مشاعرۀ سنّتی

[mx_2000]

زاهد و عجب و نماز و من و مستی و نیاز
تا تو را خود ز میان با که عنایت باشد

دست از طلب ندارم تا کام من برآید
با جان رسد به جانان یا جان ز تن برآید

 

[daneh jou]

دست از طلب ندارم تا کام من برآید
با جان رسد به جانان یا جان ز تن برآید

در این درگه که گه گه که که که که شود گاهی ....... مشو غرقه به فردایت که فردا نی نمی آید

 

[mx_2000]

در این درگه که گه گه که که که که شود گاهی ....... مشو غرقه به فردایت که فردا نی نمی آید

البته من شعری که شما نوشتین رو به صورت زیر خوندم

در این درگه که گه گه، کَه، کُه و کُه، کَه شود ناگه
به امروزت مشو غــــــــــــرّه که از فردا نه ای آگه

که از نظر قافیه و معنی هم معتبرتره
ولی برای شما که با دال ختم کردین شعر زیر رو می ذارم:

دل در بر و می در کف و معشوق به کام است
سلطان جهانم به چنین روز غلام است

 

[Ghazal Mo]

البته من شعری که شما نوشتین رو به صورت زیر خوندم

در این درگه که گه گه، کَه، کُه و کُه، کَه شود ناگه
به امروزت مشو غــــــــــــرّه که از فردا نه ای آگه

هر که شد محرم دل در حرم یار بماند
وانکه این کار ندانست در انکار بماند

 

[امالیا]

هر که شد محرم دل در حرم یار بماند
وانکه این کار ندانست در انکار بماند

دلي كه با سر زلفت تعلقي دارد
چگونه جمع شود با چنان پريشاني؟

 

[Ghazal Mo]

دلي كه با سر زلفت تعلقي دارد
چگونه جمع شود با چنان پريشاني؟

یار مفروش به دنیا که بسی سود نکرد
آنکه یوسف به زر ناسره بفروخته بود

 

[mani24]

یار مفروش به دنیا که بسی سود نکرد
آنکه یوسف به زر ناسره بفروخته بود

دلدار که گفتا به توام دل نگران است​

​

گو می‌رسم اینک به سلامت نگران باش​

​

خون شد دلم از حسرت آن لعل روان بخش​

​

ای درج محبت به همان مهر و نشان باش​

​

 

[امالیا]

دلدار که گفتا به توام دل نگران است​

​

گو می‌رسم اینک به سلامت نگران باش​

​

خون شد دلم از حسرت آن لعل روان بخش​

​

ای درج محبت به همان مهر و نشان باش​

​

شب نيست كه چشمم آرزومند تو نيست
وين جان به لب رسيده در بند تو نيست

 

[mani24]

شب نيست كه چشمم آرزومند تو نيست
وين جان به لب رسيده در بند تو نيست

تو خفته‌ای و نشد عشق را کرانه پدید​

تبارک الله از این ره که نیست پایانش​

جمال کعبه مگر عذر ره روان خواهد​

که جان زنده دلان سوخت در بیابانش​

 

[امالیا]

تو خفته‌ای و نشد عشق را کرانه پدید​

تبارک الله از این ره که نیست پایانش​

جمال کعبه مگر عذر ره روان خواهد​

که جان زنده دلان سوخت در بیابانش​

شبي نپرسي و روزي كه دوستدارانم
چگونه شب به سحر ميبرند و روز به شام

 

[mani24]

شبي نپرسي و روزي كه دوستدارانم
چگونه شب به سحر ميبرند و روز به شام

سلام خوبی

مشکل خويش بر پير مغان بردم دوش​

کو بتائيد نظرحل معما مي کرد​

ديدمش خرم و خندان قدح باده بدست​

ورندان آينه صد گونه تماشا ميکرد​

 

[Ghazal Mo]

شبي نپرسي و روزي كه دوستدارانم
چگونه شب به سحر ميبرند و روز به شام

من نه آن رندم که ترک شاهد و ساغر کنم
محتسب داند که من این کارها کمتر کنم

 

[mani24]

من نه آن رندم که ترک شاهد و ساغر کنم
محتسب داند که من این کارها کمتر کنم

میان عاشق و معشوق فرق بسیار است​

چو یار ناز نماید شما نیاز کنید​

 

[mx_2000]

