مشاعرۀ سنّتی

[امالیا]

مو به مو حادثه بارید به هر بندم
تیر باران بلا را به که باید گفت؟

هر نفس آهی و هر آینه اشکی شد
وضع این آب و هوا را به که باید گفت؟

هر دمی دردی و هر ثانیه سالی بود
شرح این ثانیه ها را به که باید گفت؟

هذیان بود و شب و تاب و تب تردید
درد و درمان و دوا را به که باید گفت؟

چه کنم این همه اما و اگرها را
این همه چون و چرا را به که باید گفت؟

آفرین بر تو و نفرین به خودم گفتم
جز تو نفرین و دعا را به که باید گفت؟

شکوه از هر چه و هر کس به خدا کردم
گله از کار خدا را به که باید گفت؟!

ترکش تیر جگر دوز قضا را دیدم
صف مژگان سیاه تو به یادم آمد

 

[MehRaz@]

مرا بگذار با ویرانی ای معمار سنگین دل
که رنگ از روی من ز اندیشه تعمیر می ریزد

" دل به دل ام " ندادی



" دست در دست ام " هم نگذاشتی



" پا به پا " با من نیامدی



تو را بخـــــــــدا برو .....



" سـر به سـرم " نگذار بانو



قول اش را به بیابان داده ام .




مهران پیرستانی / پنجم اسفند هشتاد و نه

 

[امالیا]

در سکوت انتظار روی تو
لحظه لحظه ،چشم من در راه بود
همچو ره پیمای شبهای کویر
آرزوی من ،طلوع ماه بود

دین و دل و عقل و خرد و هوش فشاندم
آن دشمن جان بر سر انصاف نیامد

 

[امالیا]

" دل به دل ام " ندادی



" دست در دست ام " هم نگذاشتی



" پا به پا " با من نیامدی



تو را بخـــــــــدا برو .....



" سـر به سـرم " نگذار بانو



قول اش را به بیابان داده ام .




مهران پیرستانی / پنجم اسفند هشتاد و نه

مگر فکر شبیخون دارد آن غارتگر دلها؟
که چون پیکان دلم در سینه جای خواب گرداند

 

[malmal_r]

مگر فکر شبیخون دارد آن غارتگر دلها؟
که چون پیکان دلم در سینه جای خواب گرداند

دوش وقت سحر از غصه نجاتم دادند
واندر آن ظلمت شب اب حیاتم دادند!

 

[امالیا]

دوش وقت سحر از غصه نجاتم دادند
واندر آن ظلمت شب اب حیاتم دادند!

در دل سخت تو بی رحم ندارد تاثیر
ورنه از ناله من کوه به فریاد آمد

 

[Shahab]

در دل سخت تو بی رحم ندارد تاثیر
ورنه از ناله من کوه به فریاد آمد

دل در اين پيره زن عشوه گر دهر مبند
كاين عروسي است كه در عقد بسي داماد است

 

[hiva13]

دل در اين پيره زن عشوه گر دهر مبند
كاين عروسي است كه در عقد بسي داماد است

تو دریا ندیدی، که جنبیدنت
به جام بلورین دنیا خوشست
مرا دوست دریاست ،دریای سبز
غنودن درآغوش دریا خوشست

 

[امالیا]

دل در اين پيره زن عشوه گر دهر مبند
كاين عروسي است كه در عقد بسي داماد است

تن در مده به ظلم که از زلف دلبران
زنجیر عدل بهر همین کار بسته اند

 

[امالیا]

تو دریا ندیدی، که جنبیدنت
به جام بلورین دنیا خوشست
مرا دوست دریاست ،دریای سبز
غنودن درآغوش دریا خوشست

تو بی پروا زبان خلق را کوتاه کن از خود
و گرنه آه مظلومان ره روزن نمی داند

 

[Shahab]

تو بی پروا زبان خلق را کوتاه کن از خود
و گرنه آه مظلومان ره روزن نمی داند

دوش ان صنم چه خوش گفت در دولت مغانم
گر بت نميپرستي تغيير ده قضا را

 

[hiva13]

تو بی پروا زبان خلق را کوتاه کن از خود
و گرنه آه مظلومان ره روزن نمی داند

در هجوم ناشکیبی های سخت
با طنین زنگ ها در باز شد
شهرزاد چشم او با ناز گفت:
داستان عشق ما آغاز شد

 

[hiva13]

دوش ان صنم چه خوش گفت در دولت مغانم
گر بت نميپرستي تغيير ده قضا را

روا بود که گریبان ز هجر پاره کنم
دلم هوای تو کرده بگو چه چاره کنم

 

[امالیا]

روا بود که گریبان ز هجر پاره کنم
دلم هوای تو کرده بگو چه چاره کنم

من ندانم تو بگو آه چه باشد آن چیز
که دلارام به یک غمزه میسر نکند

 

[امالیا]

دوش ان صنم چه خوش گفت در دولت مغانم
گر بت نميپرستي تغيير ده قضا را

ای عشق خونم خورده ای صبر و قرارم برده ای
از فتنه ی روز و شبت پنهان شدستم چون سحر

 

[tanin67]

من ندانم تو بگو آه چه باشد آن چیز
که دلارام به یک غمزه میسر نکند

دل من ديرزمانيست كه مي پندارد
دوستي نيزگلي ست،مثل نيلوفرناز
بي گمان سنگدلاست آنكه روا مي دارد
جان اين ساقه نازك را
دانسته بيازارد...

