeirani]

تو از دریچه دل می روی و می آیی
ولی نمی شنود کس صدای پای تو را

اگر چه حسن فروشان به جلوه آمده‌اند
کسی به حسن و ملاحت به یار ما نرسد
( حافظ )

 

[plant_biology]

اگر چه حسن فروشان به جلوه آمده‌اند
کسی به حسن و ملاحت به یار ما نرسد
( حافظ )

سلام!
در دل هوسي هست دريغا نفسي نيست
ما را نفسي نيست كه در دل هوسي نيست!

 

[naghmeirani]

سلام!
در دل هوسي هست دريغا نفسي نيست
ما را نفسي نيست كه در دل هوسي نيست!

سلام گلم ، خوبی عزیز؟

تو جان نخواهی جان دهی
هر درد را درمان دهی
مرهم نجویی زخم را
خود زخم را دارو شوی ...

مولانا

 

[gold-fish]

سلام گلم ، خوبی عزیز؟

تو جان نخواهی جان دهی
هر درد را درمان دهی
مرهم نجویی زخم را
خود زخم را دارو شوی ...

مولانا

یک شب آمد زیر و رویم کرد و رفت
بغض تلخی در گلویم کرد و رفت...

 

[naghmeirani]

یک شب آمد زیر و رویم کرد و رفت
بغض تلخی در گلویم کرد و رفت...

تاب بنفشه می‌دهد طره مشک سای تو
پرده غنچه می‌درد خنده دلگشای تو

ای گل خوش نسیم من بلبل خویش را مسوز
کز سر صدق می‌کند شب همه شب دعای تو

 

[plant_biology]

تاب بنفشه می‌دهد طره مشک سای تو
پرده غنچه می‌درد خنده دلگشای تو

ای گل خوش نسیم من بلبل خویش را مسوز
کز سر صدق می‌کند شب همه شب دعای تو

وقت اذان گذشت و خورشيد خواب ماند!

افسوس وعده هاي خدا در كتاب ماند!

 

[hraha97]

یکسره راه عذاب است و رهی بس پر خطر
شاهمار و گرگ می خوابد در این کوه و کمر

برگرفته از مثنوی دوراهی سروده استاد داود احمدی متخلص به باقی

 

[naghmeirani]

یکسره راه عذاب است و رهی بس پر خطر
شاهمار و گرگ می خوابد در این کوه و کمر

برگرفته از مثنوی دوراهی سروده استاد داود احمدی متخلص به باقی

روزها در حسرت فردا به سر شد ای دریغ .......دیگر از عمرم همین امروز و فردا مانده است

ابوالحسن ورزی

 

[gold-fish]

روزها در حسرت فردا به سر شد ای دریغ .......دیگر از عمرم همین امروز و فردا مانده است

ابوالحسن ورزی

تو را گم می کنم هر روز و پیدا می کنم هر شب
و اینسان خواب ها را با تو زیبا می کنم هر شب

 

[naghmeirani]

تو را گم می کنم هر روز و پیدا می کنم هر شب
و اینسان خواب ها را با تو زیبا می کنم هر شب

بر آستان جانان گر سر توان نهادن ... گلبانگ سربلندي بر آسمان توان زد

حافظ

---

 

[Coronaa]

بر آستان جانان گر سر توان نهادن ... گلبانگ سربلندي بر آسمان توان زد

حافظ

---

دوش دیدم که ملائک در میخانه زدند
گل آدم بسرشتند و به پیمانه زدند

حافظ

 

[naghmeirani]

دوش دیدم که ملائک در میخانه زدند
گل آدم بسرشتند و به پیمانه زدند

حافظ

دردم از یار است و درمان نیز هم
دل فدای او شد و جان نیز هم

حافظ

 

[Coronaa]

دردم از یار است و درمان نیز هم
دل فدای او شد و جان نیز هم

حافظ

معشوقه به سامان شد تا باد چنین بادا
کفرش همه ایمان شد تا باد چنین بادا