میان عاشق و معشوق فرق بسیار است​

چو یار ناز نماید شما نیاز کنید​

دلا دیدی که آن دلبر چه ها کرد؟
تو یاری کردی و یارت جفا کرد
وفا کردی جفا دیدی و اغیار
جفا کردند و با ایشان وفا کرد

 

[Ghazal Mo]

دلا دیدی که آن دلبر چه ها کرد؟
تو یاری کردی و یارت جفا کرد
وفا کردی جفا دیدی و اغیار
جفا کردند و با ایشان وفا کرد

در دنیایی که در آن نیست کسی یار کسی
یا رب ای کاش نیافتد به کسی کار کسی

 

[mx_2000]

در دنیایی که در آن نیست کسی یار کسی
یا رب ای کاش نیافتد به کسی کار کسی

البته در دیاری که در او نیست.....

یار اگر رفت و حق صحبت دیرین نشناخت
حاش لله که روم من ز پی یار دگر

 

[Ghazal Mo]

البته در دیاری که در او نیست.....

یار اگر رفت و حق صحبت دیرین نشناخت
حاش لله که روم من ز پی یار دگر

متشکرم

رازی که بر غیر نگفتیم و نگوییم **** با دوست بگوییم که او محرم راز است

 

[mx_2000]

متشکرم

رازی که بر غیر نگفتیم و نگوییم **** با دوست بگوییم که او محرم راز است

تنت به ناز طبیبان نیازمند مباد
وجود نازکت آزرده گزند مباد

 

[مه شید یزدانی]

دلا غافل ز سبحانی،چ حاصل؟
اسیر نفسِ شیطانی،چ حاصل؟

 

[مه شید یزدانی]

ای بابا جواب بدید دیگه!

 

[Ghazal Mo]

دلا غافل ز سبحانی،چ حاصل؟
اسیر نفسِ شیطانی،چ حاصل؟

لاله بوی می نوشین بشیسد از دم صبح
داغدل بود به امید دوا باز آمد

 

[mx_2000]

لاله بوی می نوشین بشیسد از دم صبح
داغدل بود به امید دوا باز آمد

دل می رود ز دستم صاحبدلان خدا را
دردا که راز پنهان خواهد شد آشکارا

 

[مه شید یزدانی]

دل می رود ز دستم صاحبدلان خدا را
دردا که راز پنهان خواهد شد آشکارا

الا ای یوسف مصری که کردت سلطنت مغرور
پدر را بازپرس اخر کجا شد مهر فرزندی؟

 

[Ghazal Mo]

دل می رود ز دستم صاحبدلان خدا را
دردا که راز پنهان خواهد شد آشکارا

ای که بر مه کشی از عنبر سارا چوگان
مضطرب حال مگردان من سرگردان را

 

[mx_2000]

ای که بر مه کشی از عنبر سارا چوگان
مضطرب حال مگردان من سرگردان را

ای ز تب مهر توام سوخته دل در تب و تاب
تاب بر آن زلف مده، شد دل بی تاب خراب

 

[مه شید یزدانی]

ای که بر مه کشی از عنبر سارا چوگان
مضطرب حال مگردان من سرگردان را

انان که خاک را ب نظر کیمیا کنند
عایا بود ک گوشه ی چشمی ب ما کنند؟

 

[مه شید یزدانی]

ای ز تب مهر توام سوخته دل در تب و تاب
تاب بر آن زلف مده، شد دل بی تاب خراب

برا ای افتاب صبح امید
که در دام شب هجران عسیرم

 

[Ghazal Mo]

مرا می‌بینی و هر دم زیادت می‌کنی دردم
تو را می‌بینم و میلم زیادت می‌شود هر دم

 

[mx_2000]

مرا می‌بینی و هر دم زیادت می‌کنی دردم
تو را می‌بینم و میلم زیادت می‌شود هر دم

مست بگذشتی و از حافظت اندیشه نبود
آه اگر دامن حسن تو بگیرد آهم

 

[Ghazal Mo]

مست بگذشتی و از حافظت اندیشه نبود
آه اگر دامن حسن تو بگیرد آهم

من موی خویش نه از آن کرده ام سیاه
تا باز نوجوان شوم و نو کنم گناه
چون جامه ها به وقت مصیبت سیه کنند
من موی در مصیبت پیری کنم سیاه