 

['nobody']

ای عشق خونم خورده ای صبر و قرارم برده ای
از فتنه ی روز و شبت پنهان شدستم چون سحر

روز یا شب؟
نه ای دوست، غروبی ابدیست
با عبور دو کبوتر در باد
چون دو تابوت سپید
و صداهایی از دور، از آن دشت غریب
بی ثبات و سرگردان، همچون حرکت باد

 

[امالیا]

دل من ديرزمانيست كه مي پندارد
دوستي نيزگلي ست،مثل نيلوفرناز
بي گمان سنگدلاست آنكه روا مي دارد
جان اين ساقه نازك را
دانسته بيازارد...

در عشق دو عالم را من زیر و زبر کردم
اینجاش چه می جستی که او جای دگر دارد

 

[امالیا]

روز یا شب؟
نه ای دوست، غروبی ابدیست
با عبور دو کبوتر در باد
چون دو تابوت سپید
و صداهایی از دور، از آن دشت غریب
بی ثبات و سرگردان، همچون حرکت باد

در زیر درخت او می ناز به بخت او
تا جان پر از رحمت تا حشر بیاساید

 

['nobody']

در زیر درخت او می ناز به بخت او
تا جان پر از رحمت تا حشر بیاساید

دیده از دیدن نمی ماند، دریغ
دیده پوشیدن نمی داند، دریغ

 

[امالیا]

دیده از دیدن نمی ماند، دریغ
دیده پوشیدن نمی داند، دریغ

غم دل با تو نگویم که نداری غم دل
با کسی حال توان گفت که حالی دارد

 

['nobody']

غم دل با تو نگویم که نداری غم دل
با کسی حال توان گفت که حالی دارد

دلم براي کسي تنگ است که آفتاب صداقت را
.
.
.
به ميهماني گلهاي باغ مي آورد
و گيسوان بلندش را به بادها مي داد
و دستهاي سپيدش را به آب مي بخشيد
دلم براي کسي تنگ است
که چشمهاي قشنگش را

به عمق آبي درياي واژگون مي دوخت

و شعرهاي خوشي چون پرنده ها مي خواند

دلم براي کسي تنگ است

که همچو کودک معصومي

دلش براي دلم مي سوخت

و مهرباني را نثار من مي کرد

دلم براي کسي تنگ است

که تا شمال ترين شمال با من رفت

و در جنوب ترين جنوب با من بود

کسي که بي من ماند

کسي که با من نيست

کسي که . . .

- دگر کافي ست.

 

[امالیا]

دلم براي کسي تنگ است که آفتاب صداقت را
.
.
.
به ميهماني گلهاي باغ مي آورد
و گيسوان بلندش را به بادها مي داد
و دستهاي سپيدش را به آب مي بخشيد
دلم براي کسي تنگ است
که چشمهاي قشنگش را

به عمق آبي درياي واژگون مي دوخت

و شعرهاي خوشي چون پرنده ها مي خواند

دلم براي کسي تنگ است

که همچو کودک معصومي

دلش براي دلم مي سوخت

و مهرباني را نثار من مي کرد

دلم براي کسي تنگ است

که تا شمال ترين شمال با من رفت

و در جنوب ترين جنوب با من بود

کسي که بي من ماند

کسي که با من نيست

کسي که . . .

- دگر کافي ست.

ترسم از تنهایی احوالم برسوایی کشد
ترس تنهاییست ور نه بیم رسواییم نیست

 

[Shahab]

ترسم از تنهایی احوالم برسوایی کشد
ترس تنهاییست ور نه بیم رسواییم نیست

تا كي به تمناي وصال تو يگانه
اشكم شود از هر مژه چون سيل روانه

 

['nobody']

تا كي به تمناي وصال تو يگانه
اشكم شود از هر مژه چون سيل روانه

هوا دلگير ، درها بسته ، سرها در گريبان ، دستها پنهان
نفسها ابر ، دلها خسته و غمگين
درختان اسكلتهاي بلور آجين
زمين دلمرده ، سقف آسمان كوتاه
غبار آلوده مهر و ماه
زمستان است

 

[Shahab]

هوا دلگير ، درها بسته ، سرها در گريبان ، دستها پنهان
نفسها ابر ، دلها خسته و غمگين
درختان اسكلتهاي بلور آجين
زمين دلمرده ، سقف آسمان كوتاه
غبار آلوده مهر و ماه
زمستان است

تا تو نگاه ميكني كار من اه كردن است
اي به فداي چشم تو اين چه نگاه كردن است

 

['nobody']

تا تو نگاه ميكني كار من اه كردن است
اي به فداي چشم تو اين چه نگاه كردن است

تا کی از شعبدهٔ دور فلک خواهد بود
بادهٔ عیش به جام من و کام دگری

 

[Shahab]

تا کی از شعبدهٔ دور فلک خواهد بود
بادهٔ عیش به جام من و کام دگری

يوسف به اين رها شدن از چاه دل مبند
اين بار ميبرند كه زنداني ات كنند

 

['nobody']

يوسف به اين رها شدن از چاه دل مبند
اين بار ميبرند كه زنداني ات كنند

دوباره باز فكرم به سوی تو پریده است
دوباره باز عشقت به كنج دل خزیده است
به سویت، روی خود كردم كه یارب
چرا عشقم به این زودی زیاد او رمیده است

 

[Shahab]

دوباره باز فكرم به سوی تو پریده است
دوباره باز عشقت به كنج دل خزیده است
به سویت، روی خود كردم كه یارب
چرا عشقم به این زودی زیاد او رمیده است

تو كمان كشيده و در كمين كه زني به تيرم و من غمين
همه غمم بود از همين كه خدا نكرده خطا كني