مشاعرۀ سنّتی

[self.f_t_m990]

تا کـــــی به تمنای وصــــــــــــال تو یگانه
اشکــــــم شود از هر مژه چو سیل روانه
خواهــــــد بسر آید غــــم هجران تو یا نِه؟
ای تیــــــر غمت را دل عشــــــــاق نشانه
جمعی به تو مشــغول و تو غائب ز میانه

هر که دلارام دید از دلش آرام رفت / چشم ندارد خلاص هر که در این دام رفت

 

[*zahedan]

هر که دلارام دید از دلش آرام رفت / چشم ندارد خلاص هر که در این دام رفت

تویی که بر سر خوبان کشوری چون تاج

سزد اگر همه دلبران دهندت باج

​

 

[nasim_shsh]

تویی که بر سر خوبان کشوری چون تاج

سزد اگر همه دلبران دهندت باج

​

جان بکوی می فروشان داده ایم
در به روی خود فروشان بسته ایم

 

[alone.eng]

جان بکوی می فروشان داده ایم
در به روی خود فروشان بسته ایم

من مست می عشقم هشیار نخواهم شد
وز خواب خوش مستی بیدار نخواهم شد

 

[self.f_t_m990]

من مست می عشقم هشیار نخواهم شد
وز خواب خوش مستی بیدار نخواهم شد

دلا تا کی درین زندان فریب این و آن بینی / یکی زین چاه ظلمانی برون شو تا جهان بینی

 

[alone.eng]

دلا تا کی درین زندان فریب این و آن بینی / یکی زین چاه ظلمانی برون شو تا جهان بینی

یارب این نوگلخندان که سپردی به منش
می سپارم به تو از چشم حسود چمنش

 

[nasim_shsh]

یارب این نوگلخندان که سپردی به منش
می سپارم به تو از چشم حسود چمنش

شهر پر هنگامه از دیوانه ای دیدم رهی/ از تو و دیوانگی های توام آمد بیاد

 

[امیر افشار]

شهر پر هنگامه از دیوانه ای دیدم رهی/ از تو و دیوانگی های توام آمد بیاد

در شهر یکی کس را هوشیار نمی بینم/هر یک بدتر از دیگر شوریده و دیوانه

 

[nasim_shsh]

در شهر یکی کس را هوشیار نمی بینم/هر یک بدتر از دیگر شوریده و دیوانه

همراه خود نسیم صبا میبرد مرا/
یا رب چو بوی گل به کجا می برد مرا؟

 

[امیر افشار]

همراه خود نسیم صبا میبرد مرا/
یا رب چو بوی گل به کجا می برد مرا؟

این قافله عمر عجب میگذرد/دریاب دمی که با طرب میگذرد

 

[self.f_t_m990]

این قافله عمر عجب میگذرد/دریاب دمی که با طرب میگذرد

در هوایت بی‌قرارم روز و شب / سر ز پایت برندارم روز و شب

روز و شب را همچو خود مجنون کنم/ روز و شب را کی گذارم روز و شب

 

[nasim_shsh]

در هوایت بی‌قرارم روز و شب / سر ز پایت برندارم روز و شب

روز و شب را همچو خود مجنون کنم/ روز و شب را کی گذارم روز و شب

بهار آمد زمین فیروزه گون شد / به عزم سیل دلدارم روون شد
به گل چیدن درآمد یار باقر / گلستان ها زخجلت سرنگون شد

 

[zahra.71]

بهار آمد زمین فیروزه گون شد / به عزم سیل دلدارم روون شد
به گل چیدن درآمد یار باقر / گلستان ها زخجلت سرنگون شد

در عالم هستی همه جا شعشعه از اوست
یک لحظه اگر شمس نتابد قمری نیست

 

[self.f_t_m990]

در عالم هستی همه جا شعشعه از اوست
یک لحظه اگر شمس نتابد قمری نیست

تو از قبیله ی لیلی من از قبیله ی مجنون / تو از سپیده و نوری من از شقایق پر خون

 

[baran72]

تو از قبیله ی لیلی من از قبیله ی مجنون / تو از سپیده و نوری من از شقایق پر خون

نفس برآمد و کام از تو بر نمیآید
فغان که بخت من از خواب در نمی اید

 

[nasim_shsh]

نفس برآمد و کام از تو بر نمیآید
فغان که بخت من از خواب در نمی اید

دود آه سینه نالان من
سوخت این افسردگان خام را

 

[alone.eng]

دود آه سینه نالان من
سوخت این افسردگان خام را

ای پادشه خوبان داد از غم تنهایی
دل بی تو به جان امد وقت است که باز ایی

 

[tara1994]

ای پادشه خوبان داد از غم تنهایی
دل بی تو به جان امد وقت است که باز ایی

یار با ماست چه حاجت که زیادت طلبیم
دولت صحبت آن مونس جان مارا بس

 

[nasim_shsh]

یار با ماست چه حاجت که زیادت طلبیم دولت صحبت آن مونس جان مارا بس

سر نگردانم ازو، گر به سرم گرداند بنهم گردن، اگر خاک درم گرداند

 

[nasim_shsh]

یاران چو گل به سایه سرو آرمیده اند/
ما و هوای قامت با اعتدال تو

 

[self.f_t_m990]

وه که جدا نمی‌شود نقش تو از خیال من / تا چه شود به عاقبت در طلب تو حال من

 

[nasim_shsh]

نسیم عشق ز کوی هوس نمیاید
چرا که بوی گل از خار و خس نمیاید

 

[دختر شرقی]

در دو چشمش گناه مي خنديد
بر رخش نور ماه مي خنديد
در گذرگاه آن لبان خموش
شعله ئي بي پناه مي خنديد

فروغ

 

[naghmeirani]

دلم ز جورِ تو خون شدولی حدیثِ محبت

ز هر زبان که به گوشم رسید ، یادِ تو کردم

مریم ساوجی

 

[zahra.71]

دلم ز جورِ تو خون شدولی حدیثِ محبت

ز هر زبان که به گوشم رسید ، یادِ تو کردم

مریم ساوجی

من که میبینم تفاوت از زمین تا اسمان
چون کنم نسبت بروی یار مهر و ماه را؟

 

[nasim_shsh]

آه ای زندگی منم که هنوز
با همه پوچی از تو لبریزم

 

[*zahedan]

آه ای زندگی منم که هنوز
با همه پوچی از تو لبریزم

من گرفتار سكوتم جاي من فـريــاد كن
اين كوير سينه را غرق گل و شمشاد كن
داغ بر دل دارم و آتش گرفته آه من
اين قفس را بشكن و زين غـم مـرا آزاد كن

​

 

[باران 686]

من گرفتار سكوتم جاي من فـريــاد كن
اين كوير سينه را غرق گل و شمشاد كن
داغ بر دل دارم و آتش گرفته آه من
اين قفس را بشكن و زين غـم مـرا آزاد كن

​

نکند فکر کنی در دل من مهر تو نیست
گوش کن نبض دلم زمزمه اش چیست نرو

 

[nasim_shsh]

وادی عشق سموم دلگرمی دارد/تب شیر است اگر گرد کند بیشه ی ما

 

[parsa913]

وادی عشق سموم دلگرمی دارد/تب شیر است اگر گرد کند بیشه ی ما

الا اي طوطي گوياي اسرار / مبادا خاليت شكّر ز منقار
سرت سبز و دلت خوش باد جاويد / كه خوش نقشي نمودي از خط يار .....